Dagblaðið Vísir - DV - 18.02.1992, Blaðsíða 14

14
ÞRIÐJUDAGUR 18. FEBRÚAR 1992.
Spumingin
Á forseti ísiands
að borga skatta?
Eiríkur Víkingsson framkvæmdastj.:
Auðvitað, er hún ekki með tekjur
yfir skattleysismörkum?
Árni Kolbeins bílstj.: Já, ég held það,
alveg eins og hver annar.
Bjarni Ásgeirsson bílstj.: Já, mér
finnst það, rétt eins og hver annar.
Sigmar Eiríksson: Vitanlega, rétt
eins og aðrir.
Kristján Sturlaugsson: Að sjálf-
sögðu. Það er engin ástæða dl þess
að hún njóti sérréttinda eins og aðall-
inn forðum.
Ásrún Ingvadóttir kennari: Já, alveg
eins og aðrir.
Lesendur____________________
Af nemum sérleyf in
K.Þ. skrifar:
Hinn 22. janúar sl. auglýsir sam-
gönguráöuneytið eftir umsóknum
um „sérleyfi til fólksflutninga með
langflutningabílum“. - Þannig háttar
til að núverandi sérleyfi í'alla úr gildi
hinn 1. mars nk. og auglýsir ráðu-
neytið nú eftir væntanlegum einka-
leyfishöfum fyrir næstu 5 ár.
í auglýsingu ráðuneytisins er vísað
í lög nr. 53/1987 en þar segir m.a. í
fyrstu grein: „Leyfi samgönguráðu-
neytisins þarf til að hafa með hönd-
um í atvinnuskyni fólksflutninga
með bifreiöum sem rúma níu farþega
eða fleiri."
Þetta er mjög sérkennileg laga-
grein. í stjómarskrá lýðveldisins
stendur skýrum stöfum í 69. grein:
„Engin bönd má leggja á atvinnu-
frelsi manna, nema almannaheill
krefji, enda þarf lagaboö til.“ - Það
hlýtur að teljast nokkuð vandséð að
heill almennings í landinu krefjist
þess að engin samkeppni ríki í fólks-
flutningum á landi. Ef ég á vel rúm-
góða bifreiö og nokkrir menn biðja
mig um að aka þeim til Keflavíkur
þá er það skoðun samgönguráðu-
neytisins að almannheill krefjist þess
að það geri ég frítt!
Sú skoðun fær ekki staðist. Lögin
um sérleyfi í farþegaflutningum
hljóta að teljast brot á 69. grein
stjórnarskrárinnar. Þetta á ekki að-
eins við um langferðabifreiðamar.
Enn torskildara er að sérstakt leyfi
þurfi til að aka leigubifreið. Það mun
vera yfirlýst stefna að fleiri fái ekki
slíkt leyfi en orðið er. Einungis verði
veitt leyfi til að taka við af þeim bíl-
stjórum er hætta akstri.
Það er eiginlega óverjandi að halda
því fram að almannaheill krefjist
þess að leigubílstjórum fjölgi ekki -
að frjáls borgari megi ekki greiða
öðrum frjálsum borgara nokkur
hundruð krónur fyrir að keyra sig
milli staða.
Nú er kominn samgönguráðherra
er í viðtölum segist vera mikill sjálf-
stæðismaður. Vilji sá ráðherra - sem
reyndar hefur staðið sig að mörgu
leyti vel, einkum í sambandi við
Skipaútgerð ríkisins - á einhvern
hátt skera sig úr hópi samgönguráð-
herra á þessari öld, ætti hann að
beita sér fyrir breytingum á lögum
þessum. Við það verk hlyti hann aö
fá breiðan og mikinn stuðning. Sú
þjóð er hneykslast mjög á lögvernd-
uðum einkadeyfum til verktakastarf-
semi hlýtur að berjast gegn sams
konar einokun í farþegaflutningum,
hvort heldur er í rekstri langferða-
bíla eða leigubíla.
„Lögin um sérleyfi í farþegaflutningum hljótaað teljast brotá 69. grein stjórnarskrárinnar," segir bréfritari m.a.
Hugleiðingar um „Kolkrabbann"
Lúðvíg Eggertsson skrifar:
Ég las bók Örnólfs Árnasonar, „Á
slóð kolkrabbans". Virðist heitið not-
að um fámennan hóp, 15-20 fjölskyld-
ur, sem náð hafa til sín miklum eign-
um og völdum. Ekki leynir sér aö-
dáun höfundar á þessum „íslenska
aðli“. Meðlimir hans hafa orðið á
flestum síöum bókarinnar. Hins veg-
ar er brugðið upp mynd af skrýtnum
sérvitringi, Nóra, sem varpar fram
ýmsum nöprum athugasemdum.
Traustar heimildir fyrir þeim eru þó
ekki gefnar. Þannig segir Nóri t.d.:
„Stelpa sem gerir hreint í búðinni
hjá mömmu hélt við háttsettan mann
hjá Flugleiðum". Vinskapurinn fór
út um þúfur, og „síðan kjaftar á
henni (stelpunni) hver tuska um
ástandið í fluginu."
Undir lokin kemur höfundur Nóra
til að gráta, þegar hann segir við
þennan sögumann sinn: „Þú stendur
hér og úthúðar fólki fyrir að vera...
eins og þú“. - Þetta mun vera áminn-
ing til þeirra sem eru að fetta fingur
út í málefni kolkrabbans. Örnólfur
Ámason klykkir út með því að spyija
Jónas Haralz og blaöafulltrúa hans,
Hannes Hólmstein, hvort hætta sé á
hringamyndun fyrirtækja og fá-
mennisstjórn hér. Þeir sjá að vonum
enga slíka hættu enda eru þessir
tveir menn, Haralz og Hólmsteinn,
eins og alþjóð veit, gagnteknir tals-
menn auðmagnsins á Islandi.
Sjálft Morgunblaðiö varaði þó ný-
lega við samþjöppun valds. Óg DV
vill ekki tvær þjóðir í einu og sama
landinu. - Við þurfum nýja sam-
keppnislöggjöf.
Hringið 1 síma
milli kl. 14 og 16
-eöaskriíið
Naín og sínlanr. verftur að fvlftja bréfum
Bflpróf; krossar og bflferð
Sigurjón skrifar:
I DV þann 10. febrúar las ég grein
þar sem bent var á lélega bílstjóra á
Islandi. Þar sem ég er sendibílstjóri
og er þar af leiðandi mikið í umferð-
inni get ég eindregið stutt þetta.
Glappaskot og ótrúlega óvönduð
vinnubrögö íslenskra ökumanna eru
ekkert venjuleg lengur.
Það er með ólíkindum hvað sumum
getur dottið í hug að gera í umferð-
inni og engu hkara en hvaða auli sem
er geti fengið bflpróf. En hvar er ga-
tið í umferðarmenningu okkar? Mitt
áht er það að ökukennslu og undir-
búningi fyrir ökupróf sé mjög ábóta-
vant hér á landi.
Þar sem ekki er ýkja langt síðan
ég tók bílpróf man ég vel hversu
auðvelt var að fá þessi réttindi. Fyrst
er að hringja í einhvem ökukennara
og fá að aka pínulítið, segjum svona
í 10 klst. eða svo - sem er auðvitað
alltof htið. Fara svo í ökuskóla þar
„Ökutæki er hreint morðvopn ef það er ranglega notað í umferðinni.“
sem krotað er í bók eða út í loftið
meðan talað er. - Dotta meðan sýnd-
ar eru skýringarmyndir í videoi og
passa sig að muna sem minnst að
góðum ráðleggingum.
Þá er komið að því að mæta í
„krossapróf ‘ og vera svo heppinn að
ná því fyrir einskæra lukku. - Og
fara svo í smábíltúr með prófdómara
sem segist ekki ætla að gagnrýna
nein einstök smáatriði og kveður síð-
an.
Þaö er grátbroslegt að vita til þess
aö kröfurnar til ökuréttinda skuh
ekki vera margfalt meiri eins og það
er þó mikið ábyrgðarstarf að aka bíl.
Ökutæki er hreint morðvopn ef það
er ranglega notað í umferðinni. Ég
skora á yíirvöld að herða ökuskólana
til muna. Tryggingafélög, ökumenn
og forsvarsmenn ökukennslu á ís-
landi; Þetta á að vera forgangsatriði
í bættri umferðarmenningu á ís-
landi.
DV
Kvítahúsdeila
Arnar skrifar:
Er undarlegt þótt upp komi
kvittur um að fyrrverandi íjár-
málaráðherra hafi hyglað flokks-
félögum slnum og pólitískum
fylgisveinum meö því að veita
auglýsingafé úr ráðuneyti sínu til
vildarfyrirtækis eða fyrirtækja?
63 miUjónir króna eru dágóður
skerfur til eins auglýsingalyrir-
tækis, þ.e. Hvíta hússins, af alls
75 mifljónum sem fiármálaráðu-
neytið varði til auglýsingamála á
sl. ári.
Ljótleikinn of-
dýrkaður
Leikhúsgestur skrifar:
Það hefur færst i aukana að
dýrka Ijótleikanni leikritum sem
sviðsett eru hér á landi. Fólk
gengst upp í því að horfa á og
hrósa leikritum sem ekkert boða
nema hið illa og óraunverulega.
Hvernig er það með íslenska leik-
ritahöfunda, koma þeir alhr úr
svona hræðilegu umhverfi? Áttu
þeir allir bágt í æsku? Þaö er ekki
lengur afþreying að horfa á leik-
rit hér á landi heldur áþján.
Klám i
þeim Græna?
Sig. Hr. skrifar:
Rugl eíns og það sem kemur
fram í lesendabréfi Kára í DV
hinn 13. feb. sl. er grætilegt. Hann
dæmir þar „Græna manninn",
þriggja þátta sjónvarpsmynd sem
Sjónvarpið sýndi nýlega, út frá
einu stuttu atriði sem hann kallar
klám, „fólk í ástarleikjum og virt-
ust allir vera með öllum,“ segir
hann.
Hafi Kári fylgst með þessum
þáttum vissi hann kannski að
atriðið þar sem vissulega sáust
berir búkar var ein af þeim sjón-
hverfmgum sem fulltrúi hins illa
í þessari frásögn gerði aðalsögu-
hetjunni. Þessa vanhugsuðu og
ógrundvölluðu athugasemd átti
DV að láta sem vind um eyru
þjóta. Ef Kári ætlar að selja sjón-
varpið út af klámi verður hann
að finna annað en „Græna mann-
inn“ - Hvemig ætli sé með video-
ið hans?
Frekarþyrlu
enfiðlu
1537-3571 hringdi:
Mér finnst ekkí hæfa aö í
skemmtiþætti Hemma Gunn, á
opinberrí sjónvarpsstöð, skuh
vera farið inn á þá braut að efna
til samskota meðal þjóðarinnar
til kaupa á hljóðfæri fyrir ein-
staka hljóöfæraleikara. Hér er
ekki lagt út í neitt smáverkefni!
Á meðan ekki er enn búið aö
tryggja fiármagn til kaupa á
björgunarþyrlu fyrir alla lands-
menn þá finnst mér ekki tíma-
bært að efna til samskota á opin-
berum vettvangi fyrir einkaaðila.
-Látum þyrlukaupin gangafyrir
í bfli og fiúkum því verkefni af.
Það ætti að vera æríð ífamtak.
Hulda Jónsdóttir hringdi:
Ég get ekki annað en veriö sam-
mála frumvarpi Ólafs Þ. Þórðar-
sonar þingmanns að afnema það
ákvæði í lögum að forseti íslands
sé undanþeginn öllum opinber-
um gjöldum og sköttum. - Ekki
sist vegna þess að forsetinn er
eini einstaklingurinn t landinu
sem ekki greiðir skatta.
Það er ekki í takt við lýðræðis-
hugsun okkar að einhver einn
aðili í landinu skuli undanþegitm
skatti. Auk þess sem forsetinn
(ffú Vigdís) haföi sjálf orö á þvi
í upphafi ifamboös síns að hún
myndi æskja þess að greiða
skatta iíkt og aðrir landsmenn.
Það hefur þó aldrei komið til
ffamkvæmda, hvað sem veldur.