Dagur - 14.12.1990, Blaðsíða 3

Föstudagur 14. desember 1990 - DAGUR - B 3
Lcnc Zachnriasscn í stofunni í Dæli
frá mér. En þetta á sér auðvitað
skýringu í því að hér er ntikið
myrkur á þessum árstíma og því
gerð meiri skil á haustinu og jól-
unum.“
Þann sið að sjóða hangikjöt á
Þorláksmessu hefur Lene tekið
upp og þykir hann skapa mikla
jólastemmningu. Hins vegar
finnur hún fyrir litlum hátíðleika
þótt jólakveðjur séu lesnar í
útvarpinu og henni, líkt og svo
mörgum útlendingum sem hing-
að koma, Jaykir þetta skrýtið
fyrirbæri. „Eg hef þá tillfinningu
að þetta sé eilífur auglýsingalest-
ur,“ segir hún og hlær. „Eg get
ekki sætt mig við þetta. Mér
finnst ég verða hálf stressuö að
hafa þennan lestur glymjandi í
útvarpinu og þess vegna reyni ég
að komast hjá því að hlusta á
þetta."
Skepnurnar fá aukafóður
á aðfangadagskvöld
„Aðfangadaginn reynum við aö
hafa eins rólegan eins og við
getum,“ segir Lene þegar hún er
spurö um hátíðarhaldið sjálft á
heimilinu. „Við borðum ntöndlu-
grautinn um miðjan daginn líkt
og ég er vön og þá konia gjarnan
fleiri úr fjölskyldunni. Þá finnst
mér oft vanta þessar vangaveltur
um það hvort nissinn veröi ekki
reiður ef ekki verði settur út
grautur handa honum en kannski
tekst mér að skapa stemmningu í
kringum þetta þegar börnin
verða stærri," segir hún.
Farið er með fyrra fallinu í fjós
í Dæli þetta kvöld og þá segir
Lene líka að haft sé fyrir sið að
gefa skepnunum aukalega fóður,
svo þær finni líka að ekki er um
venjulegan dag að ræða. „Síðan
borðum við alltaf svínasteik á
aðfangadagskvöld og setjumst
því næst niður við jólakortin og
jólapakkana. Oft er talað um aö
íslendingar séu gjafaglaðir en
heima í Noregi er Ifka mikið um
gjafir þannig að því er ég vön aö
heiman."
Lene segir að jólin séu eini
árstíminn sem hún finni fyrir
heimþrá. „Ég hugsa rnikið heini
enda er þetta mikil fjölskyldu-
hátíð. Þess vegna hef ég þaö fyrir
sið síðan ég kom hingað að ganga
aðeins út á aðfangadagskvöld og
eyða stund með sjálfri mér. Þaö
er auðvitað citthvað seni vantar
þegar maöur er fjarri heimaland-
inu en þetta breytist sanit alltaf
smátt og smátt, sérstaklega þegar
maður fer að cyöa þessari hátíð
með cigin fjölskyldu," segir Lene
Zachariassen í Dæli. JÓH
Islcndings þáttur
Svo barst að citthvcrt snniar,
að cinn íslcnzkur maður, ung-
ur og frálcgur, lconi til Ilar-
alds konungs og bað liann
ásjá. Konungur spurði, ef
ltann kynni nokltura fræði, cn
hann lczt kunna sögur. Þá
sagði konungur, að hann nmn
taka við honum, cn liann slcal
þcss skyldur að skcmmta
ávallt, cr vildi, hvcr scm liann
bæði. Og svo gerir liann og cr
vinsæll við hirðina, og gcfa
þcir honurn klæði, og konung-
ur gcfur honurn vojm í liönd
sér, og líður nú svo fram til
jóla. Þá óglcður íslcnding og
spyr konungur, hví það
gcgndi. Hann lcvað rnislyndi
sína til konia.
„Ekki mun það vera,“ segir
konungur, „og mun ég geta til.
Þess get ég til,“ segir hann, „að
nú muni uppi sögur þínar. Þú
hefur ávallt skemmt í vetur,
hverjum sem beiðzt hefur, - mun
þér nú illt þykja, að þrjóti að jól-
unum.“
„Jafnt er svo sem þú getur,"
segir hann; „ein er sagan eftir, og
þori ég þá eigi hér að segja, því
að það er útferðarsaga þín.“
Konungur mælti; „Sú er og svo
sagan, að mér er mest um aö
heyra, og skaltu nú ekki
skemmta til jólanna fram, er
menn eru nú í starfi. En jóladag
skaltu til taka þessarar sögu og
segja af nokkurn spöl, og ég mun
svo til stilla með þér, að jafn-
drjúg mun verða sagan og jólin.
Nú eru drykkjur miklar um jólin
og má skömmum við sitja að
lilýða skemmtan, og ekki muntu
á finna, meðan þú segir, hvort
mér þykir vel eða illa.“
Nú er það og, að íslendingur
segir söguna, hefur upp jóladag
og segir um hríð, og biður kon-
ungur brátt hætta. Taka ntenn að
drekka og ræða margir um, að þó
sé djörfung í þessu, er hann
íslendingur segir þessa sögu, eða
hversu konungi muni virðast.
Sumunt þykir hann vel segja, en
sumir vinnast minna að, - fer svo
fram um jólin. Konungur var
vandur að, að hlýtt væri vel, og
stenzt það á nteð umstílli
konungs, er lokið er sögunni og
jólin þrýtur.
Og hið þrettánda kveld, er lok-
ið var sögunni áður um daginn,
mælti konungur; „Er þér eigi
forvitni á, Islendingur," segir
hann, „hversu mér líkar sagan?“
„Hræddur er ég unt, herra,"
segir hann.
Konungur mælti: „Mér þykir
allvel og hvergi verr en efni eru
til, eða hver kenndi þér söguna?"
Hann svarar: „Það var vandi
minn úti á landinu, að ég fór
hvert sumar til þings, og nam ég
hvert sumar af sögunni nokkuð
að Halldóri Snorrasyni."
„Þá er eigi kynlegt," ségir kon-
ungur, „að þú kunnir vel, og mun
þér að gæfu verða, og vcr með
mér velkominn, og skal það
heimilt ávallt, er þú vilt.“
Konungur fékk honum góðan
kaupeyri, og varð hann þroska-
maður. Morkinskinna.
Óskum viöskiptavinum okkar
og starfsfólki gleöilegra jóla
og farsældar á komandi ári.
SjaMúut
Sendum viðskiptavinum okkar
og landsmönnum öllum okkar bestu
jóla- og nýársóskir.
Þökkum viðskiptin á liðnum árum.
EBÓKVAL
- Kaupvangsstræti 4, sími 26100
Gleðileg jól
og farsælt komandi ár.
Sendum öllum viðskiptavinum
okkar svo og öllum landsmönnum bestu
jóla- og nýárskveðjur
Þökkum viðskiptin.
Skipagötu 12
sími 21464
Gleðileg jól
og farsœlt fcomandi ár
Þökkum viðskiptin á árinu.