Dagur - 15.12.1988, Blaðsíða 18

18 - DAGUR - 15. desember 1988
En lífið heldur áfram og það
var sem kallað inn á biðstofuna:
Næsti maður. Allir kunnugir
héldu sig sjá að næst yngsti
drengur þeirra Arnbjargar og
Baldurs væri líklegastur næsti
bóndi á þeim Grýtubakka líka af
því hvað hann var líkastur föður
sínum þeirra bræðra en ekki var
hann þó nema sextán ára gamall.
Menn þekkja það hvað ungir
menn verðaioft snögglega full-
orðnir í sveitinni þegar reynslan
kallar að. Kannski fyrir mannleg
mistök lauk Jón Karl ekki undir-
búningi skólabarna að fullu en
hann hvarf þó til Bændaskólans á
Hvanneyri sautján ára gamall þar
sem hann stundaði nám sitt tvo
vetur 1980-1982 með tilskildu
verklegu námi, og kom svo heim
í vorið á Grýtubakka og orðinn
bóndi við hlið móður sinnar, þó
ekki mætti vara svo lengi sem
vænst var.
Jón Karl stóð ekki yfir miklu
landi svo grannur hann var, en
hávaxinn og beinn, sem horfði til
manns með stakri góðvild eins og
faðir hans hafði gert, enda voru
þeir svo líkir feðgarnir að fátt
skildi þá að nema ólíkur tími
sem þeim féll í hlut, en tímaleys-
ið var samt við sig sem skóp þeim
þetta bága deilingardæmi, sem
ýmsum öðrum í skiptin við
skylduverkin með sína hagnýtu
búsýslu, til afkomu, og skiptin
við tóninn-tóninn sem hljómaði
veglaust frá Mýri í Bárðardal til
Grýtubakka í Höfðahverfi eða
hvar sem bergmál finnst.
Og þó hann sé æðstur allra lista
getur hann fallið að hljómkviðu
starfsins þar sem lotið var að
gjafmildri jörð í félagi grasa,
dýra og fugla. Hinn ungi bóndi
Jón Karl lék af fingrum fram á
orgel afa síns á Mýri áttatíu ára
gamals, eins og faðir hans hafði
áður gert. Sá arfur hefir slegið
sama hljóm þriggja kynslóða,
hugmynda sinna og hjarta á þetta
áttatíu ára hljóðfæri. Jörðin fagra
og sveitin og félagarnir, sem
höfðu öll kjörið þennan unga
mann til verka og til ráðuneytis
um búgreinaval eins og horfði, og
enn heyrist sem kallað fram í bið-
stofuna: Næsti maður. Það var
bústin og frjálsleg sú hjörð sem
heimajörðin fagnaði í haust kom-
in ofan af heiðum og utan af sjó,
nú hverfur hún á vald forgengi-
leikans og framleiðnisjóða, um
vetrarsólhvörf.
Það var drungalegt um Greni-
vík þar sem fólkið fyllti kirkjuna
og stóra bílinn úti og hrökic þó
ekki til. Það var 12. nóvember
jarðarfarardagur Jóns Karls frá
Grýtubakka og kirkjukórinn
söng frá loftinu: Á hendur fel þú
honum sem himna stýrir borg, og
um blómstrið eina. Séra Bolli
Gústavsson leiddi texta orðsins í
táknmálum og staðreyndum til
líknarverka meðal lifandi fólks.
Enn var húsfyllir heima á Grýtu-
bakka þar sem frændur og vinir
styrktu samstöðu sína þessa
dimmu daga og einnig þegar upp
hefir birt því alltaf á maður von á
góða vorinu fyrir börnin og for-
eldrana, ömmurnar og afana.
Ég bið góðviljaðan Guð að
hlúa að fólkinu hans Jóns Karls á
Grýtubakka og ekki minna öðr-
um þeim, sem tengjast þessum
bága hlut sem við fengum. Og
gefa okkur öllum gleðileg jól.
28. nóvember 1988.
Jón Jónsson, Fremstafelli.
enn færri hverju hann kostaði til.
Baldur lést sem slys hefði
orðið, í miðju starfi, þegar hann
hné örendur fram á hljómborð
orgelsins í Grenivíkurkirkju þar
sem hann spilaði við hátíðar-
messu. Kirkjukórinn hljóðnaði
um stund, sá sem Baldur hafði
lengi gert héraðskunnan af radd-
fegurð og fágun, en við jarðarför
Baldurs hinn 21. apríl 1979 sem
var gerð frá hinni sömu kirkju
varð bráðkvaddur elsti bróðir
hans Karl frá Mýri, og það var
eitt áfallið til.
í kjörbúðum KEA
Tilboðl I Tilboð III
Diet pepsi, 7-up og Hólfur lítri af malti',
appelsín í 2ja Itr. fl. appelsíni eða pilsner
Tilboð II Tilboð IV
"“WSl Fimm lítrar af jólaöli á
Kr/^+U QC;7
Jólakassinn í ár! Kr. ZlO M
24 dósir af ýmsum gos- og 2,5 lítrar á
tegundum (0,33 Itr.) 1 m
Kr. 1^+0
Þessi verð gilda í öllum kjörbúðum KEA á félagssvœði
DAGUR
Húsavík
S 96-41585
Norðlcnskt dagblað
t
Minningarorð og kveðja:
Jón Karl Baldursson
bóndi á Grýtubakka
Þeir sem guðirnir elska deyja
ungir. Eins konar texti sem ég
heyrði stundum ungur vitnað til,
en skildi aldrei inntak hans, en
aftur á móti því betur hitt að þeir
sem ungir deyja eiga sér og með
sér, mikla elsku. Það var síst
undantekning þar frá, þegar lést í
umferðarslysi frændi minn, Jón
Karl Baldursson bóndi á Grýtu-
bakka í Höfðahverfi, sunnudags:
morgun þess 6. nóvember sl.
nýlega orðinn 25 ára. Það mun
ekki sækja að neinum að skrifa
bók um þennan unga mann, þó
mörgum verði minna að bókar-
efni.
Jón Karl var fæddur á Grýtu-
bakka í Höfðahverfi 7. septem-
ber 1963 og var næst yngstur níu
systkina sem fæddust þar og nutu
bernsku sinnar, fimm systur og
fjórir bræður, en yngstur þeirra
er Guðmundur rétt orðirin tutt-
ugu ára og er við n.ám í Garð-
yrkjuskóla ríkisins. Foreldrar
þessara barna eru Arnbjörg
Aradóttir fædd á Grýtubakka og
hefir átt þar sitt einasta heimili og
Baldur Jónsson frá Mýri í Bárð-
ardal kominn til Arnbjargar þar
sem þau hófu búskap árið 1947
þá nýgift á ættaróðali hennar um
nær hundrað ár. Höfðu þau áður
átt samleið á Laugaskólunum,
hann á Alþýðuskólanum, hún á
Húsmæðraskólanum og síðast
staðið þar fyrir mötuneyti
skólans, hún sem ráðskona, hann
sem bryti.
Það gefur nóga upplýsingu
hvað þau Grýtubakkahjón höfðu
við að sýsla, barnahópur þeirra,
hvað þá að þau máttu ekki öll fá
fulla hreysti til sjálfsbjargar og
eljustarfa sem flestum er þó út-
hlutað, en fengu þó hlut í ættar-
óðali Arnbjargar, Grýtubakka í
Höfðahverfi, frábærri og kosta-
ríkri bújörð, sem býður flest gæði
fram ef eftir er sótt, og sker ekk-
ert við nögl, en gerir eigi síður
miklar kröfur um ástundun, ráð-
deild og metnað, sem varla er
minna en afreksverk að standa
undir. Þó Arnbjörg sé af mann-
eskju að vera nærri því ráðgáta,
með vinnuþrek sitt, ró sína og
jafnvægiskennd og trúartraust
sitt, hvað sem að höndum ber, og
hvað sem svonefnd forsjón víkur
til hennar af hlutverkum að skila,
líka virðist samstaða fjölskyld-
unnar óbifanleg. Og Baldur var
með sínum bestu eðliskostum:
Góðvildina, listhneigð en þó
brennandi framkvæmdahug og
framkvæmdaþrek með ólíkind-
um, með heilsubilun í brjósti
sínu frá æsku, sem margir
kannski vissu ekki gjörla um, og