Dagblaðið Vísir - DV - 23.04.1988, Síða 43

LAUGARDAGUR 23. APRÍL 1988.
47
Lífsstffl
Dýrust er Reykjavík
Höfuðborgin meðal dýrustu borga Evrópu
í grein hér í blaöinu kemur fram
dvalarkostnaður í tólf borgum Evr-
ópu. Eins og sést á súluritum sem
fylgja greininni þá er mjög mismun-
andi dvalarkostnaður í þessum
borgum. Okkur lék forvitni á að vita
hvemig Reykjavík kæmi út í þessum
samanburði. Kannaður var dvalar-
kostnáður í Reykjavík og upplýsing-
amar settar á súluritið meö hinum
EBE borgunum.
Eins og kemur fram í ritunum er
Reykjavík efst á bstaniun um dvalar-
kostnaö og ofarlega á öðrum. Það er
vafasamur heiöur aö lenda ofarlega
á þessum hstum en kemur ef til vill
fáum á óvart hvar í röðinni Reykja-
vík er.
Hafa ber í huga að það em ekki
einungis útlendingar sem gista í
Reykjavík. Þeir sem búa á lánds-
byggðinni og ætla til borgarinnar
bera þann kostnaö að gista í þessari
dým borg. Einnig nota borgarbúar
sjálfir ýmsa þá þjónustu sem í boði
er. Það er því umhugsunarefni fyrir
ferðalanga hvort ekki sé ódýrara að
drífa sig á apexgjaldi út úr landinu
og dvelja í borg þar sem dvalarkostn-
aður er 2.685 krónum lægri á mann
á dag. í það minnsta fer reiknings-
dæmið að verða fýsilegt ef dveljast á
í lengri tíma.
Eins og sést á súluritunum þá em
gisting, skoðunarferðir og annað
slíkt í höfuðborg íslendinga um það
bil 10.740 krónum dýrara en í Aþenu,
ódýmstu borginni á töflunni. 3.506
krónum meira kostar að dveljast í
Reykjavík en Róm sem er þekkt fyrir
dýrtíð.
Taka ber fram að hótelverð sem er
notað í verðkönnun í Reykjavík er
svokallað almennt verð. Frávik frá
þessu verði em til ef keyptar em
hópferðir eða ef fólk tilheyrir hinum
ýmsum sérgjaldahópum.
,-EG
I Reykjavik er dýrara að dvelja en i öðrum borgum Efnahagsbandalagsins
Opinber stefna er að leggja
niður hótel og yeitingahús
- segir Einar Olgeirsson, formaður Sambands veitinga- og gistihúsa
í umræöum að undanfomu hefur
komið fram að verðlagning ferða-
mannaþjónustu og dvalarkostnaður
á íslandi er farinn að valda mönnum
áhyggjum. Heyrst hefur að búist sé
við fækkun ferðamanna til íslands á
næstunni og megi rekja það meðal
annars til hærra verðlags á þjónustu.
Ekki em þaö einungis erlendir ferða-
menn sem nýta sér þá þjónustu sem
í boði er heldur nota íslendingar
þessa þjónustu einnig. í grein í blað-
inu kemur fram að Reykjavík hefur
náö þeim vafasama heiðri að tróna
efst á dvalarkostnaðarlista yfir
nokkar borgir innan EBE. Einar 01-
geirsson, formaður Sambands veit-
inga- og gistihúsa, var spurður
hveiju þetta sætti.
„Ég vil byija á að segja að svo
virðist sem opinber stefna sé að
leggja ferðamannaþjónustu ög -iðnað
í landinu niður. I það minnsta er
ýmislegt gert til að torvelda ferða-
mannaiðnaöinum möguleika á að
þróast eins og efni standa til. Nýlagð-
ur skattur upp á 25% veldur því að
veitingastaðir, sem börðust við að
halda sér á floti, sökkva trúlega al-
veg. Því miður kemur þetta til með
að valda samdræöi í veitingahúsa-
þjónustu með ömiÆlegum afleiðing-
um.
Hér áður fyrr var veitingahúsa-
menning okkar íslendinga á heldur
lágu plani. Fáir veitingastaðir voru
í rekstri og samkeppnin lítil. Verð á
mat og þjónustu var það hátt að al-
menningur hafði ekki efni á að fara
út að borða. Þetta breyttist síöan í
betra horf, eins og allir þekkja í dag.
Fjöldi af stöðum að velja úr og verð
hefur verið skikkanlegt. Samkeppn-
in hefur verið gífurleg og er það af
hinu góða. Ég held að íslendingum,
sem eru orðnir vanir því að geta val-
ið um veitingastaði og fariö út að
borða án þess að það sjái verulega á
buddunni, bregði heldur betur í brún
ef gamla fyrirkomulagið kemst aftur
í gagnið.
Kaupum á kerfisverði
í sambandi við þennan saman-
burð á Reykjavík og öðrum Evrópu-
borgum vil ég segja þetta. i fyrsta
lagi þá er allt vinnuafl hér á íslandi
fyrsta flokks og fyrir þaö verðum viö
að borga. Erlendis veit maöur að
hægt er að fá ýmsa einstaklinga til
vinnu fyrir lítinn pening. Ég er ekki
að segja að við kærðum okkur um
svoleiðis þótt viö hefðum tækifæri til
þess en þetta skýrir kannski einn
þátt þessa mismunar. Það hefur eðli-
lega áhrif á verðlagið að vera með
ódýran vinnukraft. Fjármagnskostn-
aður er mikill hér á landi og ef byggja
á hótel eða veitingastaö þá þarf gífur-
lega dýrt fjármagn. Allar breytingar
og viðhald þarf að greiða með þessum
dýru peningum og það er ekki auð-
velt að reka fyrirtæki sem þarf aö
standa í háum greiðslum fyrir það
fjármagn sem notað var til upp-
byggingar.
Fólk verður að athug'a að íslenskir
veitingastaðir og hótel þurfa að
kaupa íslenskar landbúnaðarafurðir
á því verði sem skammtað er. Erlend-
is geta innkaupasfjórar stýrt inn-
kaupum sínum þannig að hægt er
að spara töluverðar upphæðir. Viö
erum fóst í klafa þess kerfis sem rík-
ir hér í dag og verðum aö kaupa á
því verði sem ákveðiö er í pólitískum
nefndum. Einnig er munur á því hér
og úti að veitingastaðir og hótel geta
keypt vín og áfengi af mismunandi
aðilum. Hægt er að stýra viðskiptun-
um þannig að hagkvæmt sé. Hér á
íslandi er bara um einn valkost að
ræða.
Ég held að þeir hlutir sem ég hef
talið upp varpi ljósi á þann aðstöðu-
mun sem er á íslenskum fyrirtækj-
um og erlendum sem starfa í þessari
þjónustugrein. Það væri einlæg ósk
okkar, sem rekum þessi fyrirtæki,
að fá að reka þau á sama grundvelh
og erlendis er gert. Ég held að hvergi
í heiminum sé þessi þjónustugrein
jafnskattpínd og hér á landi. í út-
löndum virðast stjómvöld sjá hag
sinn í að fá feröamenn til landa
sinna. Hér dettur manni helst í hug
að veriö sé að reyna að loka landinu
fyrir ferðamönnum.
Ég man eftir því að hafa lesið grein
um rannsókn sem var gerð í Svíþjóð
og fékk þarlenda menn til að hugsa
sinn gang. í ljós kom að það þurfti
aöeins sex ferðaménn til landsins til
að skila jafnmiklum gjaldeyristekj-
um og sala á einum Volvo skilaði.
Þetta lýsir kannski best vægi ferða-
þjónustunar í gjaldeyrissköpun. Ef
tekið er íslenskt dæmi þá hefur verið
töluvert í fréttum um ullarsölu Ála-
foss til Rússlands. Mig minnir aö
þeir hafi selt trefla þangað fyrir um
tvöhundmð milljónir. Þessi upphæð
er svipuð og stórt hótel í Reykjavík
skilaöi í gjaldeyri á síðasta ári og
ekki komu neinar forsíðugreinar um
það. Nei íslendingar verða að athuga
sinn gang í þessum málum því fram-
tiðin virðist ekki vera björt og fögur
í rekstri gisti- og veitingahúsa og
ekki er þaö vegna viljaskorts né að.
hæfa menn vanti til að reka þessa
staði,“ segir Einar Olgeirsson, for-
maður Sambands veitinga- og gisti-
húsa. -EG
Glstistaðlr og veitingastaðlr eru I háum gæðaflokki hér á landl, en eru
þessir þjónustustaðir að verða of dýrir?
LAUS
ALLIR
Í RÉTTA RÖÐ
Allir í rétta röö.
Nýtt og fullkomið tölvustýrt simatxjrð tryggir snögga sim-
svörun og afgreiðslu eftir réttri röð. Þegar þú hringir i Hreytil
og heyrir lagstúf. veistu að þú hefur náð sambandi við
skiptiborðið og færð afgreiðslu von braðar.
Hafnarfjörður, Garðabær og Mosfellssveit.
Höfum cpnað nýjar biðstöðvar við Ásgarð í Garðabæ.
Esso-stöðina við Reykjavíkurveg í Hafnarfirði og við Þverholt
i Mosfellssveit. Þetta tryggir enn betri þjónustu.
Höfuðborgarsvæðið er nú eitt gjaldsvæði.
Nú getur Hreyfill ekið þér frá Laxnesi
að Bessastöðum eða frá Austurvelli í Straumsvík
á innanbæjartaxta Reykjavíkur
UREVFILL
68 55 22