Dagblaðið Vísir - DV - 26.03.1988, Blaðsíða 30

30
LAUGARDAGUR 26. MARS 1988.
Beðið eftir Abbaævintýri:
Sverrir og unnusta hans, Margrét
Hreinsdóttir, eöa sú heittelskaða
sem Sverrir minntist á í sjónvarpinu
eftir sigurinn.
DV-myndir Brynjar Gauti
— segir Sverrir Stormsker, sigurvegari í
Hann segist ætla aö
klippa sig og raka, fara í
klæöskerasaumaðan
smóking og stjórna sjálf-
ur hljómsveit Eurovisi-
onkeppninnar í Dublin.
„Hárið á aö vera úfið
þannig aö ég líti út eins
og stjórnandi venjulega
gerir. Eyþór Gunnarsson-
fer í minn stað við píanó-
ið en hann hefur þegar
sannað ágæti sitt,“ sagði
Sverrir nokkur Ólafsson
betur þekktur sem Sverr-
ir Stormsker, sigurvegari
í söngvakeppni sjón-
varpsins.
Helgarblaöiö ræddi viö Sverri dag-
inn eftir sigurkvöld$ og klukkan var
aö verða kvöldmatur. Drengurinn
var þreyttur eftir eril dagsins og
hlakkaði mest til aö borða kvöldmat-
inn sem móðir hans beið meö handa
honum. Það var haldið upp á daginn
með góðri steik. Viðtalið fór fram á
heimili foreldra Sverris, Ólafs Stef-
ánssonar flugumsjónarmanns og
Vilhelmínu Baldvinsdóttur, viö
Skólabraut á Seltjarnarnesi. Sverrir
er löngu fluttur að heiman og býr
með unnustu sinni, Margréti Hreins-
dóttur. Sverrir er yngstur og óþekk-
astur að eigin sögn. „Pabbi hefur
alltaf viljað að ég færi í lögfræði,"
segir hann. „Ég held ég yrði betri
prestur."
Það lá beinast við að spyija stjörn-
una hvemig dagurinn hefði farið í
hann. „Ég veit það ekki,“ segir hann
rólega. „Maður reynir að lifa þetta
af í hæfilegu móki. Eftir keppnina í
gærkvöldi fór ég á krá með Stefáni
Hiliharssyni og við fengum okkur í
svanginn. Síðan lá leiðin í partí með
nokkrum hlj óms veitargaurum og
eiginlega var ég að vakna fyrir
tveimurtímum."
Ekki í loftinu
Sverrir hefur löngum látiö taka
eftir sér með hreinskilnum svörum
og hann hefur oft sagt að hann sofi
á daginn og vaki á nóttunni. Nú seg-
ir hann aö þetta sé að breytast. „Ég
vakna núna klukkan eitt á daginn
og það er mikil framfor,“ segir hann.
Nú sýndu kannanir daginn fyrir
keppnina að lagið var sigurlag.
Varstu þá ekki vel undir sigurinn
búinn? „Jú, og þó þessar kannanir
hefðu ekki veriö gerðar og ég alger-
lega grænn fyrir þessu þá hefði ég
getað ímyndað mér að lagið færi eitt-
hvað nálægt þessu. Þetta kom ekkert
voðalega mikið á óvart. Maður tókst
ekki beint á loft þó maður fengi tólf
stig í fyrstu atrennu.“
- Enþúvarstorðinnhálfvandræða-
legur þegar tólf stig komu upp í
hveiju kjördæminu á eftir öðru?
„Já, það var orðið dálítið trístað.
Ég átti ekki von á að fólkið hefði
þessa ótrúlegu dómgreind."
- Áttuskýringuáhversvegnalagið
fékk tólf stíg í öllum kjördæmum?
„Það er einfaldlega það að lagið
hefur að geyma þessa dæmigerðu
Eurovision takta sem eru bráðnauð-
synlegir til sigurs. Að minnsta kosti
var þetta illskásta lagið ef ég á að
vera óskaplega hæverskur. Ekki veit
ég hvemig ég á að skilgreina þetta
lag en það byrjar í fis-dúr, en það
hefði ekki breytt neinu, og endar í
gis-dúr, og það skiptir ekki heldur
máli. Hvernig á maður að skilgreina
af hveiju Obla di með Bítlunum var
svona vinsælt. Var það vegna þess
að Paul McCartney söng lagið? Var
það vegna þess að hann söng Obla
di en ekki Bra bra bra, ég veit það
ekki?“
- Lagiðsamdirðufyrireinuoghálfu
ári en varjtextinn gerður sérstaklega
með keppnina í huga?
, ,Þetta lag er eitt fárra laga sem ég
samdi á kassagítar og textinn kom
stuttu fyrir keppnina. Meiningin var
að hafa hann á alþjóðlegu tungumáli
eins og mér skilst að ástin sé. Mér
fannst rétt að hafa nöfn sem allir
þekkja eins og Sókrates, John Waine
og Michael Caine og allt þetta. Það
eina sem vantaði var Stefán Hilmars-
son eða Sverrir Stormsker, Stevie
Wonder, Sindy Lauper eða Adolf
Hitler, það rímar líka. Ég gat alveg
eins tekið inn landaheiti. En það er •
hæpið því ég hefði aldrei getað tekið
inn öll nöfn þeirra þjóða sem keppa.
Þar með hefði ég þurft að draga Íönd
í dilka sem er mjög vafasamt að gera.
Þetta var bara trix því keppni er ekk-
ert annað en karate, glíma eða júdó.
Ég beitti svona tónlistarlegum hæl-
krók.“
- Ertubúinnaðveljalagfyrirnæstu
keppni?
„Nei, églætþettaduga. Éghefá
tilfinningimni að ég sleppi henni
næst þó ég sé ekki búinn aö ákveða
það. Ég bíð eftir Abbaævintýrinu."
- Þúsagðirístuttuviðtalihéríhelg-
arblaðinu fyrir keppnina að þú
hefðir tekið þátt í keppninni vegna
þess að þig langaði mikið í írskan
bjór.
„Já, ég hef heyrt að hann sé mjög
góður þama úti og skemmtileg krár-
stemning. Á öðru plani en var á
Pöbbnum. í Dublin skilst mér að
menn drekki úr kollunum en brjóti
þær ekkf á höfði næsta manns. Ég
hef aldrei komið til írlands og það
er líka önnur ástæða fyrir þátttöku
minni í keppninni að mig langar
þangað. Mér skilst að ég sé ættaður
þaðan eins og hver annar Frónbúi."
Óalandi strákgemlingur
- Núleikurlesendumsjálfsagtfor-
vitni á að vita hvemig þú lýsir sjálf-
um þér?
„Það er skáldið sem situr hér,
strákgemlingur sem kom fyrst í
heiminn á Fæðingarheimilinu við
Eiríksgötu og það hefur mjög margt
skeð þar á milli. Samt ekkert mikið
meira en menn reyna almennt. Ég
hef til dæmis aldrei skotið fíla í Afr-
söngvakepp
íku. Aldrei farið til tunglsins. En
reynt flest það sem menn reyna al-
mennt. “
- Ertu alinn upp hér á Nesinu?
„Nei, ég er hvergi alinn upp. Ég er
gjörsamlega óalandi og óferjandi,_,
segja foreldrar mínir. I bamaskóla
var ég kallaður Láki eftir barnasögu-
hetju sem hafði stór eyru oghala.
Ég var víst stríðinn í meira lagi.“
- Af hveiju tókstu þér nafnið Storm-
sker?
„Ég var einfaldlega ekkipar hrif-
inn af því að vera Sverrir Olafsson.
Þetta kom til vegna þess að ég gaf
út ljóðabók árið 1982 og mér fannst
ekkert hallærislegra en að heita
Sverrir Ólafsson á bókarkápunni. Ég
vildi frekar heita Einar Ben. eða alla-
vega eitthvað annaö en Ólafsson eða
Gunnarsson eöa eitthvað þess háttar.
Ég hringdi í bróður minn, sem átti
hugmynd að síðasta plötuumslagi,
hann er nokkuð hugmyndaríkur og
ég vildi fá álit hjá honum á nokkrum
nöfnum. Eitt var t.d. Sverrir Klakan.
Ég var haldinn þeirri áráttu að það
væri bráðnauðsynlegt að kenna sig
viö ísland. Bróðir minn stakk upp á
tveimur nöfnum, annað var Sverrir
Dritvík og hitt Sverrir Stormsker og
mér leist betur á það. Þetta var fyrsta
ljóðabókin mín með ákaflega falleg-
um og rómantískum kvæðum. Ári
seinna gaf ég út þessa svokölluðu
trébók. Hún kom út í sjö eintökum
og hvert eintak var selt á sjö þúsund
krónur. Blaðsíðurbókarinnar voru
allar auðar nema ein þar sem stóð:
„Þú keyptir bókina hvort eð er ekki
tíl að lesa hana.“ Bókin var innsigluö
og enginn vissi hvað stóö í henni."
- Þúseldirölleintökinogeittþeirra
er komið á safn í Kanada.
„Ég seldi öll eintök nema eitt sem
ég hélt sjálfur. Reyndar keypti pabbi
eina fyrir sig og má nú heita að hann
sé sæmilegur lestrarhestur. Hins
vegar datt honum það snjallræði í
hug að kveikja í bókinni. Það er arinn
hér í húsinu og þar sem honum leist
ekkert á innihaldið fannst honum
upplagt aö nota þaö í eldivið. Það er
spurning hvort hann gerir slíkt eftir
að maður hefur rúllað þeim upp
þarna úti. Ætli hann selji ekki frekar
bókarkápuna á uppboði.“
- Kápa bókarinnar var haganlega
útskorin. Var listaverkið eftir þig?
„Nei, ég er alls enginn smiður og
get ekki með neinu móti rakið ættir
mínar tíl Steingríms Hermannsson-
ar. Þaö vár karl hér á Nesinu, durgur
á næsta bæ, sem smíöaði kápuna
fyrirmig."
- Gerðibókinþigheimsfræganáís-
landi?
„Nei, það held ég ekki en man þó
ekki svo gjörla. Kannski einhverjir
hafi vitað um mig fyrir utan foreldr-
ana. Bókin vakti meiri athygli
safnara heldur en gáfumanna þjóð-
arinnar. Þaö voru bara fiíl sem
keyptu þessa bók - það kaupir eng-
inn bók sem hann ekki veit hvað
stendurí."
Hinirekkertbetri
- Síðankomiextagerðogþúfórst
að syngja. Af hveiju?
„Eg veit það ekki. Ætli það hafi
ekki verið einhver nostalgía frá því
ég rak upp frumöskrið á fæðingar-
heimilinu á sínum tíma. Ég vildi
kannski endurtaka það, ég veit það
ekki. Annars hef ég aldrei litið á mig