Þjóðviljinn - 13.12.1973, Blaðsíða 13

Finimtudagur 13. desember 1973. ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA 13
— Nei, það var enginn.
— Attu við að þaö hafi ekkert
verið sagt?
— Já. Það var ekki sagt orð. Ég
sagði halló hvað eftir annað og
þrýsti á A-hnappinn og allt hvað
eina. en það gerðist ekki neitt. Ég
heyrði bara eitthvert undarlegt
hljóð, rétt eins og einhver kynni
ekki á simann, og svo var tólinu
allt i einu skellt á og þar með
búið.
— Já, það hlýturað hafa verið
einhver sem kunni ekki á simann.
sagði Eileen. — Það er svo
alvanalegt. sérstaklega núna
eftir að nýju simarnir komu með
öllum merkjunum og þriggja
pensa peningum i staðinn fyrir
penný. Það ruglast margir alveg i
riminu. En ekki Lindy. Það hefur
áreiðanlega ekki verið hún.
— Nei. Þetta er vist alveg rétt
hjá þér, Eileen. Þegar ég hugsa
mig betur um, þá held ég lika að
þetta hljóti að vera skýringin. En
þá — ég veit svei mér ekki
hvernig ég á að lýsa þvi — þá
fannst mér endilega sem mann-
eskjan i hinum endanum,sem for-
klúðraði öllu, væri i vandræðum,
reglulega miklum vandræðum og
reyndi i öngum sinum að ná sam-
bandi við mig. Ef ég hefði ögn
meira hugmyndaflug, hefði ég
sagt að eitthvað þarna minnti á
hugsanaflutning — eins og ein sál
sendi neyöarkall til annarrar —
en auðvitað trúi ég ekki á svo-
leiðis vitleysu. En þegar timinn
leið og hún kom ekki og ég fór
heim og það kom i ljós að það var
koldimmt i húsinu, já, þá fannst
mér þetta allt á eina bókina lært,
ef þú skilur hvað ég á við.
— Og hvað heldurðu núna?
spurði Eileen og einblindi ennþá á
hann. Stundarkorn horfðust þau i
augu, rannsakandi og áköf, eins
og þau leituðu að visbendingu,
merki, einhverju sem þau vissu
ekki sjálf hvað var.
Svo yppti Geoffrey öxlum og
brosti.
— Ég held satt að segja að við
séum að æsa okkur alltof mikið
upp, sagði hann. — Það er mér að
kenna, ég veit ekki hvers vegna
ég fylltist þessari hræðslu alveg
að ástæðulausu. Lindy birtist
áreiðanlega á næstunni og gefur
skýringu á þessu öllu. Þangað
til finnst mér að við ættum að fá
okkur drykk, svona undir
svefninn. Hvað vilt þú, Eileen?
Sherry eða gin? Hann gekk að
skápnum. Hann var bersýnilega
búinn að gleyma að Eileen bragð-
aði aldrei áfengi.
Hún gerði ekkert til að minna
hannn á það. Hún brosti aðeins
dálitið feimnislega og minnti allt i
einu á skólastelpu með dökka
bauga undir augunum af þreytu.
— Nei — nei þakk fyrir, ég held
ekki. Ég verð að koma mér heim.
Hún stóð upp og Rósamunda
var svo slæm af höfuðverknum að
hún gerði ekkert til að halda i
hana. Enda höfðu þau ekki meira
aö segja og vandamáliö virtist þvi
óljósara og ruglingslegra, þvi
meira sem um það var rætt. Hún
stóð upp með erfiðismunum og
fylgdi Eileen til dyra. Hún tók
ekki eftir þvi, að leirinn á skónum
hennar, sem nú var þornaður,
flagnaði af i hverju spori. Já,
þegar hún kom til baka og sá litlu
Brúðkaup
Laugardaginn 3. nóv. voru gef-
in saman i Bústaðakirkju af séra
Ólafi Skúlasyni Halldóra Þóris-
dóttir og Ásgeir Ragnarsson.
Heimili þeirra verður að Litla-
gerði 8, Rvk.
Ljósmyndastofa Þóris
Laugavegi 178, simi 85602
CELIA FREMLIN
KÖLD
ERU
KVENNA-
RÁÐ
dökku klumpana sem lágu i röð
þvert yfir stofugólfið, gat hún
ekki strax áttað sig á þvi hvað
þetta var eiginlega.
14
Lögmál tilfinninganna eru allt
öðru visi en lögmál stærð-
fræðinnar. Þegar syrtir i álinn er
ekki óvanalegt að bjartsýni
mannsins aukist, þvi minni lik-
ur sem eru fyrir hagstæðum
árangri, vegna þess að einhver
sálræn heilsubótarstarfsemi upp-
hefs sjálfkrafa. Og það var ef til
vill ástæðan til þess, að Geoffrey,
sem kvöldið áður hafði ekki getað
upphugsað neina einustu
skýringu á þvi að Lindy léti sig
vanta eitt kvöld, hafði næsta
morgun á reiðum höndum að
minnsta kosti tylft af frambæri-
legum ástæðum fyrir þvi að hún
kom ekki heldur heim um nóttina.
Áður en Eileen fór til vinnu,
hafði hún komið yfir um til að
segja frá þvi að Lj ndy heföi ekki
sýnt sig enn. Það var Geoffrey
sem fór til dyra og upp i svefn-
hverbergið gat Rósamunda heyrt
raddir þeirra risa og hniga i ró-
legum sveiflum meðan þau yfir-
Sunnudaginn 21. okt. voru gefin
saman i Neskaupstað af séra Jó-
hanni S. Hliðar Hugrún Rafns-
dóttir og Jón Kristjánsson. Heim-
ili þeirra verður að Brimhóla-
braut 25, Vestmannaeyjum.
Ljósmyndastofa Þóris
Laugavegi I78,simi 85062
buðu hvort annað með sennileg- ,
um skýringum. — Aö Lindy
' hefði ef til vill lagt skila-
boð til kærulauss nágranna
sem gleymt heföi að koma
þeim til skila? Að hún hefði
reynt að hringja allt kvöldið, en
eitthvað hefði verið að simanum?
| Að hún hefði ilenst hjá einhverj-
um vinum eftir veislu? Tilgáturn-
ar hentust á milli þeirra eins og
þau væru i boltaleik og hvorugt
; þeirra sló vindhögg eða missti
; boltann. uns þau komu sér saman
I um að leiknum væri lokið og földu
boltann á öruggum stað. sem sé i
öruggri vissu þess að eflaust
lægju skilaboð til Geoffreys á
skrifstofunni og Eileenar i búð-
inni. A meðan yrði Rósamunda að
sinna Sjanghó. Geoffrey kom upp
stigann með lyklana að ná-
grannahúsinu dinglandi á litla-
fingri.
— Þér finnst það allt i lagi. er
það ekki, Rósamunda? spurði
hann eða lýsti öllu heldur yfir, svo
öruggur var hann um samstarfs-
vilja hennar. — Þú röltir bara
eftir veginum með hann smáspöl
nokkrum sinnum. og ef enginn
kemur til hádegis, þá gefurðu
honum dós af þessum hundamat,
hvað svo sem hann nú segir. liann
er ekki sérlega hrifinn af honum,
segir Eileen, en hann verður að
láta sér hann lynda þangað til
Lindy kemur.
En hún kemur ekki til baka,
hugsaði Rósamunda sljólega. Ég
verð lika að fóðra hann á morgun.
Og hinn daginn og þar næsta dag
— alltaf — eða þangað til þau
ákveða að gefa einhverjum hund-
inn. Hvað skyldi það taka langan
tima? Hve íangan tima heldur
fólk i vonina?
— Ég skal gera það, sagði hún
vélrænt og óskaöi þess eins að
Geoffrey færi svo aö hún gæti aft-
ur skriðið upp i rúm. Hið eina sem
hún þráði var að fá að liggja þar
og sofa klukkutimum saman uns
höfuðverkurinn og þreytan hyrfu.
Og það hlyti að fara að koma að
þvi. 1 ár var talað um eins dags
flensu, og þvi skyldi hutv fara verr
út úr henni en aðrir? Strax og
Geoffrey færi farin, ætlaði hún til
Dawsonhjónanna og biðja þau að
annast hudninn. Það myndu þau
áreiðanlega gera með glöðu geði,
annað þeirra eða bæði, einkum ef
veðrið var gott.
Veðrið var reyndar ekki sér-
lega gott, en þokan var næstum
horfin og frú Dawson var reiðu-
búin aö annast hudninn. Hún tók
góða og gilda þá skýringu að
Lindy væri að heiman i nokkra
daga, og þegar ltósamunda var
búin að skila lyklunum og taka til
i eldhúsinu, þreytt og klaufaleg,
skreiddist hún feginsamlega upp i
óumbúið rúmið. Hún lá með lokuð
augun og hugsaði um allt það sem
hún hafði látið ógert. Óhreini
þvotturinn hlóöst upp — og hún
hafði ekki hreinsað baðherbergið
— það var svo ótal margt — en
það gæti beðiö til morguns. A
morgun liði henni áreiðanlega
betur. A morgun kæmi i ljós að....
Ilvaðkæmi i ljós? Rósamunda
uppgötvaði að hún hlaut að hafa
sofnað i miðjum vangaveltum
sinum, þvi að nú sá hún að liðið
var fram á morgun, að vetrarsól-
in þokaðist nær hádegisstað og
fyllti ósnyrtilegt svefnherbergið
daufu, fölu ljósi.
Og siminn hringdi. Hún
skreiddist fram úr rúminu, stakk
fótunum i inniskóna og var komin
hálfa leið niður stigann, þegar
sviminn heltók hana á ný. Hún
hafði flýtt sér alltof mikiö. Hún
varð að stansa andartak og halda
dauðahaldi i handriðið, meöan
myrkrið hvolfdist yfir hana og
fjarlægðist á ný, þá hélt hún á-
fram, undrandi yfir þvi að siminn
skyldi ennþá vera að hringja, þvi
að þetta virtist hafa staðið yfir
heila eilifð.
— Halló, sagði hún hásum rómi
og þrýsti tólinu að eyranu. —
Halló. Nú vissi hún, að enginn
myndi svara, að ekkert myndi
heyrast annað en þögn og lágur
andardráttur. Samt sagði hún
,,Halló” einu sinni enn og heyröi
strax smellinn þegar tólið var
lagt á hinum megin.
Auðvitað var þetta henni sjálfri
að kenna, hún hefði átt að segja
simanúmerið sitt eins og vera
bar, eða „Þetta er Rósamunda
Fielding” eða „Þrýstið á A-
hnappinn” eða eitthvað i þá átt.
Hún hafði ekki verið sérlega
hjálpleg við hina draugalegu veru
sem hringdi til hennar.
En það skipti svo sem engu
Fimmtudagur 13. desember
7.00 Morgunútvarp.
Veðurfregnir kl. 7.00, 8.15 og
10.10. Morgunleikfimi kl.
7.20 Fréttir kl. 7.30, 8.15 (og
forustugr. dagbl.) 9.00 og
10.00. Morgunbæn kl. 7.55
• Morgunstund barnanna kl.
8.45: Böðvar Guðmundsson
heldur áfram söguna um
..Ogn og Anton” eftir Erich
Kastner (6). Morgunleik-
finii kl. 9.20. Tilkynningar
kl. 9.30. Þingfréttir kl. 9.45.
Létt lög á milli atriða. Við
sjóinn kl. 10.25: Bergsteinn
Á. Bersteinsson íiskmats-
stjóri l'lytur erindi: Is-
lendingar og hafið. Morgun-
popp kl. 10.40: Thin Lizzy
loika og syngja. Illjóin-
plötusafnið kl. 11.00:
'lendutt. þáttur G.G.).
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkvnningar.
12.24 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 A Irivaktinni. Margrét
G uðmundsdóttir kynnir
óskalög sjómanna.
14.30 Siðdegissagan: Saga
Eldeyjar-lijalta eftir Guð-
iniiiKl G. llagalin.Ilölundur
les (22)
15.00 M iðdegislónleikar:
Gömul tónlist. Ilans Ulrich
Niggemann og Kammer-
hljómsveil Emils Seilers
leika Konsert i G-dúr eltir
Johann Joachim Quantz.
llans-Ulrich Niggemann,
Ulrich Grehling og Karl
Heinz Lautner leika Sóniilu i
F-dúr eftir Johann Bottlieb
Graun. Werner Neuhaus,
llans Flummacher, Helmut
Hucke, Werner Mauruschat
og Conccrtium Musicum
hljómsveitin leika Sinfóniu
konsertanta i B-dúr l'yrir
fiðlu, selló, óbó og gagott
eltir Joseph Haydn: Frizt
Lehan stj.
16.00 Fréttir. Tilkynningar.
16.15 Veðurfregnir.
16.20 Þopphornið.
16.45 Karnatiiiii: Guniiar-
V a I d i m a r ss o n s t j ó r n a r.
a. ,,Níu nóttum fyrir jól
kem ég til nianiin" Þáttinn,
sem ljallar um ýsman að-
draganda jólanna l'lytja auk
Gunnars: Kjartan Ragnars-
son, Vilborg Arnadóttir og
M i m i r Völundarson.
b. „Sandhóla-Fétur” eftir
t'. Wcstergaard. Þorsteinn
V. Gunnarsson les kal'la úr
sögunni, sem Eirikur
Sigurðson islenzkaði.
17.30 Framburðarkennsla i
ensku.
17.40 Tónleikar. Tilkynningar.
18.30 Fréttir. 18.45. Veður-
fregnir. 18.55 Tilkynningar.
19.00 Veðuspá Daglegt mál
Helgi H. Halldórsson
cand.mag. flytur þáttinn.
19.10 Bókaspjall.
Umsjónarmaður: Sigurður
A. Magnússon
19.30 I skimunni.Myndlistar-
þáttur i umsjá Gylfa Gisla-
sonar
19.50 Kinsöngur f útvarpssal:
llalldór Vilhelmsson syngur
við undirleik Guðrúnar
Kristinsdóttur. a. ,,Horna-
fjörður" eftir Ingunni
Bjarnadóttur b. „Joe Hill”
eftir Earl Robinson c. ,,Hold
on”, þjóðlag d. „Stökur"
cftir Jón Asgeirsson e. „Go
down Moses”, negrasálm-
ur.
20.05 Leikrit: „Lifsins krydd"
eftir Sumerset Maugham,
Þýðandi Ingibjörg Stephen-
sen. Leikstjóri: Sveinn
Kinarsson. Hersónur og
leikendur: Ashenden,
Þorsteinn O. Stephensen,
Ashenden, Guðmundur
Magnússon, Lady Hod-
marsh, Herdis Þorvalds-
dóttir, Millicent hertogafrú,
Geirlaug Þorvaldsdóttir,
Scallion, lávarður, Hétur
Elnarsson, Rosie Driffield,
Þóra Friðriksdóttir, Mary-
Ann, Auður Guðmundsdótt-
ir, Ellen, Guðrún Alfreðs-
dóttir, Presturinn, Ævar R.
Kvaran, Frestfrúin, Þóra
Borg, Galloway, Kjartan
Ragnarsson, Frú Barton
Tralford Guðbjörg Þor-
bjarnardóttir, Allgood New-
ton Sigm. O. Arngrimsson,
Amy Droffield Sigriður
Hagalin, þjónn Klemenz
Jónsson
21.45 „Leiðsla", hljómsveitar-
verk eftir .lón Nordal.
Hljómsveitin „Ilarmonien”
i Bergen leikur: Karslen
Andersen stj. Arni
Kristjánsson flytur inn-
gangsorð.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurl regnir. Kvöld-
sagan: Miniiiiigar Guðrún-
ar Borgfjörð. Jón Aðils
leikari les (13).
22.35 Manstu eflir þessu’.’Tón-
listarþáttur i umsjá Guð-
mundar Jónssonar pianó-
leikara.
23.20. Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
FRÁ HOFI
Hjá okkur fáið þið feikna úrval af garni
fyrir handprjón, vélprjón og hekl.
Alla hugsanlega liti,
bæði fyrir vél- og handþvott.
Iiandavinna fyrir veturinn:
veggteppi, púðar og klukkustrengir
með gobelin- og demantsspori,
tvistsaumi og krosssaumi.
Svo eru Rýja- og Smyrnatcppi,
bæði ámáluð og úttalin, frá mörgum iöndum.
Handavinnupakkningar til jólagjafa.
SENDUM t PÓSTKRÖFU.
Simar:
1-67-64 (garndeild).
1-91-33 (handavinnudeild).
HOF, Þingholtsstræti 1.
FfUG mim HLJOMLISTAIiMAWA
útvegdr yður hljóðfœraleikara
og hljómsvéitir við hverskonar tœkifœri
Vinsamlegast hringið í 2025S milli kl. 14-17