Dagur - 25.05.1984, Qupperneq 12

12-DAGUR —25. maí 1984
nseit®
„Ég hciti Ingibjörg Edda Haralds-
dóttir, það cr nú ansi langt nafn
finnst mér," sagði þcssi hressi upp-
rcnnandi píanólcikari, scm Dags-
mcnn hittu í Tónlistarskólanum á
Hvammstanga á dögunum. Hún var
ckki sérlcga hrifin af blaða-
mönnum, vildi lítið við þá tala.
„Mcr finnst þið nú vcra dálítið
skrýtnir karlar," sagði sú stutta og
vildi frekar ræða við kennarann
sinn, Guðjón Pálsson. Foreldrar
hcnnar cru Haraldur Tómasson,
læknir á Hvammstanga og lngibjörg
Guðmundsdóttir Jóhannssonar
söngstjóra og píanóleikara á Akur-
cyri. í þcirri ætt cr mikil músík,
þannig að Ingibjörg Edda á ckki
langt að sækja áhugann fyrir píanó-
inu. Ekki sagðist hún þó hafa áhuga
á að stjórna karlakór cins og afi
hennar gerir, „því þeir cru svo
lciðinlcgir," sagði hún. Ingibjörg
Edda cr 9 ára og hefur verið í tvo
vetur í spilatímum hjá Guðjóni.
Áður cn það kom til sagðist hún
hafa dundað scr við að scmja ópcr-
ur cn þá var söngröddin hcnnar
hljóðfæri og Ingibjörg Edda hló
dátt þcgar hún hafði trúað okkur
fyrir þcssu lcyndarmáli. Guðjón lét
vcl af þcirri stuttu scm nemanda og
hvcr vcit ncma hún cigi cftir að láta
að sér kvcða scm tónlistarmaður
þegar úr hcnni tognar.

,Við hlustum ekki
á sinfóníumar“
Rætt við upprennandi píanósnillinga á Hvammstanga
- Við œfum talsvert
heima og svo erum við í
tímum hjá Guðjóni. Við
erum búnar að vera þrjá
vetur í þessum tímum og
œtlum örugglega að halda
áfram.
Þetta sögöu þær Sóley Halla Egg-
ertsdóttir og Inga Hanna Guð-
mundsdóttir t samtali við blaða-
mann Dags en þær voru þá á leið í
píanótíma hjá Guðjóni Pálssyni,
skólastjóra Tónlistarskóla V.-
Húnavatnssýslu á Hvammstanga.
Að sögn þeirra Sóleyjar og Ingu þá
er það aðallega „Beethoven og svo-
leiðis” sem |rær leika en báðar voru
mjög sáttar við þessa tegund tón-
listar þó þær játuðu fúslega að sum
lögin væru hundleiðinleg, svona
rétt eins og gerist.
- Hvaða tónlist hlustið þið á í út-
varpinu?
- Við hlustum ekki á sinfóníur
en hlustum þeim mun meira á Rás
2, sógðu þær en Hvammstangi cr á
því svæði sem nær útsendingum
Rásarinnar.
- Hafið þið hug á að verða at-
vinnupíanóleikarar í framtíðinni?
- Ætli það, segir Inga Hanna og
bætir því við að þó gæti verið gam-
an að komast í popphljómsveit.
- Leika foreldrar ykkar á hljóð-
færi?
- Pabbi minn spilar á orgel.
Hann bara finnur þetta upp hjá sér
sjálfum en hefur aldrei lært neitt
sérstaklega á hljóðfæri, segir Sóley
Halla en vinkona hennar segist vera
sú eina í sinni fjölskyldu sem lært
hefur á hljóðfæri.
- Hver eru áhugamálin fyrir
utan píanónámið?
- Dýrogsund.segirlngaHanna
og Sóley Halla tekur undir varð-
andi sundið. Pað kemur síðan í Ijós
að hún er ein efnilegasta sundkona
staðarins og keppir fyrir USVH.
Keppti meðal annars á fslandsmóti
unglinga f Vestmannaeyjum í fyrra
og stóð sig með ágætum þrátt fyrir
að ekki hefði gefist mjög mikill tími
til æfinga. Sóley Halla segist stað-
ráðin í að keppa áfram í sundinu en
auk þess æfir hún frjálsar íþróttir
og víðavangshlaup.
- Hvernig er að eiga heima á
Hvammstanga?
- Frábært, segja þær báðar ein-
um rómi. - Krakkarnir á staðnum
eru mjög skemmtilegir og okkur
leiðist sjaldan.
- Skólinn?
- Hann er ágætur. Það er bara
verst hvað það er þröngt um okkur,
segja þær stöllur um leið og við
kveðjum. - ESE
Sóley llulla og Inga Hannu - píanóleikarar og sunddrottningur á upplcið.
„Ég œda að bœta
„Já, þetta er mjög gott
hjól get ég sagt þér, og
það kemur í góðar
þarfir við að bera mig
milli húsa hér á
Blönduósi, auk þess
sem það er hollt að
hjóla, það eykur út-
haldið, “ sagði Hrönn
Sigurðardóttir, 14 ára
blómarós sem Dags-
menn hittu á Blöndu-
ósi.
Þegar að var spurt kom í ljós, að
Hrönn er einn kraftmesti frjáls-
íþróttamaðurinn á Blönduósi og
keppir fyrir Hvöt. Hún æfir ýmsar
greinar, en hennar uppáhaldsgrein er
hástökk.
„Ég tók þátt í íslandsmeistaramóti
unglinga í frjálsum, sem haldið var í
Reykjavík á sínum tíma. Þar keppti
ég m.a. í hástökki og það gekk bara
vel. Hæst hef ég stokkið 1,45, en
næsta takmark er að komast yfir 1,50
og ég er alveg að hafa það. Þegar það
tekst hef ég slegið gildandi Blöndu-
ósmet í hástökki,“ sagði Hrönn
ákveðin og Dagur sendir henni bar-
áttukveðjur.
Hrönn upplýsti Dagsmenn um
það, að talsverður áhugi fyrir frjáls-
um íþróttum væri á Blönduósi og
hún sagðist ákveðin í að halda æfing-
um áfram. Hún var spurð hvað ung-
lingar á Blönduósi gerðu í frístund-
um, hvort þeir færu í sjoppuhangs og
reykingar?
„Nei, nei,“ sagði Hrönn hneyksluð
og nærstaddir félagar hennar tóku í
sama streng. „Það reykir eiginlega
enginn af mínum jafnöldrum og það
er lítið gaman að hanga í sjoppunni.
Hér er nóg annað við að vera. Mörg
okkar eru í íþróttum, við förum í
bíó og svo er líka opið hús í skólan-
um, þar sem 9. bekkur sér um
diskótek og ýmis skemmtiatriði. Já,
já, það er ofsalega gaman að vera
táningur á Blönduósi, ekki kvörtum
við,“ sagði Hrönn Sigurðardóttir.
Þar með var hún þotin af stað á reið-
skjóta sínum. - GS
Hrönn Sigurðardóttir með reiðskjóta sinn