Dagblaðið Vísir - DV - 19.04.1988, Qupperneq 37

ÞRIÐJUDAGUR 19. APRlL 1988.
37
Kirkju- og safnaðarstarf í landinu
er ótrúlega íjölbreytt. Þar leggja
margir hönd á plóginn þótt almenn-
ingur geri sér ekki alltaf grein fyrir
því vegna þess að starfið er oft á tíð-
um unniö í hálfgerðum kyrrþey, þótt
ósérhlífið sé.
Hinn almenni kirkjugestur gerir
sér sjaldnast grein fyrir öllu safnað-
arstarfinu sem fram fer þegar hann
er viðstaddur messu á sunnudögum.
Hann sér prestinn, heyrir í kórnum
og organistanum og hugsar svo ekki
út í þaö sem að baki er.
Óeigingjarnt starf
í hverjum söfnuði er safnaðar-
nefnd sem vinnur mikið og óeigin-
gjarnt starf. Nefndimar standa fyrir
fjársöfnunum, skipta oft með sér
starfi meðhjáipara og kirkjuvarðar.
Þá sjá söfnuðimir oft um æskulýðs-
starfið \ kirkjunum og aðstoð við
Dægradvöl
aldraða og ýmislegt annað er á þeirra
könnu.
Kvenfélög eru yfirleitt tengd söfn-
uðunum, ýmist sem kirkjufélög eða
sjálfstæð félög sem vinna óbeint eða
beint fyrir kirkjuna og söfnuðinn
með fjáröflun og aöstoð af ýmsu tagi.
Þá má ekki gleyma kirkjukórunum.
Söngfélagarnir verða að mæta í
hverja messu og syngja þar og einnig
við ýmsar aðrar athafnir. Kórfélag-
arnir eru því yfirleitt að starfa fyrir
kirkjuna á meðan annað fólk á frí,
um helgar og á frídögum. Auk þess
eru yfirleitt æfingar einu sinni í viku.
Breiðholtskirkja
Við kynntum okkur safnaðarstarf-
ið í Breiðholtssöfnuði þar sem nýlega
er búið að vígja kirkjuna þeirra.
Messur Breiðholtssóknar hafa farið
fram í Breiðholtsskóla í bráðum tutt-
ugu ár svo og allt safnaðarstarfið.
En eftir vígslu Breiöholtskirkju um
miðjan mars hefur verið messað í
nýju kirkjunni og safnaðarstarfið
mun smám saman færast inn í kirkj-
una einnig eftir því sem gengur að
innrétta safnaðarheimilið sem er í
kjallara kirkjunnar. Þai- mun Kven-
félag Breiðholts einnig fá aðstöðu
undir sína starfsemi.
Það eru því allir sem koma nálægt
kirkju- og safnaðarstarfi í Breið-
holtssókn óskaplega ánægðir með að
kirkjan þeirra skuli vera komin upp
eftir að hafa verið um tíu ár í smíð-
um. Þó gera allir sér grein fyrir aö
ófá handtökin eru eftir áður en kirkj-
an og safnaðarheimilið eru fullgerð
og.eru allir tilbúnir að láta hendur
standa áfram fram úr ermum ðg
leggja sínum góða málstað lið. -ATA
okkur mikið í staðinn og við sjáum
ekki eftir neinu. Persónulega finnst
mér þetta starf skemmtilegt og
ánægjulegt. Annars hefði ég varla
enst svona lengi í því.“
Húsnæðisskortur
Sveinbjöm sagði að í söfnuðinum
væm rétt rúmlega fiögur þúsund
manns. í kirkjunni væm sæti fyrir
þijú hundruö manns og því mættu
ekki nema tæplega tíu prósent safn-
aðarins jafnvel þótt ldrkjan væri
ævinlega fuUskipuð sem sjaldnast er
nema um jól og páska. Þó tæki hann
eftir verulegri aukningu á fiölda
kirkjugesta eftir að kirkjan var vígð,
hvort sem það væri auknum trúar-
áhuga að þakka eða nýjungagimi.
„Starfið innan safnaðarins hefur
ekki veriö mjög mikið og vil ég þar
aðallega kenna um húsnæðisskorti.
Núna er hins vegar smám saman að
skapast aðstaða þó að óneitanlega
séu mörg handtökin óunnin áöur en
safnaðarheimilið verður tekið í notk-
un.
Kirkjubyggingin tímafrek
Mikill hluti, langmestur hlutinn af
tíma og kröftum safnaðamefndar-
innar hefur farið í kirkjubygginguna
undanfarin tíu ár. Svona kirkjá
byggist líka aö miklu leyti upp á
frjálsum framlögum og sjálfboða-
vinnu. Það er því í ýms horn að líta
fyrir safnaðamefndina, en ekki má
gleyma ómetanlegu framlagi Kvenfé-
lags Breiðholts sem svo sannarlega
hefur lagt hönd á plóginn,“ sagði
Sveinbjöm Bjamason. -ATA
Lífsstfll

Daníel Jónasson, organisti og stjórnandi kirkjukórs Breiðholtskirkju, þenur kirkjuorgelið. DV-mynd KAE
einhverja smáþóknun fyrir að
syngja. Þessir aurar eru greiddir
út tvisvar á ári, fyrir jól og fyrir
sumarfrí, þannig að peningamir
koma sér vel þótt ekki sé um stórar
upphæðir að ræða.
En félagar í kirkjukórum eru
sannarlega ekki að þessu til aö
græða • peninga. Kórfélagarnir
verða oftast klumsa þegar þeir fá
peningana 'greidda. Þeir gera þetta
ánægjunnar vegna.“
Alltaf sömu sálmarnir?
- Eru þetta ekki alltaf sömu sálm-
arnir sem þið eruð aö syngja?
„Það er úr miklum fiölda sálma
að velja. En það er presturinn sem
velur hvað syngja skal. í gegnum
árið eru sálmamir þó nokkuð mik-
ið breytilegir en ef samanburður
er gerður á milli ára má sjá þó
nokkrar endurtekningar.
Þegar skipt er um prest, eins og
gerðist fyrir rúmu ári hjá okkur,
breytist alltaf sálmavalið og við
urðum að æfa upp marga nýja
sálma. Það er líka skemmtilegt.
Yfirleitt æfum við einu sinni í viku
nema á sumrin, en þá látum við
okkur nægja aö æfa fyrir messu á
sunnudögum."
Bindandi starf en skemmtilegt
- segir Daníel Jónasson, organisti og kórstjóri
„Ég er búinn að vera organisti og
sfiómandi kirkjukórsins frá því
söfnuðurinn var stofnaður áriö
1972. Ég hef verið svo heppinn að
mér hefur haldist vel á kórfélögum
og söngvararnir hafa ekki yfirgefið
okkur, jafnvel þótt þeir hafi flutt í
önnur bæjarhverfi," sagöi Daníel
Jónasson, organisti og kórstjóri
kirkjukórs Breiðholtskirkju.
„Kórinn okkar er meö stærri
kirkjukórum og hann er orðinn
reyndur og góður. Kórinn syngur
við allar athafnir, svo sem við
messur, skírnir, giftingar og einnig
á uppákomum eins og aðventu-
kvöldum.
Bindandi en skemmtilegt
Þetta starf er dálítið bindandi fyr-
ir kór og stjórnanda, þar sem við
þurfum að vinna meðan aörir eiga
frí. En okkur finnst þetta skemmti-
legt og gefur okkur mikið. Annars
stæðum við ekki í þessu.“
- Er organistinn og kórstjórinn í
fullu starfi?
„Nei, ég er í hlutastarfi. Ég er að
auki tónlistarkennari í Fjölbrauta-
skólanum í Breiðholti. Kórinn fær
Ánægja og skemmtun
- Hefurðu ánægju af þessu starfi?
„ Já, ég hef bæði ánægju og gaman
af starfinu, annars væri ég sjálfsagt
löngu hættur. Samstarfiö við prest-
•ana, kór og sóknarnefnd hefur
verið afar gott og aldrei hlaupið
snurða á þráöinn. Það gerir starfið
enn ánægjulegra," sagði Daníel
Jónasson. -ATA
Gott starf en winið í kyrrþey
- segir Þóranna Þórarinsdóttir formaður Kvenfélags Breiðholts
„Kvenfélagið er ekki kirkjufélag en
við störfum þó mjög náiö með
kirkjunni. Við vinnum með prest-
inum og söfnuðinum, höfum safnað
fjármunum til kirkjunnar og sjáum
meðal annars um kyrtlana fyrir
fermingarbömin," segir Þóranna
Þórarinsdóttir, formaður Kvenfé-
lags Breiðholts.
„Kvenfélagið var stofnað 21.
október 1970 og þá var enginn söfn-
uður til í hverfinu. Hverfið var
reyndar mjög ungt þá, ég held að
fyrstu íbúamir hafi flutt inn í íbúð-
ir sínar 1968. Þá héldum viö fund-
ina okkar í Breiðholtsskólanum,
eins og við höfum reyndar gert alla
tíð síðan. En nú hyllir undir að við
fáum betri aðstöðu í Breiðholts-
kirkjunni, eða réttara sagt í safnað-
arheimilinu sem verður í kjallara
kirkjunnar.“
Kjarnakonur!
- Eru margar konur í Kvenfélagi
Breiðholts?
„Nei, þær eru í rauninni allt of
fáar. Við erum ekki nema svona
um fimmtíu talsins og þar af eru
þrjátíu mjög virkar. Miðað við
fjölda félagsmanna er fundarsókn-
in hjá okkur mjög góð og þetta eru
kjamakonur. Ef miðað er við
höfðatölu höfum viö því gert mjög
góða hluti og þar er dugnaði virkra
kvenna fyrir að þakka.“
- Hvert er markmiðið með starf-
semi kvenfélagsins?
„Markmiðið hjá okkar kvenfélagi
er, likt og hjá öðmm kvenfélögum,
að vinna aö menningar- og líknar-
málum. Þar sem kirkjubyggingin
hefur staðið yfir lengstan hluta
þess tíma sem kvenfélagið hefur
verið starfandi, hefur stærstur
hluti orku okkar og tíma farið í
kirkjubyggingar- og safnaðarstarf-
iö. Við höfum staöið fyrir mörgum
fiársöfnunum fyrir kirkjuna. Við
höfum verið með kaffisölur, köku-
basara og blómasölur. Þá stóðum
við fyrir söfnun meðal allra kvenna
í Breiöholti 1. Við sendum þeim
bréf og fylgdum þeim eftir. Margar
kvennanna tóku mjög vel í söfnun-
ina og gáfu af rausn.
Stærsta Ijósakróna á
landinu!
Við erum mjög ánægðar með það
hversu vel hefur gengið að safna
til kirkjunnar. Við gáfum meðal
annars ljósin í kirkjuna, stærstu
ljósakrónu á landinu, fióra brúðar-
stóla og krossinn.
En viö höfum einnig unniö að
ýmsum öðrum málum. Við gáfum
knattspyrnudeild ÍR sjúkratöskur
og við gefum árlega verðlaun sem
veitt eru fyrir framúrskarandi ár-
angur í Breiðholtsskóla. Þá hafa
sjálfboðaliðar frá okkur farið í
Gerðuberg og aðstoðað aldraða
fólkið, spilað við það og fleira. Það
er sérstaklega skemmtilegt starf og
þakklátt.
Kvenfélögin á landinu vinna oft
á tíðum mikið og gott starf en það
fer yfirleitt lítið fyrir því. Þaö sem
við erum aö gera er oftast unnið í
kyrrþey og kannski þess vegna
finnst okkur stundum eins og
áhugi ungra kvenna fyrir kvenfé-
lögum hafi fariö minnkandi á
undanfórnum árum.“
- Fer mikill tími í að starfa með
Þóranna Þórarinsdóttir, formaður Kvenfélags Breiðholts, fyrir framan
Breiðholtskirkju. Kvenfélagið hefur gefið kirkjunni margar og glæsilegar
gjafir i gegnum árin og staðið fyrir f jársöfnunum fyrir kirkju og söfnuð.
kvenfélögum? Hvað haldið þiö
fundi oft á ári?
„Það fer óneitanlega nokkur tími
í starfsemina hjá þeim sem taka
hana alvarlega. Við fundum einu
sinni í mánuði og reynum að vera
með ýmsa fræðslu á fundunum, til
dæmis matreiðslu- og snyrtinám-
skeið, svo eitthvað sé nefnt. Og einu
sinni á ári hittast kvenfélögin þrjú
í Breiöholtshverfunum á fundi. Á
þeim fundum ræðum við sameigin-
leg mál hverfisins og kynnumst
hver annarri. Þetta eru mjög gagn-
legir og góðir fundir."
Kvenfélögin eru
ekki gamaldags
- Þú segir að áhugi ungra kvenna
fari minnkandi fyrir kvenfélögun-
um. Eru þau ekki bara orðin
DV-mynd KAE
gamaldags?
„Nei, þau eru alls ekki gamal-
dags. Og starfið í þeim er mjög
skemmtilegt, annars væri ég ekki
að standa í þessu. Ég bý ekki einu
sinni í hverfinu lengur Ég flutti úr
því árið 1975, en vegna þess hve ég
hef gaman af því að vinna með
þessum konum og fólkinu í söfnuð-
inum myndi ég ekki fyrir nokkurn
mun vilja hætta því.
Ég vil endilega hvefia konur í
hverfinu, og þá ekki síst ungar kon-
ur, til að koma á fundi hjá kvenfé-
laginu og sjá hvað þar fer fram. Ég
held að þegar þær sjá hvað starf-
semin er fiölbreytileg og skemmti-
leg þá fái þær áhug^ fyrir að starfa
með okkur,“ sagöi Þóranna Þórar-
insdóttir.
-ATA