Þjóðviljinn - 29.04.1976, Blaðsíða 4

4 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Kimmtudagur 29. aprD 197fi
DIÚÐVIUINN
MÁLGAGN SÓSÍALISMA,
VERKALÝÐSHREYFINGAR
OG ÞJÓÐFRELSIS.
Útgefandi: Útgáfufclag Þjóðviljans
Kramkvæmdastjóri: Eiður Bergmann
Ritstjórar: Kjartan ólafsson
Svavar Gestsson
Krcttastjóri: Einar Karl Haraldsson
Umsjón með sunnudagsblaði:
Árni Bergmann
Ritstjórn, afgreiðsla, auglýsingar:
Skólavörðust. 19. Simi 1750« (5 linur)
Prentun: Blaðaprent h.f.
MOGGAKLIKAN OG MEIRIHLUTINN
Þegar menn eru rökþrota i stjórnmála-
umræðu taka við fúkyrðaskrifin og fals-
anirnar. Gott dæmi um þess konar rök-
þrotabú er forustugrein Morgunblaðsins i
gær. Þar er talað um skrif Þjóðviljans i
landhelgismálinu sem „flórframleiðslu”,
sem hafi verið „lapin” upp i Dagblaðinu.
Talað er um „skarnskrif” Þjóðviljans og
„svardagasvelg” svo nokkuð sé nefnt upp
úr fúkyrðaflaumi Morgunblaðsins.
En þrátt fyrir ást Morgunblaðsins á
skarnanum og flórnum mun Þjóðviljinn
ekki ræða landhelgismálið á sama grund-
velli, heldur enn, aðeins að gefnu tilefni,
minna á staðreyndir.
1. Alþýðubandalagið hafði forustu um
útfærslu landhelginnar i 12 sjómilur 1958.
Alþýðuflokkur og Sjálfstæðisflokkur voru
á móti útfærslunni og framsókn hótaði að
reka Lúðvik Jósepsson úr rikisstjórninni
ef hann undirritaði reglugerðina um 12
sjómilna landhelgi. Að lokum drattaðist
framsókn þó með.
2. Þegar Sjálfstæðisflokkurinn og
Alþýðuflokkurinn tóku við stjórnar-
taumunum haustið 1958 hófst strax undan-
sláttur i landhelgismálinu. Bretar hótuðu
öllu illu ef ekki yrði samið við þá, og þeir
gátu knúið fram nauðungarsamningana
1961. Þeir fólu það i sér að islendingar
afsöluðu sér rétti til frekari útfærslu land-
helginnar nema að fengnu samþykki breta
eða alþjóðadómstólsins. Væri þetta
samkomulag enn i gildi væri landhelgin nú
ekki 200 milur, ekki 50 milur, heldur 12
milur.
3. Viðreisnarstjórnin aðhafðist ekkert i
landhelgismálinu og það kom enn i hlut
Alþýðubandalagsins að hafa forustuna.
Skjalfest er forustuhlutverk þess varðandi
50 sjómilna landhelgina er tillögur voru
fyrst fluttar um það efni á alþingi. Sjálf-
stæðisflokkurinn og Alþýðuflokkurinn
töldu 50 milna útfærsluna „siðlausa ævin-
týrapólitik”. En þjóðin var annarrar
skoðunar, og vinstristjórnin komst til
valda 1971. Þar fór Alþýðubandalagið enn
með sjávarútvegsmálin og landhelgin var
færð út i 50 milur.
Vinstristjórnin lagði mikla áherslu á að
tryggja samstöðu um afgreiðslu 50 milna-
útfærslunnar á alþingi. En forsenda þess
að Sjálfstæðisflokkurinn gæti þá sam-
þykkt útfærslu var sú að þegar yrðu teknir
upp samningar við breta og vestur-þjóð-
verja. Það var skilyrði Sjálfstæðisflokks-
ins!
4. Eftir að landhelgin var færð út i 50
sjómilur var Sjálfstæðisflokkurinn með
stöðugan andróður. Hann krafðist þess
ma. að landhelgismálið yrði lagt fyrir
alþjóðadómstólinn, og i skrifum Morgun-
blaðsins var sjónarmiðum breta hampað
dag frá degi.
5. En i öllum þeim tilvikum sem hér
hafa verið nefnd — nema i samningunum
1961 að sjálfsögðu — réðu sjónarmið
meirihluta landsmanna, þau sömu og
Alþýðubandalagsins, en sjónarmið
ihaldsins i kringum Morgunblaðið máttu
sin einskis. Þetta skynjuðu forustumenn
Sjálfstæðisflokksins og þeir tóku að klifa á
nauðsyn þess að færa út i 200 sjómilur.
Þannig tóku þeir upp fyrri stefnu vinstri-
stjórnarinnar, en gengu i rauninni þvert á
stefnu Sjálfstæðisflokksins. Þessi stað-
reynd heíur svo komið vel i ljós á undan-
förnum mánuðum. Afstaða ihaldsins i
landhelgismálinu hefur verið ákaflega
aumingjaleg; forsætisráðherrann hefur
heimtað samninga við hvern sem er, blað
hans hefur lagt blátt bann við þvi, að
islendingar sigri breta i landhelgismálinu
og hefur lagst gegn eflingu landhelgis-
gæslunnar, forsætisráðherrann hefur
atyrt þá islendinga sem hafa beitt sér
fyrir aðgerðum til þess að undirstrika
islensk sjónarmið, og þannig mætti lengi
telja. Sú talning sýndi að Sjálfstæðis-
flokkurinn hafði engan áhuga á þvi að
tryggja útfærslu landhelginnar i raun; 200
milurnar áttu aðeins að vera á pappirn-
um, ekki raunverulegar.
Nú, eftir nokkurra mánaða þorskastrið
við breta, stendur enn upp úr, að meirihluti
þjóðarinnar er andvigur sjónarmiðum
forsætisráðherrans. Sjálfstæðisflokkurinn
er klofinn i málinu, samanber skrif Guð-
laugs Gislasonar alþingismanns i
Morgunblaðið á dögunum. Siðdegisblöð
Sjálfstæðisflokksins heimta ákveðnari
stefnu i landhelgismálinu, og einkamál-
gagn Gunnars Thoroddsens og Alberts
Guðmundssonar blátt áfram hamast á
forsætisráðherranum fyrir aumingjaskap
hans og undirlægjuhátt. Eftir stendur þvi
staðreyndin: Meirihluti þjóðarinnar gegn
Moggaklikunni umhverfis Geir Halh
grimsson.
Þess vegna eru fúkyrðaskrif Morgun
blaðsins i gær til marks um sárindi for-
ustumanna Sjálfstæðisflokksins. Geirs
Hallgrimssonar og Matthiasar Bjarna-
sonar,og þeirra nánustu jábræðra. En sár-
indi þeirra og fúkyrði fá ekki breytt stað-
reyndum málsins.
Leiðaragrin
1 gærmorgun tóku ritstjórar
Morgunblaösins upp nýja siöu i
forystugreinaskrifum. Matthlas
skrifar forystugreinar, sem
lesnar eru i útvarp, en Styrmir
ritar leiöara sem birtur er i
Morgunblaðinu. Með þessu á
sjálfsagt aö slá tvær flugur i
einu höggi: Auka nýtingu á
starfskröftum ritstjóranna og
áhrifamátt Morgunblaösins.
Tveir voru leiöararnir sem
lesnir voru I morgunútvarpi. Sá
fyrri var hugleiöing um Hús-
gagnaviku og eflingu Islensks
iönaöar, en sá siöari Itrekun á
áskorun til Þjóðviljans um að
taka upp mál Davlös Ashke-
nazys. í Morgunblaöinu sjálfu
er birtur langur og illyrtur leiö-
ari um landhelgismál þar sem
fúkyröum er hellt yfir Alþýöu-
bandalagiö i stil sem Matthíasi
ritsljóra er i nöp viö þessa dag-
ana, aö eigin sögn.
Þvi veröur vart trúað aö svo
langt sé oröiö á milli ritstjóra
blaösins að þeir viti ekki hvor af
öðrum viö leiðaraskrif.
Skýringin hlýtur að liggja I því,
aö annaöhvort sé ágreiningur
um hvor ritstjóranna eigi að
hafa forgang, eöa þá að rit-
stjórarnir séu orðnir svo ugg-
andi um áhrif sin aö þeir telji að
þjóöin þurfi tvöfaldan leiöara-
skammt á dag. Lesendum
Morgunblaðsins hefur liklega
fariö fækkandi að undanförnu.
Þaö er svo vel athugandi aö
önnur blöö taki upp þennan nýja
Morgunblaössið og fari aö birta
sérstaka leiöaraslöu I morgun-
útvarpi, og svo aöra fyrir hátt-
virta lesendur.
Morðhótanir af
Keflavíkur-
flugvelli
Tiu til fimmtán manna glæpa-
hópur bandarlkjamanna á
Keflavíkurflugvelli gengur laus,
oger lögreglunnikunnugt um aö
þremur pilum innan viö tvítugt
hefur veriö hótaö llfláti ef þeir
kjafti frá starfsemi fikniefna-
hringsins. Þessir drengir hafa
ánetjast smyglhringnum, neytt
og dreift einhverju af eiturlyfj-
um,ogernú hótaö moröi ef þeir
ljóstra upp um forsprakkana I
herm ann ahóp num.
Þessar upplýsingar komu
fram I Visi I fyrradag. I viötali
viö Hauk Guðmundsson, rann-
sóknarlögreglumann I Keflavlk,
kemur fram aö bandaríkja-
mennirnir uröu i vetur uppvisir
aö smygli 28 kilóa af hassi, auk
LSD, kókains, valiums o.fl.
Haukur segir aö fyrr um
veturinn hafi sömu aöilar veriö
teknir fyrir flkniefnasmygl, en
þá neitað og veriö sleppt. Enda
þótt mennirnir séu sviptir heim-
ild til þess aö fara út af Vellin-
um, segir Haukur, að þeir virö-
ist geta fariö allra sinna feröa
utan og innan hans:
„Svona nokkur þarf að fyrir-
byggja. Það er ekki gert nema
að mál þessara manna séu
keyrð i gegn, þeir dæmdir og
sendir úr landi,” segir Haukur.
Hann getur þess einnig að
bandarikjamennirnir viröi is-
lenska lögreglu að vettugi.
1 viötali sem Visir á viö 19 ára
pilt, sem unniö hefur á Vellin-
Glataöist mórall bandarlska
um, segir mikiö um fikniefna-
neyslu. Slöan hann var tekinn
fastur meö fikniefni á sér hefur
hann stööugt fengiö moröhótan-
ir eftir ýmsum leiöum. Hann
þorir ekki upp á Völl, ekki út
einsamall, og ekki er nema vika
siðan hann fékk skilaboð með
manni, sem átti erindi á Völlinn,
um að þeir ætluðu aö drepa
hann.
Vitnisburður um
Bandaríkjaher
. Þaö er fagur vitnisburður um
siöferöilegt ástand i Banda-
rikjaher eöa hitt þó heldur, aö
hermönnum á Keflavíkurflug-
velli sem staönir hafa verið aö
þvi aö stunda skipulagt fíkni-
efnasmygl og dreifingu þess til
islendinga, skuli haldast þaö
uppi aö stunda iöju slna áfram.
Það styöur frásagnir af því, aö
flkniefnavandamáliösé nú orðiö
stærsta áhyggjuefni banda-
riskra hernaðaryfirvalda, en
ekki yfirgangur sovétmanna.
Þótt Þjóöviljinn hafi ekki sér-
lega háar hugmyndir um reisn-
ina I samskiptum varnarmála-
deildar utanrlkisráöuneytisins
viö hernaöaryfirvöld á Kefla-
víkurflugvelli, veröur aö gera
þá skýlausu kröfu til hennar, aö
sjóhersins I Vietnam?
hún sjái svo um aö glæpamafiur
gangi ekki lausar á Keflavlkur-
flugvelli og stjórni megin-
þorranum af fíkniefnasmygli og
dreifingu hérlendis. Þá óværu
veröur aö stööva. Viö eigum um
þessar mundir I ærnum erfiö-
leikum meö innlenda glæpa-
mafiu og innlenda fiknilyfja-
hópa.
Þaö eru komin upp ný
„ástandsmál” á Keflavikur-
flugvelli, og þau verður aö upp-
ræta.
Þyrnirós —
sefur þú?
Albert Jensen skrifar mikla
brýningargrein I Alþýöublaöiö I
gær og fitjar upp á mörgu sem
Alþýöuflokkurinn gæti gert aö
baráttumálum nú, þegar
„verst” stjórnin situr viö völd.
En Albert telur þó nokkra mein-
bugi á þvi aö takast megi aö
reisa merki flokksins á ný.
Hann segir i niöurlagsoröum:
„Það er svo margt gott sem
Albvöuflokkurinn gæti látiö af
sér leiða ef hann vaknaði upp af
þyrnirósarsvefni slnum, þá
Albert Jensen
myndi hann vinna aftur tiltrú
fjöldans og þá um leið stækka og
veröa þess megnugur aö verjast
áskókn afturhalds á kjör alþýð-
unnar I landinu. Hvort er meira
viröi fjöldinn eöa nokkrir mis-
lukkaöir forystumenn? Ofsaieg
árás óstjórnarinnar á kjör al-
mennings eftir nýafstaöna
samninga, sanna þá þörf sem er
fyrir sterkan Alþýöuflokk, sem
lætur stjórnast af þjóöarhags-
munum en ekki að öll orkahans
fari i innbyröisdeilur, þar sem
forystan berst um aö skara eld
aö sinni köku. Svo fyrirlitleg
vinnubrögöverðaaö hverfa, það
má ekki láta nokkra menn gera
flokkinn aö viöundri. Hefjum
strax baráttu fyrir öflugum
verkalýössinnuðum Alþýöu-
flokki og byrjum innan hans
sjálfs. Ihaldsöflin i landinu eru
sem óöast meö græögi sinni og
óstjórn at greiða veginn fyrir
kommúnista, þvi þeir þrifast
þar bezt sem fólkið hefur þaö
verst. Kaupmáttur almennings
er orðinn slikur að sá flokkur
sem tekur upp falslausa baráttu
til varnar alþýðu i landinu verö-
ur ekki lengi að stækka.”
— ekh