Dagblaðið Vísir - DV - 28.10.1987, Side 12

12
v MIÐVIKUDAGUR 28. OKTÓBER 1987.
Frjálst.óháð dagblaö
Útgáfufélag: FRJÁLS FJÖLMIÐLUN HF.
Stjórnarformaður og útgáfustjóri: SVEINN R. EVJÓLFSSON
Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: HÖRÐUR EINARSSON
Ritstjórar: JÓNAS KRISTJÁNSSON og ELLERT B. SCHRAM
Aðstoðarritstjórar: HAUKUR HELGASON og ELlAS SNÆLAND JÓNSSON
Fréttastjóri: JÓNAS HARALDSSON
Auglýsingastjórar: PÁLL STEFÁNSSON og INGÓLFUR P. STEINSSON
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaðaafgreiðsla, áskrift,
ÞVERHOLTI 11, SlMI 27022
Setning, umbrot, mynda- og plötugerð:
PRENTSMIÐJA FRJÁLSRAR FJÖLMIÐLUNAR HF„ ÞVERHOLTI 11
Prentun: ÁRVAKUR HF. - Askriftarverð á mánuði 600 kr.
Verð í lausasölu virka daga 60 kr. - Helgarblað 75 kr.
Hart deilt um húsnæðismál
Snarpar deilur hafa risið um nýtt húsnæðismála-
frumvarp. Þær deilur fara einkum fram milli stjórnar-
flokkanna sjálfra og ef marka má yfirlýsingar á þingi í
fyrradag virðist djúpstæður ágreiningur vera um málið
og málsmeðferðina. Þar er hver höndin upp á móti ann-
arri og og allsendis óséð um málalok.
Á síðasta kjörtímabili voru samþykkt ný húsnæðis-
málalög í framhaldi af samkomulagi aðila vinnumark-
aðarins og lífeyrissjóðanna þar sem lánafyrirgreiðsla
Byggingarsjóðs var stórlega aukin. Það leið þó ekki á
löngu þar til ljóst varð að kerfið stóð ekki undir svo
mikilli lánaaukningu. Það hreinlega sprakk, lánasjóður-
inn kiknaði undan álaginu og biðlistar þúsunda
umsækjenda mynduðust. Ástandið varð hálfu verra en
það hafði verið áður en hin nýja löggjöf kom til sögunn-
ar. Menn höfðu farið úr öskunni í eldinn.
Það var við þessi skilyrði sem ný ríkisstjórn og nýr
félagsmálaráðherra fékk það verkefni að færa löggjöfma
til betri vegar. Sú staðreynd varð ekki umflúin að gera
niðurskurð á lánsfé, takmarka umsóknir og stilla um-
sækjendum upp í forgangsröð. Þetta var og er óhjá-
kvæmilegt og að því leyti verður að skilja afstöðu
Jóhönnu Sigurðardóttur og þær tillögur sem hún setur
nú fram. Kjarni þeirra tillagna er sá að efnaminna fólk
og þeir aðrir sem eru að byggja eða kaupa í fyrsta skipti
hafi forgang. Undir þá stefnu má taka, enda er fárán-
legt að veita þeim sem eiga stórar og skuldlausar eignir
jafnan rétt til láns eins og þeim sem eru að stofna heim-
ili og brjótast til sjálfseignar.
Það eru hins vegar ótæk vinnubrögð hjá félagsmála-
ráðherra áð vinna frumvarpið án samráðs við sam-
starfsflokkana í ríkisstjórn og aðila vinnumarkaðarins
sem í upphafi lögðu grunninn að núverandi húsnæðis-
málakerfi. Ráðherrann getur ekki búist við að njóta
stuðnings eða skilnings fyrir málstað sínum ef hún sýn-
ir samherjum í ríkisstjórnarsamstarfi algjört tillitsleysi.
Það sem er þó sýnu verst er sú staðreynd að Jóhanna
félagsmálaráðherra virðist ætla að sniðganga lífeyris-
sjóðina sem eru forsenda fyrir því að fé fáist til
húsnæðislána samkvæmt frumvarpinu. Tillögur hennar
ganga út á að lífeyrissjóðsfélagar, sem eiga að afsala
lífeyrissjóðsgreiðslum sínum til lánakerfisins, verði
dilkaðir niður í hópa og forgang eftir geðþótta ráð-
herrans og þeirra reglugerða sem hún kann að ákveða.
Þetta er.í andstöðu við stefnu lífeyrissjóðanna.
Auk þess eru ýmsir aðrir agnúar á frumvarpinu og
þá einkum hugmyndir um mismunandi vexti sam-
kvæmt efnahag lántaka sem býður heim misnotkun og
svindh.
Allur sá þvergirðingsháttur, sem viðhafður er við
meðferð málsins af hálfu ráðherrans, er ekki vænlegur
til árangurs. Með lagni og hpurð er ahs ekki útilokað
að ná megi samkomulagi um samdrátt í lánakerfmu og
forgangsröðun með hliðsjón af þeim meginatriðum sem
hér voru rakin að framan og eru í anda ráðherrans og
sjálfsagt verkalýðshreyfingarinnar sömuleiðis. Það er
áríðandi að alþingi samþykki nýja húsnæðislánalöggjöf
enda er ástandið óþolandi um þessar mundir. Kerfið er
sprungið og þarfnast lagfæringar. Vonandi lætur ráð-
herrann segjast. Vonandi lætur hún af einstefnu sinni
þannig að lánsumsækjendur gjaldi ekki ágreinings í
stjórnarflokkunum sem engum er til góðs, allra síst
málefninu sjálfu.
EUert B. Schram
Á þessum haustdögum, þegar
þing er að koma saman, fer ekki
hjá því að gamall húsdraugur á
þeim bæ skenki þar að nokkra
hugsun. Máske eru honum þá efst
í hug afdrif ýmiss þess sem hann
var þar sjálfur að „bardúsa", ár-
angur eða árangursleysi.
Fjölmiðlamatið
Fyrst kemur honum þó í hug hið
almenna umtal um Alþingi, oft svo
niðrandi að undrum sætir, oft af
svo mikilli vanþekkingu að erfitt
er að trúa því að við lifum á upp-
lýstri fjölmiðlaöld. Eða er máske
rétt að hafa þetta síðasta innan
gæsalappa? Er upplýsingin máske
Geir Gunnarsson (yst til vinstri) í hópi samherja á miðstjórnarfundi
Alþbl.
Staldrað við I:
Virkni og vilji
- á Alþingi
málum blandin, myndin dregin
óskýrum eða öfiu heldur villandi
dráttum?
Tii baka horft er mér að minnsta
kosti fullljóst að hávðasöm upp-
hlaup, bólur sem hjaðnað hafa á
samri stund, hafa ólíkt meiri at-
hygli vakið en vel unnið starf að
þingmálum, í nefndum, úti á akrin-
um. Fjölmiðlamatið snýst um
upphlaupin, stóryrðin, stríðsöskr-
in.
Ég nefni dæmi: Allra manna mál
er það, andstæðinga ekki síður en
samherja, að samviskusamasti og
um flest færasti og um leið starfs-
hæfasti þingmaöur okkar sé Geir
Gunnarsson.
Mér er a.m.k. ljúft að taka þátt í
þeim lofsöngskór og tel hann síst
of háværan. Einmitt þennan mann
nefni ég þar sem fjölmiðlar gefa
honum nær engan gaum, hann er
ekki til kallaður að segja álit sitt
nema svona einu sinni á ári, af því
þá er þaö óhjákvæmilegt.
Hann er einfaldlega ekki upp-
hlaupsmaður, ekki maður háreyst-
innar, en hann er bæði afburða-
snjall á flestum sviðum þjóðmála,
fjármála þó fyrst og síðast og hann
er vinnuþjarkur, viðurkenndur af
öllum. Og hann forðast að trana sér
fram, frekar að hann hræðist það
um of enda hefur hann skömm á
sýndarmennskutilburðum hávaða-
manna sem eingöngu vilja láta taka
eftir sér, gæluþingmönnum fjöl-
miðla. - En nóg um það. Reynsla
undirritaös er allgrunduð að hans
dómi. - Hún er ótvírætt þessi:
/
Samhljóða afgreiðsla eða
Flestir þingmenn vinna vel, það
mætti jafnvel segja mér að hlutfall
þeirra starfssömu væri hærra en
gerist og gengur meðal starfsstétta
- enda ekki þakkarvert. Og mikill
misskilningur er það að þar séu
menn eingöngu iðnir við að deila -
deila um keisarans skegg fyrst og
síðast, ef trúa má umtali og fjöl-
miðlum.
Ég veit ekki hvort fólk áttar sig
á því að yfirgnæfandi meiri hluti
mála, m.a.s. góðu málin sér í lagi,
eru afgreidd með samhljóða eða
KjaUarinn
Helgi Seljan
fyrrverandi alþingismaður
nær samhljóða atkvæðum úr þing-
inu, oft eftir vandlega nefndaríhug-
un, þar sem allir hafa getað komist
að og fært til betri vegar, fært til
samkomulags, svo allir fái unað.
Ég held þaö sé nauðsynlegt að fólk
geri sér þessa ljósa grein.
Hitt er jafnljóst að tekist er á um
grundvallarviðhorf í mörgum mál-
um, máske ekki nógu mörgum,
máske ekki nógu skýrt. Og ekki
hjálpa fjölmiðlar til, síður en svo.
En þá spyr ég. Ætlast fólk ekki
til þess að um þau meginviðhorf
séu deilur, ágreiningur, oft ósætt-
anlegur, og hljóta ekki af því tilefni
að spretta snörp oröaskipti? Auð-
vitað telur fólk það eðlilegt og
raunar skyldu að um slíkt sé tekist
á - og mætti raunar krefjast þess
að meira yrði af slíku þar sem
vissulega skerst í odda af málefnaá-
stæðum.
Aðeins til viðbótar þessu má svo
nefna það að utan ræðustóls eru
þingmenn óvenju góðir félagar, svo
góðir að ég efa að margir vinnu-
staðir státi af öðru eins. Til sanns
vegar má eflaust færa að í téðum
ræðustól fái menn æskilega útrás
fyrir hið neikvæða en hið jákvæða
blómstri svo betur í samskiptum
almennt -
Margt sem ræður
En ekki átti þetta að vera nein
lofgjörðarvella um gamlan vinnu-
stað, vinnubrögð og vinnuanda.
Næst skal vikið að virkni og fram-
kvæmd á vilja þingsins. Og þá er
að upphafsorðum komið.
Auðvitað fer það eftir vinnusemi,
ýtni og lagni þingmanna, hversu
gengur um framkvæmd og sam-
þykkt þingmála. Auðvitað eru
menn mislagnir á þingi eins og
annars staðar úti í þjóðlífinu. Auð-
vitað fer þetta líka eftir málum.
Veigamikil mál með mikla þýöingu
geta að sjálfsögðu farið í gegn þótt
flutt séu af einum þingmanni eins
flokks ef máliö er hvort tveggja,
nógu vel undirbúið og einfaldlega
nógu gott. Eins er um mörg veiga-
minni mál með afmarkaða þýð-
ingu, en góð þó.
Hins vegar geta góð mál strandað
um of, einfaldlega vegna þess að
viðkomandi má ekki fá af því heið-
ur og þökk og oftast er það
hégómafullur og hrokafullur ráð-
herra sem nýtir stjórnarlið til
hindrunar á framgangi mála. Þessa
éru a.m.k. dæmi. Stundum þykir
framkvæmd máls of dýr og menn
einfaldlega ekki tilbúnir í þeim efn-
um og það er skiljanlegt. Oft ræður
þó smásmyglin ein í þeim tilfellum.
Verstur er flokkakvótinn sem oft
er nýttur í þinglok og best að hafa
sem allra fæst orð um.
En árangur og árangursleysi -
um þaö skal fjallaö í öðrum pistli.
Helgi Seljan
„Auðvitað fer það eftir vinnusemi, ýtni
og lagni þingmanna hversu gengur um
framkvæmd og samþykkt þingmála.“