Dagblaðið Vísir - DV - 10.08.1992, Blaðsíða 18

18
MÁNUDAGUR 10. ÁGÚST 1992.
Daði Guðbjömsson, Helgi Þorgils Fríðjónsson og Tumi Magnússon við eitt verfcanna á samsýningu þeirra.
Sumarsýning
Norræna hússins
Norræna húsið hefur á undanfómum ámm haft
þann ágæta sið að bjóða íslenskum listamönnum að
sýna einn mánuð á sumri. Að þessu sinni hefur þeim
Tuma Magnússyni, Daða Guðbjömssyni og Helga
Þorgils Friðjónssyni verið boðið að sýna. Þó myndvek
þeirra séu harla ólík má í raun segja að þeir hafi allir
í sér þann golfstraum sem heldur hita á mörgum hér-
lendum listunnendum, hvemig sem viðrar. Allir til-
heyra þeir nýlistakynslóðinni sem tók málverkið í
sátt effir margra ára útlegð þess úr „marktækum“
sýningarsölum og allir fóm þeir í nám til Hollands -
eins og reyndar svo margir aðrir listamenn afþessari
kynslóð. En ólíkt málunarskólum eins og strangflata-
listinni hafði sú bylgja sem hér kom í málverkinu fyr-
ir u.þ.b. áratug ekki skýr einkenni önnur en fjölbreytn-
ina. Og það er vissulega til staðar fiölbreytni á sýn-
ingu þeirra þremenninga í Norræna húsinu.
Tumi
Tumi er spar á myndir að þessu sinni enda nýbúinn
að sýna í Nýlistasafhinu. Hann sýnir hér einungis fjög-
ur málverk auk tveggja lítUla akrýlmynda í anddyri.
í myndunum er hvarvetna að finna togstreitu á milli
þekkjanlegra smáhluta og geómetrískra hreinna flata.
Þessa togstreitu nefiiir Gunnar J. Ámason „kalt stríð“
í ágætri úttekt í sýningarskrá. Hann kemst þar að
þeirri niðurstöðu að Tumi sé ekki að skopstæla ab-
straktlistina. Að mínu viti em verk Tuma mun nær
ljóðrænu konsepti en abstraktlist. Hinir sterku litir
þjóna markmiði ögrunar og smágerðu hlutimir em
réttlæting þessarar ögrunar og jafnframt senditæki
sem koma boðum til áhorfandans um að allt sé með
felldu, hugsunin sé þrátt fyrir allt búin að veita skynj-
un htanna í ömggan farveg. Framlag Tuma er hér
mun heilsteyptara en á stóm sýningunni í Nýló nýver-
ið.
Daði
Daði kemur sem fyrr til dyranna eins og hann er
klæddur. En klæðnaðurinn er að þessu sinni sérstak-
lega vel samansettur. Myndir á borð við „Kona og
grænn hamar“, „Draumur Edisons“ og „Málverk með
boðskap" em hreinlega orgíur lita og forma. Daði tefl-
ir hér saman grunnformum og óræðum línum sem
blandast saman við fiaðrafok og aðrar pensilskreyting-
ar. Daði bætir sannarlega fiöður í hinn skrautlega
hatt sinn með þessari sýningu. Myndir hans em fiöl-
Myndlist
Ólafur Engilbertsson
þættari og sterkari en áður og skreytikennd teikning-
in oft bráðsnjöll, samanber „Leiftursýn". Ég er þó
ekki frá því að Daði mætti hlaða enn meira skrauti á
myndflötinn því líkt og Max Walter Svanberg skapar
hann heim sem hverfist beinlmis um skraut.
Helgi
Helgi Þorgils hefúr á liðnum árum haldið áfram að
þróa nostagjulitaða goðsagnaveröld sína. Drengurinn
hans er orðinn mjúkur og allt að því holdlegur miðað
við það sem var fyrir fimm árum eða svo. Hið þrí-
skipta málverk „Drengir og svanir" er t.a.m. háeró-
tískt þrátt fyrir sakleysislegan helgihjúpinn. Eiginlega
em verur láns að nálgast tvíkyifiunginn sem Aristófa-
nes taldi hina upprunalegu mannvera. í tíu smámynd-
um af vangasvip manns gegnt ávöxtum birtist greini-
lega hin grískstemmda listsýn Helga. Og byggist menn-
ing okkar ekki á grískum stofiú? Helgi viiðist vera að
komast á þá niðurstöðu, a.m.k. fer sífellt minna fyrir
tilvitnunum í það sem íslenskt er, fiöll o.þ.h. En hætt-
an er sú að þá sé þáttur innlifúnarinnar jafnframt að
hverfa. Sýningu þeirra þremenninga lýkur sunnudag-
inn 16. ágúst.
Popp
Tracy Chapman - Matters ofHeart:
Söngkona
sannleikans
Allir muna eftír því þegar Tracy Chapman stormaði inn í sviðsljósið á
Live Aid tónleikimum um árið og heillaði alla upp úr skónum með átakan-
legum lögum um félagslegt ranglæti sem hún söng með röddu sem hrein-
lega skein af heiðarleika og einlægni. Textamir vom einfaldir en inni-
haldsríkir og komu skilaboðunum áleiðis.
Matters of the Heart er þriðja
plata Tracy Chapman og óneitan-
lega er hún enn lik sjálfri sér en
þó má greina áherslubreytingar.
Bæði tónlistin og textamir em orð-
in örlítið flóknari sem ég tel vera
afturför enda var hinn einfaldi
sannleikur alltaf aðalsmerki þessarar stórgóðu söngkonu. Mér finnst
boðskapurinn ekki komast eins vel til skila og á fyrstu plötu hennar sem
var meistaraverk.
Hljómplötur
Pétur Jónasson
Tónlistin líður líka fyrir það að missa einfaldleikann. Lögin verða ekki
pins grípandi og festast ekki eins vel í minninu (hver getur gleymt Fast
Car sem einu sinni hefur heyrt það?). Við fyrstu hlustun plötunnar fannst
mér lögin vera nfiög góð og textamir yfirleitt líka en því miður var tón-
listin ekki nógu eftirminnileg. Síðasta lagið, títíllag plötunnar, lyftír henni
nokkuð upp í endann, því þar er á ferð hreinasta perla. Rödd Tracy Chap-
man nær sér þar loks á strik, tilfinningaþrungin en einlæg. Búist við
góðum grip en ekki eins góðum og frumrauninni.
Tracy Chapman. Söngkona með boðskap.
Nick Cave - Henry’s Dream:
H venær verður hann
eiginlega vinsæll?
Nick Cave er einn af þeim sem
tónlistargagnrýnendur hrósa í
hástert en fá dræmar viðtökur hjá
almenningi. Ég verð að viður-
kenna, þótt skömm sé að, að ég
hafði aldrei hlustað á þennan
merkismann fyrr en mér datt í hug
að taka nýjasta grip hans og hljóm-
sveitar hans, the Bad Seeds, fyrir.
Af blaðaskrifúm að dæma er tónlist
hans þung og erfið áhlustunar og
hef ég lúmskan grun um að orsakir
þess hversu lítt hann er keyptur
sé þessi stimpill sem sérfræðing-
amir hafa sett á hann. Nýja platan
hans, Henrys Dream, virkaði
hvorki þung né erfið á mig. Að vísu
era textamir einmitt þannig en
tónlistin fannst mér grípandi og
athyglisverð strax við fyrstu hlust-
un.
Ég á erfitt með að skilgreina tónlist Nick Cave. Einhvem veginn tekst
honum að minna mig á Tom Waits, þótt undarlegt megi virðast, kannski
það sé viskffflingurinn sem svífúr yfir tónlistinni sem gerir það að verk-
nm Tónlistarstíll hans er afar sérstakur, eins konar fyllirístrúbadorrokk
(er það nú orðskrípi!), þar sem áhersla er lögð á dramað. Tónlistin virð-
ist einhvem veginn örlagarík og textamir, sem em oft afar torskildir,
em ýmist blíðir eða ofbeldisfúllir, en hvort sem þeir eru, syngur Nick
Cave þá af miklum móð og mikilli innlifún.
Gerið nú vesalings manninum og sjálfúm ykkur greiöa og farið að
hlusta á hann því það leikur enginn vafi á því að hann semur stórgóða
tónlist.
Nick Casve syngur lög sín af innlif-
un.
Hljómplötur
Pétur Jónasson