Dagblaðið Vísir - DV - 23.04.1988, Side 28

28
LAUGARDAGUR 23. APRÍL 1988.
Sérstæð sakamál
Evi og Stefán Benker á ströndinni.
Hjónabandiö haí'ði verið mikil nið-
urlæging fyrir Stefán Benker. Konan
hans, Evi, hélt fram hjá honum með
hveijum manninum á fætur öðrum
og þar kom að hún fór fram á skilnaö..
Stefán Benker var rólyndur renni-
smiður og hafði lifað heldur fábrotnu
lífi. Eitt sinn fór hann í sumarleyfi
til Austurríkis og þar hitti hann unga
konu, Evi. Hún var saumakona og
átti fimm ára gamla dóttur. Evi var
þá nýskilin við mann sinn. Stefán
Benker fann til með ungu konunni
og þá ekki síst dótturinni, Astrid, því
honum þótti framtíð þeirra mæðgna
mjög óviss.
Örlagahjólið tók nú að snúast eins
og oft gerist þegar þannig stendur
á. Hálfu ári eftir að Stefán og Evi
hittust fyrst voru þau gift. Brúðkaup-
ið var haldið í nokkrum flýti því Evi
var með barni. Hún ól svo dóttur,
dökkhærða og brúneyga, sem skírð
var Díana. Hún er nú sextán ára.
Fyrirlitning
Strax eftir að Díana fæddist fór að
halla á ógæfuhliðina í hjónabandi
Stefáns og Evi. Evi fór ein í bæinn
til að skemmta sér og brátt duldist
manni hennar ekki að hún var hon-
um ótrú hvað eftir annað með
ýmsum mönnum. Þá tók hún að sýna
honum fyrilitningu og stundum
mátti halda að engin takmörk væru
fyrir því hve langt hún vildi ganga í
því að sýna honum fyrirlitningu.
Niðurlæging
Framhjáhaldið og fyrirlitningin
leiddu yfir Stefán Banker mikla niö-
urlægingu. Þannig bauð Evi einum
elskhuga sinna og fjórum bömum
eitt sinn heim til sín á afmælisdag-
inn. Þá gekk Steán um beina án þess
að láta í ljósi óánægju sína. í annað
skipti lýsti Evi því yfir á veitinga-
húsi að það gæti engin kona haft
neina ánægju af því að búa með
manni sem drykki bara appelsínu-
safa. Síðan stökk hún upp á borð og
og fór að dansa en drakk um leið úr
heilli vínflösku af stút.
Leiðindi í Friedrichshafen
Stefán og Evi bjuggu í Vestur-
Þýskalandi. Eitt sinn var þeim boðið
á hátíð hjá íþróttasambandi Fri-
edrichshafen. Þar var þá heilt
ísknattleiksliö. Evi fór nú að gefa
hveijum liðsmanninum á fætur öðr-
um undir fótinn og varö sem
hömlulaus. Er Stefán gagnrýndi
hana fyrir framkomuna svaraöi hún:
„Þú hlýtur að gera þér grein fyrir
því að ég nenni ekki að vera þér ein-
um bundin."
Heim úr leyfi
2. april 1986 kom Evi Benker heim
úr átta daga leyfisferð til Júgóslavíu.
Þangað hélt hún, að eigin sögn, til
þess aö „slaka á“. Sannleikurinn var
þó sá að hún fór þangað með einum
elskhuga sinna til þess að gera um
það áætlun hvernig best væri að
binda enda á hjónaband hennar og
Stefáns, en hún og elskhuginn höfðu
þá í huga að ganga í hjónaband.
Góðar móttökur
Stefán Benker hafði búið sig vel
undir heimkomu Evi. Hún kom árla
dags og hafði hann lagt á morgun-
verðarborð og á því voru heimabak-
aðar bollur. Þá voru á því blóm og
kertaljós. Evi Benker leit ekki við
honum þegar hún kom heim en veitti
þess í stað Díönu, yngri dótturinni,
sem þá var heima alla athygli sína.
Er Stefán spurði hvort eitthvað væri
að, svaraði Evi því engu en sagði að
hann mætti taka upp úr feröatöskum
sínum.
Undarlegt andrúmsloft ríkti nú við
morgunverðarborðið. Er þau hjón
höfðu setið þegjandi yfir kafFinu og
bollunum um stund lýsti Evi því yfir
að hún ætlaði að sækja um skilnað.
Þetta kom Stefáni úr jafnvægi. Er
hann spurði um ástæðuna svaraði
kona hans:
„Hún er sú að þú ert fábjáni. Ég
hef aldrei elskað þig. Ég hef alltaf
viljað skilja við þig. Ég ætlaði bara
að bíða þar til Díana yrði nógu göm-
ul til þess að sjá um sig sjálf og það
er hún nú. Þess vegna höfum vð ekki
meiri not fyrir þig. Þú getur farið
þína leið.“
Einsog eldingu ...
Viðbrögð Stefáns Benkers urðu
eins og eldingu hefði slegið niður í
Ákærandinn, Dr. Rudolf Wrz.
um. Þar sagði meðal annars:
„Ákærði er mjög hlédrægur og sér-
lega sparsamur maður. Ahugi hans
á starfi sínu og iðni hans eru yfir
meðallagi og hann hefur verið í
miklu áliti bæði hjá samstarfsmönn-
um sínum og atvinnurekendum.
Hann hefur ekki reynst vera haldinn
árásarhneigð og hefur ætíð viljað
komast hjá illdeilum." Það vakti at-
hygli er dómarinn í réttinum í
Ravensburg las þessa lýsingu á Stef-
áni Benker.
„Eins og vatn og eldur," sagði dóm-
arinn er hann lýsti hjónabandi
Stefáns og Evi. „Það var eins slæmt
og hugsast gat. Hann var hæglátur
og innhverfur maður en hún ástríðu-
full og blóðheit kona sem tók kynlífs-
ævintýri fram yfir allt annað.“
Það lék enginn vafi á því að dómar-
inn hafði verulega samúð með
Stefáni Benker og það gerði saksókn-
arinn, Dr. Rudolf Wrz, einnig en
hann sagði meðal annars: „Herra
Stefán Banker hefur af konu sinni
verið niðurlægður langt fram yfir
það sem nokkur getur látið bjóða
sér.“ Þó fór saksóknarinn fram á níu
ára fangelsi yfir Stefáni.
Veijandinn, Johannes Bruggers,
lagöi í vörn sinni mikla áherslu á það
hve slæmt hjónaband þeirra Stefáns
og Evi hefði verið. Rifjaöi hann upp
sögur um framkomu Evi og sagði
bæði frá nánum kynnum hennar af
öðrum mönnum um fimmtán ára
skeið og margs kyns yflrlýsingar
hennar við mann sinn og um hann
í annarra áheyrn. Var auðheyrt að
hann vildi kenna Evi um hve slæmt
Húsið sem Benkerhjónin bjuggu í í Ravensburg.
hann. Öll þau ár sem hann hafði ver-
ið giftur Evi haföi hann þolað þá
fyrirhtningu sem hún sýndi honum
og niöurlæginguna sem hún haföi
leitt yfir hann með framkomu sinni.
í raun hafði hann svo oft orðið að
beygja sig að segja mátti að það væri
oröinn lífsmáti hans. Þó var á þess-
ari stundu eins og honum fyndist
betra að búa í þessu ömurlega hjóna-
bandi en að verða að þola upplausn
fjölskyldunnar.
Lögregluskýrslan þar sem greint
er frá atburðum á heimili Benkers-
hjónanna að morgni þessa dags, 2.
apríl 1986, er meðal annars á þessa
leið: „Ákærði greip kökuhníf með
tuttugu sentimetra löngu blaöi. Hníf-
urinn lá á morgunverðarborðinu.
Hann rak hann síðan undir vinstra
herðablaö Evi Benkers svo aö hann
gekk beint inn að hjartanu. Þótt
stungan væri banvæn gat Evi Benker
staðið á fætur og hrópaö á hjálp. Hún
komst síðan fram í anddyri íbúðar-
innar en maður hennar sem var í
miklu uppnámi elti hana þangað. Þar
stakk hann hana hvað eftir annað."
Líkskoðun leiddi í ljós að stungurn-
ar voru sextán. Þótti ýmsum það
undarleg tilviljun að þær skyldu vera
jafnmargar og árin sem hjónabandið
hafði staðið.
Lýsing á Stefáni var gefin í réttin-
hjónabandið hafði verið. Benti hann
einnig á að ekkert hefði komið fram
um hegðan Stefáns á þessu tímabili
sem háegt væri að leggja honum til
lasts.
Þó var ljóst að ýmsir litu svo á að
Stefán hefði átt að skilja við konu
sína, og það fyrir löngu, því hjóna-
bandið hefði verið svo slæmt, en
langlundargeð Stefáns og ef til vill
skoöanir hans á hjónabandi og sú
þörf sem hann taldi á fjölskyldusam-
heldni komu í veg fyrir það.
Réttarhöldin vöktu athygli
Þótt réttarhöldin yfir Stefáni Benk-
er í Ravensburg stæðu aðeins í þijá
daga vöktu þau verulega athygli,
enda aðdragandi málsins óvenjuleg-
ur og eðh þess sömuleiðis.
í lokaræðu sinni sagði veijandinn,
Johannes Bruggers, meðal annars:
„Skjólstæðingur minn drap vegna
úrræðaleysis." Bæði kviðdómendur
og dómari virtust sömu skoðunar.
Dómurinn yfir Stefáni Benker
hljóðaði upp á fjögurra og hálfs árs
fangelsi. Saksóknarinn, Wrz, hafði
eins og fyrr segir farið fram á níu
ára fangelsisdóm en bæði dómari og
kviðdómendur litu svo á að um
„mildandi aðstæður" hefði verið að
ræða. Þar meö lauk máli hægláta
rennismiðsins.