Dagblaðið Vísir - DV - 27.09.1988, Qupperneq 4

4
ÞRIÐJUDAGUR 27. SEPTEMBER 1988.
Sljómmál
Hér ritar Albert Guómundsson nafn sitt í gestabók á skrifstofu Forseta ís-
lands í stjórnarráóinu en þaó gerðu talsmenn allra stjórnmálaflokkanna
eftir fundi sína með forseta í gær. OV-mynd GVA
Óvíst um stuðning Stefáns Valgeirssonar:
Krefst ráðuneyt-
is fyrir stuðning
Stefán Valgeirsson, þingmaöur
Samtaka jafnréttis og félagshyggju,
segist nú binda stuöning sinn viö rík-
isstjórnarsamstarf Alþýöuflokks,
Framsóknarflokks og Alþýöubanda-
lags við það aö hann fái ráðherra-
stól. Sama eigi við ef hann eigi að
styðja einhverja minnihlutastjórn.
„Hverjum dettur í hug, sem vit
hefur á póhtík, að ég fari að styðja
þessa flokka til verka í ríkisstjóm
án þess að hafa áhrif á mál strax í
ríkisstjórn. Við viljum ekki þurfa að
standa alltaf frammi fyrir gerðum
hlut og þurfa annað hvort að feha
ríkisstjórnina eða veita samþykki,"
sagði Stefán.
Hann segir að alltaf hafi legið fyrir
að hann og hans menn vildu fá ráðu-
neyti. Stefán sagði að hann hefði
lengst af hugsað sér að annar maður
á Usta hans, sr. Pétur Þórarinsson,
tæki að sér ráðherraembættið en
hann væri því miður veikur. Því
krefðust hans stuðningsmenn að
Stefán sjálfur tæki stólinn.
Stefán ræddi í gær við þá Pál Pét-
ursson, formann þingflokks Fram-
sóknarmanna, og HaUdór Ásgríms-
son sjávarútvegsráðherra. En engin
niðurstaða fékkst á þeim fundum
enda sagði Stefán að hans afstaða
væri skýr:
„Þeir verða að taka mig inn, nauð-
ugir viljugir, ef þeir vhja minn stuön-
ing.“ Stefán sagði að ummæU Jóns
Baldvins Hannibalssonar, um að
aldrei kæmi til greina að hann fengi
ráðherraembætti, hefðu vissulega
hleypt Ulu blóði í sig. Sérstaklega
hefði honum komið á óvart þau um-
mæli Jóns Baldvins að Framsóknar-
flokkurinn hefði aldrei ljáð máls á
þessu.
Því sagði Stefán að honum þætti
líklegast, eins og komið væri, að
kosningar yrðu fljótlega en minni-
hlutastjóm Framsóknar og Alþýðu-
flokks tæki við þar tU.
-SMJ
Aðalheiður Bjamfreðsdóttir:
Hef ekki enn gert upp hug minn
„Það er vissulega erfið samvisku-
spurning sem ég mun gera upp við
mig á sínum tíma,“ sagði Aðalheiður
Bjarnfreðsdóttir, þingmaður Borg-
araflokksins, þegar hún var spurð
hvort hún mundi veita stjórn Stein-
gríms Hermannssonar, sem unnið
hefur verið að undanfarna daga, full-
tingi sitt.
Nafn Aðalheiðar hefur sífellt skotið
upp koUinum þegar hugsanlegir
stuðningsmenn við stjómarmynstur
Steingríms hafa verið nefndir. Hún
hefur sjálf margoft sagt að hún geti
ekki hugsað sér sjórnarsamstarf með
núverandi forystu Sjálfstæöisflokks-
ins og þá hefur hún áður sagt hér í
DV að hún geti vel hugsað sér að
styðja stjóm þessa til „góðra verka“.
- En hefur Áðalheiður átt viðræður
við Steingrím eða einhvern sem að
þessu stjórnarmynstri vinnur?
„Þessa dagana tala alUr við alla en
ég get ekkert sagt tU um við hveija
ég ræði.“
-SMJ
Kvennalistinn fundaði með krötum
Kvennalistakonur funduðu með
fulltrúum Alþýðuflokksins í gær eft-
ir að ljóst var að forsetinn hafði gefið
umboðið til stjórnarmyndunar
frjálst. Það voru þeir Jón Baldvin
Hannibalsson, Jón Sigurðsson og
Jóhanna Sigurðardóttir sem sátu
fundinn með kvennalistakonum. Að
sögn Krístínar HaUdórsdóttur, þing-
konu Kvennalistans, þá fékkst engin
niðurstaða á fundinum - meðal ann-
ars vegna þess að Kvennahstinn
heldur fast í þá kröfu sína að samn-
ingsrétturinn verði virtur og launin
verði ekki fryst.
Eitt af því sem var rætt var hugsan-
legt hlutleysi, eða stuðningur,
Kvennalistans gagnvart minnihluta-
stjóm Alþýðuflokks og Framsóknar-
flokks. Ekki fékkst nein niðurstaða
vegna þess máls. Að sögn Kristínar
þá hafa þær kvennaUstakonur sann-
færst enn betur um réttmæti þeirrar
skoðunar sinnar að nauðsynlegt sé
að kjósa sem fyrst eftir atburði und-
anfarinna daga.
-SMJ
í dag mælir Dagfari
Bogdan í stjómarráðið
Það þarf sterkar taugar til að
þola þessar nætur og þessa daga.
Menn vaka fram á nætur við að
horfa á ólympíuböliö í beinni út-
sendingu og það á jafnt við um þá
sem áhuga hafa á íþróttum sem og
þá sem hafa beinUnis andstyggð á
þessu sprikU en telja sig tilneydda
að fylgjast með þó ekki væri nema
tU að fá eithvað uppí afnotagjöldin.
Eftir að hafa getað fleygt sér í
skamma stund er svo mál að vakna
og staulast tíl daglegra starfa og þá
tekur ekki betra við. Stjórnar-
myndunarkeppnin er í fullum
gangi. Steingrímur vann fyrri hálf-
leik um daginn en glutraði svo öllu
niöur í síðari hálfleik og kenndi
samherjunum um að ekki tókst að
skora, þeir aftur á móti vUdu halda
því fram að Steingrímur hefði spU-
að báöum megin á veUinum og
ýmist veriö með eða móti því liði
sem var smalaö saman í leikinn.
Nú, þetta stóð yfir í nokkra daga
þar til Steingrímur gafst upp og fór
tU dómarans og sagðist vera hættur
og samherjar hans sögðust líka
vera hættir því fyrirUðinn hefði
haft rangt við. Dómarinn sá að við
svo búið mátti ekki standa því
stjómarkeppninni var ekki lokiö.
Því var kallað á Þorstein sem hafði
einmitt verið fyrirliöi í því liöi sem
Steingrímur spilaöi með og móti í
liðlega eitt ár. Þorsteinn var hóf-
lega bjartsýnn á að sér tækist að
skrapa saman í frambærilegt
landsUö því í ljós hefur komið mik-
ill félagarígur og flokkadrættir inn-
an þeirra sérsambanda sem eiga
að mynda landsliðið. Og það leið
ekki á löngu þar til í ljós kom aö
menn vildu ekki fyrir nokkurn
mun lúta forystu Þorsteins og báru
ýmsu við. Kom fyrir ekki þótt Þor-
steinn benti á að hann hefði nú
setið í forsæti fyrir sérsambandi
þriggja glímufélaga og þeir hefðu
aðeins stundað innbyrðis gUmu-
keppni en ekkert verið aö abbast
uppá þau félög sem staðið höfðu
utan stjórnar. Auk þess hefði oftast
veriö um að ræða bræðrabyltu
þeirra þriggja þar til sá færasti í
glímunni hefði stokkið út úr
hringnum og dregið félaga sinn
með sér. Töldu viðmælendur Þor-
steins að þeir hefðu ekkert við þann
aö tala sem setiö hefði eftir með
sárt ennið. Þorsteinn hafði ætlað
sér uppí sólarhring tU viðræðna viö
sérsamböndin, sem sum eru skipuö
einum einstaklingi, önnur sem
hafa það að markmiði að fá starf í
utanríkisráðuneytinu og enn önn-
ur beijast fyrir því að fá að starfa
utan stjómar. Það tók Þorstein
ekki nema nokkrar klukkustundir
að komast að raun um að hann
fengi engan með sér í landsliðið.
Kann þar nokkru hafa ráðiö að
Einari gekk iUa í spjótkastinu á ÓL
og handboltaliðið er heillum horfið.
I framhaldi af þessu sté Þorsteinn
upp í rennireið sína og hélt á fund
aðaldómara og sagðist ekki koma
nálægt þessu lengur.
En það var ekki löngu síðar sem
athugulir vegfarendur er leið áttu
framhjá opinberri byggingu þótt-
ust heyra sungið tvíraddað hárri
röddu: „Við látum hendur standa
fram úr ermum, við látum hendur
standa fram úr ermum og ekkert
þras...“
Menn sem era lausir viö að hafa
tóneyra þóttust þar kenna raddir
þeirra Steingríms Hermannssonar
og Jóns Baldvins en einstaka mað-
ur taldi að Ólafur Ragnar úaði und-
ir eins og alltaf er gert þegar popp-
söngvarar láta til sín heyra. Af
þessu telja sumir ekki ólíklegt að
þeir Steingrímur og Jón Baldvin
muni leiðast hönd í hönd á fund
dómarans en Ólafur Ragnar hafi
það hlutverk að halda uppi brúðar-
slóðanum. Hins vegar muni Stefán
Valgeirsson verða á gægjum bak
við næsta húshom. En ef þetta
ætlar allt að bregöast er ekki um
annað að ræða en fá Bogdan til að
velja landsliðið og annast þjálfun
þess.
Dagfari.