Dagblaðið Vísir - DV - 20.07.1989, Qupperneq 6

6
FIMMTUDAGUR 20. JÚLÍ' 1989.
Viðtalið
--------------------^
Leiðast fjöl-
miðlar
afskapiega
Nafn: Inga Bjarnason
Aldur: 38 ára
Starf: Leikstjóri
„Þessa dagana er Macbeth svo
frekur til plássins aö £átt annað
kemst aö. Hann er voldugur og
honum hafa fylgt álög frá dögum
Shakespeares. Til dæmis má
aldrei nefha nafn hans í leik-
húsinu,'- segir Inga Bjamason
leikstjóri. Sýning á Macbeth er
aðeins eitt atriði af mörgum á li-
stadögum sem kenndir eru við
Hundadaga.
Margir íslenskir og erlendir
listamenn koma fram á þessari
listahátíð sem stendur í mánuð.
Stærstu aðilamir eru Alþýðu-
leikhúsið, Listasafn Siguijóns
Ólafssonar og Tónlistarfélag
Kristskirkju.
„Á þessum árstfma er yfirleitt
lítið um að vera í lista- og menn-
ingarlífmu í þessari annars
ágætu borg. Að okkar mati er
sumarið ekkert verri tími til að
njóta listar en veturinn. Þetta er
nýtt fyrir listamenn að standa
sjálfir að svona hátíð og um leið
finnum við hvers megnug við er-
um.“
Að komast upp úr kjallara
Macbeth er viöamesta verkef-
nið sem Alþýðuleikhúsiö hefur
ráðist í til þessa. Fram að þessu
hefur leikhúsiö sýnt smærri og
einfaldari verk í alls konar húsa-
kynnum en nú dugir ekkert
minna en íslenska óperan.
„Það var eiginlega tími tíl kom-
inn fyrir Alþýöuleikhúsið aö
komast upp úr kjöllurum og á
svið sem er ofar sjávarmáli."
Inga lék og leikstýrði i sjö ár í
Bretlandi. Hún segir það jafhauð-
velt eöa jafiierfitt að starfa aö
leikhúsmálum hér á landi
„Hér lifi ég best og starfa og vil
sem minnst fara út fyrir land-
steinana og ekki þarf aö kvarta
undan áhugaieysi íslenskra
áhorfenda. Tíminn úti var auövit-
að lærdómsrikur og þar var ég
alin upp með Shakespeare í þrjú
ár. Eiginlega ætti hver leikari aö
leika Shakespeare sundur og
saman til að þroska sig, svipað
og tóniistarmaðurinn lærir af
Beethoven og Bach.“
Langar að setja upp óperu
Inga segist eiginlega hafa eitt
áhugamál, leikhúsið og þaö sem
þvi tengist.
„Hugmyndir og hvlld sæki ég
hins vegar i tónlist. Ef ég er alveg
komin í þrot sný ég mér aö Moz-
art Stundum spila ég sömu plöt-
una í hellan mánuð og ekki laust
við að maðurinn minn sé farinn
að stynja undan Mozart. Ég er
llka mikill óperuunnandi og þar
er Verdi í mestu uppáhaldi. Ein-
hvem tíraa, þegar ég verð stór,
ætla ég að setja upp óperu.
Eiginlega finnst raér allt mjög
skemmtilegt nema Qölmiðlar, þó
leiöist mér sjónvarp sérstaklega
mikiö. Kannski er þaö vegna þess
að óg botna ekki upp né niður í
fjölmiðlum og verð því alltaf ut-
angátta þegar þeir eru annars
vegar."
Inga er gtft Leifi Þóraxinssyni
tónskáldi og á einn son, Hrapp
Stein Magnússon, 18 ára. -JJ
Fréttir
Hanna Maronsdóttir á Ólafsfirði:
„Eg fæ gosbrunn
því að Árni er svo
jákvæður“
- en hún er að byggja upp garðinn sinn að nýju eftir skriðuföllin
Gylfi Kristjánsson, DV, Akureyri:
Hanna að raka moldinni til í „nýja garðinum" og svo átti að tyrfa um kvöldið.
DV-myndirgk
og ég myndi aldrei geta haft mig í
það að byggja þetta upp aftur en
kjarkurinn kom aftur og nú er allt á
fullri ferð hér, eins og þú sérð.“
Hanna sagði að margir heíðu lagt
þeim hjónum lið við uppbyggingu
garðsins, fólk hefði komiö víðs vegar
að til að rétta hjálparhönd. „Svo er
nú sá ljósi punktur í þessu að ég fæ
gosbrunn í nýja garðinn, hann Arni
er svo jákvæður, þessi elska,“ sagði
Hanna.
Þegar skriðufóllin dundu yfir Ól-
afsfirðinga á síðasta sumri fóru lóðir
margra húsanna við Hlíðarveg á kaf
í aur og dmllu. Þar á meðal var lóð-
in við hún númer 69 en þar búa hjón-
in Hanna Maronsdóttir og Árni Sæ-
mundsson. Garðurinn þeirra þótti
með fallegustu görðunum á Ólafs-
firði en allt eyðilagðist þarna á svip-
stundu nema gróðurinn fyrir framan
húsið.
„Hann var orðinn ansi fallegur,
garðurinn, þótt ég segi sjálf frá, enda
var búið að rækta hann í um 15 ár,“
sagði Hanna er við komum við hjá
henni. Þegar okkur har að var verið
að vinna af krafti í garðinum, keyra
til mold og slétta úr og allt var gert
eftir „uppskrift“ Hönnu.
„Ég teiknaði garðinn upp í vetur
eins og ég vildi hafa hann, var svona
aö dúlla mér viö það. Fyrst eftir að
skriðumar komu hér fannst mér eins
Hanna og Árni á veröndinni viö hús
sitt á Ólafsfirði.
Sinfóníuhlj ómsveitin:
Endurskipuleggja
þarf reksturinn
Endurskipuleggja þarf rekstur
Sinfóníuhljómsveitar íslands að
mati nefndár sem menntamálaráð-
herra skipaði fyrr-á þessu ári til
að gera úttekt á rekstrarfyrir-
komulagi hljómsveitarinnar.
Nefndin talaði við flölmarga aðila
sem annast rekstur hljómsveitar-
innar, hljómsveitarstjóra, hljóð-
færaleikara og aöra aöila, sem
henni tengjast, og komst að þeirri
niðurstöðu að hljómsveitin þyrfti
að ná til fleiri áheyrenda, húsnæði
og aðstaða hennar þyrfti helst að
vera á einum stað og fjölga þyrfti
fóstum stööum hljóðfæraleikara
upp í 78 til 80 á næstu árum. Einn-
ig telur nefndin rétt að leita til fleiri
aðila en nú er varöandi þátttöku í
rekstri.
Nefndina skipuöu: Guðrún
Ágústsdóttir, aðstoðarmaður
menntamálaráðherra; Elfa-Björk
Gunnarsdóttir, framkvæmdastjóri
RÚV hljóðvarps og fulltrúi í stjórn
Sinfóníuhljómsveitar íslands;
Haukur Ingibergsson, deildarstjóri
í Fjárlaga- og hagsýslustofnun;
Sæbjöm Jónsson, formaður starfs-
mannafélags Sinfóníuhljómsveitar
íslands, og Runólfur Birgir Leifs-
son, deildarstjóri í menntamála-
ráöuneytinu. -GHK
Saga Gæslunnar kvikmynduð
Á næstu dögum lýkur vinnu við
heimildarmynd um Landhelgisgæsl-
una. Er það Landhelgisgæslan sem
borgar fyrir gerð myndarinnar og
verður hún formlega afhent um
næstu mánaðamót.
Myndin er um klukkutíma löng og
fjallar um gæslu landsins frá 15. öld
til dagsins í dag. Hefur að miklu leyti
verið unnið úr gömlu efni sem bæði
íslendingar og útlendingar hafa tekið
hér á landi. Gerð myndarinnar bygg-
ist mikið á gömlum myndum, þar á
meðal frá þorskastríðunum ’58 til ’76.
Inn í það er svo íléttað svipmyndum
af starfi gæslunnar í dag. Er farið
nokkuö aftur og fram í tima í at-
burðarásinni.
Gerð myndarinnar, sem nefnist
Landhelgisgæslan, hefur tekið tvö ár
og hefur veriö leitað fanga eftir efni
úti í heimi. í henni er því margt atrið-
ið sem ekki hefur komið fyrir sjónir
almennings hér á landi áður. Gefa
erlendu myndimar góða hugmynd
um sjónarhorn útlendinga.
Höfundar Landhelgisgæslunnar
eru kvikmyndagerðarmennimir
Helgi Felixson og Böðvar Guð-
mundsson. Tónlist er samin af Gunn-
ari Þórðarsyni en klippingu annaðist
Þorsteinn Jónsson.
-GHK
Sandkom
Félagslegi þátturinn
á Skólavörðuholti
Þaðvar
: hálfóhugnan-
Jegtaðicsahið
„pólitíska
sendibréf'.Al-
þýðublaöið.á
iniðvikudatpnn
þegar þarvar
yerið aö gera at x okkur DV-mönnum.
í dálkinum „önnur sjónarmið" var
fjallað um skýrmgarmynd sem fylgdi
með fréttaljósi í DV um þær fjár-
raagnstilfærslur til atvinnuveganna
sem ríkisstjómin hefur staðið fyrir.
Með DV-greininni fýlgdi skýringar-
mynd sem sýndi unxfang ihlutunar
ríkisstjómarinnar í atvinnulífinu og
var hún sýnd sem peningastafiar við
hlið Hallgrímskirkju. Alþýðublaðið
byijar á þ vi að gagnrýna DV fyrir að
gleyma félagslega þættinum í þessari
íhlutxm rikisstjórnarinnar á atvinnu-
lífiö. Til þess að standa ímdir gæða-
kröfúm Alþýðublaðsins hefði
kannski verið ráð að láta rúmlega
2.100 mamis, sem nú eru atviimu-
lausir, standa á holtinu við hliðana á
seðlabúntunum og þau hxmdruð
manna, sem flúiö hafa land, vera að
ganga niður Skólavörðustiginn.
Öhugnanlegt
fjármálavit
I>arsemAJ-
þýöublaðiðer
aðmikluleyti
samiöáþing-
flokksfundum
Aiþýðufiokks-
ir.s er raiku-
ingskúnstin,
sem fylgdi félagslegu gagnrýninni,
óhugnanleg. Þeir Alþýðublaösmenn
sáu aö einn milljarður var eitt hxrndr-
aðmetrarí stöflunura á Skólavörðu-
holti og komust að þeirri niðurstöðu
að þá hlyti ein miiljón aö vera einn
metri. Þótt aldrei hafi faiið miklum
sögvun af fjármálaviti Alþýðuflokks-
manna hafa flestir staðið í þeirri trú
að þeir vissu að þaö væru eitt þúsund
milljónir í einura milljarði og þar af
leiðandi er milljónin ekki nema tíu
sentímetrar á hæð. Reyndar fannst
þeim Álþýðublaðsmönnum niður-
staða sín eitth vaö einkennileg og
bættu við vangaveltum um pressun
seðla. í gegnura þær vangaveltur skin
aðlangtmun sfðanþeir á Alþýðu-
blaðinu hafa séö raunverulega pen-
ingaseðla þótt þeir séu vanir háum
upphæðixm af minnisblöðum ráð-
herrasinna.
Þettagat ég!
StefánVal-
geirssonhefui'
eitthvaðverið
aðsýnatenn-
urnarundan-
fariðogminna
áaðtilvistrík-
............ isstjórnarixmar
sé meira en lítið undir honum komin.
Þegar Stefan fór í sérframboö á sín-
um tíma var haft eftir Steingrími
Hermannssyni að það væri ömurleg-
ur endir á pólitiskum ferli Stefáns
Valgeirssonar. Stefán fór ekki verr
út ur þessu séríramboði en svo að
haim er í þeirri stöðu aðsetja ríkis-
stjórninni úrslitakosti meö reglulegu
mUlibili. Sumir spyija sig því þeirrar
spurningar hvort það boðaöi ekki
ömurlegan endi fyrir einhverja ef sú
ánaégja yrði tekin af Stefáni að geta
íarið heim í hérað til kjósenda sinna
og sagt: „Síáiði, þetta gat ég!“
Sváfu af sér sokkana
Eftirlangaog
strangafúndi
tókst flugfr eyj-
umloksaðná
framkröfum
sínumumaðfá
sokkabuxurfrá
Flugleiðum í
hveijum mánuöi. Eftir því sem sand-
komsritara hefúr skilist voru flug-
þjónar einnig með einh veijar kröfur
um sokka - skárra væri það nú -
enda lifum við víst á tímum jafnrétt-
is. Þeirra óskum mun hins vegar
hafa verið tekið fálega. Eftir aö hafa
lesið Alþýðublaöið á laugardag læðist
að manni sá grunur að flugþjónamir
haíl hreinlega sofiö af sér sokkana. Á
mynd á forsíðu blaðsins sitja tvær
freyjur við samningaborðiö meðan
eini fúlltrúi flugþjóna í samninga-
nefiidinni hrýtur uppi í gluggakistu.
Menn fá víst ekkert nema þeir beri
sigeförþví.
Umsjón: Haukur L. Hauksson