Dagblaðið Vísir - DV - 29.07.1994, Síða 12

12
FÖSTUDAGUR 29. JÚLÍ 1994
Spumingin
Hvernig smakkast
Vatnajökull?
Spurt við Jökulsárlónið
Sigrún Hólmsteinsdóttir: Klakinn er
engu líkur. Ég vildi óska þess aö ég
gæti tekið bita með mér heim til
Englands.
Richard Appleby: Jökullinn smakk-
ast eins og einstaklega hreint vatn.
Hann myndi sóma sér vel í viskíglasi.
Björn Rúnar Guðmundsson: ís-
klumpurinn er eins og besti brjóst-
sykur.
Egill Björnsson: ísinn er svo góöur
að það mætti vel selja hann í isbúð-
um.
Snorri Jóhannesson: Jökullinn er
dálítiö harður og kaldur undir tönn.
Elín María Ólafsdóttir: ísinn er æðis-
legur. Ætii maður fari ekki að bryðja
grýlukerti næsta vetur.
Lesendur
Vafsasamt siðferði
nýaldarforystu
Magnús H. Skarphéðinsson skrifar:
í viðtali við Pressuna nýverið sagði
Guðrún Bergmann, einn af verald-
legum og andlegum leiðtogum nýald-
arhreyfingarinnar hér á landi, að
uppáhalds stangveiðá sín tii laxveiða
væri Norðurá í Borgarfirði.
Þrátt fyrir góðan ásetning þeirra
hjóna, Guðrúnar og Guðlaugs Berg-
manns í heildrænum málum, þá er á
engan hátt lengur hægt að horfa
fram hjá þeirri staðreynd, að þau
hjón eru bæði formaður og stjórnar-
maður Nýaldarsamtakanna á ís-
landi, á sama tíma og þau sömu hjón
eru með þekktustu stangveiðiein-
staklingum landsins, bæði tvö.
Það er alveg sama hvernig maður
teygir ímyndunaraflið, það er á eng-
an hátt hægt að líta á frístundaöngul-
veiðar sem hluta af uppbyggjandi
heildrænu líferni fólks. En þau hjón
hafa einmitt (og sem betur fer) verið
flestum öðrum íslendingum duglegri
að boða heildrænt lífemi bæði fyrir
einstaklinga þessarar þjóðar. Veitir
enda ekki af, líkamlegrar og andlegr-
ar heilsu þjóðarinnar vegna.
Eða hvernig eigum við, með hinar
veikburða raddir breytts lífernis og
mannúðlegra og mýkra lífs hér á
landi að geta látið taka nokkurt mark
á okkur, á sama tíma og hin opinbera
gagnrýnishtla forysta heildræns hf-
ernis á landinu stundar laxapíningar
i frístundum sínum í hinni og þess-
ari piningaránni eins og ekkert sé? -
Það er öllum ljóst að það er ekki í
tísku hér á landi að tala um tilfinn-
ingar dýra við þessa kaldlyndu þjóð,
Það er því þungur róður að fá nokk-
urn mann opinberlega til að viður-
kenna að auðvitað líður laxinn, urr-
iðinn, bleikjan, silungurinn eða bara
marhnúturinn, ólýsanlegar þjáning-
ar á meðan verið er að „veiða“ hann.
Því verður að gera þá kröfu th for-
ystu heildræns lífernis og mýkri
gilda á landinu að láta bara ekki
nokkurn mann sjá hana í stangveiði
eða við aðrar dýrafrístundapíningar
hér eða annars staðar, og helst auð-
vitað að hætta því með öhu. - Annað
er óverjandi.
„Það er á engan hátt hægt að líta á frístundaöngulveiðar sem hluta af uppbyggjandi heildrænu liferni fólks,“
segir Magnús m.a. i bréfinu.
Greiðsluþrot, lántökur og eyðsla
Jón Sig. skrifar:
í Mbl. birtist grein eftir ungan hag-
fræðing hinn 17. júní og svo aftur
þann 8. júlí um skuldir ríkissjóðs og
ríkissjóðshallann. - Auðvitað er
hægt að sjá það fyrir, og það með
lágmarkshugsun, að þjóðin stefnir
beint í greiðsluþrot. Mjög fáir stjórn-
málamenn hafa vit eða kunna skil á
hinum margnefnda ríkissjóðshalla.
Enn færri hafa áhuga eða hugrekki
til að horfast í augu við hann.
Það er háttur flestra stjórnmála-
manna að kaupa sér atkvæði með fé
skattborgaranna. Margir þeirra hafa
ekkert á sínum stjórnmálaferli gert,
annað en að vera „húmanistar",
„menningarlegir", og setja fram
kröfur á ríkissjóð og taka þátt í lán-
tökum og eyöslu án þess að blikna.
Forystumenn launþegasamtak-
anna hta á það sem sjálfsagðan hlut
að gera kröfur á ríkissjóð, einkum
þeir sem eru í forsvari fyrir opinbera
starfsmenn. Kannski eðlilegt. Þeir
geta verið eins og Palli sem var einn
í heiminum og leikið hetjur án þess
að hugsa um framtíðina eða þjóðar-
hag. Hugmyndaauðgin nær aðeins til
skattahækkana. Það er nauðsynlegt
að tala um það sem sjálfsagðan hlut,
eins og hagfræðingurinn ungi, að í
náinni framtíð verðum við í mjög
óhugnanlegri aðstöðu.
Við eigum í það minnsta að vera
menn th að skilja að um ólæknanleg-
an sjúkdóm er að ræða þótt ekki sé
til nein lækning. Þaö er betra en að
ljúga að sjálfum sér um að vandinn
sé enginn. Okkur vantar sannarlega
„almannavarnir" vegna gjaldþrots
ríkisins, svona bara til að bregðast
viö þegar skaðinn er skeður.
Hef ur Jóni Helgasyni verið haf nað?
Bjarni Guðmundsson skrifar:
Miðvikud. 27. þ.m. skrifar Jón
Helgason, alþm. og fyrrv. landbúnað-
arráðherra, grein í Tímann undir
heitinu „Sumarbóla" forsætisráð-
herra. - Ur penna ráðherrans fyrr-
verandi rennur mikh beiskja, í fyrst-
unni í garð utanríkisráðherra svo og
landbúnaðarráðherra núverandi. í
garð utanríkisráðherra vegna um-
mæla hans um ESB-málið og í garð
landbúnaðarráðherra fyrir að vera
með sjónarsph og að slá ryki í augu
bænda og telja þeim trú um að hann
sé öflugur málsvari íslensks land-
búnaðar. - Allri beiskjunni beinir
Jón Helgason síðan í einn farveg af
miklum þunga; th forsætisráðherr-
ans, Davíðs Oddssonar.
DV áskilur sér rétt
til að stytta
aösend lesendabréf.
Er þingmaðurinn Jón Helgason að
syngja sinn pólitíska svanasöng í
Tímanum sl. miðvikudag?
Þingmaðurinn segir forsætisráö-
herra gefa ótrúlegar og lítt skhjan-
legar yfirlýsingar á blaðamanna-
fundi, segir hann hafa „furöuleg viö-
horf og fullyrðingar sem hann láti
flakka í öllum orðaflaumi sínum“,
og segir hann hafa tapað húsbónda-
vaidinu. „Davíð Oddsson getur ekki
vænst þess að öðlast húsbóndavald-
ið, þó að hann feti nú í fótstpor Jóns
Baldvins í Brússel....slík vinnubrögð
verða aðeins til að auka niðurlæg-
ingu forsætisráðherra," segir Jón
Helgason svo undir lok greinar sinn-
ar.
Manni verður á að hugsa hvort
Jóni Helgasyni hafi verið hafnað af
flokki sínum sem ráðherraefni eftir
næstu kosningar, svo mikill er bitur-
leikinn í garð núverandi forsætisráð-
herra. Það er svo umhugsunarefni
fyrir Sjálfstæðisflokkinn ef viðhorf
Jóns Helgasonar endurspeglar
þankagang fleiri framámanna í
Framsókn. Ekki síst ef forysta Sjálf-
stæðisflokksins setur Framsóknar-
flokkinn efstan á óskalistann sem
samstarfsflokk að afstöðnum næstu
kosningum.
Samaniður-
staðaíBriissel
Ólafur Árnason skrifar:
í fréttum sl þriðjudagskvöld af
heimsókn forsætisráðherra til
Brússel kom fram aö honum var
tjáð nákvæmlega þaö sama og
utanríkisráðherra fyrir nokkrum
dögum og sem mest ijaðarfok
hefur orðið út af. Það liggur sem
sé fyrir að íslendingar eiga kost
á sérstakri meðferð á umsókn um
ESB-aöild sæki þeir um fijótlega.
Síðar sætum við sömu skilyrðum
og Mið-Evrópuríki. Þó kom það
skýrt fram nú hjá forsætisráð-
herra að öll samningsatriði EES-
samningsins verði í fuOu gildi
áfram hvað okkur varðar.
Atvinnu-
mótmælendur
Rósa skrifar:
Þær fara nú að verða mark-
lausar uppákomurnar með mót-
mælunum um hvaðeina; leng-
ingu skólaársins, litað gler í Iðnó,
byggingu Hæstaréttarhúss
o.s.frv. - Þetta eru eins konar at-
vinnumótmælendur og sama
fólkið í fararbroddi. Oftast konur
í meirililuta og þá flokksbundnar
í Kvennalistanum eða þá í Al-
þýðubandalaginu. - Mér finnst
hlutur einstakra íjölmiðla vera
afar kostulegur því það eru ekki
fréttir lengur þótt mótmælahóp-
ur boði til blaðamannafundar og
dreifi slagorðum t.d. með áherslu
á að „ófriður sé skollinn á í
hæstaréttarhússmálinu".
Hræðistefna-
hagskollsteypu
Emil hringdi:
Af fréttum úr efnaliagslifinu að
dæma má alveg búast við efna-
hagskollsteypu þegar kemur
fram á haustið. Og alveg örugg-
lega ef gengið verður til kosninga
og ný ríkisstjórn kemur til valda.
Ef framsóknarmenn ná þar for-
ystu er slík koUsteypa óumflýjan-
leg. Nú þegar er farið að ýja að
gengisfellingu og það af burðar-
miklum mönnum í atvinnulífinu
og viss órói er merkjanlegur í
fiskvinnslugeiranum. Maður
vonar þó í lengstu lög að ný
stjóm, verði hún mynduð, haldi
núverandi efnahagsstefnu. - Nið-
urskurði og aðhaldsstefnu.
Húsbréf með
ríkisábyrgð
Sigþór hringdi:
Eg veit ekki hvaða akkur rikis-
stjómininni er í því að afnema
rikisábyrgð húsbréfa og koma
öllu kerfinu inn í bankana. Ég
veit ekki betur en sjálfseignar-
stefnan hafi veriö og eigi að vera
helsta keppikefli okkar í íbúöa-
málum. Það er hætt við að það
dragi verulega úr þessum inn-
byggða metnaði ungs fólks, að
eignast eigið húsnæði, ef afnám
ríkisábyrgðar á húsbréfum verð-
ur til þess að bréfin missa það
traust á markaðnum sem þeim
var ætlað.
Furðulegferða-
menning
H.L.Þ. skrifar:
Er ekki alveg furðuleg ferða-
menning sem tíðkast hér við
þjóðvegina? Ég á þar við fá-
breytnina i veitingasölu. Hér og
þar eru svokallaðir veitingaskál-
ar eða sjoppur sem selja lítið ann-
að en timarit, gosdrykki og tóbak.
Einstaka staður hefur bætt við
sig hamborgurum og pylsum en
síðan ekki söguna meir. Ég und-
anskil veitingaskála sem reknir
eru með myndarbrag, t.d. í
Varmahlið, Staðarskála og í Vík
í Mýrdal. En flestir eru staðimir
annars ókræsilegir og selja varn-
ing á okurverði.