Dagblaðið Vísir - DV - 02.01.1989, Síða 12

12
MÁNUDAGUR 2. JANÚAR 1989.
Spumingin
Finnst þér aö ætti aö af-
nema oröuveitingar?
Kristinn Kristinsson verkamaður:
Nei, alls ekki. Það á að halda í þessa
hefð.
Páll Arnórsson nemi: Ég er mjög
hlynntur orðuveitingum. Það á að
hedda í þessa hefð eins og verið hefur.
Björn Baldursson verkamaður: Eg
væri stoltur af því að fá orðu og er
stoltur af því fólki sem hlotnast slíkt.
Olaf Forberg rafvirkjameistari: Mér
fmnst þær eiga fullan rétt á sér - en
þó rétt að stilla þeim í hóf.
Ragnhildur Pálsdóttir ellilífeyrisþegi:
Það væri alveg þjóðráö að leggja þær
alveg niður.
Guðmundur Óskarsson rafvirki: Ég
er ekki sérlega hrifinn af orðum. Það
ætti að takmarka veitingar þeirra.
Lesendur
Borgaraflokkurinn
og borgararnir
Yngvi skrifar:
Nú þykir mér fokið í flest skjól fyr-
ir mér sem öðrum kjósendum Borg-
araflokksins. Fyrst lýsir ein skelegg-
asta forsvarskona flokksins úr röð-
um launþega, Aðalheiður Bjarn-
freðsdóttir, því yfir aö hún „verði“
að verja stjórnina falli með því að
greiða atkvæði með atlögunni að
launafólki.
Hún skyldi hafa það hugfast að
skattaálögur og innflutningsgjöld
þessarar stjórnar koma alþýðuheim-
ilunum, sem hún hefur alltaf barist
fyrir, verr en nokkrum öðrum í
þessu þjóðfélagi. Þingmaður hefur
skyldum fyrst að gegna við kjósend-
ur sína og samflokksmenn, áður en
óskir þingmanna úr öðrum flokkum
eru uppfylltar. - Eitt hggur þó ljóst
fyrir, að úr því sem komið er getur
Borgaraflokkurinn ekki rætt stjórn-
arsamstarf án þess að meiri háttar
breyting verði gerð á skattastefnu
ríkisstjómarinnar sem áðurnefndur
þingmaöur samþykkti í blóra við
Aðalheiður Bjarnfreðsdóttir, alþm. Borgaraflokksins. Verður stuðningur
hennar við skattastefnu ríkisstjórnarinnar til þess að hindra aðild Borgara-
flokks að stjórninni?
stefnu flokksins.
Það er alls ekki gefið mál að kosn-
ingar nú séu eins óæskilegar og í
veðri er látið vaka. Núverandi stjóm
situr án umboðs kjósenda úr al-
mennum kosningum. A-flokkarnir,
sem að henni standa, virðast lítt
veigra sér við að skattpína þjóðina
og nú virðast það helst vera Kvenna-
listinn og Sjálfstæðisflokkurinn sem
halda merki „htla mannsins" á lofti.
Ekki tekur betra við er nýi formað-
urinn minn í Borgaraflokknum læt-
ur eftir sér hafa að hver þingmaður
greiði atkvæði eftir því sem honum
hentar og þannig viröist þessi flokk-
ur ekki lengur vera það samstæða
afl sem við kusum og væntum að
hann yrði.
Líklegast yrði þjóðinni affarasæl-
ast að tveir sterkustu flokkarnir
sameinuðust í stjóm: Sjálfstæðis-
flokkur og Kvennalisti - að afstöðn-
um kosningum að sjálfsögðu og mið-
að við að þeir fengju meirihlutafylgi
í þeim.
Verðstöðvun
- hvað er það?
Til að öðlast hárið og hamingjuna eru ýmsar aðferðir notaðar. Hér er unn-
ið við svokallaða ígræðslu.
Hárlos, hvað?
Örn skrifar:
Ég rak augun í grein í DV þann 14.
des. sl. í dálkinum Lífsstíl undir fyr-
irsögninni „Til skammar". í þessari
grein fer Wilhelm (hárkollusali) Þor-
steinsson mörgum orðum og ófóg-
mm um þau skallameðul og þær
meðferðir sem nú bjóðast gegn skalla
og hárlosi.
Hann sagði að þeir sem slíkt bjóða
væra að notfæra sér óhamingju ann-
arra. Ástæðan fyrir því að ég skrifa
þetta bréf er einmitt sú að ég hef
öðlast bæði hárið og hamingjuna í
leysigeislameðferð.
í áðumefndri grein stendur t.d.
orðrétt: „Skemmst er að minnast ley-
sigeislameöferðarinnar sem mér er
ekki kunnugt um að hafi nokkur
áhrif.“ - Ég get nú ekki ímyndað mér
að maðurinn hafi kynnt sér þessa
meðferð eða árangur hennar, úr því
að þetta er niðurstaða hans.
Á mjög stuttum tíma hef ég hins
vegar séð frábæran árangur í hár-
vexti og svo er um marga fleiri sem
ég hef talað við. Að ekki sé nú talað
um hvað þessi meðferð veitir góða
afslöppun og vellíðan almennt. - Ég
skora á þá sem eiga við hárlos aö
stríða aö kynna sér þessa meðferð
af eigin raun.
Rafn Guðjónsson hringdi:
Mig langar til að leggja örlítið tii
málanna um verðstöðvun þá sem nú
á að vera í gildi og spyrja sjálfan mig
og aðra hvað þaö orð þýði. - í DV
(28. des.) las ég um verð á veiðileyfum
í íslenskum laxveiðiám á sumri kom-
anda og var þar talað um talsverða
verðhækkun á veiðileyfum í flestöll-
um ám, þar sem á annað borö veiðist
eitthvað.
Ég spyr hvort bændur eða aðrir
rétthafar þessara veiöiáa hafi ekkert
heyrt um verðstöðvun. Ég tel þessa
verðhækkun með öllu óheimila. Ein-
hvem veginn er það svo að bændur
eru með sérréttindi gagnvart sínum
landareignum og hlunnindum því
þeir virðast geta selt sumarbeit,
veiðiréttindi o.fl. án þess að greiða
krónu í skatt af hinu selda.
En í sambandi við hækkun á veiði-
leyfum fyrir næsta sumar þætti mér
fróðlegt að vita hvort allir þeir aðil-
ar, sem semja um leigu fyrir hönd
SVFR, láti bjóða sér þessa hækkun
og/eða hvort þeir bara láti sem hér
sé ekki verðstöðvun.
Rikisstjórn íslands lét frá sér fara
að með öllu væri óheimilt að hækka
Geisladiskurinn:
Hefur guö hækkað verðió á vatninu
i Elliðaánum?
verð hér á landi nema um væri aö
ræða hækkun á aðfluttu hráefni er-
lendis frá. Eg reikna með að guð al-
máttugur hafi ekki hækkað í verði
vatnið sem rennur um íslenskar
veiðiár. - En þó sýnist manni það,
a.m.k. í Elliðaánum, þar sem vatnið
hefur hækkað í verði um 2000 kr. á
dag frá og með opnunardegi á næsta
sumri.
Herra rafveitustjóri, borgarstjóri
og allir aðrir sem standa að hækkun
þessari í Elliðaánum, vinsamlegast
afturkallið þessa verðhækkun því
þið erað aö brjóta landslög. - Þó að
þið sérréttindamenn fáið aö veiða
frítt fá þaö ekki allir.
Hinn eini sanni tónn
Konráð Friðfinnsson skrifar:
Fyrir fáeinum árum fór að bera
mjög á svokölluðum geisladiskum í
hillum hljómtækjaverslana. Þessi
tæki vora auglýst sem algjör „tækni-
bylting". Tóníistarmenn hugsuðu
því gott til glóðarinnar og gengu tíl
liðs við byltinguna. Apparötin seld-
ust strax eins og heitar lummur og
gera enn þann dag í dag.
Lengi vel var ég ipjög eflns um eig-
in hug í málinu, taldi m.a. að um
væri að ræða enn eina tískubóluna
og endaði sem geymslustaður undir
blóm eftir örfáa mánuði, líkt og gerð-
ist með fótanuddtækin er mættu á
svæðið til að styrkja og bæta gang-
limi landans á sínum tíma. - En
áfram með smjörið.
Ég lét að lokum til leiðast, fór í
næstu búö er selur þessi tæki, keypti
eitt og arkaði meö það heim, svolítið
svartsýnn aö vísu. Þegar búiö var að
tengja hér og þar eins og til er ætlast
og diskurinn kominn á sinn stað fóra
að berast um herbergið undursam-
legir tónar frá gripnum. Tónarnir
vora svo ferskir og tærir að hér á
bæ hafði aldrei neitt heyrst er líktist
þeim.
Ég sannfærðist á stundinni um að
hér hefði ég blómastæöi engin eign-
ast, miklu fremur maskínu er megn-
aði að flytja mér tónlist listamann-
anna á sama hátt og léku þeir í eigin
persónu. Slík voru gæöin.
En galli er á gjöf Njarðar. Gripur-
inn ágæti er nokkuð dýr í rekstri.
Kaupi menn sér t.d. hljómdisk með
nýju efni sleppa þeir vart meö minna
en 1400 til 1600 krónur. Eldra efni
má reyndar fá eitthvaö ódýrara.
Annan ókostur er sá að of fáir titlar
era fáanlegir í hljómtækjaverslun-
um okkar. Þetta stendur væntanlega
til bóta í náinni framtíð.
Að lokum ábending - og um alls
óskylt efni - nefnilega til allra þeirra
er hyggjast brúka flugelda á næst-
unni. Leitið ykkur upplýsinga um
púðrið sem ætlunin er að skjóta upp
í himinhvolfið og fariö í guðanna
bænum eftir þeim leiðbeiningum
sem gefnar era upp. - Þá ættu slysin
að geta orðið færri.
Af kjöri íþrótta
manns ársins
Birna Lárusdóttir hringdi:
Ég veit ekki hvort þessir 19
íþróttafréttamenn eru aö kjósa
mann ársins fyrir sig eöa þjóðina
því að Einar Vilhjálmsson var kjör-
inn íþróttamaöur ár6ins núna, en
Bjami Friðriksson, sem lenti á
verölaunapalli á ólympíuleikunum
í Los Angeles á sínum tíma, komst
ekki einu sinni á blað þá.
íþróttafréttamenn virðast horfa
fram hjá öllum greinum íþrótta,
nema frjálsum fyrir ófatlaða og svo
fótboltanum. Eiginlega virðist
þessi hópur íþróttafréttamanna
vera orðinn eins konar „grúppa“
áhugamanna um fótbolta og fijáls-
ar íþróttir.
Siöast í gær (28. des.) fannst mér
hafa verið gengiö mjög harkalega
fram hjá Hauki, Lijju Maríu og
Jóhanni Hjartarsyni (eða er ekki
skákin ein íþróttagreinanna?).
Þetta kjör núna hlýtur að vera
mjög umdeilt því þaö fólk, sem ég
hef hitt, hefur einfaldlega ekki ver-
ið sammála þeirri niðurstöðu sem
þar var kynnt.
Þess vegna er hreinlega spurning
hvort þessir 19 íþróttafréttamenn
eigi bara ekki að hætta þessu fyrst
þeir sjá ekki nema tvær, í mesta
lagi þijár, greinar sem til álita
koma í þeirra huga - og lofa bara
þjóðinni sjálfri að kjósa. Hún heíöi
áreiðanlega ekki kosið á þennan
hátt.