Dagblaðið Vísir - DV - 02.11.1988, Blaðsíða 30

30
MIÐVIKUDAGUR 2. NÓVEMBER 1988,
Lífsstm
Gæludýr á heimilum:
Dýrin tengja okkur viö náttúruna
sem þéttbýlisfólk fer á mis við í dag-
legu lífi. Gæludýr á heimilum viröast
vera æ algengari þáttur í heimilislífl
íslendinga, ef marka má hundahald
t.d. Aö vera með dýrum hefur yfir-
leitt jákvæð áhrif á manninn. Dýr
geta verið einmana fólki dýrmætur
félagsskapur - gömlu fólki, ungling-
um og þeim sem eiga eríitt með að
tjá tilfinningar sínar til annars fólks.
En það er ekki það einfaldasta, sem
hægt er að gera ef einhver er ein-
mana, að útvega sér gæludýr. Þau
þarf að hugsa um nánast sem hvern
annan fjölskyldumeðlim - ábyrgðin
fylgir líka.
Unglingum finnst
hallærislegt að ...
Nokkrir sem hafa reynslu af heim-
ihsdýrum segjast hafa uppgötvað
margt í samskiptum unglinga og
dýra. Unglingar eru margir hverjir á
erfiðum aldri eins og gjaman heyr-
Heimilið
ist. Krakkarnir eiga erfitt á vissum
tilfinningasviðum. En þau verða eins
og aðrir að sýna tilfinningar sínar -
' gefa og þiggja frá öðrum. í þessu til-
felli finnst krökkum á ýmsum aldri,
aðallega unghngum, hahærislegt að
kyssa eða kjassa pabba og mömmu,
hvað þá systkini sem eru orðin eldri
en fimm ára.
Ástleitni feiminna unglinga fær
gjaman útrás með dýrum. Krakk-
amir geta þá haft einhvem tíl að tala
við og hlusta á sig. Aðalatriðið er
ekki að vera svarað. En máheysingj-
amir geta hlustað - þeir „gefa“ með
því að hægt sé að tala við þá á hisp-
urslausan hátt. Krakkar og þeir sem
eiga erfitt sækja oft stuðning th dýra.
Það má hvísla öllu að þeim: hvað
pabbi og mamma em erfiö, hvað
umhverfið er miskunnarlaust og hve
hlá gengur með hitt kynið. Allir
þurfa að tala. Oft treysta menn ekki
hver öðram fyrir leyndarmálum sín-
um. En dýrin segja engum frá.
Gamalt sem eng-
inn nennir að ...
Áður fyrr var gamla fólkið meira
heima við - hjá börnum sínum. En
nú em alhr hafðir einir. í litlu íbúð-
inni einhvers staðar í gamla bænum,
á elliheimih o.s.frv. Fólk hefur oft
takmarkaðan tíma th að sinna gamla
fólkinu. Bömin flytjast að heiman frá
foreldmm sem aðeins hafa hvort
annað þar til hitt fehur frá. Ein-
manaleikinn er oft ahsráðandi.
En gamla fólkið er einnig aldurs-
hópur sem sækir sér lífsfyllingu th
dýra. Þannig hafa fuglar eða kettir
oft átt góðan samastað hjá gömlu
fólki. Fuglamir em ahtaf á sama stað
og ekki þarf að eltast við þá. Og þeir
svara oft þegar talað er við þá, með
söng jafnvel. Eigandinn getur líka
rausað við fuglana og jafnvel farið
með kvæðin fyrir þá sem enginn
annar nennti að hlusta á.
Með því að hafa eitthvað htið dýr
hjá sér fæst strax sú tilfinning að
maður sjái fyrir einhverjum - ein-
hver sem þarfnast umhyggju. Félags-
skapurinn er ótvíræður og í öhu falli
er einhver annar lifandi á heimilinu.
Ábyrgðin
Flestir sem tekið hafa að sér dýr
segja að dýrinu þurfi að taka sem
einum af fjölskyldunni. „Þetta er
vinna frá morgni th kvölds,“ sagði
einn viðmælenda DV. Auðvitað verð-
ur að gera sér grein fyrir því að
hundum t.d. verður að hleypa út
snemma að morgni og áður en farið
er að sofa. Þetta er ekki svo einfalt -
tóm vinna stundum og það þarf að
koma þeim í pössun. Oft em það
börnin sem biðja um að fá gæludýr
NÝTT
í HVERRI VIKU
NÝJAR
FISKA-
TEGUNDIR
TILBOÐSVERÐ I
HVERRI VIKU
AFSLÁTTUR Á NOKKRUM
GERÐUM AF KATTAMAT
DÝRARÍKIÐ
HVERFISGÖTU 82, SÍMI 11624
Oft er bætt úr einmanaleika gamals fólks með gæludýrum. Það hefur félagsskap og einhvern til að hugsa um.
Þannig geta sumir t.d. farið með kvæðin, sem enginn nennti að hlusta á, fyrir dýrin.
DV-mynd BG
„Var það eitthvað sérstakt vinur?“
Dýrum fylgir ábyrgð. Þau verður
helst að annast alla þeirra ævi.
Unglingum og öðrum sem eiga erfitt er oft stuðningur í því að tala við
dýr. „Það er svo hallærislegt að kjassa pabba og mömmu“ þótt það sé
þörf fyrir umhyggju. Þeim litla (fjær á myndinni) finnst þó ekkert halló að
fallast í faðma við móður sína.
á heimhið. Og þá er látið undan
þrýstingi þeirra, með misjöfnum ár-
angri. Þau koma kannske heim með
htinn ketthng - æghega sætan. En
áhuginn minnkar stundum þegar
fram í sækir og dýrið stækkar. Þá
lendir þaö oftast á húsmóðurinni að
hugsa um dýrið.
Þurfa umhyggju
alla ævi
Þorvaldur Þórðarson dýralæknir
segir að dýr séu ekki aðeins 3-4 mán-
aða skemmtun eins og oft vih verða.
„Fólk verður að gera sér grein fyrir
því sjálft og brýna fyrir börnum að
dýrin verður að hugsa um helst aha
þeirra ævi,“ segir hann. „Hundar t.d.
geta verið nokkuð dýrir í rekstri og
fjölbýhshús em varasöm hvað þetta
snertir. Fólk verður að hugsa sig vel
um áður en það fær sér dýr á heimil-
ið. Sumum fmnst þetta bara fint en
dýr geta í mjög mörgum tilfehum
verið mikh lyftistöng, t.d. fyrir þung-
lynt og einmana fólk. Fólk tjáir sig
við dýrin og reiðist jafnvel hka við
þau - léttir á sér.“
Þóra Stefánsdóttir hjá Dýravemd
segir að dýr eigi ekki að fá th hlýðni
með ofbeldi. „Best er t.d. við hunda
að fjá sig við þá með ýktri framkomu
eins og við böm - hneykslast ægilega
mikið eða hrósa þeim í hástert ef svo
ber undir. Þannig skhja dýrin. Og að
nudda trýninu á þeim upp úr hlandi
þegar verið er að venja þau við, það
er tóm vitleysa. Það á að nota sál-
fræðina á dýrin."
-ÓTT