Þjóðviljinn - 28.03.1976, Page 10
10 StÐA — ÞJODVILJINN Sunnudagur 28. mars 1976
Hvernig stendur á þvi, spurði
gesturinn, að það er skrúfa i kjöt-
bollunni minni? — Tja, þarna
sjáiðþér, sagði þjónninn — billinn
þrengir jafnt og þétt að hestinum.
Frúin er að skoða tólftu gæsina
og leggur hana tU hliðar ypptandi
öxlum. Afgreiðslukonan réttir
henni þrettándu gæsina og segir:
Ef að maðurinn þinn hefði verið
svona kræsinn þá værir þú ógift
enn.
Djöfullinn og CIA, bandariska
leyniþjónustan, eiga það sam-
eiginlegt, að bæði eru þau alls-
staðar nálægt. — SUddeutsche
Zeitung.
Hann er nú 75 ára. Enblýantur
og ritvél eru samt enn hans
daglegt brauð. —■ úr afmælis-
grein.
Dr. med. Jörgen B. Dalgaard,
,prófessor i réttarlækningum við Háskól-
ann i Árósum flytur fyrirlestur um
Umferðarslys og
varnir gegn þeim
mánudaginn 29. mars kl. 17.00 i Norræna
húsinu.
Allt áhugafólk velkomið.
Fyrirlestur þessi er fluttur á vegum
Læknadeildar Háskóla Islands Umferðar-
ráðs, og Norræna hússins.
NORRÆNA
HÚSIÐ
Tilboð
óskast i eftirtaldar bifreiðar, er verða til
sýnis þriðjudaginn 30. mars 1976, kl. 1-4 i
porti bak við skrifstofu vora Borgartúni
7:
Volvo 144 fólksbifreið árg. 1973
Volvo 142 fólksbifreið árg. 1970
Volga Gaz 24 fólksbifreið árg. 1972
Willys Wagoneer torfærubifreið árg. 1971
Volkswagen 1200 fólksbifreið árg. 1972
Land Rover'bensin árg.1970
Til sýnis á athafnasvæði Pósts og sima að
Jörfa:
Volvo vörubifreið árg. 1961 með 2ja tonna
vökvakrana.
Bedford vörubifreið 4x4 2ja drifa árg. 1966
með spili, ógangfær.
David Brown drátttarvél árg. 1964 með
vörulyftara.
Tilboðin verða opnuð sama dag kl. 17:00
að viðstöddum bjóðendum.
Réttur áskilinn að hafna tilboðum sem
ekki teljast viðunandi.
INNKAUPASTOFNUN RÍKISINS
BORGARTÚNI 7 SÍMI 26844
„Trilla” óskast
Óska eftir að kaupa 11/2 til 3 tonna trillu.
Þarf að vera með góða vél. Upplýsingar i
sima 23762.
INGIBERG
MAGNÚSSON
SKRIFAR
UM MYNDLIST:
Draumur
og veruleiki
Saga Steinunnar
,,Á árunum upp úr 1920 bjó i
Reykjavik verkakona, sem hét
Steinunn. Hún vaskaði fisk úti á
vetrum. Þegar ekki var vinna við
fiskþvottinn, vann hún við kola-
burð til jafns við karlmenn. Hún
sá fyrir lömuðum eiginmanni sin-
um og fjórum börnum þeirra. ör-
orkubætur og fjölskyldubætur
þekktust ekki þá. Sjálfstætt fólk
varð að bjarga sér eftir bestu
getu.
Myndirnar eiga að segja sögu
Steinunnar og um leið sögu ann-
arra verkakvenna á þessum ár-
um. Við sjáum Steinunni við
vinnu sina, i fátæklegu stofunni
sinni, og við sjáum hana i hópi
syrgjenda við kirkjudyr, þegar
hún hefur misst son sinn i sjóinn.
Sex aðrir fórust i það skiptið. Sorg
Steinunnar er harmur okkar
allra, litillar þjóðar sem horfir á
eftir sonum sinum i haföldurnar,
öld af öld, ár frá ári. Sorgin sú er
jafn nærri i dag og hún var i gær.”
Þessa sögu segir Maria H.
ólafsdóttir i máli og myndum, á
sýningu sinni i Norræna húsinu.
Maria er vel menntuð og vel ög-
uð listakona með langan náms- og
starfsferil að baki. Hún hefur búið
i Danmörku um áratuga skeið, en
þó eru myndefni hennar rammis-
lensk. Þess sér viðast stað i verk-
um Mariu að lifsbarátta þeirrar
kynslóðar sem hún kynntist i
æsku, er henni enn ofarlega i
huga. Þessar myndir dregur hún
sterkum raunsönnum dráttum.
Með þungum litatónum túlkar
hún fyrir okkur ofurþunga þeirra
erfiðleika sem fólk varð að glima
við i harðbýlu landi. (Mynd no. 2
Fiskþvottur i Reykjavik) En
Mariu er ekki einungis lagið að
lýsa erfiðleikum. I myndinni Nýir
timar leyfir hún okkur að skyggn-
ast inn i heim vonar um betri
tima. Kolakraninn er risinn,
burðinum er lokið, fólkið hefur
tekið tæknina i sina þjónustu. Það
fer ekki milli mála að liturinn er
sterkasta hlið listakonunnar i
málverkunum. Séu þær tvær
myndir sem ég hef nefnt bornar
saman, kemur þetta glöggt i ljós.
Annars vegar þungir næstum
myrkvir litir i myndinni af
þreytulegu fiskþvottakonunum,
hins vegar leikandi létt spil lita i
mynd af glöðu fólki sem eygir
bjartari framtið.
Eins og oft vill verða með þá
sem burtfluttir eru, sér Maria
hlutina hér i öðru ljósi en við sem
höfum þá daglega fyrir augum.
t myndaflokknum um Reykja-
vik sést, að hún staldrar einkum
við það sem hróflar við minning-
unum. Þannig sveiflast myndsýn
hennar milli draums og veruleika
og ber sterkan svip þjóðsögu,
jafnvel ævintýris. Auk málverk-
anna sýnir Maria nokkrar pastel-
og svartlistarmyndir. Fróðlegt
hefði verið að fá tækifæri til að sjá
meira af vinnu hennar á þvi sviði,
einkum svartlistarmyndum. Þæí-
örfáu dúk- og tréristur sem á
sýningunni eru vekja vissulega
forvitni um meira.