Dagur - 17.11.1992, Qupperneq 14

14 - DAGUR - Þriðjudagur 17. nóvember 1992
Minning
Elísabet Jakobsdóttir
Fædd 18. desember 1912 - Dáin 6. nóvember 1992
VINNINGAR FJÖLDI VINNINGSHAFA UPPHÆÐ Á HVERN VINNINGSHAFA
1. 5af 5 2 3.426.168.-
dL. 4af5^ 7 104.396.-
3. 4a(5 127 9.925,-
4. 3af 5 4.993 589.-
Heildarvinningsupphæð þessa viku: 11.784.460.-
UPPl.ÝSINGAR:SlMSVARl91-681511 LUKKULINA991002
Elísabet Jakobsdóttir er látin.
Þessi hægláta kona sem ætíð lét
svo lítið fyrir sér fara, en bjó yfir
einurð og festu sem enginn setti
sig viljandi gegn. Sjálfri sér ósk-
aði hún einskis, en alla studdi
hún með ráðum og dáð. Engan
vildi hún ómaka sjálfrar sín
vegna, en var alltaf tilbúin að
rétta öðrum hjálparhönd. Og
hún kvaddi jafn hljóðlega og hún
hafði lifað.
Elísabet Sumarrós Jakobsdótt-
ir fæddist að Kleifargerði á Skaga
18. desember 1912, dóttir hjón-
anna Jakobs Björnssonar bónda
þar og Önnu Jónasdóttur. Hún
ólst upp í foreldrahúsum ásamt
bræðrum sínum Ólafi og Jóni en
kjörin voru kröpp líkt og hjá allri
alþýðu manna á þessum tíma.
Skólaganga var stutt, nokkrir
vetur í farskóla, enda mest þörf á
að geta lagt búinu lið.
Elísabet fór ung að heiman í
kaupamennsku og vann við sveita-
störf, framan af í Húnavatnssýsl-
um en til Eyjafjarðar fluttist hún
1936. Þar gerðist hún kaupakona
að Möðrufelli og kynntist Árna
Jóhannessyni frá Brunná, sem þá
var vinnumaður á Grund. Þessi
kynni leiddu til hjúskapar árið
eftir, þau giftu sig 7.12. 1937 og
fluttu heimili sitt til Akureyrar
þar sem þau bjuggu allan sinn
aldur. Þau eignuðust 7 börn;
Gunnar f. 1.3. ’38, flutningabíl-
stjóri á Akureyri, kvæntur Svövu
Engilbertsdóttur; Björgvin, f.
25.10. ’39, sjómaður, drukknaði
liðlega tvítugur 30.07. 1960;
Guðmundur, f. 23.12. ’44, stýri-
maður í Keflavík, kvæntur Sig-
ríði Kristjánsdóttur; Guðlaug, f.
03.04 ’46, sjúkrahússtarfsmaður
á Akureyri, hennar maki Haukur
Jónsson; Anna Bryndís, f. 27.08.
’47, verkakona á Akureyri, gift
Árna Elíassyni; Jakob, f. 4.5.
’49, stýrimaður á Akureyri,
kvæntur Jónu Jónasdóttur og
Edda, f. 3.2. ’52, röntgentæknir,
búsett í Lúxembourg, gift Reidar
Kolsöe.
Elísabet starfaði alla tíð utan
heimilis svo vinnudagurinn var
iðulega langur. Árni lést árið
1958 og þá þurfti hún ein að axla
byrðar heimilisins. Það fóru erfið
ár í hönd, en alltaf tókst henni að
sigrast á erfiðleikunum; vilja-
styrkur hennar og skapfesta,
ákveðni og þolgæði unnu loka-
sigurinn.
Elísabet var mikil fjölskyldu-
manneskja og undi sér best í
faðmi hennar. Á slíkum stundum
naut hún sín best, full af glensi og
gleði, fagnaði velgengni og sigr-
um fjölskyldunnar sem sínum
eigin og lék á als oddi. Árvisst
kaffiboð hennar á jóladag var
hápunktur slíkra fjölskyldufagn-
aða.
Minningarnar um Elísabetu
eru margar, en fyrir mér stendur
hjálpsemi hennar og greiðvikni
ávallt fremst fyrir sjónum. Það er
mitt lán að hafa kynnst jafn
hjartahlýrri manneskju og fylgt
henni nokkur spor á lífsleiðinni.
Guð blessi minningu hennar.
Haukur Jónsson.
MATVÖRUVERSLUN
Á BREKKUNNI
Til sölu er matvöruverslun á Akureyri í full-
um rekstri.
Hún er í eigin húsnæði, sem er 179 fm hæð og 309 fm
kjallari og mjög vel búin nýjum innréttingum og tækjum.
Húsnæðið getur fylgt eða tryggur leigusamningur.
Allar nánari upplýsingar eru veittar hjá Endurskoðun
og reikningsskil hf., Lilju Steinþórsdóttur, löggiltum
endurskoðanda, sími 96-23811.
Greiðsluáskorun
Sýslumaðurinn á Akureyri skorar hér með á gjald-
endur sem hafa ekki staðið skil á virðisaukaskatti
fyrir júlí og ágúst 1992 er féll í gjalddaga 5. október
sl., svo og gjaldföllnum og ógreiddum virðisauka-
skattshækkunum, svo og staðgreiðslu og trygginga-
gjaldi fyrir september og október 1992 er féll í ein-
daga 15. október og 15. nóvember sl. að gera skil nú
þegar og ekki síðar en innan 15 daga frá dagsetn-
ingu áskorunar þessarar.
Fjárnáms verður krafist án frekari fyrirvara fyrir van-
goldnum eftirstöðvum gjaldanna að þeim tíma
liðnum, samkvæmt heimild í 9. tl. 1. mgr. 1. gr., sbr.
og 8. gr. laga nr. 90/1989 um aðför.
Akureyri 16. nóvember 1992.
Sýslumaðurinn á Akureyri.
Hjartans þakkir til allra þeirra
sem glöddu mig á 90 ára afmælinu,
10. nóvember síðastliðinn.
Guö blessi ykkur öll.
MARÍA SIGURJÓNSDÓTTIR.
Innilegar þakkir til ykkar allra
sem glöddu mig á sjötugsafmæli mínu,
þann 8. nóvember.
Guö blessi ykkur öll.
DÝRLEIF ANDRÉSDÓTTIR,
Leirhöfn.
Fædd 26. desember 1916 - Dáin 23. september 1992
Mig langar til aö festa á blað
fáeinar línur vegna andláts
tengdamóður minnar, Ingibjarg-
ar Tryggvadóttur.
Góð húsmóðir og búkona er
nú lögð til hinstu hvíldar. Strax
og kynni okkar Ingibjargar hóf-
ust veitti ég því athygli að búið og
heimilið var hennar starfsvett-
vangur og hagur hennar nánustu,
eiginmanns og barna, var henni
efst í huga. Og margar voru ferð-
irnar hennar út í fjós að líta eftir
skepnunum ef eitthvað bjátaði á.
Ingibjörg var uppalin í Gröf í
Kaupangssveit. í sveitinni varði
hún líka vinnudegi sínum; fyrst
sem kaupakona á sveitabúum á
unglingsárunum, seinna sem
búkona við hlið eiginmanns síns
á Grýtubakka í Höfðahverfi og
seinast og lengst í Garðsvík á
Svalbarðsströnd. Þar komst ég í
kynni við Ingibjörgu og fjöl-
skyldu hennar, þegar ég kvæntist
einni dóttur þeirra hjóna, Mar-
gréti. Ég fann fljótt að ég sem
tengdasonur var kominn undir
verndarvæng Boggu og hún tók
mér sem einu af börnunum.
Mér er skýr í minni dagurinn
sem við Margrét opinberuðum
trúlofun okkar. Bogga dekkaði
borðið í stofunni með silfurborð-
búnaði og kertaljósum fyrir okk-
ur tvö, hjónaleysin. Það var
hennar aðferð til að láta í ljós
blessun sína.
Þegar ég síðar var að fara til
Noregs, nýtrúlofaður, rétti hún
mér skókassa, fullan af prjóna-
leistum og -vettlingum. Ég, sem
missti móður mína 10 ára gamall,
fann hvað það var gott að eiga
góða tengdamóður. Sú tilfinning
varð enn sterkari síðar, meðan ég
bjó hjá fjölskyldunni.
Ég man hve ég dáðist oft að
jafnaðargeði Boggu en hún var
einstaklega dagfarsprúð kona.
Því miður fór heilsu hennar hrak-
andi fljótlega eftir að þau hjónin
yfirgáfu sveitina. Samt fann ég
aldrei á henni að hún væri bitur
yfir því að vera orðin heilsulaus
svo langt fyrir aldur fram.
Sumarið 1990 kvaddi ég Boggu
í síðasta sinn.
Blessuð sé minning tengda-
móður minnar.
Leif Rörtveit.
■4' Kristbjörg Stefánsdóttir
U tanúar 1932 - Dáin 8. nóvember 1992
Fædd 22
Með nokkrum fátæklegum orð-
um langar okkur til að minnast
Kristbjargar, móðursystur okkar,
sem lést langt um aldur fram eftir
erfiða baráttu við illvígan sjúk-
dóm sem læknavísindin hafa ekki
enn unnið sigur á. Hún háði
þessa baráttu af sama viljastyrkn-
um og lífskraftinum sem ein-
kenndi líf hennar alla tíð.
Á þessari stundu minnumst við
hennar frá bernsku okkar er
Didda, eins og hún var alltaf
kölluð, kom norður í Fnjóskadal
í fríum sínum, með Hólmfríði
dóttur sína, góða skapið og
glettnina, tilbúin að grípa inn í
tilfallandi störf hvar sem hún fór.
Við munum eftir yndislegum
síðsumardögum þar sem Didda
og Óli voru mætt í heimsóknir,
„alvöru“ berjamó og náttúru-
skoðun á æskuslóðum hennar.
Sömuleiðis minnumst við heim-
sóknar þeirra nú síðastliðið sum-
ar sem var nánast sem lítið ævin-
týr. Síðast en ekki síst munum
við er leiðir okkar lágu suður til
Reykjavíkur til lengri eða
skemmri dvalar og dyr þeirra
Á heimili þeirra var ákaflega gott
að koma og allt veitt af einstak-
lega mikilli rausn.
Við munum varðveita þessar
minningar og minnast með þökk
og virðingu konunnar, sem auk
þess að skila ríflegu dagsverki,
gaf samferðafólki sinu svo ríku-
lega af sjálfri sér. Víst er að við
hin mættum margt af henni læra;
örlæti, bjartsýni, trú á lífið og
ekki síst æðruleysi.
Við sendum fjölskyldu hennar,
sem sýnt hefur af sér ótrúlega
þrautseigju og dugnað í veikind-
um hennar, þeim Ólafi, Hólm-
fríði, Guðmundi og ungu ömmu-
börnunum tveimur, okkar inni-
legustu samúðarkveðjur um leið
og við þökkum Diddu samfylgd-
ina. Okkur langar að kveðja
hana með þessu fallega ljóði úr
Smalavísum Þorsteins Valde-
marssonar:
Vor mitt, það er blæösp,
sem ber við lága sól,
blæösp í maí
undir sinufölvum hól,
blaðsmá og ung,
og hvert blað sem gull á lit,
bært fyrir logni
með undarlegum þyt.
Vor mitt, það er blæösp,
og það var á sínum stað
veturinn langa,
þar sem fönnin settist að,
ósýnilegt,
unz í allrí sinni dýrð
aftur það birtist
sem hríslan, geislum skírð.
Systkinin í Sólvangi.