Dagblaðið Vísir - DV - 26.03.1988, Blaðsíða 9

LAUGARDAGUR 26. MARS 1988.
9
Handritið var skrifaö allt upp á
nýtt. Upphaflega gerðin var þýdd á
ensku og hún endurunnin. Handritið
er því bæði skrifaö á íslensku og
ensku. Þetta er betri aðferð en að
láta þýða handritið á ensku þegar
það er fullbúið. Enska útgáfan verð-
ur að hafa ákveðið sjálfstæði því
myndin verður tekin tvöfalt enda
einnig ætluö fyrir erlendan markað.
Reykjavíkunnynd
Það er mjög erfitt að tjá sig um
þessa sögu og mér er illa við að segja
of mikið frá henni. Það verður að
halda spennu allt til frumsýningar
og gefa ekki of mikið upp. Þaö eru
of miklir fjármunir í húfi til að spila
út öllum trompunum áður en byrjað
er.
Ég get þó sagt að umhverfið er
Reykjavík nútímans og sagan segir
frá tveim ungum mönnum sem lenda
hjá vondu fólki og í málum sem geta
haft í for með sér algerar breytingar
á lífi þeirra. Sagan er sögð með að-
ferðum þrillersins og við leggjum
mikið upp úr að hún sé skemmtileg
og spennandi.
Ég lít svo á að handritið að þessari
sögu hafi batnað eftir samvinnuna
við Taav. Mér var ljóst að handritið
var ekki fullklárað þegar við fengum
styrkinn. Eitt af því sem ég lærði
þegar ég gerði Skepnuna var að
handrit má stöðugt endurskoða og
miklu lengur en ég gerði mér grein
fyrir. Þessi maður var miklu vanari
að vinna við þetta form og gat bent
okkur á nýjar lausnir. Hann er held-
ur ekki eins bundinn íslenskum
veruleika sem við vorum oft á tíðum
allfastir í. Ákveðin blekking er jú
hluti af kvikmyndagerðinni.“
Get ekki horft á
Skepnuna alla
- Nú fundu menn mjög að handriti
Skepnunnar á sínum tíma. Var það
gallað?
„Já, mér fannst það sjálfum eftir
á. Mér fannst það að sjálfsögðu ekki
áður en tökur hófust. Ég gerði mér
ekki verulega grein fyrir göllunum
fyrr en ég fór að klippa myndina. Ég
var þá haldinn þeirri áráttu að gera
alit sjálfur og mun aldrei aftur gera
þótt það væri ágætur skóli.
Þegar ég hef horft á myndina, sem
ég geri ekki oft en ég hef þurft að
gera það á erlendum kvikmyndahá-
tíðum, þá er það yflrleitt þannig að
ég fer út á ákveðnum stað og kem inn
aftur eftir ákveðinn tíma. Það er
staður í myndinni sem ég get ekki
fyrir mitt htla líf setið undir.
Ég trúi því að sérhver skapandi
maður geti best dæmt sjálfur það sem
hann er að skapa. Ef hann þorir að
vera harður við sjálfan sig og heiðar-
legur þá veit hann manna best
hvemig til tókst. Ég tel mig því vita
hvar gallarnir em og einnig kostirn-
ir, ég er ánægður með sumt, því ég
veit hvað ég ætlaði mér. Þótt þetta
mat verði aldrei hiutlægt þá getur
það verið réttmætt.“
- í Meffi eru mun meiri peningar í
húfi en þegar Skepnan var gerð. Þú
ert ekkert hræddur við að klúðra
tækifærinu?
„Ég er ekki hræddur. Ég væri að
ljúga því ef ég segði það. Þetta leggst
miklu frekar vel í mig og ég tel mig
vita hvað ég er að fara út í. Ég kann
líka meira en þegar ég gerði Skepn-
una. Tilhlökkunin er miklu sterkari
en kvíðinn. Ég á þó von á því að það
komi í mig beygur þegar nær líður
en ekki yfirþyrmandi eins og stend-
ur.
En þetta em töluverðir peningar.
Myndin á að kosta allt að 140 milljón-
um þegar allt er talið. Jón Ólafsson
á að útvega það sem vantar upp á 70
milljónir hér innanlands. SC-Ent-
ertainment í Kanada leggur hitt til.
Maður með íjánnálavit
Samstarf okkar Jóns hófst þegar
við vorum að gera Skepnuna. Ég
gerði mér grein fyrir því að það þarf
töluvert íjármálayit til að standa í
kvikmyndagerð. Ég hef það ekki
sjálfur og þá þarf að fá mann sem
hefur það. Kunningi minn benti mér
á Jón, sem ég þekkti þá ekkert. Ég
hef stundum sagt að ég hafi gert hon-
um tilboð sem hann gat vel hafnað
en hann gerði það ekki.
Hann var búinn að ala með sér
draum um að fara út í kvikmynda-
gerð. Hann er umboðsmaður fyrir
erlenda myndbandadreifingu þannig
að þetta stóð honum mjög nærri.
Hann útvegaði peninga í Skepnuna
til viðbótar við styrkinn úr Kvik-
myndasjóði sem mér fannst rífleg-
ur.“
- Lítur þú nú svo á að þú hafir klúðr-
aö tækifærinu sem þú fékkst með
Skepnunni?
„Nei, alls' ekki. Mér þykir mjög
vænt um myndina þótt sumt í henni
fari í taugamar á mér og öðrum. Mér
finnst hún ekkert verri en gerist og
gengur um aðrar íslenskar myndir.
Ég held reyndar að hún sé persónu-
legri en margar þeirra en hún hefði
auðvitað getað orðið betri.
Við sluppum á endanum við tap á
myndinni vegna þess að Jóni tókst
að selja myndabandaréttinn að
henni. Jón hefur reynst mér mjög
vel og á heiðurinn að flestum samn-
ingum sem hafa verið gerðir í nafni
félagsins okkar sem við köllum Bíó
h/f.“
Engar hamfarir
- Eru 140 milljónir nægir peningar
til að gera góða mynd?
„Gæði kvikmynda fara vissulega
ekki eftir hvað þær kosta. Það vita
allir sem fást við kvikmyndagerð.
En þessi mynd á þó að vera fyrsta
flokks tæknilega. Það verður auðvit-
að aö hafa í huga að hér er ekki um
að ræða seðlabúnt sem okkur eru
send heldur íjármuni í formi efnis,
aðstöðu og vinnu. Eftirvinnslan
verður t.d. öll í Kanada.
Menn munu þó sjá að myndin er
gerð af meiri efnum en aðrar íslensk-
ar myndir. Hins vegar tel ég það ekki
skyldu mína og ég skil ekki verksvið
mitt þannig að ég eigi að standa fyrir
sprengingum og hamförum sem eiga
ekkert erindi í þá sögu sem ég ætla
að segja.
Þetta veitir mér fyrst og fremst
tækifæri til að vanda mig meira og
gefur mér meiri tíma. Ég fæ betri
aðstöðu sem vissulega kostar pen-
inga. Kanadamenn hafa gert vissar
kröfur um mannaráðningar og við
erum að vinna úr þeim. Það verða
útlendingar í áhöfninni en uppistað-
an verður íslensk.
Við byijum tökur nú í ágúst og það
verður hauststemning yfir mynd-
inni. Ég reikna með að tökur taki 10
til 12 vikur. Það er enn óákveðið
hvenær á að frumsýna. Það veltur á
því hvenær eftirvinnslu lýkur í
Kanada. SC-Entertainment sér um
markaðssetningu í Ameríku en við
sjáum um dreifingum tii annarra
aðila."
Sömu leið og Hraíh
- Er þetta hliðstæð leið og Hrafn
Gunnlaugsson hefur farið með sam-
vinnu við Svía?
„Já, það er þessi óþægilega stað-
reynd að íslendingar eru ekki fleiri
en þeir eru og við munum aldrei geta
haldið uppi metnaðarfullri kvik-
myndagerð fyrir innlendan markað
eingöngu. Því miður gengur það ekki
nema eltast alla dynti markaðarins
og dugar þó ekki til.
Eina reglan er að gera það sem
maður trúir á hverju sinni og fá þá
einhverja til hðs við sig. Ég er ákaf-
leg spenntur fyrir samstarfi við
Kanadamenn því við erum að fara
ótroðnar slóðir. Tii þessa hafa kvik-
myndagerðarmenn einkum leitað
eftir samstarfi í Sviþjóð, Þýskalandi
og Englandi. Þróunin er sú að hver
hefur sín sambönd sem hefur hæði
kosti og galla. GaUarnir eru helst
þeir að það er þörf á meiri samstöðu
meðal íslenskra kvikmyndagerðar-
manna.
í samningi okkar er talað um fram-
hald ef vel tekst tll. Það gæti þýtt að
nokkrar kvikmyndir verða fram-
leiddar á hveiju ári. Ég mundi fagna
því ef kollegar mínir nytu góðs af
þessu samstarfi."
- Eftir að þú laukst við Skepnuna
hefur þú unnið fyrir sjónvarp. Á það
vel við þig?
„Eftir að ég lauk við Skepnuna hef
ég verið í lausamennsku og einkum
fengist við upptökustjórn á sjón-
varpsþáttum. Þetta er brauðstrit en
mjög gott brauðstrit. Ég hef veriö
ákaflega heppinn vegna þess að ég
hef aldrei þurft að gera það sem ekki
höfðar til mín. Það eru ekki allir svo
heppnir. Ég tel að kraftar mínir nýt-
ist best á þann hátt að ég vinni sem
upptökustjóri á menningarþáttum.
Ekki í auglýsingagerð
Ég á erfitt með að hugsa í fimm,
tíu eða tuttugu sekúndum þannig að
ég hef aldrei farið út í auglýsingagerð
og hef ekki áhuga á því. Ef ég hefði
áhuga þá væri ég löngu búinn að
gera það. Við eigum þar mjög færa
menn og ég hef engan áhuga á að
blanda mér í þá samkeppni.
Það eru meiri peningar í auglýs-
ingagerðinni en mér finnst betra að
fá ef til vih nokkrum þúsundum
minna og gera það sem gefur mér
eitthvað. Vinna mín fyrir báðar sjón-
varpsstöðvarnar er oftast þannig að
ég hef gert þætti um listamenn, oft
mjög áhugavert fólk.
Það að gera sjónvarpsþátt er ekki
ósvipað því að gera kvikmynd. Það
þarf að búa til ákveðna stemningu
og það þarf að halda athygli áhorf-
enda í 30 til 40 mínútur. Þetta er
ákveðið ferli sem lýtur svipuðum
lögmálum og tónverk. Fólk er tekið
í feröalag. Myndir lúta í mínum huga
miklu fremur lögmálum hjartans en
heilans. Það þarf ekki endilega að
skilja það sem er að gerast heldur
miklu fremur láta heihast af því.
Þannig vil ég gera myndir.
Vinnan fyrir sjónvarpsstöðvarnar-
er mjög gott millibilsástand. Best
væri auðvitað að vera stöðugt í kvik-
myndagerð en ef það er ekki raun-
hæfur möguleiki þá er ekki hægt að
hugsa sér neitt áhugaverðara.
Ég hef gert eina sjónvarpsmynd
eftir að ég gerði Skepnuna. Það var
Öskubuska og maðurinn sem átti
engar buxur eftir handriti Gísla J.
Ástþórssonar. Það var afskaplega
gefandi og skemmtileg vinna. Miðað
við þá möguleika sem eru fyrir hendi
þá hef ég verið mjög heppirin og er
mjög sáttur við það.
Það er hka nauðsynlegt að nálgast
vinnu fyrir sjónvarp með þessu hug-
arfari. Það er útilokað að taka
vinnuna eins og verið sé að skha af
sér htlu og ómerkilegu verki þvi þá
verður árangurinn eftir því,“ sagði
Hilmar Oddsson.
-GK
DV-myndir GVA
Hilmar Oddsson:
Sendi óskalista um stjömur frá
Hollywood.
STORKOSTLEG VERÐLÆKKUN
Billiardborð
Fermingargjöfin
i ar.
Pílukast
Fermingargjöfin
í ár.
Dartpílur, Quality Brass, verð kr. 310
Dartpílur, Tungsten, verð kr. 1.230
Dartspjöld, 44 cm, verð kr. 430
Dartspjöld, keppnis, Bristle,
verð kr. 1.990
Billiardborð, 2 fet 63 cm, verð kr.
Billiardborð, 3 fet 92 cm, verð kr.
Billiardborð, 4 fet 122 cm, verð kr.
Billiardborð, 5 fet 153 cm, verð kr.
Billiardborð, 6 fet 183 cm, verð kr.
Billiardborð, 6 fet 183 cm, Lux, kr.
Sendum í póstkröfu
Kreditkortaþjónusta
1.910
2.450
3.857
9.670, stgr. kr. 9.186
12.550, stgr. kr. 11.922
18.500, stgr. kr. 17.576
Ármúla 40, simi 35320
Iferslunin