Dagblaðið Vísir - DV - 30.07.1987, Side 16

16
FIMMTUDAGUR 30. JÚLÍ 1987.
Spumingin
Hlustarðu mikið
á útvarp?
Sigríður Þorsteinsdóttir: Já, ég hef
það oft opið og prófa mig áfram með
stöðvar.
Már Bjarnason: Já, í Noregi, þar er
ég búsettur. Ég sakna íslenskra
sönglaga en það er allt of mikið af
íþróttafréttum.
María K. Bjarnadóttir: Minna en ég
vildi. Þegar húsmæður vinna úti
gefst Iítill tími á kvöldin fyrir útvarp
og sjónvarp. Gamla gufan höfðar
mest til mín.
Aðalsteinn Aðalsteinsson: Ég hlusta
töluvert mikið á þetta gamla íslenska
útvarp en ég hef gaman af svona elli-
þáttum eins og samtalsþáttum og
leikritum.
Guðríður Nanna Helgadóttir: Já, svo-,
lítið. Ég hlusta helst á Bylgjuna.
ii I Lijiiiii >ii4 i HiHiiHH
Lesendur
Islenskur markaður á Keflavíkurflugvelli:
Ónóg þjónusta
Flugfarþegi skrifar:
Það er oft merki þess að ekki sé
allt með felldu hjá fyrirtækjum sem
lítið hafa þurft að auglýsa, t.d. vegna
sérstöðu þeirra í vöruúrvali eða
staðsetningu, þegar þau setja allt í
einu í gang auglýsingaherferð á ólík-
legustu stöðum.
Eitt slíkra fyrirtækja er íslenskur
markaður á Keflavíkurflugvelli, sem
lítið eða ekkert hefur auglýst nema
í bæklingum og blöðum sem maður
sér í flugvélum eða annars staðar
þar sem ferðalög eru á dagskrá. Það
er líka ofur eðlilegt.
Núna upp á síðkastið hefur maður
horft upp á einstaklega heimskuleg-
ar auglýsingar í Ríkissjónvarpinu
frá þessu fyrirtæki, staðsettu á
Keflavíkurflugvelli. í auglýsingunni
eru hjón, á leið til útlanda, að því
er ætla verður, og eru þau að telja
upp í sameiningu hvað heppilegast
sé að kaupa í Islenskum markaði á
Keflavíkurflugvelli fyrir brottför,
sennilega til að gefa vinum eða
kunningjum erléndis.
Ekkert er svo sem óeðlilegt við
þessa auglýsingu annað en það hvað
hún er innilega „naive“ og klaufa-
Flugfarþegi er óhress með Islenskan markað á Keflavíkurflugvelli
lega sett fram, aðallega í orðalagi
og framsögn.
En það er annað sem maður staldr-
ar við. Það er spumingin hvers
vegna fyrirtækið Islenskur markað-
ur er allt í einu farið að höfða til
íslenskra flugfarþega með þessum
hætti. Hafa umsvifin dregist svona
saman frá því sem áður var? Ef svo
er, þá hvers vegna?
Sá er þetta ritar átti reyndar von
á því að samdráttur yrði í þessari
sérkennilegu verslun á Keflavíkur-
tlugvelli vegna fádæma þjónustu-
leysis gegnum tíðina.
Einnig hefur verðlag þarna verið
allt of hátt og hefur varla borgað sig
að kaupa þarna eitt eða annað ef
miða á við verðlag þar og í Reykja-
vík.
Gjafavörur em svo kafli út af fyrir
sig. Ef maður hefur þurft á því að
halda að kaupa þama einhvem hlut
til gjafa hefur aldrei verið hægt að
fá hann innpakkaðan, t.d. í sérstakar
öskjur sem passa, að ekki sé nú talað
um að fá pakkann skreyttan með
böndum, eins og alls staðar er boðið
upp á.
Þetta þjónustuleysi, sem varað
hefur síðastliðna áratugi, hefur fælt
fólk frá því að versla þama og það
hefur verið einfaldara að kaupa slíka
hluti í verslunum í landinu og fá
gengið frá þeim þannig að viðunandi
sé og láta pakkann svo hreinlega
niður í tösku fyrir brottför að heim-
an.
Endurteknar kvartanir um þetta
þjónustuleysi hafa ekki borið árang-
ur gegnum tíðina, en kannski hefur
þetta breyst nú með vaxandi sam-
keppni.
Útvarpsstöðvamar:
Sérvitringar
eiga kost á öðru
en léttu poppi
Jóhann skrifan
Alltaf em einhverjir menningar-
postular að predika um hvað sé gott
og hvað sé vont á nýju útvarpsstöðv-
unum.
Svo virðist vera að menn á íslandi
geri sér alls ekki grein fyrir hvað er
tónlistarútvarp. Samt hafa þessir
menn val. Þeir geta hlustað á rás
eitt sem er klassísk menningarstöð
eða Ölfu sem flytur kristilegt efiii.
Af hveiju þurfa menn alltaf að æsa
sig yfir poppstöðvunum. Þeirra hlut-
verk er að vera með létta tónlist og
ekki of mikið af menningarkjaftæði.
Það er nóg af því á rás eitt, Fólk sem
vinnur allan daginn kýs fretnur að
hlusta á léttu stöðvamar því þær
létta amstur dagsins.
Það em ekki allir sem hafe áhuga
á að láta fylla sig stöðugt af þungu
menningarlegu efni. Nei, kæm vitr-
ingar, sem betur fer em til stöðvar
hér á landi sem þjóna fólkinu.
Sérvitringamir verða annaðhvort
að stilla á aðrar stöðvar eða bara
lesa bækur og hlusta á plötur við
þeirra hæfi. Þið emð kannski búnir
að gleyma hvað það tók okkur mörg
ár hér á iandi að fa að hlusta á popp-
tónlist yfirleitt.
Svo finnst mér hallærislegt þegar
verið er að setja út á vinsældalista-
popp - er það eitthvað verri tónlist
sem kemst inn á vinsældalista? Þetta
er bull og þvaður.
Allir vita að í öllum löndum heims
em léttu útvarpsstöðvamar sem em
með „vinsældalistapoppið“ vinsæl-
ustu stöðvamar.
HRINGIÐ
í SÍMA
27022
MILLIKL. 13 OG 15
EÐASKRIFIÐ
Fæðing er jákvæð
frétt, Ólafur
Sigríður skrifar:
Ólafur M. Jóhannesson skrifar um
fjölmiðla í Morgunblaðið. Það er oft
mjög skemmtilegt að lesa þessa pistla
og oft er ég sammála honum og oft
ekki.
Síðustu daga hefur Ólafur þessi ver-
ið að agnúast út i fréttamennsku þar
sem sagt er frá bamsfæðingum fræga
fólksins á Islandi og einnig svokall-
aðri vatnsfæðingu. Ég vil segja að ég
er ósammála Ólafi í þessum skrifum
hans.
Fréttamennska snýst ekki eingöngu
um það sem er neikvætt í þjóðfélag-
inu. Fólk er einmitt alltaf að bölsótast
út í þessar neikvæðu fréttir.
Mér fannst fréttin um fæðinguna
sem átti sér stað i vatni meiriháttar
frétt. Þetta var fyrsta fæðing sinnar
tegundar á íslandi og að móðirin
skyldi leyfa sjónvarpsstöð að fylgjast
með og þar með landsmönnum fannst
mér aðdáunarvert.
Þessi unga kona á mikið hrós skilið
fyrir. Ólafur verður að athuga að fæð-
ingin var jákvæð og góð frétt og ef
hún hefur farið fyrir brjóstið á honum
er ömggt að hann hefur aldrei fylgst
með bamsfæðingu sjálfur og á þá
margt ólært.
Allir em sammála um að bams-
fæðing er eitthvað það fallegasta og
jákvæðasta sem til er og þeir sem líta
það öðrum augum hljóta að vera eitt-
hvað undarlega þenkjandi.
Bamsfæðingar hjá svokallaða fræga
fólkinu á íslandi em líka jákvæðar
fréttir sem ég reikna með að flestir
hafi gaman af að lesa um. Við þurfum
að hafa mannlega þáttinn með í frétta-
mennskunni en það vill einmitt oft
gleymast.
Vertu nú svolítið mannlegur í skrif-
um þínum, Ólaíúr. Ég ætla að halda
áfram að lesa pistlana en gaman væri
að þú sæir einnig björtu hliðamar á
lífinu.
Byggðastefna
Pósts og síma
Er ekki fulllangt gengið þegar
Póstur og sími er farinn að taka upp
byggðastefnu í eigin nafni eins og
nú kemur fram með síðustu hækk-
unum á símagjöldum.
Það var tími til kominn að borgar-
ráð tæki í taumana til að stemma
stigu við þessari endalausu yfir-
gangssemi fulltrúa landsbyggðar-
innar.
Það heíúr nefhilega enginn tekið
upp hanskann fyrir höfuðborgarbúa
til þessa. Dreifbýlismenn em stöðugt
að heimta jöfnuð á hinum ólíkle-
gustu gjöldum. Kannski ætti að stíga
þetta skref til fulls þannig að borgar-
stjórinn í Reykjavík jafnaði lóða-
gjöldum á landsmenn.
Hvað myndu deifbýlismenn segja
ef þeir þyrftu að greiða lóðagjöld og
tryggingariðgjöld af bílum til jafns
við Reykvíkinga?