Dagur - 30.09.1995, Blaðsíða 4

4 - DAGUR - Laugardagur 30. september 1995
ÚTGEFANDI: DAGSPRENT HF.
SKRIFSTOFUR: STRANDGATA 31, PÓSTHÓLF 60, AKUREYRI,
SlMI: 462 4222 • SÍMFAX: 462 7639
ÁSKRIFT M. VSK. KR. 1500 Á MÁNUÐI • LAUSASÖLUVERÐ M. VSK. KR. 125
RITSTJÓRAR: JÓHANN ÓLAFUR HALLDÓRSSON, (ÁBM.),
ÓSKAR ÞÓR HALLDÓRSSON, (ÁBM.)
AÐRIR BLAÐAMENN: AUÐUR INGÓLFSDÓTTIR,
GEIR A. GUÐSTEINSSON, HALLDÓR ARINBJARNARSON,
SIGURÐUR BOGI SÆVARSSON, FROSTI EIÐSSON (íþróttir),
INGIBJÖRG MAGNÚSDÓTTIR (Húsavíkvs. 464 1585, fax464 2285).
LJÓSMYNDARI: BJÖRN GlSLASON
PRÓFARKALESTUR: SVAVAR OTTESEN
ÚTLITSHÖNNUN: RÍKARÐUR B. JÓNASSON
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRÍMANN FRÍMANNSSON
DREIFINGARSTJÓRI: HAFDÍS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASÍMI462 5165
FRAMKVÆMDASTJÓRI: HÖRÐUR BLÖNDAL
PRENTVINNSLA: DAGSPRENT HF.
Leikhús með
framtíðarstefnu
„Getur þetta gengiö svona lengur," sagði Sunna
Borg, formaður Leikfélags Akureyrar á aðalfundi
félagsins í byrjun vikunnar þegar hún ræddi um
ástand Samkomuhússins sem hýsir blómlegt
starf félagsins. Sannarlega má húsið muna sinn
fífil fegri og ekki þarf einasta að ráðast í brýnt
viðhald heldur ekki síður að bæta allt aðgengi að
húsinu og gera það „fært" fötluðum og öldruð-
um.
Nú skal spurt hvort það er ekki einhvers virði
að hafa leiklistarstarfsemi sem dregur að sér
þúsundir áhorfenda á hverju ári? Er það ekki ein-
hvers virði að hafa leikhús sem styrkir meira en
margt annað ferðaþjónustu bæjarins yfir vetrar-
mánuðina? Er það ekki einhvers virði að metnað-
arfullt leikfélag haldi bænum inni á landakorti
menningarinnar og auglýsi hann þannig upp? Og
síðast en ekki síst skal spurt hvort það er ekki
einhvers virði að jafn blómleg starfsemi fari fram
innan veggja Samkomuhússins sem er eitt af
þeim húsum sem setja hvað mestan svip á bæ-
inn.
Öllum þessum spurningum er hægt að svara
játandi og þá er komið að þeirri niðurstöðu hvort
annað sé verjandi en þessari starfsemi og Sam-
komuhúsinu sé mörkuð framtíðarstefna sem unn-
ið er eftir. Leikfélag Akureyrar getur aldrei orðið
„popp“-málefni fyrir kosningar, svo snar þáttur í
bæjarlífinu sem það er. Það hlýtur að vera metn-
aðarmál að búa því traustan starfsgrundvöll því
forsendurnar eru nægar, eins og áður er að vikið.
Þáttur Samkomuhússins sjálfs er önnur hlið
málsins. Fullyrða má að margur gæti ekki hugsað
sér starf Leikfélags Akureyrar á öðrum stað, en
til þess þarf margt að bæta. Þau eru mörg for-
gangsverkefnin þegar hart er í ári, en að þessu
hlýtur að koma - og það fyrr en seinna.
í UPPÁHALDI
VU helst eyða frí-
stundunum með syninum
- segir Nana í Púls 180
Haustið er sá tími sem allar
Ukamsrœktarstöðvar fyll-
ast af fólki sem er harð-
ákveðið í að koma líkam-
anum loksins íalmenni-
legt lag. í Púls 180 á Akureyri er
starfsemin komin á fullt og segir
Kristjana Þorgeirsdóttir, þolfimi-
kennari og einn eigandinn, að að-
sóknin fyrstu vikurnar hafi verið
mjöggóð.
Kristjana, eða Nana, eins og hún er
oftast kölluð fluttist tilAkureyrar
sumarið 1992 og cetlaði upphaflega
að kenna hér í tvo mánuði. Röð at-
burða leiddi hins vegar til þess að
hún ákvað að vera áfram á Akureyri
og líkar vel að búa þar. „Mér líkar
vel í vinnunni og liér er mikið af
góðu fólki.“ En hvað skyldi vera í
uppáhaldi hjá þolfimikennaranum?
Hvaða matur er í mestu uppáhaldi
hjá þér?
Pasta, grænmeti og fiskur.
Uppáhaldsdrykkur?
Yfirleitt drekk ég sódavatn með
sítrónu. Ég fæ mér líka oft rauð-
vín á góðu kvöldi.
Hvaða heimilsstörf finnst þér
skemmtilegust/leiðinlegust?
Skemmtilegast finnst mér að elda
en leiðinlegast að struuja eða
vaska upp.
Stundar þú einliverja markvissa
hreyfingu eða líkamsmkt?
Ég kenni þolfimi sex daga vik-
unnar, alls 15 tíma í viku. Auk
Kristjana Þorgeirsdóttir.
þess fer ég líka stundum út að
skokka, svona fyrir sjálfa mig.
Ert þú í einhverjum klúbb eða fé-
lagasamtökum?
Ég er í alþjóðlegum þolfimisam-
tökum sem heita IDEA.
Hvaða blöð og tímarit kaupir þú?
Morgunblaðið og erlend tfmarit
um heilbrigt líferni.
Hvaða bók er á náttborðinu hjá þér?
Biblian, sem ég les allt of sjald-
an.
/ livaða stjörnumerki ert þú?
Fiskamerkinu.
Hvaða tónlistarmaður er í mestu
uppáhaldi hjá þér?
Ég hlusta yfirleitt á Sting þegar
ég er heima hjá mér en ég fæ nóg
af eróbikk tónlistinni á daginn.
Uppáhaldsíþróttamaður?
Alfreð Gíslason.
Hvað horfir þú mest á í sjónvarpi?
Fréttir og íþróttir.
Á hvaða stjórnmálamanni hefurðu
mest álit?
Jóni Baldvini því hann kann að
svara fyrir sig og eins líst mér vel
á Pétur Blöndal.
Hver er að þínu mati fegursti staður
á íslandi?
Þingvellir og Búðir á Snæfells-
nesi.
Hvar vildirðu lielst búa ef þú þyrftir
að flytja búferlum nú?
Við Gardavatnið á Ítalíu eða í
litlu spönsku sveitaþorpi sem
heitir A1 Tea.
Efþú ynnir stóra vinninginn í lottó-
inu livernig myndirðu eyða pening-
unum?
Ég hugsa að ég myndi ferðast um
heiminn.
Hvernig viltþú helst verja frístund-
um þínum?
Með Aroni syni mínum sem er
átta mánaða.
Hvað gerðir þú í sumaifríinu?
Ég var í bameignarfríi og byrjaði
svo að vinna þannig að ég tók
ekkert sumarfrí. A1
ÓAUTABORCARBRÉF
INOIMAR CUÐMUNDSSON
Öflugra, léttara, dýrara...
Þótt nú sé meira en mánuður síðan
heimsmeistaramótinu í frjálsum
íþróttum lauk hér í Gautaborg er
enn margt sem minnir á þennan
viðburð. Auglýsingaskiltum og
minjagripum með merkjum móts-
ins fækkar þó dag frá degi. Eftir
standa listaverkin, málverk sem
taka yfir gafla heilu húsanna,
minjagripir og að sjálfsögðu allar
fegrunaraðgerðirnar sem borgin
hefur gengið í gegnum. Ekki eru
allir á sama máli eins og gengur
um ágæti
svona sam-
komu. Verslana-
eigendur stóðu
margir hverjir uppi
með tap eftir að hafa
verið lofað gulli og grænum skóg-
um ef þeir hefðu nú opið lengur
en venjulega. Aldrei þessu vant
skein sólin á gesti og keppendur
allan tímann og hver nennir búða-
rápi á svoleiðis dögum? Það er þó
ólíklegt að mót af þessari stærðar-
gráðu verði haldið aftur í Gauta-
borg því að nýjar reglur kveða svo
á um að í framtíðinni geti heims-
meistaramótið aðeins farið fram í
borgum sem hafa eina milljón
íbúa eða meira og á leikvangi sem
rýmir minnst 60 þúsund manns.
Við verðum jú alltaf að setja
markið hærra og lengra, nú duga
engar
„smá-
borgir"
lengur.
Mér verður hugsað til sýning-
arinnar „Flönnun í íþróttum" þeg-
ar orðin hærra, lengra og hraðar
eru nefnd. Þetta er stærsta sýning
á hönnun íþróttabúnaðar hingað til
og hefur vakið mikla athygli.
Tískustraumarnir í íþróttunum
virðast höfða sterkt til fólks um
þessar mundir. Til dæmis er vin-
sælasta safnið í Chicago rekið af
Nike fyrirtækinu. Og hvað er til
sýnis þar? Jú, íþróttaskór!
Það er gaman að sjá hvernig
búnaðurinn hefur breyst í gegnum
tíðina þótt oft finnist manni afurð-
in í dag vera orðin hálfgerð
skrýmsli, bæði hvað varðar verð
og útlit. Hvað segið þið t.d. um
reiðhjólið Lotus Sport Carbon Ro-
ad frá árinu 1992? í stormgöngum
mældist það fara 2 sekúndum
hraðar á hvern kflómetra en venju-
lega hannað reiðhjól.
Nú getur hver og einn keypt
eintak, þ.e.a.s. ef hann getur pung-
Þannig lítur Lotus hjólið út
og kostar heilar 700 þúsund
krónur.
að út 700 þúsund íslenskum krón-
um! Hvað ætli hönnunarkostnað-
urnn sé stór hluti af verðinu?
Saga knattspyrnuskónna byrjar
að sjálfsögðu í Bretlandi. Að vísu
iðkuðu menn m.a. „höfuðspyrnu"
í Kína fyrir meira en tvö þúsund
árum og „hauskúpuspyrnu" forð-
um daga í Ameríku en ekki fer
sögum af fótabúnaði við þann leik
(þetta voru yfirleitt höfuð eða
kúpur óvinaættbálksins). Bretar
hafa leikið knattspyrnu á strætum
og torgum alveg frá 11. öld. Meira
en hundrað manns gátu verið í
hvoru liði, reglur voru nær engar,
skóbúnaður frjáls og dauðsföll tíð.
í lok 19. aldar komu fyrstu eigin-
legu knattspynuskórnir, ökklaháir
klossar, sumir með stáltá!. Smám
saman hafa skórnir orðið léttari,
minni og mýkri. Alltaf eru þeir þó
svartir. Það hefur verið sagt um
knattspyrnuskó eins og T-Fordinn
á sínum tíma: þú getur fengið
hvaða lit sem þú vilt á meðan þú
velur svart. Nýjasta nýtt eru skór
með rifflað gúmmílag ofan á táa-
hluta og neðri hluta ristar. Þetta á
víst að koma meiri hraða og snún-
ingi á boltann. Það voru tennis-
spaðar sem komu knattspyrnu-
hönnuðunum á sporið, þeir hafa
einmitt gúmmílag til að auka
hraða og snúning kúlunnar.
Eflaust muna einhverjir eftir
gamla Dunlop tennisspaðanum.
Þessi tréspaði hefur verið kallaður
„Volkswagen" tennisspaðinn því
hann var notaður án verulegra
breytinga í meira en 50 ár. Lagið á
tennisspöðunum breyttist ekki að
ráði fyrr en seint á sjötta áratugn-
um þegar öldungurinn og auðkýf-
ingurinn Howard Head ákvað að
fara að spila tennis eftir að hafa
sest í helgan stein.
Vandamálið varð hinsvegar að
blessaður karlinn hitti aldrei bolt-
ann. Hann reddaði því fljótt og
vel, stofnaði fyrirtækið Prince
ásam fleirum og framleiddi stærri
og léttari spaða! Síðan þá hafa
spaðamir verið framleiddir úr
grafíti, glertrefjum og mismun-
andi blöndum og hönnuðir eru að
sjálfsögðu ennþá að. Má bjóða þér
að kaupa Prince Graphite spaða?
Hann kostar 28 þúsund krónur!