Þjóðviljinn - 16.11.1975, Blaðsíða 13

12 SÍÐA —ÞJÓÐVILJINN Sunnudagur 16. nóvember 1975.
Sunnudagur 16. nóvember 1975. ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA 13
Dagstund með
bifvélavirkjum á
Bifreiða-
verkstæðinu Stilling
EIGUM
ALDREI
FRÍ
liragi Stefánsson
— Flestir menn ciga fri frá
störfum þegar þeir eru komnir
heim til sin á kvöldin eða um
helgar, en viö bifvélavirkjar eig-
um aldrei fri. Við getum ekki sest
inni stofu heima hjá okkur utan
hins venjulega vinnutima i ör-
uggri vissu þess að eiga frikvöld
eða helgi. Maður er ekki fyrr bú-
inn að koma sér fyrir, fyrr en
siminn fer að hringja og þá eru
það annaðhvort kunningjar eða
viðskipta vinir verkstæðisins, sem
maður á eða vinnur hjá. Þeir
þurfa nauðsynlega að komast
þetta eða hitt, en biilinn fer ekki i
gang, eða Ijósin virka ekki eða þá
eitthvað annað. Kannski er þetta
mest þreytandi fyrir mann við
þetta starf að vera bifvélavirki og
ég veit að svona er þetta hjá öll-
um i stéttinni, að meira eða
minna leyti.
Það er Bragi Stefánsson eig-
andi Bifreiðaverkstæðisins Still-
ing, sem þetta segir en við stóðum
við á verkstæðinu hans dagstund
fyrir skömmu til að fræðast um
það þýðingarmikla starf i bil-
væddu þjóðfélagi nútimans — bif-
vélavirkjun.
Bragi Stefánsson er búinn aö
reka eigið bifreiðaverkstæði frá
árinu 1958. — Ég byrjaði með
verkstæði vestur á Hringbraut, i
húsi Jóns Loftssonar, siðan flutti
ég mig enn vestar, eða á Ægissið-
una og loks hingað aö Grensás-
vegi 11.
— Allir atvinnurekendur
barma sér, Bragi, sumir segja
það búmánnsbarlóm, en hvernig
gengur þér að reka bifreiðaverk-
stæði i dag?
— Já, þú segir nokkuð, en ég
hygg að það sé enginn búmanns-
barlómur þótt ég segi að það sé
erfitt. Og erfiðleikarnir stafa af
þvi að útseld vinna er of lágt
reiknuð i dag. I slikri óðaverð-
bólgu sem geisað hefur hér und-
anfarin misseri höfum við ekki
fengið að hækka útselda vinnu i
takt við hækkanir sem orðið hafa.
t dag er útseld vinna tæplega þús-
und krónur á timann, en það hef-
ur verið reiknað út að hún þyrfti
að vera tæplega 1200 kr. á timann
og ég held þvi fram að hún þyrfti
að vera um 1300 kr. á timann til
þess að eitthvað vit sé i að reka
svona verkstæði. Allur fasta-
kostnaður hefur hækkað svo gif-
urlega að við erum orðnir langt á
eftirhvað þessu viðkemur. Og við
þær aðstæður sem verkstæðin eru
rekin um þessar mundir verður ó-
eðlilega mikið álag á starfsmenn-
ina.
— Er ekki árstiöasveiflur eða
„tarnir” eins og það er stundum
kallað, hjá bifvélavirkjum?
— Jú, það er alltaf lang mest að
gera yfir sumartimann. Bæði er
Starfið getur sjálfsagt lika verið skemmtilegt
Kriðþjófur Friðþjófsson, útlærður kjötiðnaöarmaður, en núverandi bif vélavirkjanemi
\ÍÓ|l(
and aflm
Q/ i
Straufría sængurfataefnið er nú
fyrirliggjandi í mörgum mynztrum \
og litum. i
Einnig í saumuðum settum.
Kærkomin gjöf, hverjum sem hlýtur.
Sparið húsmóðurinni erfitt verk,
sofið þægilega og lífgið upp á litina
í svefnherberginu.
Reynið Night and Day og sannfærizt.
Samband íslenzkra samvinnufélaga
Innflutningsdeild
Sambandshúsið Rvik sími28200
Kikt undir bilinn
að þá eru allir rólfærir bilar á
ferðinni og eins hitt að mjög
margir, einkum fullorðið fólk,
leggur bilum sinum yfir veturinn,
þannig að álagið verður mest á
okkur yfir sumarið. Einnig kem-
ur þar auðvitað til að menn aka
meira yfir sumarið, en veturinn
og slit á bilum þvi eðlilega meira.
Og svo kemur það einnig til aö
bifreiðaskoðun á sér stað yfir
sumarið, eða frá vori og fram á
haust. Allt þetta veldur þvi að
meira verður að gera yfir sumar-
ið en veturinn.
— Er vinnuaflsskortur i bif-
vélavirkjun?
— Ég veit það ekki nákvæm-
lega, i það minnsta hef ég aldrei
þurft að kvarta yfir þvi að hafa
ekki getað fengið mannskap og
svo mikið er vist að færri komast
að við að læra bifvélavirkjun, en
vilja. Ég hygg þess vegna að það
sé ekki vinnuaflsskortur i grein-
inni.
— Er bifvélavirkjun erfitt
starf?
— Það má hiklaust telja hana
það á þessum venjulegu verk-
stæðum. Mjög mikil pressa er á
mönnum að ljúka tilteknu verki
fyrir ákveðinn tima, eigendur bif-
reiðanna standa jafnvel yfir þeim
á meðan verið er að gera við bil-
inn Hinsvegar hygg ég að það sé
ekki svo erfitt að vera á verk-
stæðum hjá ákveðnum fyrirtækj-
um, þar sem aðeins er gert við
bifreiðar viðkomandi fyrirtækis.
Þá verður vinnan jafnari og álag-
ið á mannskapinn minna.
— Ekki verður það nú samt af
bifvélavirkjuninni skafið að það
er óhreinleg vinna?
— Þvi er ég ekki sammála. Það
fer allt eftir hverjum og einum.
Sumir menn eru slik snyrtimenni
að það sér aldrei á þeim, aðrir eru
óhreinir frá hvirfli til ilja næst-
um ihvaða starfi sem er. Aðstaða
öll á bifreiðaverkstæðum nú til
dags er orðin það góð, húsakynni
stór, björt og hreinleg, að menn
geta unnið við þetta starf án þess
að vera svartir uppfyrir haus.
Eins þekkist það varla lengur i
það minnsta á stærri og betur
búnu verkstæðunum að menn
liggi á pappaspjaldi eða hlera
undir bilum. Nú eru notaðar lyft-
ur ef vinna þarf undir bil og þá
geta menn staöið uppréttir við
vinnu sina. En auðvitað fer aldrei
hjá þvi að eitthvað sjái á mönnum
i þessu starfi, það er þess eðlis.
— Þar sem bifreiöum hefur
fjölgað mjög mikið á siöustu ár-
um hér á landi er kannski ekki ó-
eðlilegt þótt spurt sé hvort verk-
stæðum hafi fjölgað i hlutfalli viö
það?
— Sennilega hefur þeim ekki
fjölgað i hlutfalli við bifreiöa-
fjölgunina hér á landi. Að visu
hefur hinum svo nefndu sérhæföu
verkstæðum fjölgað nokkuð,
verkstæöi sem eingöngu gera viö
til að mynda bremsur eða raf-
kerfi o.s.frv. En samt held ég aö
fjölgun þeirra hafi ekki haldið i
við fjölgun.
— Er betri afkoma hjá þeim
verkstæðum sem sérhæfa sig?
— Sennilega er þaö nú. Með þvi
móti næst meiri vinnuhraði en
Hvíli mig á þessu
þegar ég lýk prófi
sagði
Sigurður
Geirsson
sem lýkur
prófi í
bifvélavirkjun
næsta vor
k
— Blessaður vertu, þetta er
helvltis drulludjobb og ég er á-
kveðinn i að hætta I þessu þegar
ég lýk prófií vor, sagði Sigurður
Geirsson, lærlingur I bifvéla-
virkjun hjá Braga Stefánssyni
er við ræddum við hann um
starfið.
— Hvað er svona leiðinlegt
við þetta starf?
— Æ, þetta er allt hálf leið-
inglegt, annars er þetta kannski
ekki verra en margt annað,
maður fær bara leiða á hvaða
starfi sem er þegar til lengdar
lætur. Svo er það lika að maður
er bundinn við starfið i þessi
fjögur ár sem maður er að læra
og finnst kannski það frjálsræði
sem fæst þegar náminu lýkur
svo mikilvægt.
— Finnst þér starfið erfitt?
— Ekki svo mjög, það getur
auðvitað verið það á stundum,
en yfirleitt er þetta ekki erfiðis-
vinna.
— Kannski sóðalegt?
— Nei, alls ekki, þaö fer bara
eftir hverjum og einum. Sumir
eru svartir uppfyrir haus þótt
ekki sjái á mönnum sem vinna
við hliðina á þeim. Bæði er það
aö húsnæðið er orðið það gott og
tækni svo mikil við viögerðir að
menn geta verið sæmilega
hreinir við þetta starf.
— Hvernig er kaup hjá lær-
lingum núna?
— Iss, þetta er skitakaup. Ég
hef lært á lærlingskaupi og
hugsa að það borgi sig þegar allt
kemur til alls. Með þvi móti fær
maður skólann greiddan, en ef
menn læra á verkamannakaupi
eins og sumir gera, þurfa þeir
að greiða skólann sjálfir. Hins
vegar held ég að kaup bifvéla-
virkjasveina sé all þokkalegt
miðað við aðrar starfsgreinar.
Sigurður Geirsson nær og Þórir
Þarna með Sigurði var að
vinna ungur piltur sem er að
hefja nám i bifvélavirkjun.
Hann heitir Þórir Jónasson og
er á svokölluðum reynslutima
sem er þrir mánuðir, en á þeim
tima á meistarinn að gera það
upp við sig hvort honum likar
við lær'linginn og lærlingurinn
hvort honum likar við meistar-
Jónasson
ann og starfið. Þórir sagði að
honum likaði starfið mjög vel,
þætti vinnan skemmtileg og
væri ákveðinn i að halda áfram.
Annars sagðist hann litið hafa
fengið að koma nálægt viðgerð-
um ennþá, bara fylgst með og
hjálpað til eins og gengur hjá
lærlingum I iðnaði á fyrstu mán-
uðunum. —S.dór
þegar menn vinna við margs-
konar viðgerðir, en þess ber
einnig að geta, að vinnan verður
enn sveiflukenndari hjá þeim
verkstæðum sem sérhæfa sig. Við
til að mynda vorum upphaflega
aðeins með stillingar, en það var
ekki nóg,þannig að við höfum tek-
ið að okkur hvers konar viðgerðir.
— Nú fer það i vöxt að skorað
sé á bifreiðaeigendur að koma
með bifreiðar sinar til reglubund-
innar skoðunar á verkstæði, er
þetta til hagsbóta fyrir bifreiða-
eigendur?
— Alveg tvimælalaust. Með þvi
MYNDIR OG
TEXTI S.DÓR
móti má koma i veg fyrir alls-
konar smábilanir sem geta
skemmt út frá sér auk þess sem
þær geta valdið þvi að menn eru
stopp hingað og þangað. Þá vita
menn lika alltaf I hvaða ástandi
bifreiðin er, hvað má bjóða henni
og þurfa ekki að leggja i neina
tvisýnu, þurfi þeir að fara eitt-
hvað út fyrir bæinn á þeim.
Mönnum er ráðlagt að koma með
bifreiðar sinar til eftirlits á 10
þúsund km fresti og ég býst við að
það sé nokkuð nærri lagi, fer að
visu nokkuð eftir stærð, og teg-
undum bila en almennt hygg ég
að þetta sé réttur mælikvarði. Ég
þori alveg að fullyrða það, að með
reglubundnu eftirliti á bilum sin-
um spara menn sér stórfé i við-
gerðarkostnaði þegar frá liður,
sagði Bragi aðlokum. —S.dór