Alþýðublaðið - 17.09.1968, Blaðsíða 8

! .1
Ánægðastur þegar allir
halda að leikmyndin hafi
Sjónvarjíið er ung stofnun
með marga unga dugnaðar
menn í starfi. Einn af þeim
er Björn Björnsson, maðurinn
sem er höfundur langflestra
leikmynda sjónvarpsins. Okk-
ur langaði t;.l að kynnast þess
um hæfileika- og dugnaðar-
manni dálítið nánar og einn
daginn í fyrri viku setjunist
við í smiðju hans í Sjónvarps
húsinu.
— Hvernjg stóð á því að þú
varst ráðinn til þessa síarfs
í upphafi?
— Byrjunin var reyndar
talsvert undarleg. Ég hafði
gert leiktjöld fyrir Herranótt
þrjá vetur í röð. Svo þegar
sjónvarpið kom til sögunnar
og Savannatríóið byrjaði að
.leika þa.r. og syngja, gerði ég
leikmyndirnar. Þá haiði ekki
verið hugsað fyrir neinum
sérstökum manni til þess
Ætarfs og þannig æxlaðist það
að ég byrjað: á þessu. Nú er
svo komið að ,um 10 manns
vinna ao leikmyndagerðinni —
við leturgerð, skiltateiknun,
lelktjaldagerð, sviðsmálun,
teiknun og leikmunavörzlu, án
þess að þessi deild sé til á
pappírum.
— Þú hefur kannski aldrei
ætlað þér að gera þetta að
aðalstarfi?
— Ég hafði nú reyndar hugs
að mér það, en ’gerði ekki ráð
fyrir að þetta bæri svo brátt
að. Ég hef enn ekki lært neitt
í þessu fagi og ef hægt er að
segja að maður læri af reynsl-
unn', þá hef ég svo sannarlega
gert það.
— Var ekki byrjunin erfið?
— Þetta kom nokkuð af
sjálfu sér. Ég vann hér dag og
nótt í byrjun og komst fljótt
upp á lag með að staðla ýmsa
hluti sem notaðir eru aftur og
aftur í sviðsmyndum í lítið
eitt breyttu formi. Við eignuð
umst brátt lager af ýmsum
nauðsynlegum hlutum og bæt
um við eft'r þörfum.
— Er fullur skilningur á
Bréfa—
KASSINN
Hr. ritstjóri.
í opminni í blaði yðar
sunnudag er viðtal við mjg
sl.
varðandi söngleikinn „Fiddler
on the Roof“, sem fyrirhugað
er að sýna í Þjóðleikhúsinu á
þessu leikári. Þar hefur blaða
maður það eftir mér, að ég und
jrritaður „muni líklega stjórna
dansati‘iðum“ í þessum söng-
leik. Nei, það hef ég aldrei
sagt og þann vanda vil ég ekki
undir gangast. Til þess verð-
ur örugglega valinn erlendur
ballettmeistari. Ennfremur
hefur blaðamaður það eftir
mér að Róbert Arnfjnnsson
lejki hlutverk fiðlarans og er
það Iíka rangt. Róbe'rt leikur
Klemenz Jónsson.
Bjorn Bjornsson með sviðsmynd af Skötuvíkinni.
nauðsyn þess að gera góðar
leikmyndir?
— Það gleymdist að gera
T.áð fyrir- þessari deild í byrj-
un og hún hef.ur enn ekki ver-
ið viðurkennd sem slík. Aft-
ur á mót' er ég hressastur þeg
ar menn halda að ég hafi evtt
offjár í leikmynd — þá hefur
mér venjulegast tekizt að
blekkja bæði yfirmenn og á-
horfendur.
— En var ekki sviðsmynd-

Hér er sviðsmynd sem blekkti marga og flestlr hé idu að hefði verið rándýr. Björn segir frá því í
viðtalinu hvernig þessi sviðsmynd var unnin í stórum dráttum.
aðalhlutverkið, en það er ekki
hlutverk fiðlarans, heldur heit
ir sú persóna í leiknum, Tevye.
Ef ég man rétt þá segir „fiðl
ar:nn“ aðeins eina setningu í
leiknum, en þess í stað situr
hann upp á húsþaki og lejkur
á fiðlu. Þó Róbert Arnfinns-
son, sé fjölhæfur listamaður,
þá er honum margt betur gef-
ið en að príla upp á húsmæni
og leika þar einleik á fiðhj.
Með kærri þökk fyrir birt-
inguna.
Úrslitin
a morgun
Vegna þrengsla hér á Opn
unni í dag getum við ekki
birt úrslit'n í samkeppn-
i,nni um bezta vísubotn-
inni. Við fengum samta’s
59 botna. og gerum við nán
ari grein fyrir úrslitum á
morgun um lejð og við
birtum nýjan fyrr'part fyr
ir lesendur að glíma við.
Við er.um mjög ánægðir
með þátttökuna og von-
umst til að hún haldi á-
fram að vera góð. Gestur
Guðfinnsson mun ræða um
beztu botnana í blaðinu á
morgun, en þrír starfs-
menn blaðsins rnunu veija
bezta botninn.
Þá vilj.um við minna á
knattspyrnugetraunina —
frestur til að skila er fram
til hádegis á miðvikudag.
WWWWWWWWMWHW1
eins og Skötuvík í þætti Ólafs
Gauks dýr?
— Síður en svo. Við fórum
út um allár jarðir til að f.nna
þá hluti sem til þurfti. Við
fengum forláta kolaofn fyrir
200 krónur. Tryggvi Ófeigsson
leigði okk.ur bát — einn skúr
;.nn var úr gömlum ferðaleik-
tjöldum sem notuð voru í
Hart í bak. Gras fengum við
gefins hjá Fák. Tunnur fund-
um við úti í Örfirisey. Við
gengum líka á reka og fundum
þar m.a. forláta símastaur.
— Eg minnist sviðsmyndar-
innar þegar Sigurður Björns-
son og frú sungu í sjónvarp-
inu. Var hún dýr?
— EJn alódýrasta sviðsmynd
af þeim sem vel eða sæmilega
hafa tekizt. Ef við byrjum á
hinni forláta kristalsljósa-
krónu þá fengum við hana
lánaða í verzlun. Þessi
ljósakróna kostaði fjórtán
þúsund krónur í verzl
uninni. Við lögðum hvítt lím
band á gólfið, þannig að svið
ið sýnd st mun dýpra en það
var í raun og veru. Súlur voru
úr röreinangrun, sem hef.ur
verið notuð oft áður. Þá feng-
um við dauð tré gefins hjá
Skógræktinni og blómin voru
gerviblóm. Hinir skrautlegu
stólar voru úr „gyllta salnum“
á Borginni og marmaraáferð-
in náðLst með því að klæða
kassa með marmaraveggfóðri.
— En sviðið í Romm handa
Rósaljnd?
— Það var mjög skemmti-
legt verkefnj. Vélarnar ári O
verkstæðinu gaf skósmiðs-1 li
VWVWVA<WWV/WVWWVWWWWWWWA/VVWWWWWWVWW^^WWVWW\/WWWVSA^VWWN/WWWVWVW
8 17. sept- 1968 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ