Dagblaðið Vísir - DV - 12.12.1991, Blaðsíða 12
12
Spurrimgin
FIMMTUDAGUR 12. DESEMBER 1991.
Ertu búin(n) aðgera
jólahreingerninguna?
Hólmar Þór Filippsson flugm.: Ég er
búinn aö hreyfa aðeins til í íbúðinni.
Ingibjörg Gísladóttir nemi: Nei, ég
er ekki byrjuð en ég hjálpa mömmu
örugglega.
Kristín Guðjónsdóttir húsm.: Já. Við
erum bara tvö í heimili svo það er
ekki mikið verk.
Dóra Pedersen búðarkona: Já, ég
gerði hana í október.
Sigrún Þorsteinsdóttir húsm.: Já það
er svona vika til tíu dagar síðan. Ég
er líka búin að kaupa allar jólagjaf-
imar.
Gréta Korts kennari: Nei, ég geri
ekki jólahreingemingu. Ég þríf held-
ur á vorin þegar það er bjart.
Lesendur
ísland úr hendi
þér.herra
„Vágesturinn er sestur, útsmoginn og illgjarn ...“
Þorsteinn Víkingur skrifar:
Innganga EES leysir ekki neinn
þjóðarvanda. Hún eykur á hann.
Hún er skammgóður vermir. Álíka
spjöll og að pissa í skóinn sinn.
Ógæfulegt er það fyrir íslensku þjóð-
ina að fá misvitrum embættis-, kaup-
sýslu- og stjómmálamönnum svo
mikið vald í hendur að þeir geti með
undirskrift sinni einni saman gert
aö engu ævistarf Jóns Sigurðssonar
forseta og margra annarra mætra
manna er með honum lögðu hönd á
plóginn.
Að slá ryki í augu almennings er
list þessara „gáfumanna" er hamra
eingöngu á ágæti þessa EES-samn-
ings í fjölmiðlum. Það er ekkert
hreint sem reynt er að fela. - Gætu
hylmingar þeirra yfir ókosti samn-
ingsins orðið þjóðinni dýrkeyptar.
Lítið er almenningur upplýstur um
þessi válegu mál öll því slyngir
stjómmálamenn era leiknir í því að
krækja framhjá sannleikanum.
EES-brölt ráðamanna og hin þrá-
láta kerskni þeirra og rembingur er
samfara því að reyna að hneppa ís-
lendinga í ánauð enn einu sinni með
þvi að færa okkur í hendur kaupa-
héðnum EB. Er það okkur, þjóðholl-
um mönnum, sem þekkjum sögu
vora og unnum landi, þjóð og menn-
ingu, með öllu óskiljanlegt.
Drekinn ógurlegi er sá ógnvaldur
er vér íslendingar höfum nú fengið
í túnfótinn. Vágesturinn er sestur.
Útsnjoginn og illgjarn, eigingjam og
fégráðugur. Með hægri hendi réttir
hann okkur fullveldisafsal íslenska
lýðveldisins og þar með rétt okkar á
Kristinn Snæland skrifar:
Vinur minn í fjarlægu landi kom
mér í vont skap á dögunum. Hann
sendi mér bréf og spurði m.a. hvað
væri í fréttum frá Islandi. Ég vildi
bregðast vel við og fór að leita. En
viö þaö fór skap mitt úr skorðum því
að engar vora fréttimar góðar.
Ég byijaði á Stálbræðslunni, sem
orðið heíði gjaldþrota, og að hætt
væri við álbræðsluna. Þá fannst mér
fréttnæmt að Félag lögfræðinga teldi
nauösynlegt að grípa til sérstakra
ráðstafana vegna óheiðarlegra fé-
lagsmanna. Og ekki gat ég gleymt að
geta þess að frystihúsin berðust í
bökkum og útgerðin væri á hausnum
en það var svo sem líka þannig þegar
vinur minn yfirgaf landiö.
Ég varð hins vegar að geta þess
Eyfirðingur skrifar:
Nú hafa tveir háttvirtir þingmenn
komið fram með tillögu um að taka
erlent lán til að leggja í vegafram-
kvæmdir. Það væri ekki óeðlilegt að
þeir skattar sem bíleigendur greiða
beint af bílunum og rekstri þeirra
færa óskiptir til veganna.
Þetta er mikil umhyggja fyrir okk-
ur og raunar heimilunum í landinu
því að nú er svo komið að næstum
hvert einasta heimili í landinu á öku-
tæki og þarf að greiða af því gjöld.
Þetta snertir að vísu ekki þá sem
hafa allan ferðakostnað frían og al-
menningur er látinn greiða hann.
Eftirtekt vekur að annar ílutnings-
manna er úr kjördæmi samgöngu-
ráðherra. í Eyjaflarðarsveit er langt
frá að vegir séu í æskilegu ásigkomu-
lagi. Fyrir. nokkrum árum var t.d.
lagður vegarslóði suður Eyjaíjarð-
ardal, að mestu leyti í sjálíboða-
vinnu. Þegar slóðinn var orðinn bíl-
náttúraauðlindum vorum. Með
vinstri hendi gull og græna skóga
handa hverju valdsmannsílóni á
Fróni, auðgunarmarkmiðum sínum
til framdráttar.
Dreki þessi mun spúa eitri og eim-
yiju yfir helga brunna. Mun hann
landið'svíöa, fótum troöa, þar til
hann hefur leikið grátt og vafið um
fmgur sér landsins bestu embættis-,
sérstaklega að nú væri veldi Einars
Guðfinnssonar á Bolungarvík að
hrani komið og að bankastjórarnir,
þessir sem lánuðu þúsundir milljóna
króna út á laxeldi, loðdýrarækt og
margs konar umsvif önnur án þess
að fullnægjandi veð væru fyrir
hendi, sæju nú fram á að bankar
þeirra töpuðu stórum fjárfúlgum.
Þessir bankastjórar væra líka enn í
vinnunni sinni sem er svo vel launuð
einmitt vegna þess hve mikil ábyrgð
fylgir henni!
Ég bætti svo við, sem mér fannst
einnig fréttnæmt, að Davíö væri nú
hættur að tala um kaffipakkann en
talaði núna um að lækka þyrfti vexti.
Það var vinur minn nú reyndar bú-
inn aö segja hérna um árið þegar
hann tapaði öllu sínu og flutti til út-
fær tók Vegagerðin við honum og
hefur séð um viðhald hans. Ekki
hefur verið þar um endurbætur að
ræða. V.
Að þessu er bæði skömm og tjón.
Þetta er þó aðeins um 20 km leið og
verslunar- og hagfræðisnillingum.
Þá fyrst hefur vágesturinn haslað sér
völl sem útgerðar-, jarðeigna- og raf-
orkufursti. Eins konar drottinn er
ræöur öllu. Þá hlær hann tröllsleg-
um hlátri að heimsku eyjarskeggja
því að heimskan er löngum hávær-
ust. Og af líttbrennandi eldi leggur
mikinn reyk.
landa. Já, og svo það að verktakar
væru nú að segja upp starfsfólki og
borgarstarfsmenn að salta þurrar
götur.
Hér væri hins vegar ónotuð raforka
í svo miklum mæli að hætt væri við
yfirþrýstingi á lögnum. Samt fengju
bakarar sér olíukynta bökunarofna
vegna ofurverðs á rafmagni. Ég lét
flakka með að Landsbankinn væri í
kröggum vegna útgerðarinnar en
Reykjavíkurborg væri komin þar
með hrikalegan yfirdrátt. Auðvitað
gæti þetta allt leitt til þess að nú
þyrfti að segja upp svo sem einni
ræstingarkonu í hverri ríkisstofnun
og í sumum tilvikum væri jafnvel
talað um tvær. - Já, þær era litskrúð-
ugar fréttimar héðan þótt ekki sé
nema rétt ágrip af því helsta.
þar er einnig um langstystu leið að
ræða úr byggð og inn á hálendi á
öllu Norðurlandi. Þessa leið ættu
áætlunarbfiar um hálendið að fara
því hún er u.þ.b. 50 km styttri en sú
leið sem nú er farin.
Síðbúinafsök-
unarbeiðni
Gísli Ólafsson hringdi:
Ég heyrði i útvarpi nýlega að
Landhelgisgæslan hefði beðist
afsökunr á því hvernig fiallað
heíði veríö um þyrlumálið rétt
eför hinn hörmulega atburð við
Grindavík á dögunum. Auövitað
skyldi aldrei hafha afsökun sem
sett er fram, sérstaklega ekki þeg-
ar um svo stórt mál er að ræða.
Mér fannst þó þessi afsökun
vera heldur sein á ferðinni og
engan veginn getur Landhelgis-
gæslan afsakað eða fríað sig frá
handvömm í málinu með því að
kalla ekki á nærtækan þyrlukost
frá vamarliðinu á Keflavíkur-
flugvelli. - Þau mistök standa
óhögguð og óbætt eftir sem áöur.
Núáaðsýna
þjóðinni...
Trausti hringdi:
Nú á að sýna þjóðinni hver
ræður. Ég spyr einfaldlega; Átta
menn sig ekki á því að fólk er
oröið leitt á biðrööum, jafnvel
bara þótt um mjólk sé að ræða?
Gera verkalýösforingjar sér ekki
grein fyrir þvi að það eru breyttir
tímar og menn láta ekki draga sig
á asnaeyrunum fyrir nokkrar
krónur til viðbótar á klukkutim-
ann?
Ætla þessir menn að fara að
taka upp sömu siði og í hinum
fyrrverandi Sovétríkjum? Þessir
menn, sem hugsa allt i verkfóil-
um og biðrööum væru mun betur
komnir Ld. á á samkundum Al-
þjóða hvalveiðiráðsins. Þar gætu
þeir gasprað eins og þá lysti.
ÁmeðanGísli
vargíslíKúveit
Helgi Sigurðsson skrifar:
Ég furöaði mig á þvi sem ég
heyröi í útvarpsfréttum er veriö
var að ræða um mál Gísla Sig-
urðssonar, sem var gísl í Kúveit
á sinum tíma, þegar því skeyti
var beint að utanríkisþjón-
ustunni íslensku að hún hefði
ekki gengið nógu rösklega fram
um að fá Gísla framseldan strax.
Ég man ekki betur en fréttir
þær sem bárust af þessu máli
væru á einn veg í byrjun, að hann
vildi sjálfur vera kyrr í Kúveit
og allt þar til um seinan var að
koma til hjálpar af íslenskura yf-
irvöldum. Átti þá að bijóta sam-
stöðu vestrænna ríkja?
Mörsungarog
Börsungarl
Guðný hringdi:
Getur verið aö mér hafi mis-
heyrst? Ég held því fram aö
Bjami Feiixson sé farinn að taka
upp notkun ánýyrðum alveg upp
á eigin spýtur, Þannig heyrðist
mér hann kalla þá sem eru frá
Marseille í Frakklandi „Mörs-
unga“ og hina sem er u frá Barcel-
ona á Spáni, „Börsunga". Er ekki
íslenskufræöingur Rikisútvarps-
ins á vakt alla daga eða er orðið
leyfilegt að uppnefna heilar þjóö-
ir og setja einstaka sérnöfh I alls
konar samhengi, bara til að það
falli að ímyndaöri íslenskri nafn-
orðahefð?
Barnabóta-
skerðingin
Ó.E. hringdi:
Ég tel aö fyrirhuguð barnabóta-
skerðing leggist þyngst á þær fjöl-
skyldur sem síst mega við henni.
Stórar fiölskyldur þurfá að sjólf-
sögðu hærri tekjur en hinar
minni. Hér er hins vegar aðeins
um ákveöið hámark í tekjum að
ræða, 2,4 milljónir á ári. Þetta
þýðir augljóslega að lúnar stærri
og bamfleiri fjölskyldur missa
mest aö þessu leyti. Þeir sem td.
ekki eiga börn innan við 7 ára
aldurínn verða fyrír talsverðum
áföllum sem vert er að skoða nán-
ar áður en þetta er nú lögfest.
Hvað er í fréttum frá íslandi?
Óskiptur skattur til veganna
Frá vegaframkvæmdum upp frá Eyjafirði.