Dagblaðið Vísir - DV - 06.12.1991, Blaðsíða 12

12
FÖSTUDAGUR 6.r DESEMBER1991.
Spumingin
Er betra að hafa
Austurstræti opið
fyrir bílaumferð?
Markús Guðmundsson ellilífeyrisþ.:
Nei, það á að loka því sem fyrst aft-
ur. Göngugötur eru sjálfsagðar álls
staðar annars staðar í heiminum.
Anne Majoram húsm.: Mér finnst
alveg í lagi að hafa það opið fyrir
hílaumferð.
Guðjón Helgi Guðmundsson nemi:
Nei, mér finnst það eigi að verá
göngugata.
Hrafnhildur Gunnarsdóttir nemi: Ég
hef enga skoðun á því.
Sigurbjörg Stefánsdóttir aðstoðarl.:
Nei, ég held að umferðin auki ekki
verslun þar.
Ellen Guðjónsson hjúkrunarfr.: Néi,
það er tilgangslaust að opna aftur.
Þetta var ágæt göngugata.
Lesendur
Vinsældir
og óvinsældir
Sigurjón Sigurðsson skrifar:
Nú hellast yfir yfir okkur skoðana-
kannanir ýmissa aðila um fylgi ríkis-
stjómarinnar, flokka og einstakra
stjómmálamanna. Það er fróðlegt
fyrir margra hluta sakir að fylgjast
með niðurstöðum þessara kannana.
Þar kemur eitt í ljós öðru fremur og
sem menn þurfa ekki að furða sig
á. Hér á ég við að þeir flokkar eða
einstakir stjómmálamenn sem hafa
haft sig í frammi, og sérstaklega þeir
sem fólk telur að séu þess vaidandi
að lífskjör rýma í einhveijum mæh,
fá hörmulega útreið.
Lítum nú t.d. á þann sérstaka hð í
könnun DV um vinsælustu og óvin-
sælustu stjómmálamennina. Þar
kemur í ljós að forsætisráðherra er
sá sem hlýtur efsta sætið meðal vin-
sælustu stjómmálamannanna en er
einnig í „fyrsta sæti“ meðal þeirra
óvinsælustu. Var hægt að búast við
öðm en að Davið Oddsson yrði kos-
inn sá óvinsælasti? Þótt ekki væri
nema bara fyrir það að vera í for-
svari ríkisstjórnar sem stendur fyrir
umfangsmestu breytingum hér á
landi í áratugi. - En þrátt fyrir þaö
er hann sá vinsælasti í sömu andrá.
Það segir líka sína sögu.
Þessi þversagnakennda niðurstaða,
sem auðvitað er ekki nema eðlileg,
stafar af því að fólki hér er almennt
orðið í nöp við stjórnmálamenn. Það
telur þá, með réttu eða röngu, vera
undirrót þess vanda sem hér er við
aö glíma. Fólk htur aldrei í eigin
barm þegar minnst er á óráðsíu og
eyðslu. Aht það sem miður fer í þjóð-
félaginu er stjómmálamönnum að
kenna. Þetta er meira áberandi í okk-
ar þjóðfélagi en annars staðar þar
sem einstakhngsframtakið er virk-
ara og minna treyst á hið opinbera.
Að öllu jöfnu ætti niðurstaða skoð-
anakannana nú því að vera sú að
Davíð Oddsson hefði ekki komist á
blað yfir vinsælustu stjórnmála-
mennina, heldur Steingrímur eða
Ólafur Ragnar, jafnvel Ingi Bjöm
Albertsson sem nýlega hefur haldið
uppi andófi gegn forsætisráðherra. -
Ég tel því að vinsældir stjómmála-
manna, svo og óvinsældir, fari eftir
því andrúmslofti sem ríkir hverju
sinni, árferði og afkomu þegnanna.
Þegar vel árar eiga stjómvöld leik-
inn, þegar iha árar era þau for-
dæmd. Davíð Oddsson og núverandi
ríkisstjórn gætu því rétt eins hoppað
upp í efsta sæti vinsældahstans við
minnstu tilþrif til að auka ánægju
almennings. Bara örhtinn, smá-
stundarglaðning.
núverandi ríkisstjórn gæti því rétt eins hoppað upp í efsta sæti vinsældalistans.
Þeir fóru samt, þingmennirnir
Eggert Jóhannsson skrifar:
Ég varð þess vitni í janúar sl. að
sjá „ferðaklúbb" Alþingis á fuhu. Þar
fóra þingflokksformenn í broddi
fylkingar til Stokkhólms á Norður-
landaráðstefnu. Þessi hópur dugði
sæmilega til að fyha Saga-Class flug-
vélar þeirrar sem hafði ferðaklúbb-
inn í það skiptið. - Þetta væri svo sem
ekki í frásögur færandi ef ekki hefði
staðiö svo á að á sama tíma var háð
stríð við Persaflóann.
Allar ríkisstjómir Evrópu höfðu
lagt bann við ferðalögum þingmanna
eða beðiö þá að sitja heima - nema
brýna nauðsyn bæri til - vegna
hættu á ofbeldisverkum. Svo mikið
hefur ef til vih verið í veði hjá Norð-
urlandaráði að ferðaklúbburinn hafi
ekki getað setið heima.
Úr augum þeirra sem þarna vora
á ferð skein ekki sá glampi einbeitni
og áræði sem ætla má af mönnum
þeim sem beijast fyrir málefnum ís*
lands á hðandi stundu. Þarna réð
klúbbástand hjá ferðafélögum, líkt
og væntingar þær er einkenna ungt
fólk þegar eitthvað skemmthegt
stendur til, svo sem skólabah, útílega
um verslunarmannahelgi, útskrift-
arferð eða eitthvað þess háttar. -
Þessi sérstaka tilfinning mihi félaga
sem eru með eitthvað strákslegt í
bígerð.
Hefði ég ekki átt þess kost að sjá
þessa menn skammast hver út í ann-
an og berast á banaspjótum á Alþingi
hefði mér þótt þetta hin eðhlegasta
hegðun af ferðaklúbbi.
Því set ég þetta á blað að þegar for-
sætisráðherra talar um klúhbástand
á Alþingi ætlar allt vitlaust að verða.
Ferðaklúbburinn rís úr sætum og
móðgast ógurlega. - Er nokkur furða
þó að þeir verði sannleikanum sár-
reiðastir sem fá hann umbúðalaust á
opinberam vettvangi?
EB-togarar svlku Kanadamenn:
Verða þeir heiðarlegri við íslendinga?
M.I. skrifar:
Á sínum tíma gerði Efnahags-
bandalagið samninga við Kanada um
ákveðna veiðikvóta fyrir togara þess.
Útkoman varð sú, að togaramenn
EB-landanna fóra margfalt fram úr
umsömdum kvótum og þóttust
Kanadamenn sjá fram á eyðingu
fiskistofna sinna ef svo héldi áfram.
Endirinn var sá að Kanada sagði upp
samkomulagi sínu við EB um fisk-
veiðiheimhdir.
Hringið í síma
27022
millikl. 14 og 16
-eða skrifið
ATH.: Nafn og símanr. verónr
að fylgja bréfum
Nú vaknar sú spurning hvort ís- ef reynslan af framferði þeirra á ís-
lenska landhelgisgæslan muni landsmiðum verður svipuð því sem
standa sig betur í eftirhtinu. Eins og gerðist við Kanada? Varla þarf að
er virðist sem forráðamenn okkar búast við að þeir verði heiðarlegri
séu fúsir til að veita EB-togurum við okkur íslendinga en Kanada-
veiðikvóta viö ísland. - En getum við menn.
íslendingar þá losnað við togarana
Getum við þá losnað við togarana af miðunum aftur? er spurt í bréfinu.
utan th að gera betri kaup en
hægt er að gera hér er vert að
geta þess þegar inníendir aðhar
bjóða sambærheg verö og ytra. -
Ég fór í Hagkaup nýlega ásamt
syni minum og þar var sannan-
lega hægt að gera jafngóð kaup
og víðast erlendis.
Við keyptum jakkafót á tæp 15
þúsimd og forláta blazerjakka á
4.500 kr. Þama vora líka skyrtur,
skór o.fI. á vel viðráðanlegu
veröi. Því miður eru verslanir
hér almennt ekki enn farnar að
taka við sér. Á meðan sniðganga
margir íslenskar verslanir.
Vöruvöntun
hjáÁTVR
Axel Clausen hringdi:
Ég er ekki alls kostar sáttur við
þjónustu Áfengis- og tóbaksversl-
unar rödsins. Ég er einn þeirra ■
sem nota reyktóbakið Half and
Half. Það hefur ekki verið til i
verslunum undanfarið. Þetta hef-
ur komið fyrir áður.
Sumir umboðsmenn virðast
vera nógu áliugasamir að ýta á
ÁTVR að panta sinar vörur, en
það er ekki einhhtt. - Ég er ekki
frá því að þessi varningur, sem
ÁTVR selur, væri betur kominn
í höndum einkaaðila.
arþingmanna
og Þjóðarsálin
Sigurður Þorsteinsson hringdi:
Eg hlýddi á Þjóðarsálina sem
oftar fyrir nokkram dögum.
Þangað hringdi maður sem vildi
ræða hamaganginn á Alþingi út
af ummælum forsætisráðherra.
Maðurinn sagði m.a. Steingrím
J. Sigfússon alþingismann kasta
steinum úr glerhúsi vegna þess
að hann notfærði sér húsleigu-
peninga vegna búsetu á lands-
byggðinni.
Þetta misskhdi umsjónarmaður
Þjóðarsálar, Sagðist ekkert sjá
athugavert við það hvar þing-
maðuriim væri búsettur. Við-
mælandinn var einfaldlega að
benda á þau umframlaun sem
þeir utanbæjarþingmenn taka er
skrá sig í heimabyggð en búa í
Reykjavík.
Furðuleg þögn
umforsetann
Sigurbjörg skrifar:
Mér finnst með óhkindum að
eftir að forsetinn okkar, Frú Vig-
dís, hefur verið kjörin kona árs-
ins hér á íslandi hefur nánast
enginn fiölmiðhl, utan sá er frétt-
ina flutti, séð sóma sinn í að geta
þessa.- í samkeppninni vora aðr-
ar konur einnig sem fengu at-
kvæöi en urðu aö lúta i lægra
haldi fyrir forsetanum.
Það væri fróðlegt að sjá hvaða
konur þetta voru og hvernig at-
kvæðin skiptust því að þetta hef-
ur áreiöanlega farið framhjá
mörgum.
Friðrik hringdi:
Ég heyrði einkennhegan mál-
flutning eins bankastjóra is-
landsbanka í sjónvarpsviötali i
gærkvöldi. Þar var rætt um
vaxtalækkun. - Hann fuhyrti að
ný ylti aht á kjarasamningunum!
Kjarasamningum hverra? Verka-
manna eða allra hinna?
Nú er það ekki lengur verðbólg-
an sem miöað er viö en hún nálg-
ast nú núhið. Nei, nú eru það kja-
rasamningamír sem aht strand-
ar á. Og þegar þeim lýkur veröur
það svo eitthvað annað...