Þjóðviljinn - 23.03.1975, Blaðsíða 10

10 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Sunnudagur 23. marz 1975.

Sölutregða
á
rauðvíni
Paris 25/3 — Landbúnaðar-
málaráðherra Frakklands,
Jacques Tirebouchon, hélt nýlega
blaðamannafund i Paris, þar sem
hann skýrði blaðamönnum frá
þeim miklu erfiðleikum, sem
franskur landbúnaður á nú við að
etja. Sagði hann að sölutregðan á
frönskum landbúnaðarafurðum
væri svo mikil, að neyðarástand
rikti i mörgum héruðum landsins,
og mætti búast við bændaupp-
reisnum viða ef þessu héldi
áfram. Ráðherrann sagði að þótt
frönsk yfirvöld hefðu aldagamla
þjálfun i þvi að berja niður
bændauppreisnir, væri þó ekki
vafi á þvi að ólgan i landbúnaðar-
héruðunum væri bein ógnun við
lýðræðið i Frakklandi og jafnvel i
Evrópu.
Hann taldi að aðalástæða þess-
ara erfiðleika væri sölutregða á
frönsku rauðvini þvi að Norður-
evrópubúar drykkju sáralitið af
vini miðað við Frakka og þess
vegna væri þar enga markaði að
finna. Nefndi hann það sérstak-
lega sem dæmi að islendingar
drykkju tiu sinnum minna en
frakkar og sagði að ástandið væri
litið betra annars staðar. Ráð-
herrann sagði að enginn vafi léki
á þvi, að féllust Norðurevrópubú-
ar á að auka vinneyslu sina svo að
hún næði sama marki og i Frakk-
landi myndu opnast svo miklir
markaðir fyrir franskan vinút-
flutning, að það eitt nægði til að
rétta landbúnaðinn við — og
bjarga e.t.v. Evrópu frá hreinu
öngþveiti. Hann sagði að lokum
að hann hefði rætt málið óform-
lega við ráðamenn ýmissa landa,
og hefðu þeir fallist á, að ef á-
standið versnaði enn i Frakk-
landi, væri varla annað að ræða
en hefja stórfellda áróðursher-
ferð fyrir aukinni vindrykkju á
Norðurlöndum, lækka verðið á
rauðvini til muna og reyna að
koma þeim sið á, að hver fullorð-
inn maður drykki a.m.k. einn
litra af vini á dag, eins og nú er
talið hæfilegt i Frakklandi. Svo
gæti hæglega farið að þetta
reyndist eina leiðin til að viðhalda
efnahagslegu og stjórnmálalegu
jafnvægi i Evrópu.
Örkin hans
Nóa fundin
Hinn kunni þýski blaðamaður
og íslandsvinur Bergur Mann
(launsonur rithöfundarins
Tómasar) hefur haldið þvi fram i
blaðagreinum, sem vakið hafa
mikla athygli, að örkin hans Nóa
hafi hvergi annars staðar strand-
að en á Mælifellshnjúk i Skaga-
firði. Fékk hann þessa merku
hugmynd, þegar hann las i bibliu-
skýringum Muggeridge að Ara
þýðir mælir á hebresku og rat
fellshnjúkur á fornesperantó.
Hann fór siðan i könnunarferð til
íslands i fyrrasumar, en á leið-
inni rófubeinsbrotnaði hann i
sundlauginni i Varmahlið, svo að'
hann komst aldrei á leiðarenda.
Nú er hann að semja greinar um
þetta mál til að safna fé i leiðang-
ur, sem væntanlega verður farinn
næsta sumar i þvi skyni að finna
örkina. Bergur Mann hefur farið
þess á leit við þáttinn Á stangli að
hann gangist fyrir fjársöfnun á
íslandi til að styrkja leiðangur-
inn, og mun dálkurinn fúslega
taka við fjárframlögum. Næst-
komandi sunnudag mun ritstjóri
dálksins einnig grafa 100 brenni-
vinsflöskur við hátiðlega athöfn
við fætur Mælifellshnjúks, þar
sem Nói saup sem kunnugt er,
leiðangursmönnum til hressingar
og hvatningar, og eru allir skag-
firðingar velkomnir.
Þott myndasagan sem
sænski málarinn Jörg
AAuller segir með lista-
verkamöppu sinni, 20 ár,
fjalli um byggðaþróun í
hans heimalandi,á sú „þró-
un" svo margt sameigin-
legt með því sem hefur
verið að gerast hér á ís-
landi síðustu áratugina að
myndirnar eiga ekki síður
erindi til okkar. Sagan
snýst um smáþorp, lítið
bleikmálað hús og reyndar
lika um hvítan kött, en þar
sem við getum því miður
ekki birt myndirnar í litum
sést litla hvíta kisa varla
nema sem hvítur punktur á
einstaka mynd.

Einu sinni var smáþorp.
Nokkur hús og lítil kirkja.
Kringum þorpið voru kýrn-
ar á beit innanum fífla og
sóleyjar og bóndinn plægði
frjósama moldina. Krakk-
arnir hlóðu stíflu í læknum
og létu pappírsbáta sigla á
tjörninni. Hvítur köttur
spásseraði eftir götunni og
allt var rólegt kringum
litla, bleikmálaða húsið.
Nokkur ár eru liðin og
komin girðing kringum
bleika húsið. Kýrhaginn
hefur breyst í akra, lækur-
inn rennur gegnum steypt
ræsi og í stað gömlu stein-
brúarinnarer kominn mal-
bikaður vegur. Það er á-
gætt að baða sig í tjörninni
og hægt að keyra í bíl alvea
niður að henni. Nokkur hús
hafa bæst við og járn-
.brautarferðirnar eru orðn-
ar þéttari. En enn leikur
litla hvíta kisa sér hjá
kornakrinum.
Hvað nú? Þeir eru farir að
fella trén þar sem krakk-
arnir voru í tarsanleik við
akurinn þar sem hagi
kúnna var áður. Ný hljóð
hafa komið til sögunnar,
meiri skellir í lestinni og
gerast? Bleika húsið bíður
í ofvæni, en krakkarnir
leika sér enn á malarveg-
inum og hvíta kisa situr
girðingarstaur,
svolítið hissa.
kannski
olíutankar gnæfa yfir það
og vöruflutningarnir með
lestinni eru alltaf að auk-
ast. Fleiri reykháfar rísa
yf ir þorpið og reykurinn úr
þeim virðíst ekki beinlinis
hreinn. Þungar vélskófl-
ur grafa í moldinni frjóu.
Bleika húsið virðist hafa
minnkað. Tveir risastórir
En ennþá er plc
snjókarl krakk;
kráka gargar í tc
trésins.
Völdundur, stúd. theol.