Dagblaðið Vísir - DV - 03.09.1987, Side 15

FIMMTUDAGUR 3. SEPTEMBER 1987.
15
Um vísindaveiðar íslendinga
leg í ljósi þess að Framsóknarflokk-
urinn hefur, að frumkvæði ungra '
framsóknarmanna, lýst því yfir að
hann sé umhverfisvemdarflokkur!!
Það bætist svo við að Framsóknar-
flokkurinn ber ábyrgð á landbúnað-
arstefnu undanfarinna ára og um
leið þeirri gróðureyðingu sem hér á
sér stað vegna ofbeitar. Hvað skyldi
t.d. hafa þurft mörg tonn af fjalla-
gróðri til þess að framleiða þau tonn
af kjöti sem fóm á haugana í sum-
ar? Þessar staðreyndir gera Fram-
sóknarflokkinn að eina umhverfis-
vemdarflokknum í heimi sem
stuðlar beinlínis að hvaladrápi og
gróðureyðingu.
Umhverfisvemdar- og friðarsinnar
ættu þó ekki að örvænta. Hér hafa
nýverið verið stofiiuð pólitísk sam-
tök græningja sem starfa í svipuðum
anda og samtök græningja í Þýska-
landi. Samtök græningja em ung
samtök í heiminum en eiga sér þó
mikinn hljómgrunn. Mengun hefiu-
stóraukist undanfarin ár, auk þess
sem tilkoma kjamavopna hefur
varpað skugga á framtíð allra
manna.
Þessi tvö vandamál eiga eftir að
verða með okkar stærstu vandamál-
um, allavega um nánustu framtíð,
og því vil ég hvetja sem flesta til
þess að leggja baráttu okkar lið,
baráttu fyrir því að hér á jörðinni
verði einhver framtíð - og það verði
græn framtíð.
Kjartan Jónsson
Eina
Bjórmálið hefur verið deilumál
lengi. Stundum hafa verið heitar
deilur um málið, stundum hefur
þetta meira verið taut og skítkast frá
einum aðila til annars.
Bjór er u.þ.b. 5% sterkur og venju-
legur maður þarf ca 4 til að „kippa".
Það venjast flestir af því að drekka
mikinn bjór og fara á fyllirí, þeir sem
hafa prófað það svolítið oft uppgötva
að morgnamir eftir bjórfyllirí em
þess eðlis að betra er að væta í viskí
eða gamla góða brennivíni í kók á
næsta fylliríi. Bjór er hins vegar
hreint afbragð með mat og gott að
„hita upp“ fyrir ball með bjór, þ.e.
fá sér kannski 2-3 bjóra og verða
mildur, svipað og að dreypa á létt-
víni svona upp á rólegheitin.
Það er erfitt fyrir þá sem hafa próf-
að að lifa í landi þar sem bjór er
ekki bannvara að skilja rök þeirra
sem vilja bjórinn bannaðan. Aukin
drykkja, hversdagsdiykkja, ungl-
ingadrykkja o.s.frv. Allt þetta er til
staðar án þess að bjórinn komi til
og myndi í hæsta falli aukast fyrsta
árið en falla svo aftur í sama horf.
Víma er alltafvíma
Það er erfitt að ímynda sér vinnu-
veitanda, sem tekur á móti starfs-
manninum blindfulliun, tauta sem
svo „nú er það bara bjór... “, og við-
komandi starfsmaður fengi að líta á
það sem sjálfsagðan hlut að koma
fullur í vinnuna. Ætli aðstæðumar
breyttust nokkuð frá því sem nú er
að blindfullur maður er blindfullur
og kemst ekki upp með það á vinnu-
stað um hábjartan dag hvort sem
það er af bjór eða öðm. Á þriðja
degi getur sá hinn sami tekið pokann
sinn og reynt að halda sér bjórfullum
á atvinnuleysisbótum. Það er ekkert
öðmvísi áhætta að fá sér í vínglas
en bjórglas. Maður getur orðið fullur
kollu af dönskum, takk!
KjaUarinn
Magnús Einarsson
nemi
löglegur vakna þeir fljótt og hratt
því þesta vekjaraklukka sem um
getur í landi með eða án bjórs er
martröð.
Fjölga vínsjoppum
Það er nokkuð ljóst að þetta venju-
lega kaos af fólki sem safhast saman
við áfengisútsölumar fjórar verður
fjölmennara til að byrja með. Þetta
hefur þann ótvírasða kost að þiýsta
á ráðamenn að fjölga vínsjoppum.
Þeir telja sig vera að draga úr
drykkju með því að gera það svolítið
erfitt fyrir fólk að nálgast vínföng.
Þama er sama ráðsnilldin og þetta
með bjórbannið. Reykvíkingar fara
til Austfjarða og róa á árabátum á
móti útlendum togurum og farskip-
um í þeirri von að þeir selji einn eða
tvo kassa af bjór og snillingamir í
„Veruleikinn verður ekkert öðruvísi með
bjór, víma verður áfram víma, þynnka
verður áfram þynnka og enginn mætir
fullur eða þunnur í vinnu til lengdar."
og afleiðingamar em ekkert öðm-
vísi af bjór en víni. Þó drykkja muni
fyrirsjáanlega aukast meðan fólk er
að njóta bjórsins tekur veruleikinn
við, grár, rétt eins og í dag, þó eng-
inn sé bjórinn. Veruleikinn verður
ekkert öðmvísi með bjór, víma verð-
ur áfram víma, þynnka verður áfram
þynnka og enginn mætir fullur eða
þunnur í vinnu til lengdar. Þó sumir
komi e.t.v. til með að vakna þunnir
seinna en aðrir eftir að bjór verður
ÁTVR telja sig vera að letja fólk til
drykkju með því að banna bjór og
hafa fáa útsölustaði á víni. Það er
ástæðulaust að banna bjór svo fram-
arlega sem vín almennt á rétt á sér.
Nær væri að koma lögum yfir tó-
bak svo að bannaramir fengju þó
heilbrigða útrás fyrir ástríðuna og
þörfina til að hafa vit fyrir öðrum.
Þó erfitt sé að sjá hvað bindindis-
mennimir fái út úr því að hafa vit
„Nær væri að koma lögum yfir tóbak svo að bannaramir fengju þó heil-
brigða útrás fyrír ástríðuna og þörfina til að hafa vit fyrir öðmm.“
fyrir fyllibyttum og hófdrykkju-
mönnum annað en ofríki og af-
skiptasemi. Skárra væri það ef
víndrykkjumenn fæm í hópum að
skrifa greinar gegn bindindismönn-
um á þeim forsendum að vín væri
svo gott að þeir gætu ekki hugsað
sér meðbræður sína lifa lífinu án
þess. Það væri frekja eða hvað? Eina
kollu af dönskum, takk!
Magnús Einarsson
og fleira skrrtið
Þegar ég hugsa um svokallaðar
visindaveiðar íslendinga á hvölum
dettur mér í hug róni í apóteki að
staupa sig á spritti. Hann gæti sagst’
vera að' gera vísindalegar tilraunir,
kanna áhrif efiiisins á mannslíkam-
ann, og stutt verknaðinn með
ýmsum rökum. Þau em álíka sann-
færandi, rökin með vísindaveiðum
Islendinga.
Ákvörðun ríkisstjómarinnar um
að leyfa aftur hvalveiðar í vísinda-
skyni setur aftur í gang þann skolla-
leik sem við höfum verið að leika á
alþjóðavettvangi. Það vita það flest-
ir að þetta er ekki gert með vísinda-
rannsóknir sem aðalmarkmið, enda
væm það ótrúlega groddaleg vinnu-
brögð. Mér dettur í hug að ef
einhverjir náttúmunnendur myndu
glepjast til þess að trúa þessu þá
hlyti þeim að renna kalt vatn á milli
skinns og hörunds af ótta um að við
færum að gera vísindalegar rann-
sóknir á ísbjömum og öðrum sjald-
gæfum heimskautadýrum. Ég held
þó að það vefjist ekkert fyrir mönn-
um á hvorum básnum þeir eiga
heima, þeir Halldór Ásgrímsson og
Kristján Loftsson, með gróðafíklum
og hagvaxtardýrkendum eða með
velunnurum vísindanna.
Löglegten siðlaust
Burtséð frá því hvaða hugmyndir
við höfum um ástand þeirra hvala-
stofria, sem við veiðum, og hvort
hætta sé á ofveiði þá tókum við þátt
KjáUarinn
Kjartan Jónsson
verslunarmaður og félagi í
samtökum græningja
í samþykkt Alþjóða hvalveiðiráðsins
um bann við hvalveiðum í ágóða-
skyni. Með því að taka örlítinn
spikbita og smáblóðsýni úr hverjum
hval, ásamt því að telja hvali í leið-
inni, breyttum við „í ágóðaskyni" í
„í vísindaskyni" og notfærðum okk-
ur þá undanþágu sem Alþjóða
hvalveiðiráðið leyfði frá banúinu'.
Það gerði a'thæfið é.t.v. löglegt en
það gerði það líka siðlaust.
Þeir ættu að skammast sín, þeir
vísindamenn sem taka þátt í því að
misnöta á þennan hátt nafii vísind-
anna til þess að fara í kringum
alþjóðasamþykkt. Þeir ættu líka að
skammast sín fyrir að taka þátt í að
bijóta upp alþjóðlega samstöðu í
náttúruvemdarmálum og gefa for-
dæmi sem aðrar þjóðir geta og hafa
fylgt og getur valdið miklu tjóni.
Þorskastríðsfiðringur
Það var bjamargreiði sem Banda-
ríkjamenn gerðu okkur, náttúru-
vemdarsinnum á íslandi, með því
að setja afarkosti og hóta viðskipta-
þvingunum ef við hættum ekki
hvalveiðum. Þúsundir manna, sem
annaðhvort tóku ekki afstöðu eða
voru jafrivel hlynntir stöðvun hval-
veiða, umsnerust og gerðust harðir
fylgjendur hvalveiða. Það fór
þorskastríðsfiðringur um marga sem
gleymdu því að i þorskastríðinu
höíðum við málstað sem við gátum
barist fyrir sem uppréttir menn en í
hvalamálinu erum við illa sett með
það laumuspil og pukur sem fylgir
lökum málstað. Það var líka athygl-
isvert að þeir sem hæst æptu gegn
tilfinningarökum í umræðu um nátt-
úruvemd létu nú stjómast af þjóð-
emis- og óréttlætistilfinningu og
tóku aistöðu út frá þeim tilfinning-
um. Það sem gerir líka hvalveiðideil-
una gjörólíka landhelgisdeilunni er
að hvalurinn er flökkudýr og flækist
víða um höf. Aðrar þjóðir hafa því
með réttu eitthvað um það að segja
hvort leyfðar skuli hvalveiðar hér
við land. Þetta gerir það líka að
verkum að það er erfitt að segja til
um ástand stofnsins og meira að
segja vísindamennina greinir á um
það. Vegna þeirra stórslysa, sem
hafa átt sér stað í lífríkinu af völdum
okkar manna, ætti allur vafi í þessu
máli að vera hvalnum í hag.
Hér á landi vantar mikið upp á
að sjónarmið umhverfisvemdar-
sinna hafi nægilegan þunga þar sem
ákvarðanimar em teknar, þ.e. á
Alþingi, og, það sem verra er, þar
dyljast hvaladráparar og gróðumíð-
ingar í grænum frökkum.
Ný samtök græningja
Frammistaða Halldórs Ásgríms-
sonar í hvalamálinu er mjög merki-
„Þeir ættu að skammast sín, þeir vísinda-
menn sem taka þátt í því að misnota á
þennan hátt nafn vísindanna til þess að
fara í kringum alþjóðasamþykkt.“
t