Dagur - 15.12.1987, Blaðsíða 12

12 - Ð’AGCm -15? béSérflbef 1987
Rafn Kjartansson:
„Mun þá margur
sofa rótt...“
- Hugleiðing um löggæslu á Akureyri
Akureyri hefur orö á sér fyrir að
vera fallegur og friðsæll bær,
enda fjölsóttur af ferðamönnum
sem kjósa að dvelja hér í snyrti-
legu umhverfi og njóta hinnar
rómuðu náttúrufegurðar sem
hvarvetna blasir við í Eyjafirðin-
um.
Eitt hefur þó lengi skyggt á
ánægju margra þeirra er sækja
Akureyri heim. Ekki hefur verið
unnt að fá næturró á hótelum og
gistiheimilum í Miðbænum og
þar í grennd vegna hávaða frá
umferð og skemmtanaglöðu
fólki.
Ég hef starfað að ferðamálum
um nokkurra ára skeið og margir
bæjargestir, jafnt erlendir sem
innlendir, hafa í samtölum við
mig undrast þennan ljóð á ráði
Akureyringa.
Þetta vandamál hefur komist í
hámæli á undanförnum vikum og
því ekki ástæða til að fjölyrða um
það hér. Ég verð þó að segja að
það hafa lengi verið mér von-
brigði að Bæjarfógetaembættið á
Akureyri sem stýrir fræknu lög-
regluliði skuli ekki hafa tekið
þennan vanda fastari tökum og
sinnt þeirri sjálfsögðu skyldu að
tryggja bæjarbúum og öðrum
þeim sem bæinn gista sæmilegan
frið og næturhvíld.
Fyrir skemmstu tók vandamál-
ið á sig nýja mynd er ökuþórar
fóru um mörg hverfi bæjarins,
þeytandi bílflautur fram eftir
nóttu til að láta í Ijós vanþóknun
sína á umferðartakmörkunum í
Miðbænum. Enn blasti við, að
þeir sem eiga að tryggja að farið
sé að lögum, virtust ekki vandan-
um vaxnir. Lögbrjótar voru ekki
hindraðir í þeirri iðju sinni að
raska næturró fólks og spilla friði
á almannafæri. Vissulega voru
þetta mikil vonbrigði.
En lengi skal manninn reyna.
Skyndilega kynntist ég nýrri og
óvæntri hlið á starfsemi Bæjar-
AEG heimilistæki, stór og smá
Það borgar sig
alUaf að kaupa
AEG
sérstaklega núna
fyrir toUabreytingu.
íirekun
Ratn ;an.a' ^
euogíiavegi
ÓOO AWrwin
Hér
■rialdtnn v«
Atcureyn,
Efpúr
Akureyri
fógetaskrifstofunnar á Akureyri.
Mér varð óþyrmilega ljóst að ég
hafði vanmetið röggsemi og
framtak yfirmanna lögregluliðs-
ins á staðnum, þ.e. bæjarfóget-
ans og fulltrúa hans. í póstinum
barst mér bréf það sem hér fylgir.
Mátti glöggt sjá að höfundi bréfs-
ins var ekki hik í huga. Þar sem
lesningin gaf til kynna yfirvofandi
lögregluheimsókn, ef ekki hand-
töku, varð mér það fyrst í skelf-
ingu minni að grípa símann og
leita skýringa hjá fulltrúa á skrif-
stofunni, en skjalið var auðkennt
nafni hans. Skjálfraddaður stundi
ég upp brennandi spurningunni.
Hvaða glæp var ég sakaður um?
Jú hér var um að ræða sekt vegna
bifreiðarstöðu, kr. 1260. Fulltrúi
var ákveðinn í fasi, svo sem opin-
berum embættismanni ber, þá er
hann fjallar um alvarleg mál sem
enga bið þola. Var hann þó svo
vinsamlegur að tjá mér að ekki
kæmi til handtöku að þessu sinni,
ef ég greiddi skuldina hið allra
fyrsta. Þyrfti ég ekki að hlaupa úr
kennslu í Menntaskólanum kl.
8.55 hinn 10. desember, heldur
mætti ég velja annan tíma er bet-
ur hentaði, Þó gerði hann mér
grein fyrir því að málið þyldi ekki
mikla bið enda brýnt og alvar-
legt.
Hagsmuni ríkissjóðs verður jú
ávallt að tryggja - eins og fjár-
málaráðherrann fyrrverandi benti á
í sjónvarpsviðtali nú nýverið, er
rædd var sú athöfn hans að inn-
heimta nokkra milljónatugi af
vangoldnum sköttum hjá góðum
vinum sínum með því að þiggja
af þeim skuldabréf til allt að tíu
ára, ýmist vaxtalaus eða óverð-
tryggð. - En þetta er nú bara
útúrdúr og mínu alvarlega máli
alveg óviðkomandi.
Ekki mæli ég því bót að menn
trassi að borga skuldir sínar,
enda hef ég nú goldið keisaran-
um það sem keisarans er og greitt
að fullu skuld þá sem svo háska-
lega vofði yfir mér um tíma.
Aldrei myndi það hvarfla að
mér að halda því fram að Bæjar-
fógetaembættið á Akureyri fari
offari í hinum minni málum, en
láti undir höfuð leggjast að sinna
þeim verkefnum er brýnni mega
teljast, svo sem að tryggja bæjar-
búum frið og næturró. Þvert á
móti bendir bréfið mitt hræðilega
til stefnubreytingar innan veggja
hins háa embættis. Nú munu þau
tíðkast hin breiðu spjótin. Því má
ætla að er lögreglan hefur lokið
því leiða skvldustarfi að flytja í
járnum á Bæjarfógetaskrifstof-
una alla þá þrjóta sem í vanskil-
um hafa lent með fjárupphæðir,
stórar sem smáar, þar sem þeim
verður gert að reiða fram féð
refjalaust, muni hin vaska sveit
taka til við að friða Miðbæinn af
sömu einbeitni og ákefð sem nú
er uppi í innheimtunum.
Mun þá margur sofa rótt, er
áður varð andvaka, og þeir einir
bylta sér næturlangt í svitakófi er
skulda bæjarfógetanum fé, enda
verða slíkum vandræðamönnum
auðvitað engin grið gefin.
Allir eru jú jafnir fyrir lögun-
um. Það vitum við.

fssssB.sr*'**"
tubutn a 1987, k\.8-55 j
, 1 i fV,- oC 'í '-;t- _ nflur. I

,r 9uu,, - ,0<u ernDOivvw--
ubum a si< ' , gg7 Kl. S.55
\0 desember W ■ 8ur
;,-U. 'úgrugi^ sækl

í
fe
Björgvin Ólafsson og Lilja Jakobsdóttir komu við á blaðinu á dögunum með
peninga sem þau höfðu safnað í hlutaveltu. Hlutaveltan var haldin til styrkt-
ar Barnadeild F.8.A. og söfnuðust 4000 kr.