Dagur - 24.12.1949, Blaðsíða 24

24
MÓÐIR, KONA, MEYJA
JÓLIN ERU EINFÖLD
Það hefur margoft verið sagt, að
jólin séu hálið barnanna, hátíð
h'eirn.ilanna, og að þár, sem engin
börn séu, þar verði eklii mikil jól.
Þetta eru sannindi, sem gilda enn
í dag, það er að segja, að því síðast-
nefnda undanskildu. Það blandast
engum hugur um, að þar, sem börn
eru, ldjóta jóJin ávallt að íá sér-
stakan svip, reglulegan jólasvip, en
þar, sem engin börn eru, munu all-
ir finna, að eittlivað. vantar. Þetta
„eittlivað“, sem okkur finnst vanta
í Iieimilum, þar sem engin börn
eru, þarf ekki nauðsynlega að vera
barnið sjálft eða börnin. En það
er annað, sem ávallt fylgir börnun-
um, það er gleðin, Iiin hreina og
tæra barnsgleði yfir Ijósum og
skrauti, yfir jólailm og jólafögnuði.
Að jólin eru hátíð heimilanna, er-
um við öll sammála um, og si'i stað-
reynd gerir það að verkum, að hús-
móðirin fær stærsta óg umfangs-
mesta hlutverkið, bæði við undir-
biininginn og jalnframt jólahaldið
.sjíilft. , . . ..... , ,
Hvað getum við gért, til þess.að
jólin verði regiuleg hátíð í öilum
heimilum,, bæði þar, sem börn eru,
og einnig hjá. hinum barnlausu,
hjá ,gömlum ogy ungum, hjá sjúk-
um og heilbrigðum?
Það, sem máli skiptir, er, að
koma augg á kjarnann, á aðalatrið-
ið, ea binda sig ekki við aukaatrið-
in eða láta hismið villa sér sýn. Sá,
sem lifað hefur jól fársjúkur, eða
horit upp á deyjandi ástvin sinn á
þessari „gleðinnar hátíð“, mun
skilja og finna, að jólin eru ekki
bara umbúðir og skraut. Hann mun
skilja, að jólin í sjálfu sér eru ofur
einföld, þau eru gleðiboðskapur,
þau eru ljós í myrkrinu.
Við þurfurn að læra að meta jól-
in á einfaldan hátt, eins og þau í
raun réttri eru. Við þurfum að læra
að vera einlæglega gloð yfir því, að
vera fríslc, yfir því, að vera til og
geta notið jólal jósanna. Nú má eng-
inn ætla, að ég meini með þessu, að
við eigum ekki að skreyta og undir-
báká ög prýða og gefa jólagjafir og
þar fram eítir götunum. Ég myndi
manna mest sjá eltir því, ef slíkt
hyrli úr sögunni. En við megum
ekki gera þessi ytri atriði að aðal-
atriði, og við megum ekki fafa með
jólaundirbúninginn, jé)lahaldið eða
jólagjafirnar út í öfgar. Hér kemur
að hlutverki húsmóðurinnar. Hús-
móðirin vill gera jólin eftirminni-
leg fyrir alla í heimilinu, og hver
kona og móðir velur sér sína aðferð.
Jólaundirbúningur, sem fer fram í
heimilinú, ' áétfti að vera þannig
. fÉamJtvæmdur, að allir tækju ])átt
. í: honum. Hér á ég nðallega við
börnih, i$ym hafa óblandna ánægju
af þyí, að fá að leggja sinn skerf
að'inijrkum, þótt móðirinni jafnvel
finnist, að ekki sé mikið að græða
á þeim starfskrafti. En það er auka-
atriði. í sambandi við jólaundir-
búninginn, jólahaldið og jólagjaf-
irnar ættum við ávallt að hafa hug-
fast orðtækið um hinn gullna með-
alveg og stiila öllu í sem mest hóf.
Þegar fram líða stundir og börnin
verða fullorðin, mun minningin
um bernsku-jólin ekki fara eftir
því, hve marga rétti þau fengu á
jóladaginn, eða eftir því, hvort jóla-
gjafirnar voru fleiri eða færri.
Minning sú um jólin í foreldrahús-
*
JÓLABLAÐ DAGS
------------g

um, sem yljar bezt, er minningin
um góðvild og ástúð, um jólasögiir
og jólaljóð, um kerti og jólabrauð,
að ógieymdu jólatrénu.
C)g það eru þessi atriði, sem ekki
á að spara og öþarit er að stilia í
hóf. Ef luismóðirinni tekst að skapa
regiulegan jólaanda í heimilinu,
gera jólin að hátíð fyrir hjörtu
«allra í heimilinu, vinnur hún meira
starf, en hana grunar í fljótu
bragði, og gerir börnum sínum
marglalt meira gagn á við það, að
gela þeim fjölda leikfanga og ann-
ara gjafa.
Við skulum skreyta og prýða og
undirbúa jólin eins og kostur er á,
og við skulum jafnlramt gefa gjafir
eftir efnum okkar og ástæðum, én
við megum ekki tapa sjónum á
jólaboðskapnum, á gieðiboðskapn-
um, fyrir öllu hinu'ytra, sem nienn-
irnir hafa gert. Við megúm ekki
tapa sjónum á ljó'sinú, km kom til
okkar, þegar myrkvast var. i
GLEÐILEG ]ÓL!
Puella.
Til tilbreytingar
Fylltar pylsur.
Þessir réttir verða naumast nefnd-
ir jólaréttir, en þeir eru látnir
fylgja hér með, ef ske kynni, að
einhverjum kynni aðþykja tilbreyt-
ing í þeim.