Þjóðviljinn - 15.11.1972, Side 13

Miðvikudagur 15. nóvember 1972 ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 13.

Alistair Mair:
Það
var sumar í
gær
Hún kinkaði kolli.
— Aldrei.
— Og Simon sagði að þú værir
átján ára.
— Ég varð átján i siðasta
mánuði.
Hann hristi höfuðið með hægð.
Hún fann að hann brosti.
— Jæja, ég veit svei mér ekki
hvar þú hefur alið manninn, en þú
átt mikið ólært. Hann smeygði
handleggnum inn fyrir hana með-
fram trjástofninum og þrýsti
henni að sér. — Það verður ein-
hver að kenna þér, Susan, sagði
hann mjúkum rómi, — og ég er
ekki verri en hver annar. Höfuð
hans skyggði á stjörnunóttina. —
Littu á mig, hvislaði hann. — Lok-
aðu nú augunum. Opnaðu
munninn. Slakaðu á. Þú þarft
ekkert að gera nema þú viljir það
sjálf. Láttu mig um það. En
slakaðu á. í öllum bænum slakaðu
á.
Hún fann heitan andardrátt
hans og svo mættust varir þeirra
og varir hans voru heitar og lif-
andi eins og þær höfðu áður verið
og hún var þarna lika, tungan i
honum, iðandi og leitandi og hún
reyndi að slaka á, reyndi að
hugsa ekki um að þetta var tung-
an i honum sem hún var með uppi
i sér, en hún gat ekki hugsað um
neitt nema þá skelfilegu stað-
reynd. Og um leið fann hún nýjan
óhugnað. Hönd hans var komin
inn fyrir kjólinn hennar, inn fyrir
brjóstahaldarann, hún strauk
brjóst hennar, gældi við það, svo
að geirvartan reis eins og i köldu
steypibaði og á sama andartaki
tók hún viðbragð án þess að
hugsa. Hún rak hnéð upp i nárann
á honum. Hendurnar keyrði hún i
bringuna á honum og hún var
komin burt frá honum og stóð
álengdar másandi af smán og
reiði.
— Hver fjandinn!
Henni fannst hún enn heyra
sársaukastunu hans.
— Láttu mig vera! Hún hafði
hrópað þetta. — Láttu mig vera!
Hann hafði snúið sér að henni,
rétt úr sér seinlega og hélt
hendinni enn i nAanum.
— Hafðu engar áhyggjur!
Rödd hans var hás af sárauka. —
Ég myndi ekki vilja snerta þig
Isköld reynsla
sameiningar-
mannsins
Á þessum tízkutimum sam-
einingarinnar getum vér
Stanglverjar ekki látið vorn
hlut að sameiningarmálum
eftir liggja.
Til að bæta úr áralangri
þögn vorri um þessi mál
höfum vér ákveðið að birta
grein eftir nýjan liðsmann
Stangls, flokksbundinn
Alþýðuflokkskrata, en grein
þessi hefur verið birt áður i
tveim blöðum, en allt er þegar
þrennt er.
Og h.efjum nú lesturinn:
Hátt upp til hlíða...
,,Ég fer ekki dult með þá
skoðun mina, nú sem fyrr i
þessu máli, að ég er einn af
þeim tortryggnu, en ég tel það
óskynsamlegt, að þeir sem i
dag eru trúaðastir á að sam-
eining i einu eða öðru formi,
eigi sér stað við Frjálslynda
og vinstri menn, ásamt hluta
af ungum framsóknarmönn-
um, fái ekki að sanna heilindi
og hug hlutaðeigandi aðila i
raun og sannleika. — Ekkert
annað en isköld reynsla getur
sannfært þetta fólk....
Vitneskja um það, aö hverju
er verið að ganga getur heldur
enginn veitt ennþá — einfald-
lega vegna þess, að viðræð-
urnar eru ekki komnar neitt i
námunda við neinar niður-
stöður. — Þær eru i miðjum
hliðum og fjallatoppar þvi viðs
fjarri — Það er enn ógenginn
góður spölur.
EKKERT
Á siðasta flokksþingi okkar
urðu þvi ekki teknar neinar
ákvarðanir með eða móti
samvinnu við einn eða neinn.
— Spurningin, sem við svöruð-
um var sú, — viljum við að
frekari viðræður um samein-
ingu eigi sér stað, eða að þær
verði stöðvaðar nú þegar?
Meðan jafnmargir hlutir i
þessu hugsanlega samstarfi
eru óþekktir, — eða eins og
sjómenn segja gjarnan — of
margir endar lausir, — þá tel
ég og taldi óskynsamlegt að
stöðva viðræður nú. Það
verður að fá fram niðurstöður
viðræðnanna og bera þær sið-
an undir það fólk, sem með
okkur hefur staðið i gegnum
öll áföll og hræðist ekki að
mæta fleirum.
Og hvað þá
Hvað stoðar okkur að taka
ákvarðanir um samvinnu og
samstarf i þessa átt eða hina,
ef okkar traustasta stuðnings-
fólk fylgir okkur ekki?..."
A tarna var ekki ónýtur pist-
ill.
Það á að visu ekki að þurfa
að taka það fram, en vér ger-
um það nú samt, að höfnund-
urinn er enginn annar en hinn
landsþekkti Eggert G., en vér
höfum sannfrétt að hann hafi
verið ráðinn til þess að múra
saman flokksbrotin ef úr sam-
einingu einhverra þeirra
verður.
Og hvaðer þá verið að vand-
ræðast?
Niður-Skurður
með töngum. Þú hlýtur að vera
lesbisk!
Þá hafði hún hlaupið, þrifið
kápu sina úr auðri fatageymsl-
unni, fleygt henni yfir berar axl-
irnar á hlaupunum upp stigann
sem lá gegnum garðinn hjá sam-
komuhúsinu að aðalgötunni.
Þegar hún kom i bjarma götuljós-
anna, hægði hún á sér og gekk
framhjá lokuðum búðunum, leit
undan þegar hún stikaði framhjá
unglingunum sem himdu fyrir
utan lokað veitingahúsið, gekk
burt úr miðbænum i áttina i
öryggið heima.
Nema það var ekkert öryggi
heima. Hún gat ekki létt á hjarta
sinu við neinn, ekki talað við
neinn. Og það sem hún hafði orðið
vitni að i dagstofunni, hafði verið
eins og framhald af atriðinu undir
trénu. Nema hvað það var ennþá
verra. Þau vöru gömul. Og ef það
var hræðilegt fyrir ungt fólk, þá
var það tiu sinnum verra hjá
gömlu fólki.
Þess vegna grét hún svo að
rúmið nötraði, þangað til kodda-
verið var gegnvott af tárum, þar
til Elisabet kom og settist á rúmið
hjá henni.
— Susan, sagði hún lágri
röddu.
Stúlkan hörfaði undan hugg-
andi snertingu móður sinnar.
— Láttu mig vera!
— En ég get ekki látið þig gráta
svona. Ég verð að fá að vita hvað
er að þér.
— Það er ekkert að mér.
— En þú ert ekkert barn, Sus-
an. Þú grætur ekki útaf engu.
Stúlkan grúfði andlitið niður i
heitan, votan koddann.
— Farðu!
Elisabet andvarpaði og horfði
niður á samanhnipraðan likama
dóttur sinnar.
— Ég skil ekki af hverju þú ferð
að gráta, þótt þú komir að okkur
pabba þinum að kyssast.
— Ég er ekkert að gráta af þvi.
— En þú grézt ekki áður, góða
min. Þú varst ekki grátandi
þegar þú komst. Þú leizt inn i
stofuna, og áður en við gátum
komið upp orði, þá hljópstu burt.
Og svo kem ég að þér i þessu
ástandi. Hvað á ég að halda?
Stúlkan kreisti rúmteppið svo
að hnúarnir hvitnuðu, en hún
sagði ekkert. Sitt hárið féll fram
yfir andlitið og huldi roðann.
Þegar Elisabet lagði milda hönd
á bera öxl hennar, fann hún
hvernig vöðvarnir drógust saman
og veigruðu sér við snertingunni.
Hún neyddi sjálfa sig til að fjar-
lægja höndina.
— Heyrðu mig, Súsan, sagði
hún bliðlega. — Þú verður að
skilja þetta. Við pabbi þinn elsk-
um hvort annað. Þess vegna
gengum við i hjónaband. Og ef
maður elskar einhvern, þá langar
mann að kyssa hann og sýna
honum ástaratlot. Og það breytist
ekki þótt fólk eldist. Við höfum
verið gift lengi, sennilega óra-
tima i þinum augum. Við elskum
hvort annað ennþá. Og okkur
langar stundum til að vera eins og
þegar við vorum ung. Og við njót-
um þess ennþá að vera ein
saman. t kvöld héldum við að við
værum ein. Svo komst þú og ég
kem að þér svona hágrátandi, og
ég veit ekki hvers vegna.
Kjökrið i stúlkunni var ögn að
sefast. Án þess að lyfta höfðinu
frá koddanum, þreifaði hún niður
i kápuvasa sinn eftir vasaklút.
Elisabet fann hann handa henni.
— Susan, segðu mér eitt. Af
hverju komstu svona snemma
heim?
— Af þvi ég vildi það. Ég vildi
það bara.
— En hvað varð til þess að þú
vildir það?
— Ekki neitt! Hún kreisti orðið
út á milli samanbitinna tanna og
hélt samanvöðluðum klútnum
upp að munninum. — Ekki neitt.
Elisabet settist upp. Nú var hún
orðin áhyggjufull. Og það var til-
gangslaust að sækja Peter. Hún
yrði að fást við þetta sjálf. Hún
talaði eins léttum rómi og hún
gat, þreifaði fyrir sér.
— Kom vinur Simonar?
- Já.
— Hvernig var hann? Hún beið.
Ekkert svar kom. — Hét hann
ekki Philip Carr?
— Jú.
— Og hvernig var hann? Simon
hefur talað um hann, en ég hef
aldrei séð hann. Hvernig var
hann?
— Ágætur.
— Dansaðirðu við hann?
- Já.
MIÐVIKUDAGUR 15. nóvember.
7.00 Morgunútvarp.
Veðurfregnir kl. 7. 00, 8.15
og lO.lúFréttirkl. 7. 30, 8. 15
(og forustugr.dagbl.) 9.00
og 10.00 Morgunbænkl. 7.45.
Morgunleikfimi kl. 7.50.
Morgunstund barnanna kl.
8.45: Ingibjörg Jónsdóttir
heldur áfram að segja sögu
sina ,,Helgi stendur i
striðu” (3) Tilkynningar kl.
9.30. Þingfréttir kl. 9.45.
Létt lög milli liða. Ritn-
ingarlestur kl. 10.25: Séra
Kristján Róbertsson les bréf
Páls postula (4). Sálmalög
kl. 10.40: Bethesda-kórinn i
Klakksvik i Færeyjum
syngur; Jógvan við Keldu
stjórnar. Fréttir kl. l.OO.
Tónlist eftir Grieg: Lille-
mari Ostvig syngur nokkur
lög. Philharmoniu-hljóm-
sveitin leikur Sigurð Jór-
salafara, svituj fyrir hljóm-
sveit: Georg Weldon stj.
Josef Suk og Josef Hála
leika Sónötu nr. 3 i c-moll
op. 45 fyrir fiðlu og pianó.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25. Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 Við vinnuna: Tónleikar.
14.15 Ljáðu mér eyra. Séra
Lárus Halldórsson svarar
spurningum hlustenda.
14.30 Siðdegissagan: „Gömul
kynni” eftir Ingunni Jóns-
dóttur. Jónas R. Jónsson
bóndi á Melum byrjar lestur
bókarinnar. (1)
15.00 Miðdegistónleikar: ts-
lenzk tónlist.
a. Hljómsveitarsvita eftir
Helga Pálsson. Hljómsveit
Rikisútvarpsins leikur.
b. Lög eftir Pál Isólfsson.
Guðmundur Jónsson syng-
ur; Ólafur Vignir Alberts-
son leikur £ pianó.
c. Lög eftir Sigvalda Kalda-
lóns, Jón Leifs. Steingrim
Hall og Sigfús Einarsson;
Ingvar Jónasson leikur á
fiðlu og Guðrún Kristins-
dóttir á pianó.
d. Lög eftir Bjarna
Þorsteinsson. Karlakór
Reykjavikur syngur; Páll
P. Pálsson stj. Einsöngvar-
ar: Sigurður Björnsson og
Guðrún Tómasdóttir.
16.00 Fréttir.
16.15 Veðurfregnir. Tilkynn-
ingar.
16.25 Popphornið. Jón Þór
Hannesson kynnir.
17.10 Tónlistarsaga.Atli Heim-
ir Sveinsson sér um þáttinn.
17.40 Litli barnatiminn. Þór-
dis Asgeirsdóttir og Gróa
Jónsdóttir sjá um þáttinn.
18.00 Létt lög. Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.20 Bein lina til stjórnarand-
stöðunnar. Jóhann Hafstein
formaður Sjálfstæðisflokks-
ins og Gylfi Þ. Gislason for-
maður Alþýðuflokksins
svara spurningum hlust-
enda. Fréttamennirnir Arni
Gunnarsson og Einar Karl
Haraldsson stjórna þættin-
um.
20.00 Kvöldvaka.
a. Einsöngur Guðmunda
Eliasdóttir syngur lög eftir
Jórunni Viðar, Höfundurinn
leikur á pianó.
b. Klerkurinn á Klaustur-
hólum.Séra Gisli Brynjólfs-
son flytur fjórða frásögu-
þátt sinn.
c. I mannfagnaði. Auðunn
B Sveinsson fer með frum-
ort kvæði d. Grjótrullan,
saga eftir Ingólf Jónsson frá
Prestbakka. Höskuldur
Skagfjörð les.
e. Uin islenzka þjóðþætti.
Arni Björnsson cand. mag
flytur þáttinn.
f. Kórsöngur Alþýðukórinn
syngur undir stjórn dr.
Hallgrims Helgasonar.
21.30 Að tafli. Ingvar As-
mundsson flytur skákþátt.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir.
Útvarpssagan: „Utbrunnið
skar” eftir Graham Greene.
Jóhanna Sveinsdóttir heldur
áfram lestri þýðingar sinn-
ar (11).
22.45 Iljassþátturi umsjá Jóns
Múla Árnasonar.
23.30 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
MIÐVIKUDAGUR 15. nóvember 1972
18.00 Tciknimyndir.
118.35 Týndi konungssonurinn.
l«..sa íynai Konungssomnn.
Leikrit byggt á ævintýra-
leiknum Konungsvalinueft-
ir Ragnheiði Jónsdóttur. 1
og 2. hluti. Leikstjóri Kristin
Magnús Guðbjartsdóttir.
Leikendur Kristján Jóns-
son, Þórunn Sveinsdóttir,
Erna Gisladóttir. Gunnar
Kvaran, Sævar Helgason,
Guðrún Stephensen o.fl.
Aður á dagskrá 16. nóvem-
ber 1969.
19.05 Hlc.
20.00 Fréttir.
20.25 Veður og auglýsingar.
20.30 Páskaliljur handa
frúnni. Brezkt sjónvarps-
leikrit úr flokki gaman-
leikja eftir Ray Galton og
Alan Simpson. Leikstjóri
David Askey. Aðalhlutverk
Stratford Johns og Patsy
Rowlands. Þýðandi Óskar
Ingimarsson. Ekkillinn
Lawrence Warner hefur
orðið að sjá á bak fimm ást-
rikum — og vandlega lif-
tryggðum — eiginkonum.
En það er dýrt að hirða
sómasamlega um fimm
leiði og kaupa blóm á þau
öll. Herra Warner fer þvi
brátt að svipast eftir konu
til að fjármagna þessi
útgjöld og önnur
20.55 Maður er nefndur: Árni
óla, ritstjóri. Markús örn
Antonsson ræðir við hann.
21.30 Snilldarverkið (The
Horse’s Mouth) Bandarisk
gamanmynd frá árinu 1958,
byggð á sögu eftir Joyce
Cary. Leikstjóri Ronald
Neame. Aðalhlutverk Alec
Guinness, Kay Walsh og
Renee Houston. Þýðandi
óskar Ingimarsson.
Myndin greinir frá list-
málara og brösóttum við-
skiptum hans við yfirvöldin
og ýmsa góðborgara.
Jimson málari er snillingur
á sinu sviði, en undarlegur i
háttum. Sifellt er hann, vilj-
andi eða óviljandi, að reita
einhvern til reiði — og á
stundum fótum fjör að
launa.
23.00 Dagskrárlok.
Auglýsingasiminn er 17 500
DIOÐVIUINN