Dagblaðið Vísir - DV - 05.11.1988, Blaðsíða 10

Dagblaðið Vísir - DV - 05.11.1988, Blaðsíða 10
10 LAUGARDAGUR 5. NÓVEMBER 1988. Breiðsíðan Rannveig Bragadóttir óperusöngkona: Syngurí Ríkisóperunni í Vín Stuðlað hvalamál Rannveig Bragadóttir er 26 ára söngkona sem undanfarin sex ár hefur stundað nám í Vín. Hún kom heim fyrir stuttu til að leika hlút- verk Niculasar í óperunni Ævin- týri Hoffmanns í Þjóðleikhúsinu. Rannveig hefur ekki áður stigið á svið hérlendis eftir að hún hóf söngnámið í Vínarborg. Hún var í kór Menntaskólans viö Hamrahlíð undir stjórn Þorgerðar Ingólfsdótt- ur á menntaskólaárum sínum auk þess sem hún stundaði söngnám hjá Má Magnússyni í Söngskólan- um. „Ég hafði alltaf mjög mikinn áhuga á söngnum en haíði þó ekki ákveðið að leggja hann fyrir mig. Ætlunin var að fara í háskólann og læra sögu, bókmenntir eða tungumál. Það má segja að röð af tilviljunum hafi orðið til þess að ég fór í söngnám,“ segir Rannveig. „Þegar ég hafði nýlokið stúdents- prófi tók ég þátt í söngnámskeiði þar sem gestur var Helena Karússo frá Vín. Hún hvatti mig til að halda áfram söngnum og okkur kom saman um að ég tæki inntökupróf. Mér gekk vel og hóf námið hjá Helenu." Rannveigu hefur gengið vel í Vín. Hún fékk inngöngu í stúdíó Ríkis- óperunnar í Vínarborg og er fyrsti og eini íslendingurinn sem fengið hefur þar inni. Að vera í stúdíói óperuhússins þýðir í raun að Rann- veig fær þjálfun færustu manna í öllu sem viðkemur uppsetningu á óperum, auk þess sem hún hefur fengiö hlutverk í sýningum. Þrjú hundruð manns sækja um á hverju ári að komast í stúdíó óperuhússins og eru þeir allir próf- aðir. Einungis þeir sem hafa mikla hæfileika mega þreyta þaö. Hins vegar eru það aðeins tíu til tólf manns á ári sém komast inn. Rann- veig hefur því sýnt einstaka hæfi- leika er hún söng fyrir dómnefnd Ríkisóperunnar. „Það er vissulega hvatning að hafa komist inn,“ segir hún. „Það gefur manni tækifæri til að kynn- ast þvi fólki sem færast er á þessu sviði og opnar manni ýmsa mögu- leika.“ Rannveig fer til Vínar í desember en þar bíða hennar þrjú lítil hlut- verk í Ríkisóperunni. Þessara hlut- verka er getið í leikskrá óperugesta og er þar með vakin athygli á hinni ungu söngkonu frá íslandi. Rann- veig er messosópran en sú rödd þykir heppileg í mörg karlmanns- hlutverk. „Ég er mjög ánægð yfir að hafa fengið tækifæri til að koma heim og syngja og get vel hugsað mér að koma aftur síðar. Bæði er skemmti- legt að syngja fyrir íslenska áhorf- endur, sem ekki hafa heyrt í mér áður, og einnig að hitta fjölskyldu mína.“ Rannveig er gift Arnold Postl sem er barnakennari og myndlistarmaður. Hún segir að þó hann hafi aldrei rekiö upp söng- hljóð þá sé hann mikill aðdáandi tónlistar. Þau ætla að búa áfram í Vínarborg. „Framtíðin er óráðin en ég von- ast eftir að komast á samning eftir dvöl mína í stúdíói Ríkisóperunn- ar. Ekki segist Rannveig stefna á heimsfrægð. „Æth ég reyni ekki aö lifa raunsætt. Ég reyni að of- meta mig ekki né vanmeta heldur stefni á að gera alltaf mitt besta. Það verður enginn heimsfrægur án getu eða kunnáttu," sagði Rann- veig Bragadóttir. -ELA Rannveig Bragadóttir óperusöngkona syngur hlutverk Niculasar í Ævintýrum Hoffmanns í Þjóðleikhúsinu. Þú ert 2000 krónum ríkari! Þessa mynd tók Sveinn Ijósmyndari DV í barnamessu hjá Bústaðakirkju nýlega. Þar eru börnin látin taka virkan þátt í messunni með ýmsum hreyfingum. Ekki er annað að sjá en allir hafi gert sitt með mikilli einbeitingu. Þess vegna verðlaunum við einn úr hópnum með tvö þúsund krónum. Sá er hefur hring um höfuð sitt má vitja peninganna hér á ritstjórn helgarblaðs DV, Þverholti 11. Það sem kemur einkum í veg fyrir að við íslendingar náum verulegum árangri í viðkvæmum deilumálum (s.s. hvalamál- um) við aðrar þjóðir er ekki skortur á hæfileikum okkar sjálfra, þeir eru óum- deilanlegir, heldur fyrst og fremst gloppur í menningu og uppeldi útlendinga al- mennt. Þá skortir sem sé tilfinnanlega brageyra sem hindrar okkur íslendinga í að beita okkar bitrasta vopni, ferskeytl- unni. „Enginn skyldi skáldin styggja, skæð er þeirra hefnd,“ segir í vísunni. Og í ann- arri stendur að ferskeytlan verði í hönd- um frónbúanna hvöss sem byssustingur. Vandamálið er auðvitað það að byssust- ingurinn ferskeytlunnar bítur aðeins inn- anlands og gæti allt eins verið úr smjöri þegar viö útlendinga er að eiga, svo maður tah nú ekki um hvali því ekki er vitað til þess að þær gáfuöu skepnur rími verulega í sínum blásandi boðskiptum. Bólu-Hjálmar og Billy the Kid Hemaðarlegt mikilvægi stuðlanna þrí- skiptu greinar á íslandi er löngu þekkt. Bólu-Hjálmar var eins konar hliðstæða amerískra niðursallara á borð við Doc Hohyday og Bhly the Kid, munurinn að- eins sá að þeir Bihy og Hohyday brúkuðu sexhleypur, Hjálmar aftur á móti fer- skeytlur til að salla niður andskota sína. Sjaldan hefur kveðskapurinn verið not- aður með betri árangri í hemaði en þegar Jaköbína Sigurðardóttir skáldkona stökkti heilum Natófiota á flótta frá Horn- ströndum hér fyrr á öldinni. Flotinn var við æfingar hér við land og Jakobína setti saman ramman brag gegn þessum ófétum með þeim afleiðingum að á skall ógurlegt gjörningaveður sem hrakti flotann út í hafsauga. Það bendir auðvitað til þess að æðri máttarvöld hafi í það minnsta brúk- legt brageyra og séu hugsanlega herstöðv- arandstæðingar einnig. Ahab Ásgrímsson En því miður, við kæfum ekki hvalfrið- unarmenn með kveðskapnum einum sam- an nema auðvitaö með því að kenna þeim íslenska bragfræði og senda svo á þá breið- síöu níðkvæða. En líkast til er þessi aðferð heldur seinvirk th að geta talist praktísk. Og þá er sömuleiðis bölvað að geta ekki beitt ferskeytlunni á rússnesku samninga- nefndina um síldarverðið. Þá mætti þjarma að þeim með hreistruðum kveð- skap um nánasir úr röðum kósakka og kúlakka sem ekki vilja reiða fram gull fyrir silfur hafsins. íslendingar með sóma- tilfinningu myndu umsvifalaust láta bug- ast undan slíkum þrýstingi og semja strax en því miður, Rússarnir hafa ekki brag- eyra, ekki frekar en hvalavinir, svo maöur tah nú ekki um Reagan sem óvíst er að sé einu sinni læs. Aöferskeytl- unnifrátalinni erumviðvopn- lausþjóð.ef rjúpna-oghvala- skyttureruund- anskildar. Og - reyndarallsekki vísthelduraðvið myndum hafa okkar fram með því aö beita vopnavaldi gegn Rússum í síldarsamning- um og Könum í hvalamálum. Kannski er þrautalendingin sú aö fara að yrkja á ensku og senda Sykurmolana á þessa kaha. Nema Sykurmolarnir eru örugglega á móti hvalveiðum og þeir kunna ekki rússnesku þannig að við verð- um líklega að treysta áfram á kaptein Halldór „Ahab“ Ásgrímsson. Jóhannes Sigurjónsson
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.