Dagblaðið Vísir - DV - 11.05.1992, Blaðsíða 16

16
MÁNUDAGUR 11. MAÍ 1992.
upplýsist í Moskvu
StjómmáiaNokkarnir ausa tii sin úr ríkiskassanum, án samráðs við eigandann, skattborgarann. Rökstuddur grunur um að erlendir, jafnt sem inn-
lendir hagsmunaaöilar beri i þá fé og að Hokkamir standi i skattasvindll.
Altalað er aö íslenskir kommúnist-
ar hafi þegið fjárstuðning frá al-
þjóðasamtökum komúnistaflokka,
Komintem, sem hafa bækistöövar
í Moskvu og var stjómað af sovéska
kommúnistaflokknum. í sumum
tillvikum þykjast menn vita hveijir
hafi sótt peninga austur fyrir járn-
tjaldið og hvert. Tilnefndur er
banki í Sviss sem fann upp á því
furðulega athæfi að kaupa íslenska
peninga meðan allir aðrir vom
sammála um veröleysi þeirra. Full-
yrt var að þama hefði Komintem
verið að útvega sér íslenska pen-
inga að senda baráttufélögum á ís-
landi til að greiða fyrir heimsyfir-
ráöum kommúnista.
Verstu grunsemdir
staðfestar
Fréttaritari sjónvarpsins í
Moskvu, Jón Ólafsson, lýsti fyrir
nokkrum dögum heimsókn sinni í
skjalasafn Komintem þar í borg.
Þetta leyndasta vígi alþjóðlegs
kommúiúsma hefur nú veriö opnað
fleirum en örfáum útvöldum. Við
flýtisskoðun Jóns kom strax í Ijós
að grunsemdir um samskipti Kom-
intem við íslenska kommúnista
höfðu viö rök að styðjast.
íslenskum kommúnistum var
stjómað frá Moskvu í veigamiklum
atriðum. Kommar í Moskvu lögðu
á ráðin um það hveija skyldi reka
hér úr flokknum, hverja hefja til
virðingar og hvað vera á dagskrá
flokksfunda. Afskiptin héldu áfram
efidr aö Kommúnistaflokkur ís-
lands var lagður niður og Sósíal-
istaflokkurinn, sameiningarflokk-
ur alþýðu, tók við. Spumingin er
hvort sama hafi viðgengist hjá AI-
þýðubandalaginu.
Ekki hvarflaði að mér fyrir hálf-
um mánuði, þegar ég lýsti því hér
í blaðinu hvað íslensku stjómmála-
flokkarnir standa illa að vígi í sið-
ferðilegum efnum, sérstaklega á
fjármálalega sviðinu, að fram
kæmi svo afdráttarlaus stuðningur
við fullyrðingar mínar sem frétt-
irnar frá Moskvu em. Hér sannast
að samskipti eins stjómmálaflokks
landsins viö erlent vald vora þann-
ig að jafnast á við landráö að mínu
mati. Ég er þó sannfærður um að
þeir menn íslenskir, sem þama
stóðu að verki, hafa ekki talið sig
landráðamenn. Það er svo auðvelt
að telja sjálfum sér trú um að til-
gangurinn helgi meðalið.
Talið er aö ekki einasta hafl ís-
lenskir kommúnistar þegiö pen-
inga beint frá Moskvuvaldinu held-
ur hafi íslenskir athafnarmenn,
sem höföu mjög ábatasöm viðskipti
við austantjaldslöndin, einnig
greitt hluta umboðslauna sinna til
kommúnista hérlendis og fyrir-
tækja þeirra. Þetta hafi verið skil-
yrði þess aö þeir fengju aö hagnast
á A-Evrópuviðskiptunum.
Keyptu erlendir aöilar
einnig aöra flokka?
Grunur fellur ekki á íslenska
kommúnista eina um að hafa þegið
íjárstuðning frá aðilum sem vilja
hafa áhrif á stjómmálaþróun
landsins. Uppi vora þær raddir að
CIA, leyniþjónusta Bandaríkja-
manna, hefði stutt íslenska stjóm-
málaflokka. Sérstaklega vora
nefndir Sjálfstæðisflokkurinn og
Alþýðuflokkurinn. Nefnt hefur
verið að alþjóðasamtök jafnaðar-
manna hafi borið fé í íslenska
„bróðurflokkinn" og einnig hefur
sænski jafhaðarmannaflokkurinn
verið nefndur. Frægt var fyrir
nokkrum árum að gjaldkeri
sænskra sósíaldemókrata var grip-
inn á landamærum Sviþjóðar og
Finnlands með mikla peninga-
fúlgu, ætlaða flnnskum jafnaðar-
mönnum.
Auk erlendra aðila era einnig til-
greindir innlendir aðilar sem hafi
haft hag af því aö kaupa sér stuön-
ing stjómmálaflokkanna með fiár-
framlögum. Náin fjármálaleg
tengsl samvinnuhreyfingarinnar
og Framsóknarflokksins, auk
tengsla flokksins við einokunarfyr-
irtæki landbúnaðarins, er almenn
vitneskja. Fleiri íslensk stórfyrir-
tæki era sögð kaupa sér áhrif með
fjárframlögum til flokkanna.
Kannski er hér eitthvað mistúlk-
að eða hreinlega rangt. Granur
hlýtur þó alltaf að vera fyrir hendi
meðan fjármál flokkanna era
leyndarmál fárra útvalinna. Það
hlýtur aö vera krafa hins almenna
kjósanda að öll fjármálaumsvif
flokkanna verði gerð opinber
hverjum og einum þótt ekki væri
nema af þeirri ástæðu að flokkam-
ir hafa skammtað sjálfum sér beint
á annað hundrað milljónir króna
árlega úr okkar sameiginlega sjóði
án þess aö almenningur hafi verið
spurður álits.
. Sjálfstæðisflokkurinn fær
40 milljónirfrá ríkinu
Stjómmálaflokkamir skammta
sjálfum sér peninga úr ríkiskassan-
um meö ýmsum formerkjum.
Stærsta upphæðin í ár er kölluð
styrkur til blaðaútgáfu, 55 milljónir
Eftírhelgina
Valdimar H. Jóhannesson
króna. Annar liður heitir framlag
til útgáfumála samkvæmt tillögum
þingflokkanna, 25 milljónir króna.
Þingflokkamir fá 24,8 miUjónir
króna til að standa straum af „sér-
fræðiþjónustu“. Ofangreindar 105
milljónir króna skiptast þannig á
milli flokka:
Alþýðuflokkur 16,8 millj kr.,
Framsóknarflokkur 21 millj. kr.,
Sjálfstæðisflokkur 40,1 millj. kr.,
Alþýðubandalag 16,7 miflj. kr. og
Kvennalisti 10,3 millj. kr.
Ríkissjóður greiðir einnig 250 ein-
tök af hveiju flokksmálgagni, án
kröfu um afhendingu blaðanna.
Hvert flokksmálgagn fær því tæpar
4 milljónir króna árlega. Til sein-
ustu áramóta vora þessi kaup mið-
uð viö 750 áskriftir, 12 milljónir á
hvert blað. Póhtískt vinveittar op-
inberar stofnanir kaupa aukreitis
blöð viðkomandi stjómmálaflokks.
Nema slík kaup umtalsverðum
upphæðum.
Þá hefur það viðgengist að flokk-
amir hafa gefið út svoköUuð aug-
lýsingablöð þar sem opinberar
stofnanir eru látnar borga dýram
dómum fyrir auglýsingar sem ekk-
ert auglýsingagjldi hafa. Víst er
að tugmilljónir af almannafé
hverfa til stjómmálaflokkanna þá
leiðina.
ÖUu alvarlegra er þegar stjóm-
málaflokkamir gefa stuðningsaðU-
um sínum auglýsingareikninga
sem kvittim fyrir fjárframlagi, án
þess að samsvarancÚ auglýsing hafi
birst. Fyrirtækin geta þá taUð
framlögin fram sem kostnað og
snuöað ríkissjóð um skattatekjur
með fuUtingi stjómmálaflokkanna.
Hvað verður um virðisaukaskatt-
inn af auglýsingunum?
Meiri leynd
en hjá frímúrurum
Siðferði stjómmálaflokkanna hér
standur á brauðfótum. Það mun
ekki breytast fyrr en flokkamir
verða framtalsskyldir og fjármál
þeirra verða aðgengfleg fyrir aUa.
Stjómmálaflokkamir munu vera
einu félög landsins þar sem sUk
leynd hvíhr yfir starfseminni að
eigendurnir, félagamir, fá ekki
sjálfsagðar upplýsingar. í Frímúr-
arareglunni, sem talin er mesta
leynifélag landsins, viðgengst ekki
slíkt leynimakk. Þar munu upplýs-
ingar um fjármálin aðgengUeg fé-
lagsmönnum.
Sem skattgreiðandi krefst ég að
ekkert opinbert fé verði framar
veitt tU stjómmálaflokkanna fyrr
en þeir sinna sjálfsagöri upplýs-
ingaskyldu eins og gerist meðai sið-
menntaðra þjóða. Krefjast ætti að
kannað verði hvort stjórnmála-
flokkamir stuðU að skattasvindU
eða standi sjálfir í því, eins og ég
hef rökstuddan grun um.
Sem kjósandi krefst ég að öU
málefni flokkanna verði gerö opin-
ber svo ég viti hvað ég er aö kjósa.
Ég vU ekki kjósa flokk sem er á
spena erlendra eða innlendra aðUa
án minnar vitneskju.
Valdimar Jóhannesson
Eðli íslensku f lokkanna