Dagblaðið Vísir - DV - 23.04.1988, Síða 31

segir Ragnheiður Erla Bjamadóttir sem keppir í Hvað heldurðu? á morgun
„Æ, ég veit ekki nema mér sé alveg
sama. Ég tek þetta ekki of hátíölega.
Þetta gleymist aftur áður en langt
um líður,“ segir Ragnheiður Erla
Bjarnadóttir sem vakið hefur athygli
vegna þekkingar á öllu milli himins
og jarðar. Henni er sama um alla
athyglina sem hún hefur fengið fyrir
frammistöðu sína í Hvað helduröu?
Hún hefur kynnst þessu áður því í
fyrra varð hún „meistarinn" í sam-
nefndum spumingaþætti á Stöð 2.
Baraleikur
Hún á aö keppa annað kvöld í
Stykkishólmi. Hún vill engu spá um
úrslitin og allra síst bóka sigur þótt
flestir veðji á hana og skósveina
hennar, sem Guöjón Friðriksson
kaflar svo. Samt leggst úrslitaorrust-
an vel í hana og hún minnir á að
„keppnin er bara leikúr. Þaö er svp
sem sama hvernig fer,“ segir hún
kæruleysislega og hristir hausinn.
Samt læðist að gestum sá grunur að
henni sé ekki sama. Á borðum eru
erlendar spuriúngabækur og viö
stólinn flggur Ólafs saga helga hin
meiri. „Ég hef aldrei lesið hana áð-
ur,“ segir Ragnheiður til útskýring-
ar. Hún er ekki að undirbúa sig.
Ragnheiður talar um að hún sé með
„spumingaleikjaæði" og hún er ótví-
rætt sú skæðasta sem komið hefur
fram í spurningaþáttum í mörg ár.
Upphafiö var aö nágrannar hennar
bentu á hana þegar keppt var um
„meistarann" á Stöð 2. „Það forfall-
aðist einhver og þegar þessir ná-
grannar mínir í 30 ár höfðu bent á
mig var ég beöin að hlaupa í skarðið.
Fyrirvarinn var stuttur en eftir smá-
tiltal ákvað ég að vera með. Ég sagði
viö sjálfa mig: Ef þetta læknar mig
ekki af spurningaleikjaæðinu þá ger-
irekkert það.
Nú en lækningin lætur bíða eftir
sér. Ég var stressaðri fyrir þann þátt
en núna en var þó ekki ákveðin í aö
hætta ef ég tapaði. Ég tók þátt í
spurningakeppni þegar ég var 21 árs
og fékk þar að kynnast því hvernig
það er að sigra og einnig aö tapa.
Sumir halda að ég sé voðalega tapsár
enéger þaö ekki.“
Dómari hjá fjölskyldunni
Spurningaleikjaæöið hjá Ragn-
heiði lýsir sér í því aö hún er alltaf
að búa til spurningar. „Ég bý til
spurningar sem ég legg fyrir fjöl-
skylduna,“ segirRagnheiður. „Um
jólin höldum við keppni með tveim
liðum og ég er komin út í að reyna
aö finna eitthvað óviðráöanlegt til
að leggja fyrir liðin. í þessari fjöl-
skyldukeppni er ég dómarinn en við
spilum líka oft Trivial Pursuit. Ég
kynntist því í Bandaríkjunum áður
en spilið kom fyrst hingað."
Ragnheiður hefur mikið dálæti á
Trivial Pursuit og segir að enn hafi
ekki komið að því að hún læri spilið
utan að því hún á spurningakassa frá
fjölmörgum löndum og affjölmörg-
um sviðum. Þar á meöal eru 6.000
„ofboðslega erfiðar" spurningar um
kvikmyndir sem eru sérstakt áhuga-
mál Ragnheiðar. Hún segir líka að
þótt spurningar úr einum kassa læ-
rist þá séu þær gleymdar aftur eftir
ár.
Ragnheiður segist hafa æft sig fyrir
keppnina á Stöð 2 í fyrra og þá eink-
um haft hraða í huga en ekki sjálft
efnið. „Þærspurningakeppnirer-
lendar, sem ég hef séð, eru helmingi
hraðari en Hvað helduröu?" segir
Ragnheiður. „Þá kemur oft fram eins
kónar taktur mflli spyrjenda og
keppenda. Hér kemur þetta ekki oft
fyrir.“
Ragnheiður segist ekki vita hvaðan
áhugi hennar á spumingaleikjum sé
runninn. „Áhugi á svona efni hefur
aukist mikið síðustu árin,“ segir
hún. „Spumingaþættirvoruekkií
tísku í nokkuð mörg ár en ég man
eftir að hafa hlustað á þætti Svavars
Gests í útvarpinu á sínum tíma og
hafði gaman af og langaði oft til að
verameð.
Langaðimeð
í Austurríki, þar sem ég hef ver-
ið, er sjónvarpið með helling af
ólíkum spumingaleikjum og ég
fylgdist með þeim. Þeir eru líka með
einn samevrópskan spumingaþátt
þar sem keppendur frá átta löndum
koma saman. Það lá við að ég skrif-
aði þeim og spyrði hvort þeir vildu
ekki fá keppanda frá íslandi,“ segir
hún og hlær að sjálfri sér. „En svo
guggnaði ég. Þannig gengur þetta
oft.“
Ragnheiður segist lesa mikið og þá
sjaldnast með spurningaþætti í huga
og lítið velta því fyrir sér hvort
spurningar úr daglega lífinu komi
fyrir í keppninni. „Mamma sagði eitt
sinn við mig að nú yrði áreiðanlega
spurt hver væri nýi skátahöfðing-
inn,“ segir Ragnheiöurbrosandi. „Ég
taldi það ekki líklegt og sagði að þeir
spyrðu aldrei þannig en svo kom
spurningin en að vísu ekki hjá okk-
ur. En venjulega er ég ekkert aö velta
þessu fyrir mér. Það er helst nú síð-
ustu vikurnar, þegar þættirnir koma
svona þétt, að keppnin leitar oft á en
lengst af hef ég lítið hugsað um hana.
Fjölskyldan er aftur á móti mjög
spennt fyrir keppninni.“
Flakkumheiminn
Ragnheiður hefur farið víða um
lönd og komið til allra landa Vestur-
Evrópu nema írlands og FinnlandL
Hún hefur einnig ferðast um lönd
Ameríku og fór í haust til eyjanna í
Karíbahafinu. í sex ár bjó hún í Aust-
urríki og neitar aö ferðalögin stafi
af ríkidæmi., ,Þetta er ekki eins dýrt
og margur heldur, “ segir hún ákveö-
in. „Ferðalög til fjarlægari landa
þurfa ekki að vera dýrari en venju-
legar sólarlandaferöir ef allur kostn-
aöur er tekinn með. Ég eyði ekki
peningunum í brennivín og drekk
ekkert sterkara en léttvín og lítið af
því.“
í Austurríki var Ragnheiður í
söngnámi og hún segir aö söngurinn
jaðri við að vera jafnmikið áhugamál
og spurningaþættirnir. Hún hefur þó
gert hlé á söngnáminu um tíma. Hún
hefur aldrei sungiö opinberlega en
„það kemur að því einn daginn að
ég auglýsi tónleika," segir hún og
hlær við. Ragnheiður var reyndar
beðin að syngja í lokaþætti spurn-
ingakeppninnar en vildi það ekki.
„Það yrði alltof stressandi,“ segir
hún.
Prestsskapur í vændum
Ragnheiður hefur lengst af veriö
í námi og ekki stundað vinnu fyrir
utan hefðbundna sumarvinnu með
námi „og leiddist óskaplega,“ segir
hún með áherslu. Hún hefur þó núna
sótt um prestakall noröur í landi og
ef allt fer að óskum veröur hún þar
næstu árin. „Áhuginn á trúnni hefur
komið smátt og smátt,“ segir hún.
„Ég hef ekki frelsast með látum.
Ég átti fyrst erfitt með að sjá sjálfa
mig í prestsembætti og var lengi að
gera þaö upp við mig að fara í guð-
fræði. Það var erfið ákvörðun en ég
tók hana á endanum. Ég er núna
fyrst aö veröa logandi hrædd viö
þetta starf, en ég er ákveðin.“
Ragnheiður segist ekki hafa verið
mikil námsmanneskja'nema í þeim
greinum sem hún haíði áhuga á. „Ég
nenni ekki að læra þaö sem ég hef
ekki áhuga á,“ segir hún. „Ég féll
aldrei en árangurinn var ekkert til
að hrópa húrra fyrir í sumum grein-
um. Ég fékk 2,5 í stjörnufræði í
menntaskóla en 10,0 í íslensku.
Ég verð sjálfsagt að teljast löt
manneskja. Ég nenni ekki að hafa
meira fyrir hlutunum en þörf er á
og ég hef áhuga fyrir. Ef ég hef áhuga
á einhveiju nenni ég ýmsu en ef ég
hef ekki áhuga þá nenni ég sko alls
engu. Ég kann betur við að liggja í
bókum en að hlaupa úti.
Ég var alger bókaornur í æsku og
vildi helst liggja úti í horni með mín-
ar skræður. Þetta féll þó ekki alveg
í kramið hjá öörum en foreldrum
mínum. Þau skildu þetta alveg.“
Ragnheiður er alin upp í vesturbæn-
um og býr þar enn, spölkom frá
heimili foreldranna, Bjarna Bjama-
sonar og Ölmu Thorarensen. Hún
var sjö ára þegar íjölskyldan flutti í
Skerjaíjörðinn. Þá var hann eins og
þorp og eiginlega ekki hluti af
Reykjavík. Enn segist hún vilja búa
í nágrenni við Skeijafjörðinn.
Hvergihrædd
En þaö er bein útsending frá
hörkukeppni sem bíður Ragriheiðar
og félaga hennar á morgun. Ragn-
heiður segist ekki vera kvíðin því það
muni ósköp litlu hvort upptaka sé
send beint eða ekki. „Þessir þættir
renna svo vel í gegn og það má ekki
gleyma að áhorfendur fylgjast með á
hveijum stað,“ segir Ragnheiður.
„Þegar nokkur hundmð áhorfendur
fylgjast hvort eðier með breytir litlu
þegar þeim fjölgar í nokkur þúsund.
Það væri verra ef engir áhorfendur
hefðu verið með til þessa.“
-GK