Dagblaðið Vísir - DV - 16.07.1987, Blaðsíða 15

FIMMTUDAGUR 16. JÚLÍ 1987.
15
Réttaníkið og Krislján B. Þórarinsson
Þann 19. júní sl. skrifaði ég smá-
grein i DV undir fyrirsögninni: „Er
réttarríkið í hættu?“
Aðalefni greinarinnar var að lýsa
hvemig Framsóknarflokkurinn
hefði haft aðstöðu til þess um langt
árabil að troða gæðingum sínum á
jötuna við veitingu embætta á sviði
dómsmálanna í landinu. Ég taldi
vissa hættu liggja í því að einn
stjómmálaflokkur væri einráður í
þessum málum.
Kristján nokkur B. Þórarinsson
tekur sér fyrir hendur að svara grein
minni í DV þann 29.6.
Hann byrjar á því sjálfsmati að
líkja sér við Ara fróða - „Hafa skal
það heldur er sannara reynist."
Það er eins og þessi ritfákur Fram-
sóknar hafi fengið pipar undir
stertinn, því svo böðlast hann áfram
við að reyna að afsanna orð mín.
M.a. segir hann að ég hafi kallað
saksóknara ríkisins, Hallvarð Ein-
varðsson, framsóknarlepp. Það er
hvergi stafur í þá átt í minni grein.
Hann hefur því eitthvað misstigið
sig á sannleikanum þegar hann er
að reyna að stilla sér upp við hliðina
á Ara fróða.
Hann er fátalaður um þau atriði í
embættisfærslu saksóknara að
Hæstiréttur skuli hvað eftir annað
hafa þurft að taka fram fyrir hendur
hans og leiðrétta hjá honum embætt-
isleg afglöp.
Kristjáni verður tíðrætt um það
hve framsóknarráðherrar hafi veitt
mörgum sjálfstæðismönnum emb-
ætti í dómskerfinu. Sérstaklega
tekur hann fram veitingu Steingríms
Hermannssonar á bæjarfógetaemb-
ættinu í Kópavogi til Ásgeirs
Péturssonar, fyrrv. sýslumanns í
Borgarnesi. I fljótu bragði verður
ekki séð hvemig Steingrímur hefði
getað gengið framhjá Ásgeiri í það
embætti enda ber ég ekki saman
embættisfærslu Steingríms við setu
Jóns Helgasonar í sæti dómsmála-
ráðherra.
Kristján er furðu fáorður um sak-
sóknara ríkisins, telur vafasamt að
hann sé framsóknarmaður, kannske
eitthvert pólitískt viðundur, sem
hafi e.t.v. rænu á þvi að nota' sinn
kosningarétt.
Eftir alla þá gullhamra, sem Kristj-
án er að reyna að slá Jóni Helgasyni,
mætti hann minnast afreka hans í
áfengismálum þegar hlegið var að
honum um allt land fyrir aðgerðir
hans og ákvarðanir - „Blandað á
staðnum.“ Og ekki em síðri verk
hans í landbúnaðarmálunum. Það
verður langt þangað til þau þagna,
„Það verður langt þangað til þau þagna, lambalikin sem urðuð voru á ruslahaugum Reykjavíkur. Þau hrópa hátt
um landbúnaðarafrek Framsóknar."
Kjallarinn
Þórður E. Halldórsson
„Hann er fátalaður um þau atriði í embætt-
isfærslu saksóknara að Hæstiréttur skuli
hvað eftir annað hafa þurft að taka fram
fyrir hendur hans og leiðrétta hjá honum
embættisleg afglöp.“
lambalíkin sem urðuð vom á rusla-
haugum Reykjavíkur. Þau hrópa
hátt um landbúnaðarafrek Fram-
sóknar.
Vegna embættisveitinga Fram-
sóknar til sjálfstæðismanna, sem
Kristján sér svo ofsjónum yfir, læð-
ist að manni sá grunur að sú staða
kunni að hafa komið upp að lagerinn
af framsóknarmönnum í lögfræð-
ingastétt hafi stundum verið orðinn
þunnskipaður.
Það má einnig minna Kristján á
að ekki hafa skipanir Jóns Helga-
sonar mælst vel fyrir meðal dýra-
lækna í stöður á þeirra vettvangi.
Ég vil enda þessi orð mín á loka-
kaflafyrirsögninni í grein Kristjáns:
„Eyðileggjum ekki tilfinningu al-
mennings fyrir réttaröryggi."
Um þetta atriði snýst min umræða
og ábendingar í þessum málum.
Þórður E. Halldórsson
Það er ekki óft að ég leggi það á
mig að lesa í gegnum vangaveltur
Haraldar Blöndals þegar hann geys-
ist fram ritvöllinn í DV. En þann 7.
júlí var hnippt í mig og bent á prent-
aðar vangaveltur hans í kjallara-
grein sem birtist þann dag. í
greininni, sem í heild sinni er ekkert
annað en hversdagslegur kjafta-
gangur, blandaður beiskju og illa
dulbúnu svekkelsi, kemur fram
nokkuð stór misskilningur varðandi
stöðu Alberts Guðmundssonar og
Borgaraflokksins að kosningum
loknum. Haraldur fjallar í grein
sinni meðal annars um að „Borgara-
flokkurinn hafi komið í veg fyrir
myndun tveggja flokka stjómar og
við það hafi áhrif Sjálfetæðisflokks-
ins skerst.“ Skilaboð kjósenda í
þessum kosningum vom þau að þeir
væm omir leiðir á einhæfu og úr
sér gengnu flokkakerfi og ekki hvað
síst orðnir leiðir á eim'æðiskenndum
vinnbrögðum innan Sjálfstæðis-
flokksins og reyndar annarra flokka.
Borgaraflokkurinn, sem nýtt afl í
íslenskum stjómmálum, er stað-
reynd hvað sem hver segir. Kjósend-
ur kváðu upp sinn dóm yfir
fráfarandi ríkisstjóm, Sjálfstæðis-
flokknum og úreltu fjórflokkakerfi
sem gengur fyrst og fremst út á
hrossakaup og eiginhagsmuni frem-
ur en hagsmuni fólksins í landinu.
Hvað fá svo kjósendur yfir sig eftir
stólabrölt aldarinnar? - Fjandvina-
stjóm, eins og einn skírði stjómina
eftir sjónai'spilið mikla. Þeir em
ekki einungis innbyrðis íjandvinir
heldur sýnist manni við lestur langr-
ar loforðarullu viðtakandi ríkis-
stjómar, sem þó er ekkert annað en
útibú frá þeirri fráfarandi, að þessi
stjóm sé fjandvinur þjóðarinnar allr-
ar því nú á að leggja skatta á þetta
og skatta á hitt. Þessi stjóm á eftir
að kosta landsmenn drjúgan skild-
ing. Þríeykið hefiu- upplýst okkur
um það að fyrstu efnahagsaðgerðirn-
ar muni kosta þjóðina 1,2 milljarða.
Ég er þess hins vegar fullviss að
reikningurinn sem þjóðin fær i haus-
inn þegar upp er staðið verður mun
hærri.
Stokkum spilin
Er ekki kominn tími til þess að
smyrja ráðherrastólana, stokka upp
spilin og gefa þau í samræmi við
vilja kjósenda? Kjósendur vilja
Einangrun Haraldar
KjaUariim
Rúnar Sig. Birgisson
framkvæmdastjóri
mannlegar breytingar á stjómar-
háttum, forystu sem hefur skilning
á óskum og þörfum einstaklingsins,
og scarfar á lýðræðislegan og mann-
úðlegan hátt. Stefnuskrá Borgara-
flokksins tekur fyrst og fremst mið
af mildum breytingum gagnvart
fólkinu sjálfu og einmitt þess vegna
er Borgaraflokkurinn sterkt afl sem
á eftir að treystast enn frekar í sessi.
Það má einnig nefha að Borgara-
flokkurinn er þeirrar gæfu aðnjót-
andi að hafa Álbert Guðmundsson
innan sinna vébanda, mann sem
„Það skilur ekki nokkur maður með heil-
brigða skynsemi í því hvernig hægt er að
tala um einangrun með stuðning 17.000
kjósenda á bak við sig. Albert Guðmunds-
son situr ekki í neinni einangrun, hvorki
innan Borgaraflokksins né annarstaðar.“
„Kjósendur kváðu upp sinn dóm yfir fráfarandi rikisstjórn, Sjálfstæðisflokknum og úreltu fjórflokkakerti sem geng-
ur fyrst og fremst út á hrossakaup og eiginhagsmuni fremur en hagsmuni fólksins i landinu. Hvað fá svo kjósendur
yfir sig eftir stólabrölt aldarinnar?“
\dnnur út frá tilfinningum og hjarta-
lagi í garð náungans en ekki eftir
vélrænum tilfæringum á högum
fólks, með tilheyrandi röskun. Innan
flokksins starfar breiðfylking fólks
úr öllum hópum þjóðfélagsins, fólk
sem vill breytingar en fann sér ekki
starfsvettvang innan annan'a flokka
sem nánast eru umkringdir gaddavír
og girðingum.
I grein Haraldar, sem minnst var
á í upphafi, er einnig að finna klausu
sem stingur í stúf við blákaldan
veruleikann, en þar segir orðrétt:
„Hins vegar held ég að kosningamar
hafi einungis orðið til þess að ein-
angra Albert Guðmundsson og muni
þess sjást merki á næstu mánuð-
um.“ Brosleg niðurstaða hjá Haraldi
sérstaklega þegar það er haft í huga
að Borgaraflokkurinn hlaut um
17.000 atkvæði í síðustu kosningum.
Ég fæ ekki séð hvaða tilgangi svona
getgátur þjóna. nema þá helst að það
sé óskadraumur dagdraumamanna
innan Sjálfstæðisflokksins. en af
þeim virðist offramboð innan þess
flokks.
Borgaraflokkur er í stöðugri
sókn
Það skilur ekki nokkur maður með
heilbrigða skynsemi i því hvernig
hægt er að tala um einangrun með
stuðning 17.000 kjósenda á bak við
sig. Albert Guðmundsson situr ekki
í neinni einangrun, hvorki innan
Borgaraflokksins né annarstaðar.
Það eitt get ég fullvissað Harald
Blöndal og kumpána um. Borgara-
flokkurinn er í stöðugri sókn og
stefna flokksins nýtur æ meira fylgis
meðal landsmanna. Það sjáum við,
finnum og heyrum allt í kringum
okkur daglega, vegna þess að við
erum í stöðugu sambandi við fólkið
í landinu og grundvöllum allt okkar
starf á vinnu í þágu þess. En slík
vinnubrögð ber forysta Sjálfetæðis-
flokksins ekki skynbragð á vegna
þess að innan hans er lítill sem eng-
inn vilji né áhugi fyrir því að taka
tillit til óska eða skoðana fólksins í
landinu. Og hver talar svo um að
einhver sitji í einangrun? Svarið
liggur nokkuð ljóst fyrir að mínu
mati, það er fámenn forystuklíka
sjálfetæðismanna ásamt nokkrum
hlýðnum þjónum sem sitja sjálfskip-
aðir í einangrun - frá fólkinu í
landinu.
Rúnar Sig. Birgisson