Dagblaðið Vísir - DV - 19.04.1988, Qupperneq 16
16
ÞRIÐJUDAGUR 19. APRÍL 1988.
Spumingin
Hve há telur þú að lág-
markslaun í landinu eigi
að vera?
/
Inga Helgadóttir: Lágmarkslaun eiga
ekki að vera lægri en 50 þúsund
krónur.
Skúli Magnússon: Þau eiga ekki að
ver lægri en 40 þúsund krónur.
Hjörleifur Valsson: Ekki lægri en 60
þúsund krónur, án þess að til nýrrar
verðbólguskriðu komi.
Soffía Kristinsdóttir: Svoná 45 þús-
UHd krónur og. skattleysismörkin
hækkuð.
Kolbrún Theodórsdóttir: Um það bil
37 þúsund krónur.
Hermann Valsson: Aldrei lægri en
45 þúsund krónur.
Lesendur_________8 _________________________________________dv
Skóffustunga í hópi vina og vandamanna:
Hvar voru Tjamargötubúar?
Einar Óskarsson hringdi:
Nú er slagoröið „Tjörnin lifi“ fyrir
bí og annað komið í staðinn; „Tjöm-
in lengi lifi“. Borgarstjóri er búinn
að taka skóflustunguna að hinu nýja
ráðhúsi, sem líkist mest spilavíti eða
lítilli járnbrautarstöð eins og þessar
byggingar gerast erlendis. Get ég þar
trútt um talað, svo tíður gestur sem
ég er hjá báðum þessum þjónustufyr-
irtækjum þegar ég er erlendis, en
þangað á ég oft erindi vegna við-
skipta minna. En ekki meira um það.
Undir ómi af sorgarmarsi, sem
unnandi angurværrar tónhstar taldi
við hæfi að leika við þetta tækifæri,
og reyk frá lítilli knallettu, sem látin
hafði verið fuðra upp, stakk/borgar-
stjóri skóflunni og kom úpp með
væna fylli af mold. Að launum fékk
hann vænan koss frá sínum betri
helmingi og klapp frá ættingjum,
vinum og vandamönnum, sem höfðu
haft pata af því aö þama ætti að
skófla upp fyrir ráðhúsi.
Ung kona, sem dvahð hefur erlend-
is í mörg ár og glataö „ísl-enskunni“
en tekið upp venjulega ensku í stað-
inn, var komin þarna til að mótmæla
staðarvahnu, eins og hún sagði sjálf.
Hún hélt á litlum bréfmiða í hendi
með handskrifuöum mótmælum, til
sannindamerkis. Enginn kom úr
Tjamargötuhúsunum henni til
trausts og halds!
„Hann sáði, hann sáði“. Borgarstjóri umkringdur velunnurum fyrsta Ráð-
hússins. - Og „blómapottar" i gluggum Tjarnargötuhúsa.
í fréttamyndum beggja sjónvarps-
stöðva mátti hins vegar sjá mörg
„pottablóm" í gluggum Tjarngötu-
húsanna, og þegar myndirnar náðu
fókus, mátti greinhega sjá lifandi
andhtsmyndir á blómapottunum.
Þetta minnti óneitanlega á glugga í
húsum landsbyggðarþorpanna, þar
sem víða má sjá fingur lyfta glugga-
tjöldum örhtið th hhðar og andht
gægjast mhh blómapotta th að fylgj-
ast með þeim er um götur gengur.
En sem sé; við söknuðum Flosa og
annarra hátt skrifaðra í Tjamargötu.
Héldum að þeir kæmu þarna gal-
vaskir th þöguhar mótmælastöðu.
En, „malheureusement“, það kom
enginn, nema Guðrún Péturs og
Anne-Marie, sem var öðmm þræði
að heimsækja legstað htlu andarinn-
ar sem hún gróf á þessum stað endur
fyrir löngu...
Þarna fór því allt fram með friði
og spekt, og borgarstjóri hefur sáö
og uppskorið, Ráðhús. Viðstaddir
hefðu því getað tekið undir með ljóð-
skáldinu í jólakvæðinu þjóökunna:
„Hann sáði, hann sáði“ og „klappað
saman höndunum og stappað niður
fótunum og snúið sér í hring“ - sem
menn og gerðú að athöfninni lo-
kinni. Og þjóðin stendur eftir hnípin
og saknar mótmælanna sinna. Hún
spyr: Hver verður næsta mótmæla-
alda?
Röng heil-
brígðisstefna
Svanur Kristjánsson læknisfræði-
nemi skrifar:
Kjörorð núverandi stjómarmeiri-
hluta virðist vera orðið „einföldun“.
Einfóldun í tekjuskattskerfinu, ein-
fóldun í söluskattskerfinu o.fl., o.fl. -
Vissulega getur einföldun verið th
góðs en hún getur, eins og margt
annað, gengið út í öfgar. Þar á ég við
hina „undantekningalausu" sölu-
skattsálagningu, sem auðvhaö er alls
ekki undantekningalaus (sbr. sölu-
skattslausa samkvæmisdansa-
kennslu). Ég hef reyndar aldrei
rekist á undantekningalausa reglu á
minni ævi.
Enhvers staðar draga stjómvöld
mörkin, en þau gera það á röngum
stað, a.m.k. að einu leyti, þ.e. með
25% álagningu söluskatts á þjónustu
hkamsræktarstöðva, þolfimikennslu
og danskennslu í fijálsum sth, -
vegna þess að þú þarft að fara í sturtu
á eftir!!
Meö þessu vega stjómvöld að mik-
hvægum hlekk, þjóðinni th bættrar
hehsu, og sem í felst forvarnarstarf-
semi sem dugmikhr einstakhngar
hafa komiö upp. Fyrir þúsundir ís-
lendinga er þjónusta líkamsræktar-
stöðvanna og danshúsanna þeirra
ákjósanlegasta líkamsrækt og
hehsubót á köldum vetrardögum,
sem em jú ófáir á íslandi. Mikilvægi
þessarar aðstöðu verður seint of-
metið.
Líkamsræktarstöðvar em dýrar í
rekstri, enda bjóða flestar þeirra upp
á mikinn tækjabúnað og aðstöðu.
Mánaöargjald fyrir söluskattsálagn-
inguna var því nokkuð hátt fyrir hið
efnaminna fólk hér á landi, eöa um
2.200 til 2.500 kr. á mánuði. Nú, eftir
álagningu, er það í kringum 3.000 kr.
og léttir því ískygghega í buddunni.
Slíkt fylhr mæhnn hjá lágtekjufólki
að mínu viti, t.d. skólafólki sem
stundar líkamsrækt hjá stöðvunum
í miklum mæli.
Ætla stjómvöld að gera líkams-
rækt (inniaðstöðu) að forréttindum
ríka mannsins með verðstýringu?
Ekki sér ríkið a.m.k. fyrir neinni niö-
urgreiddri aðstöðu th innanhúss
líkamsræktar, líkt og gerist um
sundstaðina. Ég skora á þingmenn'
þjóðarinnar að taka þetta mál th al-
varlegrar athugunar og lagfæringar.
„Mikilvægi þessarar aðstöðu til líkamsræktar verður seint ofmetið," segir
bréfritari.
Há laun verkalýðsforingja:
Rýrir það hæfni
til samninga?
Skrifstofustúlka hringdi: Nú vil ég kasta fram þeirri at-
í útvarpsviötali um daginn var hugasemd, og þá til V.R. félaga til
formaður V.R. spurður að því, að vclta fyrir sér, hvort aðili, sem
hvort rétt væri, að hann hefði á hefur shk laun geti talist hæfur th
þriðja hundrað þúsund krónur í að semja fyrir fólk, sem hefur allt
laun á mánuði. Hann hrást ekki of niður i 40 þúsund krónur á mánuði!
vel við, en ncitaði ekki.
Sætisbelti í 2ja dyra bílum:
Varasöm og
hættuleg konum
Jónina Guðmundsd. hringdi:
Eftir að þessi nýju lög gengu í ghdi
um notkun sætisbelta að viðlögðum
sektum ef ekki er hlýtt, hef ég lent í
hinum mestu vandræðum og raunar
ógöngúm, þar sem minn bhl er 2ja
dyra og mjög óhentugt að nota þessi
belti. Ég er oftast nær kramin og
komin nær yfirliði, þegar ég tek belt-
in af mér aö lokinni keyrslu.
Ég hef heyrt af konu sem er ófrísk
og hefur lent í því vegna sætisóla í
sínum 2ja sæta bíl að koma nær
dauða en lífi úr akstri, því hún þorði
ekki annað en hlýða þessum reglum
og lét sig hafa það að vera reyrð nið-
ur í sætið.
En það er ekki bara í þessUm
tveggja sæta bhum sem ólamar eru
th óþæginda, þær hafa valdið því að
fólk hefur skemmt fót sín með því
að reyra beltin yfir sig. Nú ætla ég
að taka það th bragðs að aka án
belta, þvi mér er þaö ómögulegt að
silja svona þvinguð í bhnum meðan
á akstri stendur. Þaö getur ekki stað-
ist að löggjafinn hafi siðferðhegan
rétt á því að þvinga í gegn slík ólög
sem skyldunotkun sætisbeltanna er.
Ég skora á þær konur sem hafa
sömu sögu að segja aö láta í sér
heyra, því ég reikna ekki með að
margir karlmenn, a.m.k. þori að
„Skyldunotkun sætisbelta er ólög,“
segir Jónína. - Gangast karlmenn
fremur undir okið?
standa við hhð kvenna í þessu máh.
Þeir gangast fremur undir okiö,
nema leigubílstjórar sem neita stað-
fastlega. - Jafnvel mætti fara af stað
með mótmælaundirskriftir th að fá
viðkomandi yfirvöld th að afnema
þessa skyldunoktun að viðlögðum
sektum.