Dagblaðið Vísir - DV - 26.03.1988, Blaðsíða 27

LAUGARDAGUR 26. MARS 1988.
27
Sælnú! . . .
Fyrsta útgáfan af hljómsveit-
inni Doobie Brothers var
endurreist i fyrra og skruppu
gömlu mennimir í stutta
tónleíkaferð. Reynslan af
þessum endurfundum var
svo góð að nú hefur verið
ákveðið að drifa hljómsveit-
ina i hljóðver til upptöku á
plötu sem kemur svo út sið-
aráárinu. . .Morrisey,
fyrrum söngvarí Smiths, ger-
irsér lítið fyrir ogfer
beinustu leið á topp breska
breíðskífulistans með plöt-
una Viva Hate og em allar
viðtökur plötunnar á einn
veg. Meira að segja hefur
platan fengið mjög lofsam-
leg ummæli i Bandaríkjun-
um en Smiths áttu aldrei
mjög upp á pallborðíð vestra
á meðan þeir vom og hétu.
Kannski Morrisey vegni bet-
ur þar einum síns liðs?. . .
Yngsti Gibb bróðirinn, Andy,
sem alla tíð stóð í skugga
bræðra sinna i Bee Gees,
er látinn, aðeins þrítugur að
aldri. Banamein hans var
hjartaáfall í kjölfar óhóflegr-
ar eiturlyfjaneyslu. Andy sló
í gegn i Bandaríkjunum fyrir
umþaðbiltiuárum með
iögunum I Just Want to Be
Your Everything og Love is
Thicker than Water, en dvöl-
in á toppnum var stutt og
fljótlega lenti hann í klóm
eiturlyfja og háði harða bar-
áttu við þau það semeftir
var. Fyrir nokkru virtist vera
að rofa til hjá honum og
hann gerði hljómplötusamn-
ing við Island fyrirtækið.
Og fyrir skemmstu fór Andy
yfirtíl Englands til að vinna
aðnýrri plötu en féll fyrir
eiturlyfjunum enn og aftur
og nú i síðasta sinn. . .
Söngkonan Sade hefur ekki
látið i sér heyra um nokkurt
skeið en ný smáskífa er nú
komin útog i kjölfar hennar
kemur ný breiðskífa sem
hefur fengið nafnið Stronger
thanPride. . .Princesendir
frá sér nýja breiðskifu i mai
oghann erviðsamahey-
garðshornið i textum og
heitir platan Lovesexy. . .
Michael Jackson er margt
til iista lagt og nú ryðst
hannfram á ritvöllinn með
ævisögu! sina, Moonwal-
ker. Hann skilaði handriti
að bókinni til útgefanda
vestra fyrir nokkrum mánuð-
um og að þeirra sögn fjailar
Jackson bæði um einkalif
sitt og opinbera lífið i bók-
inni. Kvikmynd með nafninu
Moonwalker er lika væntan-
leg með vorinu. . .heilog
sæl. . . ■-
-SþS-
Nýjar plötur
Stranglers - Aiive and All of the Night
Óneitanlega riijast upp ein og ein
skemmtileg endurminning frá því í
maí fyrir tíu árum þegar hlustaö er
á nýjustu plötu Stranglers. Þá
skemmti hljómsveitin í troðfullri
Laugardalshöll, lék þar af slíkum
krafti að fólk starði steinhissa. Þá var
nýbylgjurokk í algleymingi úti í hin-
um stóra heimi þótt enn hafi það
ekki borist hingað. Stranglers voru í
broddi fylkingar þeirrar stefnu með
Sex Pistols, Clash, Buzzcocks, Gener-
ation X og fleiri.
Hinn villti kraftur frá því í gamla
daga er greinilega úr sögunni hjá
Stranglers. Tónarnir orðnir mildari
og auðheyrilegt að hljómsveitin eld-
ist með hlustendum sínum. Aðallög-
in á prógramminu er ekki lengur
trylltir rokkarar eins og Nice’n’Slé-
azy, Grip, London Lady og fleiri slík
heldur Golden Brown, Strange Little
Girl og íleiri frá síðari hluta ferils
Stranglers.
Það er gleðilegt að hljómsveitir
þróist meö aldrinum en staðni ekki
„Ten Years After"
í gömlum klisjum. Klisjur Stranglers
voru vissulega góðar og gildar fyrir
áratug en skelfmg er gleðilegt að fjór-
menningarnir skuh ekki lengur vera
að hjakka í sama farinu. Sú er
kannski ástæða þess að hljómsveitin
Stranglers lifir enn.
Fyrir gamlan aðdáanda er Alive
and All of the Night ágætis gripur.
Gaman að heyra gamla kunningja á
ný, svo sem No More Heroes og
nokkra þá ellismehi sem fyrr voru
nefndir. En það er jafnánægjulegt að
hlusta á hljómleikaútgáfur Always
the Sun, North Winds og Golden
Brown. Stærsti ókostur plötunnar er
langhundar tveir. Annars vegar Was
It You?/Down in the Sewér. Hins veg-
ar Toiler on the Sea. Gamla Kink-
slagið All Day and All of the Night
er eina lag plötunnar sem er ekki
hljóðritað á hljómleikum. Það er á-
gætt til síns brúks en á plötunni er
það sem álfur út úr hól. Að öðru leyti
heyrist mér allt vera í góöu gengi hjá
gömlu góðu Stranglers. -ÁT-
Robert Plant - Now And Zen
Glímt við gamla
Þegar fornfrægar hljómsveitir lið-
ast sundur reynist liðsmönnum
þeirra oftar en ekki mjög svo erfitt
að gera það gott upp á eigin spýtur.
Um þetta eru mýmörg dæmi og hér
er eitt þeirra, fyrrum Led Zeppelin
söngvarinn Robert Plant. Hann hef-
ur sent frá sér nokkrar sólóplötur
síðan Led Zeppehn hætti skyndilega,
við ótímahæran dauða trommuleik-
arans Jons Bonham.
En þó svo að Plant hafi verið annar
aðallagasmiður Led Zeppelin hefur
honum ekki lukkast sem skyldi á
sólóferlinum. Tónlist hans hefur ver-
ið afar þungmelt rokk, mjög í ætt við
það síöasta sem Led Zeppelin gerði.
Og á þessum sömu miðum er Plant
enn, þó greinileg merki heyrist á
þessari plötu í þá átt að létta yfir-
bragð tónsmíðanna aðeins.
Fyrir mína parta gengur dæmið
samt ekki upp nema í lögum eins og
Heaven Knows og Ship of Fools. Hin
lögin eru flest vægast sagt óaðgengi-
leg og þurfa mikla hlustun. Mikil
drauga
hlustun dugir þó ekki í öllum tilvik-
um.
Einhvers staðar segir að hver hafi
sinn djöful að draga og Robert Plant
hefur greinilega gamla Zeppelin djöf-
ulinn að draga. Kannski eru gerðar
of miklar kröfur th Plants vegna for-
tíðarinnar og kannski á hann erfitt
með aö slíta tengslin við fortíðina.
Það verður hins vegar aldrei frá
manninum tekið að hann er fanta
söngvari.
-SþS-,
George Thorogood & The Destroyers - Bom to Be Bad
Rokkað af fullum krafti
George Thorogood er gítarleikari og
söngvari, ættaður úr miðríkjum
Bandaríkjanna. Hann er enginn ný-
græðingur í bransanum, hefur
komið víða við undir eigin nafni og
með öðrum. Ekki er hann vel þekkt-
ur hérlendis en vestra nýtur hann
nokkurrar virðingar og hefur hann
ásamt hljómsveit sinni, The Destroy-
ers, sent frá sér fjórar plötur og er
sú nýjasta, Born to Be Bad, hér til
umfjöllunar.
Það þarf ekki mikla hlustun til að
sjá hveijir hafa haft áhrif á Thoro-
good þegar hann samdi Born to Be
Bad. Leitaö er th gamalla rokkkónga
á borð við Chuck Berry, Fats Domino
og annarra áhka rokkara og lög
þeirra færð í nýjan búning án þess
þó að hreyft sé verulega við útsetn-
ingum. Og Thorogood er einmitt
maðurinn sem nær þessu hráa sándi
sem einkenndi gullaldartímabh þess-
ara öðlinga 1955-1960. Hann er
kröftugur gítarleikari með ráma
rödd sem fellur vel að lögunum á
plötunni sem eru flest gömul en mis-
munandi þekkt.
Þekktust eldri laganna eru I’m
Ready sem Fats Domino gerði þekkt
og hefur htið heyrst með öðrum.
Treat Her Right og hið klassíska I’m
Moving on eftir Hank Snow. Minna
þekkt en alveg jafngóð eru Shake
Your Money Maker eftir Elmore
James, You Can’t Catch Me, eitt af
fáum lögum eftir Chuck Berry, er
sjaldan hafa heyrst, og tvö lög eftir
Chester Burnett, Smokestack Ligh-
tning og Highway 48, og er síðara
lagið af öðrum ólöstuðum besta lag
plötunnar.
Lög þessi eru spiluð og sungin af
miklum krafti af Thorogood og félög-
um og eins er um frumsmíðar
Thorogoods. Hann hefur samið þrjú
ný lög sem skera sig ekki neitt út úr
heildinni heldur falla þau að gömlu
lögunum og saman mvnda öll lögin
jafna heild sem ætti að hrevfa við
hverjum rokkunnanda; krafturinn
mikill, sándið hrátt og leikgleðin
mikh. Helsti galli plötunnar. og hann
er nokkuð áberandi, er tilbreytingar-
leysið. Má segja að lögin renni út í
eitt allsherjarrokk þar sem hvergi
er slakað á. Aðdáendur gömlu rokk-
meistaranna ættu að vera ánægðir.
George Thorogood er þeirra nútíma-
maður. HK.
Brautarholti 20 - simar 29098 og 23335
Opið fimmtudaga til sunnudaga frá kl. 18