Dagur - 14.12.1990, Blaðsíða 13

Föstudagur 14. desember 1990 - DAGUR - B 13
Jullet Faulkner í Hafralækjarskóla:
„I Icr cr svo rólegt og gaman
uiii jólin“
Juliet og Robert Faulkner.
í haust voru liðin íjögur ár síðan hjónin Juliet og Robert
Faulkner hófu störf við tónlistardeild Haíralækjar-
skóla. Pau eru frá London og cru vcl mcnntað tónlistar-
fólk sexn eru nijög áberandi í tónlistarlííinu í Suður-Ping-
eyjarsýslu. Robert hcfur starfað scni ltórstjóri og ein-
söngvari á þessum árunx en Juliet sem undirleikari fyr-
ir ltór, einsöngvara og Rangárbræður, auk þcss að
lcoma fram sem píanóleikari. Við Hafralækjarsltóla hef-
ur Robert sett upp söngleikina Jóscp og Jónas í hvaln-
um og óperuna Amal og næturgestina, xneð dyggri að-
stoð Juliet. Er íslcnslca ópcran kom með Brúðkaup Fíg-
arós að Ýdölum beið hennar kór til að taka þátt í sýn-
ingunum, en hann höfðu Robei't og Juliet æft.
Robert stundaði söngnám við
Guildhall School of Music and
Drama og síðan kór- og hljóm-
sveitarstjórn við Royal Academy
of Music. Hann starfaði sem tón-
listarstjóri við St. Bernards
drengjaskólann í London þegar
hann var ráðinn að Hafralækjar-
skóla. Juliet stundaði nám í
píanóleik, bæði sem einleikari og
undirleikari, við Royal Academy
of Music og einnig lærði hún hjá
stjórnanda Royal Opera House
Covent Garden. Hún starfaði
sem undirleikari við Royal
Academy of Music og hefur hald-
ið tónleika víða á Englandi.
Viðbrigði að keyra í
snjó og klaka
Dagur náði tali af Juliet eitt síð-
degið á aðventunni og lá forvitni
á að vita meira um hjónin sem
komu frá London og norður í
Aðaldalinn, á móti fólksstraumn-
um suður og út. Hún var spurð
hvernig þeim hjónum líkaði í
sveitinni, þó að það segi sig auð-
vitað sjálft að þeim hljóti að líka
vel fyrst þau eru hér sinn fimmta
vetur. „Okkur líkar mjög vel og
finnst gaman að vera hér. Við
erunt fyrst og fremst tónlistar-
kennarar við Hafralækjarskóla
og ég kenni bara við tónlistar-
skólann en Robert kennir bæði
við tónlistarskólann og grunn-
skólann. Við vinnum þó mikið
saman því mjög góð samvinna er
með skólunum.
Það er nóg að gera í tónlistar-
lífinu og stundum of mikið."
- Nú virðast þetta vera tveir
ólíkir heimar, London og Aðal-
dalurinn. Hvað finnst ykkur um
tónlistarlífið hérna?
„Það er mjög lifandi hér og er
ekki eins mikið úti í sveitum á
Bretlandi. Til dæmis karlakórinn
Hreimur, þar eru 40-45 karlmenn
og mjög fáir sem geta lesið nótur,
þeir bara læra þetta og það finnst
mér jákvætt. Það var mikil breyt-
ing að koma hingað en við vissum
talsvert um að hverju við gengum
því Sigmar Ólafsson skólastjóri
hafði boðið okkur í heimsókn og
kynnt fyrir okkur starfið við skól-
ann og sagt okkur mikið frá lífinu
í sveitinni. Einnig þekktum við
Rangárfjölskylduna mjög vel og
höfðum hitt hana í London. Þótt
breytingin væri mikil var samt
bara gaman að fá þessa tilbreyt-
ingu og við urðum ekki eins
undrandi á hlutunum af því búið
var að segja okkur frá þeim. Mér
fundust þó mikil viðbrigði að fara
að keyra hér í snjó og klaka, en
það tókst."
Ánægð með
okkar vinnustað
- Eruð þið alveg sest að á ís-
landi?
„Ég veit það ekki. Það er ekki
gott að segja hvað við verðum
hérna lengi og við höfunt bara
ráðið okkur til eins árs í senn.
Þetta er erfitt vegna þess að við
eigum okkar skyldfólk í Bret-
landi en það kemur bara í Ijós
hvað við verðum hérna lengi,
eins og íslendingar segja."
- Fámennið, myrkrið á vet-
urna, háir þetta ykkur ekki?
„Nei, við erum svo ánægð með
okkar vinnustað og svo erum við
mikið fyrir fjölskyldu- og heimil-
islíf. Við hugsuðum okkur að
flytja frá London því okkur
fannst það ekki góður staður fyrir
krakka. Við eigum einn þriggja
ára strák, James, sem fæddist á
Húsavík. Hér er svo fallegur
staður til að vera með barn.“
- Er ekkert hér á íslandi sem
þú átt erfitt með að venjast?
„Til að byrja nxeð fannst okkur
ákaflega erfitt þegar við vorum
búin að ákveða að hafa æfingu að
kvöldlagi og búin að undirbúa
okkur, þegar svo öllu var frestað
vegna veðurs. Stundum fannst
okkur þetta svolítið leiðinlegt og
febrúar og mars geta verið sér-
lega þreytandi að þessu leyti."
- Hvað liafið þið gert um
jólin, farið heitn til Englands?
„Við fórum bara einu sinni
heim en þá var systir mín veik.
Stundum hafa gestir frá Bretlandi
komið til okkar um jólin en
stundum ekki. Okkur finnst mjög
gaman á íslandi um jólin. í Bret-
landi er þetta bara jóladagurinn
og svo búið, þar er ekki haldið
upp á aðfangadag. Hér er svo
rólegt um jólin, svo gantan og
mikið fjölskyldulíf. Hér í sveit-
inni fer fólk niikið í heimsóknir
urn jólin. Þegar við erum á ís-
landi höldum við íslensk jól en
höfum þó bresk jól á jóladag.
Sonur okkar, James, fæddist í
desember fyrir þremur árum og
ég kom heim með hann rétt fyrir
jólin. Fólk sem ég þekkti jafnvel
ekki neitt kom á aðfangadag og
færði okkur bæði lax og smákök-
ur og hafði hugsað með sér að ég
gæti ekki bakað fyrir jólin. Þetta
var gaman og við vorum þakklát
fyrir. Fólk veit að við eigum ekki
okkar fjölskyldu á íslandi og
liugsar til okkar. Mér finnst þetta
notalegt og get nefnt mörg hlið-
stæð dæmi."
Langar fyrst og fremst að
vera mamma þessi árin
„Við erum svo heppin að hafa
sveigjanleika í okkar vinnu við
Hafralækjarskóla. Sigmar Ólafs-
son, skólastjóri, vill allt fyrir okk-
ur gera svo við getum t.d. unnið
til skiptis eða saman, eftir því
sem við kjósum helst. Við þurf-
urn aldrei að hafa áhyggjur af
pössun fyrir James. Alltaf þegar
eru tónleikar býðst fólk til að
passa James fyrir okkur. Þetta er
öðruvísi í Bretlandi en þar er
fólk ekki eins duglegt að bjóða
frani hjálp sína. Nú fer James í
leikskóla.tvisvar í viku hér í sveit-
inni. Mér finnst ég mjög heppin
að geta haldið áfram að vinna og
okkur finnst mjög gott að vera
hérna, þess vegna gætum við enn
verið í Hafralækjarskóla eftir
fjögur ár.
Eg vinn þó öðruvísi hér en ég
gerði í London. Þar vann ég mik-
ið meira við að spila, kenndi
kannski tvo daga í viku en starf-
aöi síðan sem undirleikari. Hér
vinn ég við að kenna en starfa
sem undirleikari í tómstundum.
Þetta hentar mér þó vel núna því
ég mundi ekki nenna að þeytast
út og suður allan daginn til að
spila hér og þar. Nú þarf ég að
hugsa um fjölskylduna og mig
langar fyrst og fremst að vera
mamma þessi árin.“
Juliet spilar á lágfiðlu en hefur
ekki gert mikið af því eftir að hún
kom til íslands, hún lék þó á lág-
fiðluna með karlakórnum Hreim
í vor þegar hann hafði tvö skosk
lög á söngskránni.
Það hefur mikið verið að gera í
tónlistarlífinu hjá Juliet og
Robert að undanförnu. Um miðj-
an nóvember fóru þau með
Hreim suður í söngferð, helgina
eftir söng Hreimur í Hvammi,
dvalarhcimili aldraðra á Húsavík,
og þá hélt Juliet einnig tónleika á
Akureyri með Hólmfríði S.
Benediktsdóttur. Þær þurftu þó
vegna veikinda að fresta tónleik-
um sem halda átti á Húsavík 2.
des, en 1. des. var árshátíð
Hafralækjarskóla haldin og svo
kom aðventan með öllu sínu jóla-
tónlistarlffi. IM