Dagblaðið Vísir - DV - 29.08.1988, Blaðsíða 4

4
MÁNUDAGUR 29. ÁGÚST 1988.
Fréttir
________________________________________.________PV
Dómur um landamerki 1 Borgarfirði:
Breyttur lækjarfarvegur
breytti landamerkjum
..Ég hef enn ekkert ákveöið um
áfrýjun en niðurstaöa dómsins er
ómöguleg. þrátt fvrir að ég hafi feng-
ið 2 3 hluta af því svæði sem deilt var
um." sagði Sigurður Albertsson.
bóndi i Brúsholti i Reykholtsdals-
hreppi.
Dei’ur komu upp á milli eigenda
tveggia jarða vegna arðsskrár um
Flókadalsá í Borgarflrði. Annars
vegar var bóndinn í Brúsholti og hins
vegar eigendur jarðarinnar Skóga en
það eru Matthías Á. Mathiesen sam-
gönguráðherra. Birgir Þorgilsson
ferðamálastjóri og Birgir Jóhanns-
son tannlæknir. Landamerkjabréf
jarðanna frá því fyrir síðustu alda-
mót eru ekki samhljóða. Samkvæmt
landamerkjabréfi Skóga eru landa-
merkin miðuð við læk sem rennur
út í Flókadalsá en landamerkjabréf
Brúsholts miðar mörkin við móa-
horn á bakka sunnan við ána.
Dómur í málinu féll hjá sýslu-
manni Mýra- og Borgarfjarðarsýslu
í byrjun júlímánaöar og var á þá lund
að hvorugur málsaðila fékk sína
kröfulínu viðurkennda.
Að sögn Rúnars Guðjónssonar
sýslumanns setti dómurinn markal-
ínu á milli ákveðinna punkta sem
teiknaðir eru á landabréf. Þetta taldi
dómurinn hin löglegu landamæri á
milh þessara jarða og að lækurinn
hefði runnið í ána annars staðar á
þeim tíma sem landamerkjabréfin
voru gerð heldur en nú. Vegna þess
að lækurinn hefði færst færðist við-
miðunin um leið.
Birgir Þorgilsson, einn af eigend-
um Skóga, sagði að engin ákvörðun
hefði verið tekin um áfrýjun en hann
vildi ekki útiloka það.
„Þetta er ekki í samræmi við það
sem stóð í okkar kaupsamningi og
afsali fyrir jörðinni. Hvorugur aðil-
inn hefur rétt fyrir sér samkvæmt
dómnum en okkar tilgangur var sá
að vita hvort verið var að selja okkur
eitthvað sem stenst ekki,“ sagði Birg-
ir Þorgilsson.
-JFJ
Erum réttum megin við strikið
- segir Halldór Guðjónsson, stöðvarstjóri Laugarlax hf.
Þrátt fyrir að erfiðleikar blasi við
mörgum seiðastöðvum á íslandi er
enginn uppgjafartónn í forsvars-
mönnum Laugarlax hf. í Laugardal
í Ámessýslu. Laugarlax hf. var stofn-
aður á árinu 1981 af nokkrum aðilum
í Laugardal og í Reykjavík. Fyrstu
seiðin komu vorið 1984.
„Við erum réttum megin við strik-
ið,“ segir Halldór Guðjónsson, stöðv-
arstjóri Laugarlax hf. „Það er góð
nýting á stöðinni og startfóðrun
gengur vel. Þetta er 200.000-300.000
seiða stöð með sjálfrennandi lindar-
vatni sem gerir stöðina mjög örugga
til dæmis gagnvart rafmagnsbilun-
um og öðrum óhöppum. Við fáum
sótthreinsuð hrogn af veiðisvæði
Veiðifélags Ámesinga á haustin enda
hefur ekki orðiö vart við sjúkdóma
hér,“ segir Halldór.
„Áhersla er lögð á nákvæmt bók-
hald og fáguö vinnubrögð. Kerin eru
skoluð daglega og dauðu seiðin tínd
úr. Við mælum hita í kömnum og
þyngd flsksins þannig aö ef eitthvaö
kemur upp á getum viö leitað að
ástæðunum í bókhaldinu. Við höfum
aflað okkur upplýsinga til að rækta
góðan fisk enda höfum við selt meiri-
hlutann af seiðunum nú þegar. Ef
afgangur verður einhver forum við
meö seiðin í flotkvíar sem við leigj-
um.
Við fylgjumst vel með þeim fiski
sem fer frá okkur því við verðum að
vita hvernig hann spjarar sig. Okkar
fiskur hefur komið vel út í kuldanum
á veturna. Það skiptir máli hvemig
hann er alinn í upphafi. Ekki má
keyra upp vaxtarhraðann of
snemma.
Nú standa yfir bleikjutilraunir hjá
okkur og tveimur öðrum stöðvum
fyrir Veiðimálastofnun. Það hefur
vantað meiri upplýsingar um bleikj-
una sem er mjög áhugaverð til rækt-
unar. Startið heppnaðist vel og til-
raunimar lofa góðu,“ segir Halldór
Guðjónsson, stöðvarstjóri Laugarlax
hf.
E.J.
Frá vinstri: Mikael Þorsteinsson og Haildór Guðjónsson, stöðvarstjóri Laug-
arlax hf. (DV- myndir E.J.)
Dýravemdunarsamband Islands:
Hefur óskað rannsóknar á að-
búnaði dýra að Morastöðum
„Við fáum mjög sjaldan viðbrögð
af fyrra bragði frá embættinu. Það
er undantekningartilfelli ef slikt
gerist. Þetta var grundvallaö á
fréttum DV um ástandið á Mora-
stöðum. Mér skilst aö þetta hafl
veriö vitaö lengi,“ sagði Jórunn
Sörensen, formaður Dýravemdun-
arsambands íslands.
Dýravemdunarsambandið hefur
farið þess á leit við embætti ríkis-
saksóknara að rannsókn fari fram
á meðferö dýra að Morastöðum í
Kjós. Jórunn sagöi að ef vitneskja
væri um slíka vanhirðu bæri
mönnum aö láta vita.
„Það er ákaflega mikiö umburð-
arlyndi hér, finnst mér. Menn
horfa upp á slæma meðferð á dýr-
um án þess aö aðhafast nokkuð.
Við viljum aö menn verði látnir
sæta ábyrgð á þessu. Ekki bara
bóndinn heldur einnig þeir sem um
vissu og létu ekki vita. Dýravernd-
unarlögin leggja okkur þær skyld-
ur á herðar aö allir sem veröa var-
ir við að lögunum sé ekki hlítt láti
vita. Dýrin eru í þeirri sérstöðu að
þau geta ekki látið vita. Það er er-
fitt fyrir okkur að fylgja þessu eft-
Bæjarhlaðið að Morastöðum.
Dýraverndunarsambandið hefur
óskað rannsóknar á búháttum á
þeim bæ. DV-mynd G. Bender.
ir. Maður verður bara aö vona að
yfirvöld sinni þessum málum sem
öðrum málum,“ sagði Jórunn Sör-
ensen.___ -sme
í dag mælir Dagfari________________
Grandi til sólu
Um þessar mundir stendur ríkis-
stjómin upp fyrir haus í björgunar-
aðgerðum fyrir hönd þjóðarinnar.
Frystiiðnaðurinn er á hausnum,
iðnaðurinn er á hausnum, verslun-
arfyrirtæki eru á hausnum og
heimilin í landinu eru á hausnum.
Eða svo er að minnsta kosti sagt,
og bjargráöanefndin sá enginn
önnur ráð en að lækka launin hjá
fólkinu og alþýðusambandið var
svo meðtekið af þessum vanda að
miðstjóm ASÍ gekk á fund ríkis-
stjórnarinnar til að ræða þaö
hvemig færa mætti launin niður
til að bjarga þjóðinni frá krassinu.
í raun og vem er það huggun
harmi gegn hvað allir virðast vilj-
ugir til að bjarga þjóðinni, sérstak-
lega ef þaö bitnar ekki á þeim sjálf-
um, og Dagfari þekkir engan sem
ekki mælir með niðurfærslunni,
svo framarlega sem hún reynist
framkvæmanleg gagnvart öðrum
en þeim sjálfum. Niðurfærsluleiðin
er einhver snjallasta hugdetta síð-
ari tíma og ákjósanleg aðferö til að
bjarga þjóðinni. Það fer ekki á milli
mála.
Ef grannt er skoðað liggur vand-
inn ekki alveg Ijós fyrir. Að því er
best verður skiÚð felst hann aðal-
lega í því að íslendingar hafi það
of gott. Þenslan er of mikil, kaup-
mátturinn of mikill, kaupæðið of
mikið. íslendingar ferðast til sólar-
landa, meira en góðu hófi gegnir.
Þeir byggja of mikið og þeir versla
í djöfulmóö og þeir spara of mikið.
Grái markaðurinn er til að mynda
eitt allra versta fyrirbærið í
landinu og það verður aö koma lög-
um yfir þennan markað, því hann
þrífst á því að fólk leggur pening-
ana sína í verðbréfakaup og fær
fyrir það háa vexti. Þetta er alveg
ófært að mati hagfræðinga og pólit-
íkusa og verður að stemma stigu
við spamaði sem borgar sig. Nú
tala þeir um að lækka vextina með
handafli til að forða þjóðinni frá
þeim ósköpum að fólk geti sparað
og ávaxtað sitt fé með vöxtum sem
skila arði.
Þetta er allt saman skiljanlegt,
enda útilokað að þjóðin geti haft
það gott þegar árferðið segir annað
og þaö verður að færa niður kaupið
og búa til kreppu, svo fólk skilji í
eitt skipti fyrir öll að það er stór-
háskalegt ef þjóöin hefur það of
gott. Rætur vandans liggja í vanda
frystihúsanna sem ekki fá lengur
staðið unfiir góðærinu. Frystihúsin
tapa, segja þeir, og þau geta ekki
grætt aftur nema almenn lífskjara-
skeröing eigi sér stað. Þetta er auö-
skihð hveiju mannsbarni.
Nú, þegar lífskjaraskerðingin
blasir við og ljóst er að launin verða
að lækka, svo frystihúsin geti aftur
fariö að græða, hafa nokkrir at-
hafnamenn séð sér leik á borði.
Þeir sjá fram á betri tíma. Þeir
hafa slegið sig saman og ákveðið
að kaupa eitt stærsta frysti-útgerð-
arfyrirtæki landsins, Granda hf. í
Reykjavík. Það er mikil guðs bless-
un að til eru enn í landinu athafna-
menn sem kunna að nýta sér góðæ-
rið sem verður að hallæri til að við
getum notið góðæris á ný. Hvaðan
koma peningarnir fyrir kaupun-
um, spyr almenningur? Hvaðan
fær Hvalur fé eða Hampiðjan eða
Sjóvá? Svarið er einfalt. Allt eru
þetta fyrirtæki sem hafa ávaxtað
sitt pund í góðærinu og á gráa
markaðnum og hafa fylgst með því
hvað hallar undan fæti hjá frysti-
húsunum. Þeim hefur verið sagt
að Grandi sé að fara á hausinn eins
og önnur frystihús og þeim hefur
verið sagt að nú verði að lækka
launin og jafna út skuldimar til að
hallærið geti búið til nýtt góðæri.
Vandi þjóðarinnar verður ekki
leystur nema bjarga þjóðinni und-
an góðærinu. Það bjargar enginn
þjóðinni nema hún sjálf, þannig að
nú verða launin færö niður og
frystihúsunum reddað, og þá kem-
ur aftur betri tíð með blóm í haga.
Ergó: nú er rétti tíminn til að
færa peningana frá gráa markaðn-
um yfir í frystihús sem bráðum
fara að græða aftur á því að launin
lækki og skuldunum sé eytt. Það
er nefnilega eins víst og að nótt
fylgir degi aö það er ekki hægt aö
láta frystihúsin fara á hausinn og
þess vegna er það pottþétt fjárfest-
ing að kaupa eitt stykki frystihús
og nokkur stykki togara til að koma
peningunum sínum í örugga höfn
áður en þjóöin þjargar frystihúsun-
um með því að lækka launin til að
athafnamennirnir geti keypt frysti-
húsin.
Já, hallærið kemur sér stundum
vel.
Dagfari