Þjóðviljinn - 14.10.1973, Síða 7

Sunnudagur 14. október 1973. ÞJóDVILJINN — SIÐA 7
Yfirlitsmynd af ólafsfjarðarkaupstaö. Myndin er tekin til vesturs. Vestast sést nýtt fbúðahverfi þar sem aðalicga er byggt i seinni sfö

Myndirnar tók
Óskar Gíslason
fyrir Þjóöviljann
Höfnin
Mikil atvinna
Togarinn
Félagslíf
Þaö er viðar tjörn i miðbænum en I Reykjavik. Þessi mynd er tekin við
tjörnina á ólafsfirði, cn þar um liggur aðalgata bæjarins, búin varan-
Björn Þór Ölafsson,
kennari á Ölafsfirði, er
fréttaritari Þjóðviljans í
þeim bæ. Hann var hér á
ferð á dögunum og sagði
okkur ýmistíðindi að norð-
an sem við birtum hér á
síðunum. Ennfremur birt-
um við hér myndir Öskars
Gíslasonar frá Ólafsfirði
með myndatextum þar
sem Björn Þór hefur lagt
okkur til efnið.
A vegum bæjarins hafa sára-
litlar sem ertgar framkvæmdir
verið i sumar. Unnið hefur verið
að endurnýjun á hitaveitukerfi
bæjarins og nú er byrjað að bora
fyrir heitu vatni þvi bærinn fer
stækkandi og neyslan eykst. Þá er
verið að byggja nýja álmu við
gagnfræðaskólann. Aðrar fram-
kvæmdir eru ekki teljandi á veg-
um bæjarins sjálfs. Er minna um
framkvæmdir á vegum bæjarfé-
lagsins nú en löngum áður.
1 sumar átti að bæta við
viðleguplássi i höfninni og fé hef-
ur fengist til þess. Hins vegar er
ekkert farið að vinna viö það enn,
hvað sem veldur.
Atvinna hefur verið mjög góð
siðan við fengum togskipiö Ólaf
bekk. Er greinilegt að togarinn og
afli hans hefur valdið hreinni
byltingu i atvinnulifinu. Nú fellur
ekki úr dagur i frystihúsinu. Bæj-
arstjórnarmeirihluti Sjálfstæðis-
flokksins á Ólafsfirði mætti hins
vegar teljast langt leiddur ef
ha'.in viðurkenndi að rikisvaldið
heiði meðfyrirgrciðslusinni ráðið
úrsiitum um tiikomu togarans.
Bærmn á 1/3 i togaranum,
hraðfrystihús Magnúsar Gamali-
elssonar 1/3 og Hraðfrystihús
Ólafsfjarðar á 1/3, en bærinn á
aftur meirihluta i þvi siðast-
nefnda. Bæjarfélagið er þvi i
rauninni aðalatvinnurekandinn á
staðnum og meirihlutinn i bæjar-
stjórn neyddist til þess að fylgja
þeirri stefnu eftir að einstakling-
ar höfðu lagt niður skottið og allt
atvinnulif var i kalda koli.
Um tima var ástandið svo bág-
borið — i þrjú til fjögur ár — að
legu slitlagi.
fólk var atvinnulaust i stórum stil
fimm til sjö mánuöi á ári og það
var vegna þess beinlinis að út-
gerðarmenn voru að losa sig við
skip sin og selja þau i burtu.
Smáútgerð er nú töluverð á
Olafsfirði og hefur heldur aukist.
Menn gera þá gjarna að afla sin-
um sjálfir. Einnig er talsvert um
trilluútgerð og uppistaða vinnslu-
fisks Hraðfrystihúss Ólafsfjarðar
var löngum trilluaflinn.
Auk þess fólks sem stafar við
sjávarútveginn er vert að geta
byggingamannanna. Þeir hafa
mikið að gera, enda mikið byggt á
Ólafsfirði um þessar mundir.
Samgöngur erujafnan erfiðar.
Múlavegurinn er aðalsamband
okkar við umheiminn að vetrin-
um, Lágheiðinni er ekki haldið
opinni eftir að tekur að snjóa.
Okkur finnst að ekki sé nógu
mikið gert af þvi að halda Múla-
veginum opnum yfir veturinn og
við teljum að eðlilegra væri að
moksturinn væri á okkar vegum á
Ólafsfirði.
Ólafsf jörður er 5 km langur fjörður, sem skerst til
suðvesturs úr utanverðum Eyjafirði milli Hvann-
dalabjargs og ólafsfjarðarmúla. Við botn fjarðarins
stendur ólafsfjarðarkaupstaður með liðlega eitt
þúsund ibúa.
Sjávarútvegurinn er grundvöllur atvinnulifsins.
Nokkru fyrir aldamót myndaðist byggð þar sem
kaupstaðurinn er nú, og árið 1905 var Ólafsfjörður
löggiltur sem verslunarstaður, en hlaut kaupstað-
arréttindi árið 1944. Bærinn er hitaður upp með
jarðhita og þar pr stór sundlaug sem nýtur jarð-
hitavatnsins.
Aðalleiðir á landi frá ólafsfirði eru tvær. önnur
fram ólafsfjörð inn á Lágheiði um Fljót til Skaga-
fjarðar. Þar er aðeins sumarvegur. Hin er um
Ólafsfjarðarmúla. Þeirri leið er yfirleitt haldið op-
inni að vetrum.
í ólafsfirði er læknissetur, sjúkraskýli, skyldu-
námsskólar og iðnskóli. Bæjarstjóri er Ásgrimur
Hartmannsson.
Félagslif á Ólafsfirði hefur ver-
ið heidur dauft siðustu árin og á
það við alla félagsstarfsemi allra
aðila. Við kennum ýmsu um, en
þó fyrst og fremst sjónvarpinu.og
æ færri fást til þess að starfa að
félagsmálum. Jafnvel iþróttalifið
er að dofna þó menn bregði sér af
og til á skiði yfir veturinn. En það
er ekki bara sjónvarpinu að
kenna að menn eru daufari i fé-
lagsstarfsemi. Hér er einnig
sama vandamál og alls staðar
annars staðar, sem fylgir i kjölfar
vaxandi atvinnu. Þegar menn
þræla svona myrkranna á milli
verða þeir lika daufari i pólitik-
inni. Þvi miður.