Þjóðviljinn - 13.06.1973, Blaðsíða 5
Miövikudagur 13. júni 1973. ÞJOÐVILJINN — SÍÐA 5
Nýi togara
flotinn og
framtíðin
fiskimál
^eftir Jóhann J. E. Kúld^
Það fjölgar óðum i skuttogara-
flota okkar Islendinga. Ný skip
koma frá skipasmiðastöðvum
fjögurra landa, frá Noregi, Pól-
landi, Spáni og Japan. Þetta eru
togarar frá 400 - 500 tonna stærð
upp i 1000 tonn, samkvæmt þeim
mælingarreglum sem nú gilda.
Þá er verið að smiða nýjan skut-
togara i Stálvik af minni geröinni
fyrir Siglfirðinga eftir norskri
teikningu. Þar með erskuttogara-
smiði hafin hér á landi. Þetta er
mikið átak og ekki gert fyrr en á
slðustu stundu, þegar ekki varð
lengur undan þvi komizt að
endurnýja togaraflota okkar.
Þegar þannig er i pottinn búið
er alltaf hætta á einhverjum mis-
tökum i byrjun og þvi miður þá
hafa þau lika verið gerð hér i
nokkrum mæli. Ég held að hinir
nýju skuttogarar séu yfirleitt góð
sjóskip sem eru fær um að taka á
sig vond veður á opnu hafi, enda
verður svo að vera.
Þegar ég tala um mistök, sem
hafi átt sér stað við smiði
skipanna i byrjun, á ég við
misjafnlega góðan búnað þeirra
til veiða.
Skip, sem ekki eru búin
grandara-spilum, eru t.d. ekki
fullkomin veiðiskip, ef nota þarf
flotvörpu, en veiðar með henni
hafa aukizt mikið hin siðari ár,
eftir að farið var að veiöa ýmsa
fiskistofna með vörpu upp i sjó,
eins og t.d. karfa. Ég held að allir
séu nú sammála um, að þessi.
búnaður verði að vera i hinum
nýju skuttogurum okkar þótt
menn gerðu sérekki ljósa þörfina
á þvi i byrjun, eins og þvi miður
dæmin sanna.
tJr þessu verður þvi að bæta
eins og sjálfsagt er. En þegar
búnaður skipanna frá hinum
ýmsu löndum er athugaður og
samanburður gerður þá kemur
ótvirætt i ljós að norsksmiðuðu
skuttogararnir eru með
langfullkomnasta búnaðinn. I
þeim er eftirtalinn búnaður sem
ekki er i hinum skuttogurunum. t
fyrsta lagi stöðugleikageymar,
sem gera það að ver'kum að
skipin velta minna i vondu
sjólagi, svo að vinna verður
auðveldari og vinnuafköst betri. t
ööru lagi flotvörpurúlla þar sem
varpan biður tilbúinnotkunarsvo
að varla tekur svipstundu að
skipta frá veiðum með botnvörpu
yfir i veiðar með flotvörpu.
t þriðja lagi eru vatnsvélar i
skipunum sem vinna nægjanlegt
vatn úr sjó til allrar notkunar um
borð, þ.á.m. til isframleiðslu. 1
fjórða lagi er snigill og
þrýstiloftsbúnaður sem flytur
Isinn frá isgeymslunni þangað
sem hann er notaður gegnum
slöngu, svo að ekki þarf nema
þrýsta á hnapp til að opna fyrir
isrennslið. Eins og fram kemur af
þessari upptalningu minni stuðlar
allur þessi búnaður að þvi, að
gera veiðiafköst meiri, jafnhliða
þvi að vinnan um borð verður
léttari.
Norðmenn, sem eru ein af allra
yngstu togveiðiþjóðunum, standa
nú i fremstu röö með
vinnuhagræðingu um borð i sin-
um skuttogurum og hafa þar um
algjöra forustu. Ég hef bent á
þessa staðreynd i fjölda greina á
Framhald á bls. 15.
Með skuttognrum koma ný
og bætt vinnubrögð
Með skuttogurunum koma ný
og bætt vinnubrögð hvað viðvikur
allri meðferð á fiski. Fyrstu skut-
togararnir sem komu til Isafjarð-
ar frá Noregi voru innréttaðir
fyrir isvarinn fisk i kössum, eins
og japönsku skipin að stórum
hluta. Sú reynsla, sem siðan er
fengin, ryður brautina um að
fiskikassar verði almennt teknir
i notkun um borð i islenzkum
skipum þar sem hægt er að koma
þeim við og eins við fiskiðjuverin
i landi. Hér er það
hagkvæmnisjónarmið sem knýr á
um breytta tilhögun. tsvarinn
fiskur úr kössum þýðir verðmeiri
fiski fyrir sjómenn og útgerðar-
menn og_ betra vinnsluhráefni
fyrir fiskvinnslufyrirtækin i
landi. Nýtingin á kassafiskinum
er syo góð að fiskur isvarinn úr
stium kemst þar ( engan
samjöfnuð. Það er þessi góða
reynsla sem nú knýr á um að
fiskikassar verði teknir i notkun
eins fljótt og möguleikar frekast
leyfa. Nýjasti skuttogari okkar
íslendinga, Júni, eign
Bæjarútgerðar Hafnarfjarð-
ar.systurskip Bjarna Benedikts-
sonar, sem kom til Hafnarf jarðar
á sjómannadaginn, sótti nokkur
þúsund fiskikassa til Noregs á
heimleið og kom með hingað til
notkunar. Þetta er hin eðlilega
þróun i fiskveiöi og fiskvinnslu-
málum og er gleðilegt til þess að
vita, aö við tslendingar skulum
nú vera orðnir þátttakendur i
henni.
Landhelgin er framtíð
Islendinga
Oll okkar skipakaup og bygging
nýrra og fullkomnari fiskiðjuvera
er bundið þvi i nánustu framtið,
að okkur takist að varðveita og
verja fiskimið okkar á
landgrunninu. Að við fáum frið til
að hagnýta á skynsamlegan hátt
fiskistofna þá sem tilheyra
islenzkum miðum. Um þetta
sjónarmiö veröur öll islenzka
þjóðin að standa sameinuð i
órjúfandi fylkingu, þvi þetta er
barátta um hennar lif.
Málin standa þannig i dag, að
margir af fiskistofnum Norður-
Atlanzhafsins eru ýmist fullnýttir
eða ofnýttir og munar þar mest
um fiskveiðar framandi
stórþjóða, sem sækja á mið okkar
og annarra strandþjóða. Fáum
við 50 milna landhelgina fyrir
okkur eina á framtið okkar sem
fiskveiða- og fiskvinnsluþjóðar að
vera tryggð um langa framtið.
Matvælaframleiðsla er i dag og
verður um alla framtið tryggasta
framleiðslugreinin og þar eru
framtlöarmöguleikar okkar Is-
lendinga.
Einn af nýju skuttogurunum —Guðbjartur tS 16.
Msparar MQRG
MðRG ÞÚSIIND KRÚNUR
GO 0 HO S GARÐASTRÆTI 11
lClLlLlllr^F S/Mf 200 80
Hátalara-box sem hægt er að fullgera heima. í einum
kassa færð þú hátalara og tóndeilir, teikningar og
fullkomnar upplýsingar hvernig samsetning á að vera.
Hægt er að smíða t. d.: 40-70 watta hátalara-box,
4-8 ohm, 28-35.000 HZ, 40 lítra, eða 50-70 watta
hátalara-box, 8 ohm, 20-20.000 HZ, 80 lítra.
Hringið eða skrifið og leitið nánari upplýsinga. Svo
er verzlunin auðvitað opin og þar getur að líta meðal
annars stereo-hljómtæki og útvörp.