Dagblaðið Vísir - DV

Dagsetning
  • fyrri mánuðuroktóber 1990næsti mánuður
    SuÞrMiFiLa
    30123456
    78910111213
    14151617181920
    21222324252627
    28293031123
    45678910

Dagblaðið Vísir - DV - 03.10.1990, Blaðsíða 14

Dagblaðið Vísir - DV - 03.10.1990, Blaðsíða 14
14 MIÐVIKUDAGUR 3. OKTÓBER 1990. Útgáfufélag: FRJÁLS FJÖLMIÐLUN HF. Stjómarformaður og útgáfustjóri: SVEINN R. EYJÓLFSSON Framkvaemdastjóri og útgáfustjóri: HÖRÐUR EINARSSON Ritstjórar: JÓNAS KRISTJÁNSSON og ELLERT B. SCHRAM Aðstoðarritstjórar: HAUKUR HELGASON og ELiAS SNÆLAND JONSSON Fréttastjóri: JÓNAS HARALDSSON Auglýsingastjórar: PÁLL STEFÁNSSON og INGÓLFUR P. STEINSSON Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaðaafgreiðsla, áskrift, ÞVERHOLTI 11,105 RViK.SÍMI (91 )27022- FAX: (91 )27079 Setning, umbrot, mynda- og plötugerð: PRENTSMIÐJA FRJÁLSRAR FJOLMIÐLUNAR HF„ ÞVERHOLTI 11 Prentun: ÁRVAKUR HF. - Áskriftarverð á mánuði 1000 kr. Verð í lausasölu virka daga 95 kr. - Helgarblað 115 kr. Sameining Þýskaiands Sameining Austur- og Vestur-Þýskalands er stór stund og söguleg. Ekki aðeins fyrir Þjóðverja, heldur alla Evrópubúa. Segja má að með sameiningunni sé síð- ari heimsstyrjöldinni loksins lokið og óneitanlega gerist sú hugsun áleitin að með sameinuðu Þýskalandi standi Þjóðverjar uppi sem sigurvegarar, voldugir, stórir og sterkir. Sigur er ekki rétta orðið enda brýst engin sigurgleði út í Þýskalandi í dag. Þar er hins vegar gleði yfir þvi að gervilandamæri eru strikuð út, múrinn brotinn niður og þýska þjóðin getur aftur sameinast undir einni stjórn, einum fána og í eigin nafni. Skipting Þýskalands í tvö ríki gat aldrei staðið til eilífðar. Forsendurnar sem skópu þessa skiptingu eru úr sögunni, kommúnisminn er liðin tíð og hræðslan við þýska stríðsandann er ekki sú sama og fyrir fjörutíu árum. Vissulega verður sameinað Þýskaland sterkt afl í álf- unni. Vitaskuld munu áhrif Þjóðverja eflast og valda- hlutfóll raskast. En það er og hefur verið fáránlegt og ófært til frambúðar að skipta Þjóðverjum í tvær þjóðir. Fyrr eða síðar hefði upp úr soðið og betra er að til sam- einingarinnar komi í friði og sátt í stað þess að Þjóðverj- ar hafi sótt sitt sameiginlega ríki í krafti vopna og valds. Engin þjóð mundi una því að dregin væri lína þvert yfir land hennar og láta fyrirskipa fólkinu aðskilnað um alla framtíð. Við fylgdumst með því hvernig Víet- namar börðust gegn ofurefli til sameiningar. Við sjáum að Suður- og Norður-Kórea eru að leita leiða til samein- ingar. Við heyrum af sjálfstæðisbaráttu ríkjabrotanna í Sovétríkjunum, sem voru innlimuð í heimsveldið eftir byltinguna. í Júgóslafíu, Tíbet og fleiri löndum eru þjóð- ernisböndin sterkust, hvað sem líður áratpga sundr- ungu og yfirgangi. Palestínumenn láta ekki bugast þótt land þeirra hafi verið af þeim tekið og þeir séu landlaus þjóð á stöðugum flótta. Til sameiningar Þýskalands hlaut að koma fyrr eða síðar. Menn áttu hins vegar ekki von á því að veður skipuðust svo fljótt í lofti sem raun ber vitni. Þökk sé breyttum viðhorfum í Sovét og þökk sé þeim mannúð- legu frelsis- og friðarstraumum sem gengið hafa yfir Evrópu á örfáum mánuðum. Þetta eru ótrúlegir tímar sem við hfum. Sameiningin verður ekki þrautalaus. Lætur nærri að Þjóðverjar verði að ganga í gegnum sams konar endur- hæfmgu og endurreisn og þeir máttu þola eftir stríðið. Munurinn er hins vegar sá að Vestur-Þjóðverjar eru efnahagslegt stórveldi og þess vegna betur í stakk búnir til að færa þær fórnir sem endurreisn Austur-Þýska- lands fylgir. Margir segja að þetta þýði í raun að þýsku ríkin séu ekki að sameinast heldur sé Vestur-Þýskaland að yfir- taka Austur-Þýskaland. En hvaða máli skiptir það og hverjum kemur það við? Það er mál Þjóðverja sjálfra hvernig þeir skipa sínum málum og svo framarlega sem Austur-Þjóðverjar þurfa ekki að líða skort, undirgefni eða auðmýkt, hlýtur það að vera eðlileg afleiðing af ) sameiningunni að Vestur-Þjóðverjar beri kostnaðinn meðan Austur-Þjóðverjar axla stærsta hlutann af endur- hæfingunni. Því má ekki gleyma að Þjóðverjar hafa sjálfir unnið sig útúr kreppu eftirstríðsáranna. Þeir hafa sjálfir byggt á rústum. Þjóðverjar hafa allt frá stríðslokum stefnt markvisst að sameiningu og klókindi þeirra, þolinmæði og vinsamleg samskipti við önnur ríki, hafa átt stóran þátt í því að sameiningin er nú orðin að veruleika. Ellert B. Schram Jón Baldvin Hannibalsson utanríkisráðherra. - Treysti sér t.d. ekki til að heimila könnun vegna hugsanlegs varaflugvallar á vegum mannvirkjasjóðs Atlantshafsbandalagsins, segir Ólafur m.a. í grein sinni. Einleikur á hægri kanti Sagan getur verið kaldhæðnisleg og leikið menn grátt. Aðeins ör- fáum mánuðum áður en sósíalism- inn beið skipbrot í Austur-Evrópu kom til valda ríkisstjórn á íslandi sem sagði það mundu verða sitt fyrsta verk að hverfa frá vestræn- um leiðum í éfnahagsmálum, rétt eins og ástandið þar eystra væri ákjósanleg fyrirmynd. Þessi ríkisstjórn var mynduð eft- ir sinnaskipti Alþýðuflokksins sem hljóp frá boðaðri stefnu sinni og stökk í fang fyrrum fjandvinar, Framsóknarflokksins. Fyrir alþingiskosningarnar 1987 boðaði Alþýðuflokkurinn frjáls- lynda stjórnmálastefnu. Hann sagði að til að koma henni fram þyrfti að koma Framsókn úr ríkis- stjóm og „moka Framsóknarflór- inn“, eins og tekið var til orða. Jafnframt biðluðu forystumenn Alþýðuflokksins ákaft til sjálfstæð- ismanna um stjórnarsamstarf að loknum kosningum. Rúmu ári síðar söðlaði Alþýðu- flokkurinn um. Allt tal um fjósa- lykt af maddömunni var lagt af og formenn Alþýðu- og Framsóknar- flokks skiptust á vinahótum og heimsóknum á þing flokkanna. Formaöur Alýðuflokksins réð sig beitarhúsamann hjá Framsókn í stjórnarsamtarfi með Alþýðu- bandalaginu, Stefán Valgeirssyni og nafnlausum huldumönnum. Varaflugvellinum fórnað Nú sjást þess ýmis merki að þátt- taka Alþýðuflokksins í ríkisstjóm jafnréttis og félagshyggju sé farin að skapa flokknum vaxandi óþæg- indi. Fylgi Alþýðuflokksins mælist jafnan þannig að þriðji hver kjós- andi hans 1987 virðist horfinn á braut. - Virðist fylgishrapið í sam- ræmi við efndir fyrirheitanna frá 1987. Auk þess hefur flokkurinn orðið að beygja sig undir kreddur sam- starfsflokka til að halda friöinn í ríkisstjórninni. Þannig treysti for- maður flokksins og utanríkisráð- herra sér t.d. ekki til að heimila könnun vegna hugsanlegs vara- flugvallar á vegum mannvirkja- sjóðs Atlantshafsbandalagsins og KjaHariim Ólafur ísleifsson hagfræðingur virðist bandalagið hafa kippt að sér hendinni í þessu máli að sinni. Enda þótt slíkur flugvöllur væri til þess fallinn að treysta flugöryggi og blása lífi í staðinn á landinu, sem honum yrði valinn, sýnir sig að máli af þessu tagi verður ekki kom- ið fram í stjórnarsamstarfi þessara flokka. Brosað út í hægra Hvernig ætlar flokkur, sem boð- aði frjálslyndi fyrir síðustu alþing- iskosningar, að haga málflutningi sínum nú, eftir að hafa kúvent á miðju kjörtímabili? Það hlýtur að verða kalt verk og karlmannlegt að þvo stimpil félagshyggjunnar af flokknum eftir þátttöku í ríkis- stjórn jafnréttis og félagshyggju og villuráf um landið á rauðu ljósi. Vafalaust er álitið nauðsynlegt aö skapa flokknum á ný þá ímynd í huga kjósenda að hann sé í raun frjálslyndur þótt hann sé í vinstri stjórn undir forystu formanns Framsóknarflokksins. Eftir grafar- þögn á kjörtímabilinu er því t.d. tekið að ræða um sóun í land- búnaði og nauðsyn gróðurverndar. Einn af ráðherrum flokksins er látinn leika út á hægri kant með því að hreyfa umbótamálum eins og því að breyta ríkisbönkum í hlutafélög. Hér er vitaskuld um sjónarspil að ræða. Allir vita að ekki er líklegt að föruneytið, sem Alþýðuflokkurinn hefur valið sér, veiti máli af þessu tagi brautar- gengi, enda aftók forsætisráðherra umsvifalaust að þetta yrði gert í tíö þessarar ríkisstjórnar. Ekki hægt að blekkja alla alltaf málanna misstu glæpinn þegar múrarnir hrundu í Evrópu. Enn sjást þess engin merki að þessi öfl hafi fundið sér fótfestu í málflutn- ingi á ný. Það á eftir að koma í ljós hvort handaverk félagshyggjunnar á kjörtímabilinu, sjóðirnir, mið- stýringin og ekknaskatturinn, verða sett á oddinn fyrir kosning- ar. Hins vegar verður ugglaust tal- að á nótum frjálslyndis, rétt eins og kúvendingin á kjörtímabihnu hafi aldrei átt sér stað. Frjálslyndir kjósendur hljóta að gjalda varhug við stjórnmálaflokk- um, sem segjast fyrir kosningar vera frjálslyndir og vilja moka íjós- haug Framsóknar en ganga þvert á orð sín eftir kosningar. Kjósend- ur, sem vilja veita frjálslyndum stjórnmálaöflum brautargengi, hljóta að gera það með því að velja ósvikna vöru. Ólafur ísleifsson Flokkamir á vinstri væng stjórn- „Flokkarnir á vinstri væng stjórn- ' málanna misstu glæpinn þegar múrarnir hrundu í Evrópu. Enn sjást þess engin merki að þessi öfl hafi fund- ið sér fótfestu í málflutningi á ný.“

x

Dagblaðið Vísir - DV

Gerð af titli:
Flokkur:
Gegnir:
ISSN:
1021-8254
Tungumál:
Árgangar:
41
Fjöldi tölublaða/hefta:
15794
Skráðar greinar:
2
Gefið út:
1981-2021
Myndað til:
15.05.2021
Útgáfustaðir:
Efnisorð:
Lýsing:
Dagblað. Fréttablað. Tölublaðsnúmerin fylgja Dagblaðinu og Vísi til ársins 2002. Fyrsta tölublað sameinaðra blaðanna er því 262. tölublað 71. og 7. árgangs.
Styrktaraðili:
Áður útgefið sem:

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað: 226. tölublað (03.10.1990)
https://timarit.is/issue/193043

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.

226. tölublað (03.10.1990)

Aðgerðir: