Þjóðviljinn - 14.01.1976, Blaðsíða 13

Miðvikudagur 14. janúar 1976. 1 JVII.JINN — SIÐA 13
Bylur
og skaf-
renningur
í Reykjavík
í gær:
Þrátt fyrir að ekki sé nema vika
liöin frá þvi að vanbúnir bilar til
vetraraksturs lokuðu allri umferð
i Reykjavik að kalla, virðast
menn ekkert hafa af þvi lært. 1
gær gerði aftur mjög slæmt veður
i borginni, hvassviðri með ofan-
komu og skafrenningi og urðu
flestar götur þegar Utfyrir mið-
borgina kom, illfærar, samt voru
Bílar sátu
fastir á
öllum götum
menn að reyna að brjótast áfram
á smábilum, keðjulausir, jafnvel
ekki einu sinni á snjódekkjum og
auðvitað gat ekki nema eitt gerst,
þeir sátu fastir um alla borg og
lokuðu hverri götunni á fætur
annarri.
Og svo slæmt var veðrið, að ef
menn á velbUnum bilum þurftu að
stoppa vegna skussanna, þá skóf i
skafla fyrir framan og aftan bil-
ana þannig að vont var að ná sér
af stað aftur.
Snjóplógar, heflar og mokst-
urstæki voru á þeytingi um alla
borg að ryðja götur og tókst
gatnahreinsunarmönnum furðu
vel að halda aðal leiöum i borg-
inni opnum, þannig aö sæmilega
fært var til Uthverfanna. Veðrið
gekk niður um kl. 17 i gær og þvi
fór allt betur en i siðustu viku
þegar menn voru fleiri klukku-
stundir að komast heim til sin i
Uthverfi borgarinnar.
—S.dór
MIÐNEFND HERSTÖÐVAANDSTÆÐINGA:
Enn sannast að herinn
er ekki hér til varnar
1 yfirstandandi fiskveiðideilu
hefur enn einu sinni komið á-
þreifanlega iljós það, sem fyrir
löngu var vitað, að bandariski
herinn er ekki hérlendis Islandi
til varnar. Breski flotinn hefur
ráðist á islenskt varðskip innan
islensku fjögurra milna land-
helginnar og áreitt islenskt haf-
rannsóknaskip án þess að
bandariski herinn hér á landi
hafi gripið til nokkurra gagnað-
gerða.
Þetta sýnir ótvirætt, að stað-
setning Bandarikjahers hér-
lendis og þátttaka tslands i Nató
er eingöngu miðuð við hags-
muni Bandarikjanna og stór-
velda Vestur-Evrópu, ekki sist
Bretlands sem vegna baráttu is-
lendinga fyrir yfirráðum yfir
fiskimiðum sinum hefur verið
það riki, sem Islandi hefur staf-
að mest hætta af siðan siöari
heimsstyrjöld lauk, og hefur
þrivegis farið með herflota á
hendur islendingum á þvi
timabili.
Jafnvel þótt sivaxandi andUð
islendinga á Nató og á banda-
risku herstöðvunum hérlendis,
knýi valdhafa Nató til að kalla
bresku herskipin af Islandsmið-
um, mun slikt aðeins gerast
gegn þvi að islenska rikisstjórn-
in semji við breta um veiði-
heimildir i islenskri fiskveiði-
lögsögu.
Ljóst er að Bretland hlýtur að
tapa þessu þorskastriði, ef is-
lendingar sýna einurð og sam-
heldni i baráttunni, meðal ann-
ars vegna þess, að liklegt er að
alþjóðleg viðurkenning á 200
milna fiskveiöi- og auðlindalög-
sögu sé skammt undan. Vara
ber þvi við þeim blekkingaleik,
sem islensk stjórnarvöld eru að
setja á svið i þeim tilgangi að
gefa Nató heiðurinn af fyrirsjá-
anlegum sigri islendinga i fisk-
veiðideilunni.
Um leið og miðnefnd her-
stöðvaandstæðinga fagnar vax-
andi baráttu islenskra sjó-
manna og annarrar alþýðu,
jafnt gegn samningum um
veiðiheimildir sem og gegn
Nató og herstöðvunum og lýsir
yfir samstöðu með aðgerðum
viðsvegar um land i þessu
skyni, varar hUn við öllum hug-
myndum um að nota Nató og
herstöðvarnar sem skiptimynt i
deilunni við bresk stjórnarvöld.
Rétt er aö benda á þá stað-
reynd, að tilgangur Nató er að
vera hernaðarleg brjóstvörn
auðvaldsins i heiminum og
heimsvaldastefnu þess. Hlut-
verk Nató er að tryggja valda-
kerfi auðvaldsins og berjast
gegn tilraunum smáþjóða og
þróunarlanda til eignarréttar á
auðlindum sinum, hvar sem slik
barátta fer fram, — nU hér á Is-
landsmiðum, þar sem breskt Ut-
gerðarauðvald stundar rán-
yrkju i skjóli Nató-herskipa.
Barátta islendinga fyrir lifs-
hagsmunum sinum er þvi óhjá-
kvæmilega jafnframt barátta
gegn Nató og herstöðvum þess
hér á landi.