Alþýðublaðið - 21.03.1967, Blaðsíða 7

SKÖÐUNÁRSTÖÐ FYRIR
ÖRYGGISTÆKI BILA
FÉLAG íslenzkra bifreiðaeigenda
hefur starfrækt svokallaða krana
þjónustu í Reykjavík og nágrenni
frá síðustu áramótum, og er ætl
unin að auka þá þjónustu þannig
að félagsinenn geti allt árið reitt
sig á að þeir geti fengið bíla sína
sótta fyrirvaralaust er þeir verða
ógangfærir, hvar sem er og hve
nær sem er. Þá er ákveðið að setja
upp skijjðunarstöð' fyris* öryggis1
tæki bifreiða.
★ VAXANDI STARFSEMI.
Aðalfundur Félags íslenzkra bif
reiðaeigenda var haldinn í Tjarn
arbúð. Húsfylli var á fundinum
enda félagið oi'ðið mjög fjölmennt
Félagatala á öllu landinu nær 12
þúsund. Lætur nærri að um 40%
bifreiðaeigenda séu nú félags-
menn í FÍB og mun það hæsta
hlutfallstala sem nokkurt bifreiða
eigendafélag hefur.
i skýrslu stjórnar var skýrt frá
fjölþættri starfsemi félagsins. Lög
fræðileg aðstoð, tæknilegar leið
beiningar og vegaþjónusta fyrir
félagsmenn hafði aukizt verulega
Tekin hafði verið upp nýr þátt
ur öryggisþjófiuþtu, Ijósastilling
ár fyrir bifreiðaeigendur. Náði
þessi þjónusta til allra landshluta
Er fyrirhugað að henni verði hald
ið áfram á þessu ári.
★ BIFREIÐATRYGGINGAR
OG FERÐAMÁL.
í skýrslunni var skýrt frá at-
huguri á því, hver áhrif afskipti
FÍB af toifreiðatryggingamálum
hefðu haft á iðgjöld bifreiðatrygg
inga. Samkvæmt athugun þessari
kom í ljós að félagsmönnum í
FÍB mun hafa sparazt fjárhæð sem
nemur 25-J-30 milljónum króna
á ári, vegna lækkaðra bifreiða-
tryggingariðgjalda, sem urðu fyrir
atbeina FÍB. Á það var bent að
1905 voru bifreiðatryggingar sú
þjónusta, sem talin var að rekin
væri með einna mestu tapi hér á
landi og iðgjaldahækku^i óhjá-
kvæmileg. Fyrir frumkvæði FÍB
var tekið upp nýtt tryggingakerfi,
iðgjöld voru lækkuð og tjónabæt
ur í sumum tilvikum auknar, laun
■skrifstofufólks og bifvélavirkja
hækkuðu á tímabilinu um 20—40
%. Við þessar ráðstafanir hvarf
taprekstur bifreiðatrygginga, og
breyttist raunar þannig, að þetta
er nú talinn eftirsótt og sæmi
lega arðvænleg þjónustustarfsemi
Félagið hefur eflt sambönd sín
við erlend bifreiðaeigendafélög-
einkum varðandi öryggismál um
ferðarinnar, ferðaþ.iónudtu og
ferðatryggingar. í þessu sambandi
má minnast á, að í ráði er að
taka upp á þessu ári samskonar
ferðatryggingar og bifreiðaeig-
endafélögin á Norðurlöndum veita
félagsmönnum sínum. Þá hefur
FÍB fengið rétt til að gefa út svo
nefnd tjaldbúðavegabréf tlAT
Camping Carnet) og hafa allmarg
ir ferðamenn notað sér þá þjón
ustu.
★ RÁÐSTEFNA UM VEGA-
OG ÖRYGGISMÁL.
Þá var skýrt frá ráðstefnu sem
FÍB efndi til á Akureyri dagana
19,—20. nóv. sl. þar sem rædd
voru öryggismál og vegamál og
skipulagsmál félagsins. Voru sam
þykktar allmargar ályktanir varð
andi öryggismál og vegamál og
sendar þeim opinberum aðilum,
sem um þessi mál fjalla. í athug
unum sem gerðar höfðu verið um
vegamál kom greinilega fram að
þeir einstöku skattar sem bifreiða
eigendur liafa greitt af bílum og
!rel{§trarvörum til þeii^a hetfðu
nægt til þess að endurbyggja og
setja varanlegt slitlag á mikinn
hluta hinna fjölförnustu vega hér
á landi. Einnig kom fram á ráð
stefnu þessari ábending um það,
hvernig auðvelt er að spara út
gjöld ríkisins, þannig að nóg fé
verði fyrir hendi, án nýrra skatta
til þess að endurbyggja og setja
varanlegt slitlag á flesta fjölförn
Framhald á 14. síðu.
SEXTUGUR:
Guðmundur
JÁ SATT er það. ,,Hratt flýgur
stund.“ Samferðamaður, allra hug
ljúfi, síurigur og sómir sér vel
með ungum mönnum, er nú fyrir
varalaust sextugur að því er
kirkjubækur herma. Guðmundur
Kristinn Ólafsson er fæddur á
Akranesi 20. marz 1907. Hann átti
því sextugsafmæli í gær, en sem
kunnugt er, eru mánudagar hvíld
ardagar dagblaðanna og birtist
því afmælisgrein þessi í dag. Guð
mundur Kristinn er elztur níu
barna þeirra hjóna, frú Guðrúnar
Guðmundsdóttur og Ólafs Stefáns
sonar verkamanns, sem þekkt voru
að vinnusemi, hógværð og snyrti
mennsku. Tæplega þarf að taka
það fram, að drengurinn toyrjaði
að vinna um leið og máttur og
geta leyfði. Á þeim árum voru leið
ir ungra manna til vegs og frama
ekki opnar til allra átta. Vinnan
var stopul og kjörin kröpp. En á
æskudögum Guðmundar Kristins
bjarmaði af árroða verkalýðs-
hreyfingarinnar og jafnaðarstefn
unnar á íslandi. Hann gerðist þeg
ar traustur stuðningsmaður begtgja
hreyfinganna, sem eru raunar ein
og hin sama, og hefur verið það
ávalit síðan. Verkalýðsfélag Akra
ness var stofnað 1924 og var Guð
mundur Kristinn einn af yngstu
stofnendunum i 30 ár, þ.e. hálfa
ævina^ hetfur hann| nú setið í
stjórn verkalýðsfélagsins. Af þeim
tíma hefur hann verið fimm ár for
maður þess, eitt ár formaður
verkamannadeildar og önnur ár
ýmist ritari eða gjaldkeri, Auk I
Kr. Ólafsson
Guðmundur Kr. Ólafsson
þess var hann um nokkurr ár sbi if-
stofumaður þess. Fulltrúi á Al-
þýðusambandsþingi hefur toann.
verið árum saman. Öll hin marg-
víslegu störf í þágu félaigsins hef
ur hann unnið af stakri trú-
mennsku, lipurð og festu. Verka
lýðsfélag Akraness á honum þvi-
stórar þakkir að gjalda. Fyrir Al-
þýðuflokkinn á Aki-anesi hefur
hann einnig unnið mikið cg
vel. Bæjarstjórnarfulltrúi var
hann í fyrstu bæjarstjórn Akra
ness, árin 1942—1946 og varabæj
arstjórnarfulltrúi allt fram að síð':
ustu bæjarstjórnarkosningum.
Hann er, og hefur verið um mörg
ár, formaður framfærslunefndar,
auk fleiri nefndarstarfa á veguro
Framhald á 15. síðu.
1
Málfrelsi og sótthitakennd vitleysa
BLÖÐIN hafa undanfarið
fjölyrt um málfrelsi. í því
sambandi gegnir furðu, þegar
gefið er í skyn, að íslendingar
eigi þess erfiðan kost að koma
skoðunum sínum á framfæri.
Slíkt er fjarri lagi. Blöðin eiga
blessunarlegan þátt í því, að
sú ályktun fær ekki staðizt. Og
þau eru sýnu frjálslyndari en
útvarpið, sem burðast við að
varðveita úrelt hlutleysi og
verður þess vegna iðulega að
viðundri. Blöðin hafa tekið
sig fram um þessa þróun og
hún gefizt prýðilega.
.Hins vegar þarf að stækka
ríki málfrelsisins á íslandi.
Blöðunum er þröngur stakkur
skorinn flestum eða öllum.
Umfangsmiklum kappræðúm
vei-ður heldur ekki við komið
í útvarpinu, . nema þegar
stjórnmálaflokkarnir taka það
í þjónustu sína fyrir kosnirig-
ar. Þess vegna ber rhjög að
fagna fundi eins og þeim, er
stúdentar efndu til um sjúkra-
húsmálin á dögunum. Þar
ræddu sérfróðir menn þessi
efni, sem varða sérhvern borg-
ara meira eða minna. Slíkir
fundir ættu að vera hér fleiri
og betur skipulagðir en nú er.
HERJÓLFU
Málfrelsinu úthýst.
Lakast er, að húsakostur til
þvílíkra fundahalda mun
naumast fyrir hendi í höfuð-
borginni, þrátt fyrir alla sam-
komustaðina. íþróttahreyfing-
unni í Reykjavík liefur verið
reist stór og glæsileg höll, og
er það fagnaðarefni. Trúarsöfn-
uðir borgarinnar eiga’ sér og
rúmgóðar bæktstöðvar. Fólkf
getur einnig drúkkið og dans-
að víðs veghr um Reykjavík á
sæmilegu gólfrými. Málfrelsið
hefur aftur á móti gleymzt. —
. Stúdentafundurinn um sjúkra-
húsmálin sannaði þetta efiir-
minnilega. Slikt er óviðunandi.
Málfrelsið er að þessu leyti
eins konar niðursetningur.
Sumir ætla, að opinberar
umræður eins og stúdenta-
fundurinn á dögunum séu að-
eins þær andlegu skylmingar,
er deilur kallast. Það er þó
mikill misskilningur. Megin-
gildi þeirra er að koma hug-
myndum og nýjum sjónarmið-
■ um á framfæri. Sérmenntuð-
um mönnum hættir við að lok-
ast inni í stofnunum og ein-
angrast þar. Þess vegna er lífs-
nauðsyn, að þeir komi öðru
hvoru opinberlega fram og
ræði viðhorf sín. Þannig
myndast heillaríkt almennings-
iállt/ sem er; til dæmis íslenzk-
um stjórnmálum mikils virði.
'• . .' , . I
' Hlutverk góðgerðarfélags.
Samtök íslenzkra stúdenta
eru vel til þess fallin að rækja
þessa starfsemi. Samt reynist
ekki nóg að efna til funda-
lialda. Þau verður að skipu-
leggja, svo að æskilegur ár-
angur náist. Þar á ekki „pétri
og páli” að líðast að hugsa
upphátt sótthitakennda vit-
leysu. Þeim aðilum verður að
tryggja málfrelsi á öðrum vett-
vangi. En- hvernig myndi því
við komið? i
íslendingar stofna ýmis kon-
ar góðgerðafélög og ætla þeim
hinn og þennan tilgang. Kæmi
ekki til álita að fela slíkurn
félagsskap að gefa óundirbún-
um ræðumönnum kost á áð
láta gaxhminn geisa í sinn lióip
eins og þegar óvirkjaðri gufu
er hleýpt út um pípur á jarð-
hitasvæði? Þá væri hlutaðeig-
endum tryggt máífrelsi áh
þess aö það yrði samfélághvu
til hviriúéiðra óþægínda. c
■' _ ’ ‘k 'i',
Herjólfur.-
21. marz 1967 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ