Dagblaðið Vísir - DV - 15.05.1991, Page 12

12
MIÐVIKUDAGUR 15. Mi\í 1991.
Spumingin
Stundar þú líkamsrækt.
Gyða Jónsdóttir: Nei, ég geri það
ekki.
Erling Kristjánsson nemi: Já, tvisvar
í viku í skólanum.
ívar Björn Hilmarsson nemi: Já, í
skólanum og svo er ég í fótbolta.
Erna Ólafsdóttir bóndi: Nei, það geri
ég ekki.
Brynja Björnsdóttir húsmóðir: Já,
þrisvar í viku.
Guðrún S. Stefánsdóttir afgreiðslu-
stúlka: Já, ég reyni að fara fimm
sinnum í viku.
Lesendur dv
Opinberar eftirgjaf ir
af atvinniitækjum
Gísli Gíslason skrifar:
Hvemig skyldi standa á því að far-
ið var að veita afslátt af innflutnings-
gjöldum atvinnutækja? Nú eru uppi
kröfur frá leigubifreiðarstjórum um
að ríkið gefi eftir af innflutnings-
gjöldum bifreiða sem þeir nota við
vinnu sína. Hvemig færi ef allar aðr-
ar stéttir gerðu kröfur til hins sama?
Menn sem eru með krana, gröfur,
eða þá bakarar, tannlæknar, o.s.frv?
- Allir eru þessir aðilar að vinna
þjónustustörf við landsmenn.
Ég þykist vita að ástæða leigubíl-
stjóra til kröfu um lægri aðflutnings-
gjöld sé sú að bílarnir, tækin sem
þeir nota, eru dýrir í innkaupi. Bflar
eru það yflrleitt. Bílar eru þó ekkert
dýrari hér á landi en i Evrópulönd-
unum, nema þá kannski í Lúxem-
Ólafur Pálsson skrifar:
í skýrslu, sem er nýlega komin út
á vegum fjármálaráöuneytisins,
kemur fram að áhrifin af aðlögun á
íslensku efnahagslífi hinu evrópska
myndu veröa heldur betur jákvæð
fyrir afkomu ríkissjóðs, jafnvel um
allt að 6 milljarða króna. Helstu
ástæðumar telja höfundar skýrsl-
unnar vera aukin umsvif og spamað
í ríkisútgjöldum. Nú er þessi skýrsla
ekki gerð á vegum þeirrar ríkis-
stjómar sem er nýsest að völdum svo
að ekki er þetta áróður frá henni.
Ólíklegt er að dregið verði úr kostum
aðlögunarinnar héðan af.
Það er ekki bara aö vextir myndu
lækka hér á landi vegna áhrifa frá
Egill Jónsson skrifar:
Löngum hafa fréttir frá Suður-
Afríku borið þess merki aö þar væri
hinn hvíti minnihluti, eins og hvítir
íbúar þess lands hafa verið kallaðir,
að kúga hina þeldökku íbúa. Þessum
fréttum hefur fylgt mikfll óhróður
um hvíta menn í S-Afríku og sum
Evrópuríki, einkum þau er minnst
tfl þekkja, hafa beitt sér fyrir hefnd-
arráðstöfunum sem þau fullyrða að
muni kenna hvítum mönnum þama
betri mannasiði og annað stjórnar-
far.
Ekki þarf að spyija að því að t.d.
viðskiptabann við Suður-Afríku leið-
ir ekki tfl betra atvinnuástands fyrir
svarta íbúa landsins. Og mega þeir
borg, þar sem enginn tollur er á bfl-
um, ef ég man rétt. En sem betur fer
em til bílar á mismunandi verði. Og
hver hefur beðið um að leigubflar séu
af dýrustu gerðunum?
Reyndar er það furða að ekki skuli
fyrir löngu hafa verið sett upp leigu-
bílastöö (af einhveijum framtaks-
sömum bílstjórum) með ódýrum
gerðum bíla, sem mætti verða til
þess að lækka leigubílagjaldið. Hér á
þéttbýhssvæðinu taka menn leigubfl
til að skjótast milli húsa. Hver segir
að margir vildu ekki allt eins fara í
ódýmm bíl eins og dýmm ef það
kostaði minna?
Einhver myndi svara sem svo að
það væri ekki spurningin. Spurning-
in kæmi eiginlega meira við leigubfl-
stjórann sjálfan, hann myndi ekki
innri markaði í EB með opnun ís-
lensks fjármagnsmarkaðar og lægri
vextir þýða betri afkomu fyrir ríkis-
sjóð, heldur yrði óhjákvæmilega að
draga úr ríkisútgjöldum og ríkis-
styrkjum til atvinnuvega og skattaív-
ilnunum sem hafa bitnað ótæpilega
á ríkissjóði. Einnig myndi aukin hag-
kvæmni í landbúnaöi sjálíkrafa
lækka verð á búvörum og minnka
þar með þörfina á niðurgreiðslum.
Engin spurning er um þörfina á
aðlögun okkar íslendinga að innri
markaði EB. Það er einmitt varað
við því að ef hún verður ekki að veru-
leika þá sé yfirvofandi hætta á að
atvinnulíf hér stöðvist smám saman.
Lækkun neysluskatta er einnig inni
þó síst viö því, að maöur gæti haldið.
En svona er hugsunarháttur margra
þjóða í Evrópu. Sumir hér uppi á ís-
landi hafa fegnir látið blekkjast til
að ganga fram hjá niðursoðnum
ávöxtum með Del Monte vörumerki
í hillum verslana, ef það mætti verða
til þess aö létta „kúguninni“ á svört-
um. Já, við erum í hópi hinna mennt-
uðu þjóða, eða hitt þó heldur!
Og alltaf hafa það verið þeir hvítu
sem hafa barið þá svörtu til hlýðni,
hvernig sem svertingjar haga sér sín
á milli og gagnvart hvítum íbúum
S-Afriku. En það er ekki endalaust
hægt aö blekkja, ekki einu sinni fá-
vísa íslendinga, sem gleypa þrennar
fréttir á sama klukkutimanum aö
vilja aka í „svoleiðis" bíl. Hann liti á
bílinn sem sinn vinnustað og hann
vildi sitja í „góðum“ bíl með öllum
útbúnaði, bíl þar sem færi vel um
hann. En þá er þetta líka orðin
spurning um bílstjórann en ekki við-
skiptavininn!
Er nú ekki kominn tími til að stinga
við fæti í óhófinu og ríkishallanum?
Gefa engum eftir opinber aðílutn-
ingsgjöld nema öryrkjum og öðrum
sem sannanlega þurfa á shkum eftir-
gjöfum að halda og taka upp heil-
brigðari hætti í samkeppninni. Leyfa
þeim sem vilja setja á stofn leigubfla-
stöð með ódýrari að bílum bjóða sam-
svarandi þjónustu. Það er ef til vill
ótímabært að ýja að svona málum
og líka óþarft. Þetta breytist allt þeg-
ar við göngum í Evrópubandalagið.
í þessari aðlögun, ekki síst „vasks-
ins“. Þetta er þó háð þvi hve mikið
ríkisstjórnir myndu treysta sér til að
hækka aðra skatta eða lækka ríkisút-
gjöld.
Dæmi, sem tekin eru af áhrifum
lækkunar á vörum sem ríkið hefur
höndlað með af alkunnri einokun,
gefa öllum almenningi þó einna
gleggstu myndina af hagkvæmninni.
Léttvínsflaska myndi lækka úr ca.
750 kr. í um 275 kr„ sterk vín úr rúm-
um 2000 kr. í rúmar 600 kr., áfengur
bjór úr um 800 kr. í um 400 kr. (6 í
pakka) og vindlingar úr rúmum 200
kr. í um 140 kr. - Ég segi nú ein-
faldlega: Eftir hverju bíðum við?
kvöldi til og lesa fimm dagblöð
spjaldanna á milli, meira að segja í
sumarleyfinu á sólarströnd. Stað-
reyndin er komin upp á yfirboröið.
Nú eru það ekki þeir hvítu sem ganga
um berjandi svertingja sundur og
saman, það eru svertingjarnir sem
eru að drepa allt lifandi svart sín í
milli. Síðustu fréttir, að 1500 manns,
allt svartir íbúar, hafi verið drepnir
með mismunandi aðferðum af svört-
um meðbræðrum sínum í S-Afríku á
8 mánaða tímabili í og við Jóhannes-
arborg eina ættu að opna augu
manna fyrir hræsni og blekkingun-
um sem sópað hefur verið að okkur,
t.d. frá nágrönnum okkar og frænd-
um á Norðurlöndunum.
Kári 9ki-ifar:
Forsætisráðuneytiö birti aug-
lýsingu í Stjórnartíðindum um
„skipting“ (því ekki að nota eðli-
legt málfar?) starfa ráðherra. Þar
eru talin upp nöfn þeirra sem fara
með ráðuneytin, byrjaö á forsæt-
isráöherra, Davíö Oddssyni, og
sagt að hann fari með forsætis-
ráðuneytið og Hagstofu íslands.
Og svo áfram þar til upp eru tald-
ir allir ráðherrar og ráðuneyti.
Undir þetta skrifar svo maður að
nafni Guömundur Benediktsson.
Nú spyr kannski einhver:
Hvaöa menn eru þetta? í þjóðskrá
eru yfir 100 Jónar Sigurðssynir,
meira en 25 Guömundar Bene-
diktssynir, eitthvaö um tugur
Þorsteinar Pálssynir og meira aö
segja 5 Davíðar Oddssynir.
Hvernig væri nú að getá upp
kennitölu og heimilsfang. Hvar
er ferskleikinn og hugmynda-
flugið, aö ekkí sé talað um ná-
kvæmnina? Þaö er klónt aö visa
til fyrri auglýsingar. Meira aö
segja börn gera mun betur grein
fyrir sér.
... ekki í meðferð
lambakjöts
Kristján Jóhannsson skrifar:
Ég var að lesa um að íslenskir
kjöt- og sælgætisframleiðendur
heföu kynnt fréttamönnum vör-
ur sínar í síðustu viku. Ég hef lít-
ið séð frá þessari kynningu og t.d.
ekki myndir sem sýna hvaö
þarna er nýtt á feröinni. Ég get
tekið undir það að íslenskir sæl-
gætisframleiðendur hafa fyllilega
staðiö jafnfætis erlendum og
mörgum finnst íslenskt sælgæti
skara fram úr. Ég er cinn þeirra.
í einni frétt um þessa kynningu
segir að á siðustu árum hafi kom-
ið fram byltingarkenndar nýj-
ungar í meðferð og matreiðslu
kjöts hér á landi. Á meðan ég
horfi á næfurþunnar lambalæris-
sneiöamar og kótiletturnar í loft-
þétta plastinu í frystikistum
verslana get ég ekki samþykkt
þetta, a.m.k. ekki í meðferð
lambakjötsins.
Grimdarfjörður:
Ömuriegframkoma
Þórkatla Ragnarsdóttir og Lísa
Ásgeirsdóttir skrifa:
Þaö er næsta ömurlega fram-
koman gagnvart unglingum í
Grundarfirði. Meðan á grunn-
skóla Ey rarsveitar stóð var aldrei
almennileg félagsmiöstöð í gangi.
Hjón í Grundarfiröi léðu okkur
litið hús tfl þess aö vera meö fé-
lagsmiðstöð í en öll leiktæki
sköffuöum við sjálf. En auðvitað
þurfti einhver fullorðinn að
skipta sér af og kæra svo að við
misstum húsið.
Þegar prófin byrjuðu, 10. maí
sl., ætluðum viö í sund áður en
við fæmm í próf. Auövitað var
okkur alls ekki hleypt ofan i. Við
fengum þá skýringu að það væri
of miMl þátttaka á morgnana!
Engin önnur úrlausn virtist
koma til greina en að ýta ungling-
unum frá. Ekkert var þvi annað
fyrir okkur að gera en slæpast
um göturnar eins og viö höfum
þurft að gera frá því að við mun-
um eftir okkur.
Hvaðlíbstekki
ráðhevrum?
Hildur Jónsdóttir skrifar:
Samkvæmt lögum og stjómar-
skrá mun vera gert ráð fyrir þeim
möguleika að ráðherra megi
draga fyrir Landsdóm geri þeir
sig seka um vissa verknaði og/eða
ai'glöp. Er ekki sjálfsagt að láta á
þetta reyna, eins og t.d. í tilvikum
fyrrv. dómsmálaráðherra? Eða er
hér sem oftar sagt sem svo: hvaö
líðst ekki ráðherrum?
„Og hver hefur beðið um að leigubílar séu af dýrustu gerðunum?"
Aðlögun að innri markaði Evrópu:
Eftir hverju bíðum við?
Nú eru það ekki þeir
hvítu I Suður-Afríku