Þjóðviljinn - 29.04.1976, Blaðsíða 2

2 SÍÐA — ÞJODVILJINN Kimmtudagur 29. aprB 1976
Skrifiö
eöa
hringið.
Sími: 17500
HH
Guöm. P. Ólafsson:
„Askur er askur
ogspónnerspónn
Refur bóndi:
Bæjarpóstur Þjóðviljans!
Er ekki nokkuð langt gengið,
þegar Bæjarpóstur Þjóðviljans
tekur ómerkileg skrif Velvak-
anda Morgunblaðsins sér til
fyrirmyndar? Oft hefur mér
blöskrað hve hrá og ósmekkleg
skrif eru „látin flakka” til les-
enda blaðsins. Slikar blaða-
greinar auka ekki hróður Þjóð-
viljans, og finnst mér illa staðið
að skáasta dagblaði lands-
manna þegar greinar eða at-
hugasemdir bera merki óvand-
aðs hugarfars ellegar hrikalegs
hugsunarleysis.
„Maður leit inn til umsjónar-
manns Bæjarpósts og sagði:”
...„Maður kom að máli viö um-
sjónarmann Bæjarpósts”... Ber
þetta ekki keim af konunni i
Vesturbænum?
Það sem nú kyndir undir
skrifum þessum er klausa i
Bæjarpósti 13. april sl. undir
fyrirsögninni „Úr slíkum aski
hefur enginn islendingur
snætt.” Klausan var um ask á ó-
útgefnu Evrópufrimerki. Eftir-
farandi oröaglamur geri ég að
umtalsefni:
„Glöggur maður getur séð, að
hún (myndin) sé af aski, en úr
aski sem þeim hefur aldrei ver-
ið borðað á tslandi.” ...,,en að
láta ekki tróna þar ósmekklegt
afsprengi „feröamannaiðnað-
arins” islenska”.
Það er furðuiegt að þeir, sem
ekki geta staðið undir nafni,
skuli vera heimildarmenn
Bæjarpósts. Vissulega gera slfk
skrif umsjónarmann tortryggi-
legan i augum lesandans.
Hitt er enn furðulegra, að
Bæjarpóstur skuli vera vett-
vangur rógburöar um forna,
þjóðlega nytjalist sem útskurð-
ur og smiöar eru. Og það er að
sönnu óvandað hugarfar að gefa
i skyn að þessi nytjalist og nefnt
listaverk sé óheiðarleg atvinna.
Undarlegast er þó á skrifum
Bæjarpósts, að hann skuli ráð-
ast svo blákalt, bæði ósmekk-
lega og ódrengilega, að einstök-
um hagleiks- og listamanni, er
smiðaði askinn, sem prýðir fri-
merkið umrædda og gerir það
að fallegasta Evrópufrimerkinu
til þessa.
Heimildarmaður Bæjarpósts
verður að kyngja þeirri stað-
reynd að óvissa rikir um notkun
aska hér á landi. Það er óvist að
menn hafi beinllnis etið úr aski
nema einhverjir dónar. Það get-
ur legið á milli hluta. En „mað-
urinn” verður einnig að skilja
það að askur er askur og spónn
er spónn hvort sem þeir hafa
verið notaðir eða ekki. Ég vona
að hver moðhaus viðurkenni að
þetta sé rétt, annars fer kannski
einhver að efast um að kona sé
kona, nema hún hafi sofið hjá,
eða eitthvaö álíka gáfulegt.
Bæjarpóstur vegsamar
Hjálmar frá Bólu og er það fal -
lega gert. Hjálmar lærði sina
listaiðju á þann máta sem þjóð-
legast er. Svo vel vill til i nefndu
tilfelli, að listamaðurinn, er
gjörði askinn, er menntaður á
sama máta. Það er einkennandi
fyrir útskurð þessa manns hve
skemmtilega útskurðarformið
er nýtt. A bak við hvern ask
liggur bæði mikil hugsun og
vandvirkni. Þess vegna er það
ósmekklegt aö birta slikt
„froðusnakk” og sleggjudóma
um kjörgrip sem þessi askur er.
Bæjarpóstsgrein talar um ok-
urverð á sllkum gripum. Vert er
að upplýsa Bæjarpóst um það,
að álagning á heimilisiðnað s.n.
er frá 50% og þar yfir. Þeir sem
smiða græða ekki fremur en
þeir sem prjóna...
Einnig er eðlilegt, aö upplýsa,
að islendingar kaupa fleiri aska
Framhald á bls. 14.
BRETASLAGUR
Astand er slæmt
á íslandsmiðum,
yfirgang sýna
þar illir bretar.
Ofbeldi beita
á allar lundir,
varðskipum vorum
þeir vilja sökkva.
Frið þótt vér elskum
islendingar,
ofbeldi þolum vér
engum þjóðum.
Órétt vér viljum
engum gera,
svo aö réttlæti
rikja megi.
Bretar um allar
aldir hafa,
löngum ráðist
á lægsta garðinn.
Eins og vér sjáum
islendingar,
gleymt þeir ei hafa
gömlum vana.
Bjargað vér höfum
bretum mörgum
háska Ur
og hættum bráöum.
Hver eru launin?
launin eru:
ofbeldi lygi
og allt hið versta.
Rlka Björn
þeir I Rifi drápu,
fyrr á öldum,
sem frægt er orðið.
ólöf Loftsdóttir
ekkja Bjarnar
he&idi sins bónda
heiftarlega.
Ólafar-bylur
við andlát hennar
yfir dundi
frá Isalandi.
Bylur sá ölium
enskum skipum.
sökkti við Rif
i ránardjúpið.
Irum bretar
i aldaraðir
illa reyndust,
sem öðrum þjóðum
Kúguðu þá
og kvöldu llka.
írar hötuðu
enska þrjóta.
Nú eru írar
orðnir frjálsir,
fagnað þeir hafa
frelsi sinu.
Ulster þó ennþá
enskir ráða,
það er til bölvunar
þjóð og landi.
Minnst verður lengi
I mannkynssögu
þegar bretar
á búa réðust,
litla þjóð,
sem land sitt varði
fyrir ágirnd
enskra hunda.
Ei hefir sjatnað
ofsi breta,
sannast það á
oss islendingum.
Fámenn þjóð
og fátæk lika
ei lætur bretum
undan siga.
Böivi þeim himinn
haf og jörðin
fuglar og allt
sem anda dregur.
Fiskar i' sjónum
þá flýi allir,
illhveli á þá
eitri spúi.
Freigátur þeirra-
fjandinn hirði,
aðeins hjá honum
þeir eiga heima.
Samviskulausir
satans þjónar,
vísa þar eiga
vist að lokum.
Þeir sem að sýna
þrjóskum bretum,
það eru sannir
þjóðnlðingar.
Undanlátssemi
við andskota þessa
æsir þá meir
til illra verka.
Atferli breta
á Islandsmiðum
veldur þeim skömm
og skaða 01(3.
Hafa þeir oft
á eigin skipum
fengið skelli
af fólskuverkum.
Filippus prins
hann féll I hafið,
aldrei að eillfu
upp hann kemur.
Elisabet hangir
ennþá á veggnum
vlnstúku i
sem eyðilagðist.
„Verndarenglar”
frá Vesturheimi,
enga vilja oss
aðstoö veita.
Verði þeir brott
úr voru landi,
aldrei hérna
þeir oftar sjáist.
Nú vér skulum
úr Nató ganga,
Atlantshafsþjóðum
einurð sýna.
Framhald á bls. 14.
UMSJÓN: ERLINGUR SIGURÐARSON

Umreiknið
erlendar
verðbreytingar
í íslenskar
krónur
Maður hringdi til Bæjarpósts
og vakti athygli á þeim sið út-
varps, sjónvarps og ýmissa
blaða, að nefna aðeins upphæðir
i erlendri mynt, þegar sagt væri
frá verði útflutningsafurða okk-
ar. Sagði hann að nú þegar stór-
hækkun væri á erlendum
mörkuðum á öllum helstu af-
urðum okkar, væru þeir sára-
fáir, sem gert gætu sér grein
fyrir verðgildinu i islenskum
krónum, eða aðeins sá hluti af
þjóðinni sem stæði i braski.
Hann bað þvi komið á framfæri
að fjölmiðlar umreiknuðu ætið
allar fjárupphæðir I islenskar
krónur og birtu þær jafnhliða
hinum erlendu upphæðum. Þeir
eru fáir sem vita um það hve
hátt krónan stendur nú gagn-
vart dollar, pundi og marki,
enda breytilegt frá degi til dags
á timum sifelldra gengislækk-
ana og gengissigs sem nú þykir
fallegra orð, sagði maðurinn.
Beiðni hans er hér með komið á
Iramfæri, og vonandi verða fjöl-
miðlar við áskorun hans um að
tilgreina verð og verðbreyting-
ar jafnan I Islenskum krónum,
jafnhliða upphæðunum I er-
lendri mynt.
Hringleið???