Dagblaðið Vísir - DV - 16.12.1991, Side 38

Dagblaðið Vísir - DV - 16.12.1991, Side 38
46 MÁNUDAGUR 16. DESEMBER 1991. Meiming Litbrigði landsins Ný ljósmyndabók eftir Max Schmid Á hveiju ári koma út litríkar ljós- myndabækur frá íslandi, ekki aöeins hér- lendis, heldur einnig' í Bandaríkjunum, Þýskalandi, italíu og Frakklandi. Um þessi jól getur fólk valið milh íjögurra bóka sem leggja megináherslu á ljósmyndaþáttinn, þriggja íslenskra og einnar þýskrar, auk þess sem komnar eru út að minnsta kosti fjórar aðrar bækur með íslandsmyndum í bland við fræðandi texta. Stundum hvarflar að manni að húið sé að ljósmynda sérhvem lófa- stóran blett á landinu og gefa hann út á bók. Einhverra hluta vegna þykir mér sú tilhugs- un fremur dapurleg. Æ meir er lagt í prentun og frágang þessara Ijósmyndabóka. Nú er svo komið að ekki tjáir að gefa út ljósmyndir frá íslandi nema eftir allra færustu menn og á allra besta pappír sem völ er á. Næsta skref- ið er sjálfsagt viðhafnarútgáfubransinn, ljós- myndabækur í takmörkuðu upplagi, gefnar út í kössum með upphleyptu letri og eigin- handaráritun ljósmyndarans. Maður veltir fyrir sér hvort markaður sé fyrir allan þenn- an fjölda vandaðra og dýrra ljósmyndabóka. Og hvort þessi þróun sé af hinu góða fyrir ljósmyndina. Krefjandi landslag En litbrigði og lögun íslands hafa feiknar- legt aðdráttaraíl fyrir ljósmyndara og ekki ástæða til annars en að gleðjast yfir því. Þetta íslenska landslag er hins vegar svo kreíjandi að það tekur mörg ár fyrir ljós- Max Schmid. Skynjar mýkt landsins. myndara að venjast því, koma á varanlegum tengslum við það. Af útlendum ljósmyndur- um eru fáir eins nátengdir íslensku landslagi og svissneski gönguhrólfurinn Max Schmid. í hartnær tvo áratugi hefur hann ferðast um ísland, annaðhvort einn síns liðs eða sem leiðsögumaður annarra, og tekið myndir sem vakið hafa athygh víða um Evrópu. Nokkrar bækur eru helgaðar ljósmyndum hans, sömuleiðis birtast þær reglulega í fagblöðum, á dagatölum og víðar, um hinn þýskumæl- andi heim. Á íslandi hafa verið gefnar út tvær bækur með ljósmyndum Max Schmid, Iceland The Exotic North og Akureyri A Northern Haven, báðar hjá Iceland Review. Nú er komin á markað ný bók um ísland eftir Max Scmid sem er sennilega kórónan á ferh hans. Bókin heitir einfaldlega Island, er gefin út af forlagi í Hamborg og hefur að geyma rúmlega sjötíu htljósmyndir, sem flestar ná yfir heha opnu, og texta á þremur Bókmermtir Aðalsteinn Ingólfsson tungum eftir Gerald Martin, íslandsáhuga- mann th margra áratuga. Rómantískur einfari Max Schmid er rómantíker að upplagi. Honum hður best þegar hann er einn á ferð og getur lifað sig inn í andrúmsloftið á hveij- um stað, kyrrðina, vatnsniðinn (það er ahtaf mikhl hljóðlaus vatnsniður í myndunum hans Max). Hann er hins vegar ekki mikið fyrir fólk, skepnur eða hús, enda eru Ijós- myndir hans af þessu þrennu fremur hvers- dagslegar. Sé rétt andrúmsloft ekki fyrir hendi úti í náttúrunni, bíður hann átekta eða hagræöir aðstæðum sér í hag Að horfa á Strokk gjósa að degi th, ef th vhl í glaðasólskini, vekur með áhorfandan- um hugsanir um ægikraftana undir jarð- skorpunni. En að horfa á hann gjósa að næturlagi, eins og Max Schmid virðist gera (bls. 41), er dulmögnuð upplifun. Max virðist heldur ekkert frábitinn þvi að beita filterum th að magna upp andrúmsloftið, sjá myndir hans frá Hjörleifshöfða og Öxnadal. Takmarkalaus mýkt Okkur þykir ísland sennhega vera fremur harðhnjóskulegt en Max Schmid skynjar hins vegar takmarkalausa mýkt í landsins mestu harðbölum. Mosi og melgras mýkja svartan sandinn, hafið gælir við klettana, jafnvel þótt bæti hresshega í vindinn, og sjálf þokan er ekki ógnandi heldur mjúklega allt- umlykjandi. Að ganga inn undir Vatnajökul, inn í jökulhehana við Kverkfjöll, í rennandi bleytu og ísköldum úða, er á ljósmynd Max eins og að fara inn í undursamlega ævintýra- veröld. Hann gerir hins vegar ekki lítið úr hættunni sem er því samfara að ferðast um ísland og þessi hætta er sérstaklega áréttuð í texta Geraids Martin. Hann fjallar aðahega um jarðsögu íslands og hvernig hún hefur mótað mannlíf á landinu. Textanum fylgja gamlar koparstungur frá íslandi sem mynda sterkt og skemmthegt mótvægi við mikh- fenglegar htmyndir Max Scmid. Þessi bók er markverður viðauki við íslandsmynda- safnið. Max Schmid & Gerald Martin Island, Ellert & Richert Verlag, 162 bls. Hamborg 1991. Það >‘kulf(ibZA,,t Setn Þér vil'x ,ð^oBþeinf^?aðaðril.menn aesús e,t"''yður, Ssb^, nfln,lrri ,nyf]d BRAIT) IIANDA IIUNGRUÐUM HEIMI •»- l’eir scm þjást híða hjálpar þinnar. m- Franilag |>itt gctur ráðið úrslitum. ■»- l.ílil tipphað keinur líka að gagni. öt; HJALPARSTOFNUN KIRKJUNNAR Páll Hjálmtýsson er meöal söngvara sem syngja á Minningar. Minningar - Ýmsir Hugguleg rómantík Safnplötur af ýmsu tagi eru að vera æ fyrirferðarmeiri fyrirbæri í inn- lendri plötuútgáfu og á þessu ári hafa líklega komið út fleiri slíkar plötur en nokkru sinni fyrr hér á landi. Minningar eru ein af þessum fjölmörgu safnplötum sem boðið er upp á fyrir komandi jól og samanstendur af nokkuð sérkennhegum samtíningi úr ýmsum áttum. Það eina sem lögin tólf á plötunni eiga sameiginlegt er aö vera í rólegri kantinum eða það sem stundum er kahað rómantísk. Fátt annað eiga þessi lög sameiginlegt og maður spyr sig eiginlega hvaö lög eins og Ave Maria og Hvert örstutt spor eru aö gera á plötu með ís- lenskum útgáfum af Only Love sem Nana Mouskouri söng hér um árið og þjóðsöng Liverpoohiðsins, Yoy’ll never Walk Alone! Svo má líka spyrja að því hvað lagið Móðurminning eftir Gylfa Ægis- Hljómplötur Sigurður Þór Salvarsson. son er að gera á plötunni því hugmyndin virðist vera sú að öhu öðru leyti að safna saman þekktum bahöðum en þeim flokki thheyrir lag Gylfa engan veginn. En þrátt fyrir að ýmsar spumingar vakni við hlustun á Minningar nær platan því markmiði sínu að vera hugguleg og rómantísk og þar eiga flytj- endur kannski hvað stærstan hlut að máh og þá ekki síður útsetjarinn og upptökustjórinn, Pétur Hjaltested. Flytjendumir, sem em þau Erna Gunnarsdóttir, Ari Jónsson, Guörún Gunnarsdóttir, María Björk Sverrisdóttir og þau systkinin Páh Óskar og Sigrún Hjálmtýsböm, standa sig allir með mikilh prýði en einna mest á óvart kemur María Björk sem ekki hefur sungiö mikiö opinberlega á plötum áöur. Sérstaklega er minnisstæður söngur hennar í einu faheg- asta lagi plötunnar, Þrek og tár, þar sem María syngur bæði einstaklega vel og hljómar nánast eins og Erla Þorsteins gerði á sínum tíma og þar er ekki leiðum að líkjast.

x

Dagblaðið Vísir - DV

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.