Dagur - 17.08.1988, Blaðsíða 7

17. ágúst 1988 - DAGUR - 11
Valgerður Kristjánsdóttir deildarstjóri í vefnaðarvörudeild.
Kristján Jóhann Jónsson lagermaður, öðru nafni Kiddi Bif.
Ferðafólk
ánægt með
verð
Valgerður hefur starfað hjá
Kaupfélagi Skagfirðinga í sam-
tals 12 ár. Hún vann fyrst í eitt
ár, frá ’66 til 67, í Gránu. 10
árum síðar byrjaði hún aftur hjá
KS, og þá í stuttan tíma í Gránu.
Fór þá í kjörbúð KS við Smára-
grund, þar sem verslun
Á.T.V.R. er núna, og vann þar
til ’81 sem útibússtjóri. Pá fór
Valgerður að vinna í vefnaðar-
vörudeildinni við Aðalgötu, þar
sem Hótel Torg er núna, sem
deildarstjóri og fluttist síðan í
Skagfirðingabúðina sem og flestir
starfsmenn KS. Valgerður hefur
verið deildarstjóri vefnaðarvöru-
deildar hennar síðan. Hún var
spurð að því hvort fólk keypti
mikið af vefnaðarvörum..
„Pað er búið að vera þokkalegt
í sumar, alveg þolanlegt myndi
ég segja. Sérstaklega finnst mér
fólk vera að leita að ódýrari fatn-
aði, það er meiri sókn í svoleiðis
fatnað heldur en verið hefur
undanfarið. Síðustu vikurnar
hafa verið góðar, mikið af ferða-
fólki sem er að leita að sumar-
fatnaði á góðu verði. Ferðafólk-
inu finnst verðið vera betra heid-
ur en heimafólkinu finnst, það er
greinilegt þar af leiðandi að við
erum að bjóða vöru á góðu
verði,“ sagði Valgerður.
Valgerður sagði að það væri
aldrei að vita nema hún skipti um
starf. „Kannski er kominn tími á
það, maður veit aldrei.“ Að lok-
um var hún spurð að því hvernig
henni líkaði deildarstjórastarfið.
„Mér líkar það mjög vel, ann-
ars væri ég ekki í því.“
Miklu meiri
hagræðing
Eftir að hafa talað við deildar-
stjóra og aðstoðardeildarstjóra
ákvað blaðamaður að lokum að
eiga tal við „óbreyttan“
starfsmann. Hann fannst inni á
lager Skagfirðingabúðar, maður-
inn heitir Kristján Jóhann
Jónsson, betur þekktur undir
nafninu Kiddi Bif. Eða er það
ekki? „Jú, stundum kallaður það
já,“ sagði Kiddi aðspurður við
blaðamann. Kiddi tók vel í smá
spjall en þegar hann sá myndavél
blaðamanns brá hann sér aðeins
frá og kom aftur vatnsgreiddur
og góður til baka. Pví var rétt að
hefja yfirheyrslu.
- Hvað ertu búinn að vinna
lengi hjá kaupfélaginu Kiddi?
„Ja, ég þori nú ekki að segja.
Ætli það séu ekki að nálgast 40
ár. Ég byrjaði hjá Gvendi Gull
að byggja mjólkursamlagið og
síðan húsið þar sem saumastofan
er núna fyrir neðan rafmagns-
verkstæðið. Pá tók við bygging
gamla sláturhússins við Freyju-
götu og að henni lokinni fór ég að
vinna við slátrun þar. Svo var ég
í skipavinnu þess á milli. Á slát-
urhúsinu var ég í það heila 16 ár,
fram til 1971. '12 byrjaði ég svo
hjá Fidda, Friðrik Guðmunds-
syni, í móttökunni fyrir neðan
byggingavörudeildina sem þá
var. Þegar Skagfirðingabúð var
opnuð fluttist ég svo með bygg-
ingavörudeildinni og fór að vinna
hérna á lagernum.“
- Hvernig finnst þér svo að
vinna í stórri Skagfirðingabúð?
„Það er alveg lúxus maður, ó
elskan min. Það kemur allt á
brettum og síðan er vörunum
ekið inn á lager með lyfturum.
Áður þurftum við að taka hvert
einasta stykki niður á gólf af bíl-
unum. Þetta er miklu meiri hag-
ræðing hérna maður.“ Kiddi
sagðist aðspurður ætla að vinna
áfram svo lengi sem heilsa gæfist.
„Maður fer að drepast bráðum
þannig að ég fer ekki að skipta
um vinnu héðan af,“ sagði Kiddi
kankvís. Hans starf á lagernum
felst í að taka á móti vörum sem
vörubílar kaupfélagsins koma
með og koma þeim inn í búð,
einnig að setja vörur á bílana sem
fara eiga eitthvað annað. En þú
gerir eitthvað fleira Kiddi?
„Já, ég sé einnig um að fylla á
kartöflupoka í neytendaumbúð-
ir. Ég hef gert það frá því búðin
var opnuð og er orðinn hálf-
þreyttur á því. Það eru komnir
nokkrir pokarnir sem ég hef fyllt
á og ef ég fengi þúsund kall fyrir
pokann þá væru þeir orðnir
margir í dag drengur minn,“
sagði Kiddi Bif og horfði yfir
gleraugun. Blaðamaður kvaddi
Kidda og þakkaði honum fyrir
gott spjall.
Þá var heimsókninni að ljúka í
Skagfirðingabúð Kaupfélags
Skagfirðinga, sem hefur tekið
nýja mynd á sig að utan að
undanförnu og er orðið hið
myndarlegasta stórhýsi eftir að
það var málað og umhverfið bætt
verulega. Það fer því vel að vera
andlit Sauðárkróksbæjar þegar
ferðalangar eiga leið inn í bæinn.
-bjb
Halldór Jónsson og Gunnar Bragi Sveinsson frá Vatnsveitu Sauðárkróks
með skóflu í hönd, á milli þcirra er gröfumaðurinn Símon Skarphéðinsson.
Grafan var á vinstri hönd Ijósmyndara!
'Þremenningarnir komnir í kaffiskúrinn með „listaverkið“ í baksýn og forláta
síma (ótengdan), farsíminn hans Símonar hafði leyst hann af hólini.
verða tíundaðar hér og nú.
Þegar búið var úr kaffibollan-
um fóru menn að tygja sig til
heimferðar og fékk blaðamaður að
fljóta með niður að bílnum, sem
hann. s.kildi við. .150 metturp. frá
. m 11.. t rrretTt’L FTmniT'm i 11 ■ 1 ■ i! ■
vatnsbólinu vegna ófærðar. Þeir
þremenningar gerðu grín að
blaðamanni fyrir að hafa skilið
bílinn eftir, en þeir gátu trútt um
talað á jeppa með drifi á öllum
hjólum! ................. .. ,-bjb
4
»"r*'TTTT77TT , 1 1 I. . 11 . t.\
- Dagur heimsækir nýtt vatnsból Sauðárkróksbúa
Framkvæmdir við nýtt vatns-
ból í Molduxaveitu Yatnsveitu
Sauðárkróks hófust fyrir
skömmu í Sandskarði, á miili
Sandfells og Gilsbungu í landi
Gils. Leggja á vatnslögn úr
þeirri lind að núverandi lögn
úr Molduxa, sem verður V/i
kílómetri að lengd. Lindin sem
verið er að vinna í er um 7
kílómetra frá Sauðárkróki og á
dögunum fór blaðamaður
Dags þarna upp eftir að kíkja á
framkvæmdir. Hægt er að aka
eftir ágætum vegi nær alla leið
upp að lindinni og hefur verið
komið upp kaffiskúr við hana,
þar sem starfsmenn vatnsveit-
unnar drekka sitt kaffi og með
því. Stefnt er að því Ijúka
vinnu við lögnina í næsta mán-
uði.
Ástæðan fyrir því að þessi við-
bótarlögn er sett á Molduxaveit-
una er sú að undanfama vetur
hefur brugðið við vatnsskorti í
Hlíðahverfinu sem veitan þjónar
og hefur rennslið farið niður í 3
lítra á sekúndu. Rennslið á nýju
lögninni úr Sandskarði er 10 lítr-
ar á sekúndu þannig að með
henni ættivatnsskortur ekki að
hrjá íbúa Hlíðahverfis á næst-
unni.
Þeir starfsmenn vatnsveitunn-
ar sem voru að störfum við nýju
lindina þegar blaðamann bar að
garði, þeir Halldór Jónsson og
Gunnar Bragi Svéinsson, sögðu
að þetta vatn væri hörkugott og
nóg væri rennslið upp úr lindinni.
Símon Skarphéðinsson gröfu-
maður tók heils hugar undir það
með „vatnskörlunum“. Verið var
að undirbúa lögnina og munduðu
Halldór og Gunnar skóflurnar af
krafti, sér í lagi þegar blaðamað-
ur lyfti myndavélinni. Þeir voru
ánægðir með að vinna svo hátt
yfir bænum, eða um 500 metra
yfir sjávarmáli, og lofuðu kyrrð-
ina og góða veðrið mikið. En það
er spurning með kyrrðina því á
meðan blaðamaður staldraði
þama við var hringt í Gunnar úr
farsíma, sem Símon var með í
gröfunni.
Þegar búið var að smella
nokkrum myndum af svæðinu og
virða fyrir sér vatnsbólið var
blaðamanni boðið í kaffi í kaffi-
skúrnum. Komið var að kvöldi
og dagsverki „vatnskarlanna“ að
ljúka. Kaffiskúrinn er myndar
kofi á hjólum sem dreginn var
upp eftir og gekk sú ferð ævin-
týralaust. Skúrinn býður upp á
flest þau þægindi sem þarf í
kaffi- og matartímum, nema
hvað kælir er bara næsti lækur
þar sem komið hefur verið upp
gömlum mjólkurbrúsa í miðjum
læknum. Síðan er hlaupið í brús-
ann ef vantar mjólk í kaffið,
frumleg kælitækni! Þeir þre-
menningar voru hressir yfir kaffi-1
bollanum og fuku margar gam-
,ansögurnar yfir borðið, sem ekki
Vatnið rennur í stríöum straumum frá lindinni, þarna eftir læknum en síðar
meir mun það renna eftir vatnslögnum.
Sjö kílómetra frá Sauðárkróki
og 500 metra yfír sjó