Þjóðviljinn - 26.03.1977, Blaðsíða 8

8 SÍÐA — ÞJ6ÐVILJ1NN Laugardagur 26. mars 1977
Á loðnu með Árna
Sigurði ÁK 370
Ekki raunhæft
að mida vid
aflahæstu skipin
Miklar sögur ganga um
uppgrip loönusjómanna. Og
vissulega eru uppgrip hjá mörg-
um þeirra en ekki öllum. Og þaö
veröur llka aö taka meö i reikn-
inginn aö i ár er metafli og met-
verö sem fæst fyrir hann. Aörir
timar ársins veröa kannski öllu
daufari og jafnast þá launin lit
ef meöaltal ársins er tekiö.
Aflahæsti báturiim á loönu-
vertiöinni i ár er Siguröur.
Þegar þetta er skrifaö er
hásetahluturinn á honum lik-
lega oröinn um 3 miljónir á hálf-
um þriöja mánuöi. Alls eru
loönubátarnir yfir 80 talsins.
Arni Siguröur er 17. i rööinni aö
aflamagni. Hann er meö helm-
ingi minni afla en Siguröur, og
er hásetahluturinn þar oröinn
um hálf önnur miljón króna.
Þegar komiö er i miöja rööina
er hásetahluturinn oröinn um
750 þúsund krónur eöa um 300
þúsund krónur á mánuöi og fer
siöan lækkandi á helmingi flot-
ans sem hefur minni afla fengiö.
Af þessum ástæöum er ekki
raunsætt eöa réttmætt aö tala
alltaf um hásetahlutinn i afla-
hæstu skipunum þegar rætt
er um hlut loönusjómanna.
Arni Sigrður AK 370 er talinn
meö aflahæstu skipum þó aö
hann hafi fengið helmingi minni
Ahnfnin á Arna Siguröi frá Akranesi á ioönuvertiö veturinn 1977. Sitjandi frá vinstri eru Þóröur Sigurösson 2. stýrimaöur, Halldór Aöal-
geirsson háseti, Guöjón Engilbertsson háseti, Júiius Haraldsson háseti, Georg Þorvaldsson háseti og Tómas Andrésson háseti. Stand-
andi eru Gunnar Einarsson 1. stýrimaöur, Eövarö Skarphéöinsson háseti, Hallgrimur Sigurösson háseti, ólafur Marinósson kokkur,
Böövar Guömundsson 2. vélstjóri, Viöar Svavarsson háseti, Siguröur Hailgrimsson 1. vélstjóri og Einar Arnason skipstjóri.
afla en Siguröur. Og þar er lika
hásetahluturinn dágóöur. En
hvað felst að baki? Hver er
vinnan og vinnutiminn? Hvern-
ig er lif loönusjómannsins?
Þeir eru teknir
ad þreytast
Hásetarnir á Arna Siguröi eru
á aldrinum 17—23 ára, harðdug-
legirog láta sér fátt fyrir brjósti
brenna. Þeir eru lika
hreinskilnir og láta flest flakka
eins og er titt i svona hóp.
En nú eru þeir teknir aö
þreytast og þrá ekkert heitara
en aö fá aö slappa svolitiö af i
landi. Þá dreymir um stóra
amerlska bila, Spánarferöir og
kvenfólk. Þetta hefur veriö
strangt úthald. Viö vissum
varla hvernig viö áttum aö um-
gangast veikara kyniö eftir að
hafa vart stigiö á land i tvo
mánuöi i vetur, segja þeir. Núna
um daginn lönduöu þeir nokkr-
um sinnum i heimahöfn á
Akranesi, og þaö létti fargi af
þeim þó aö stutt væri stoppaö i
landi. Það er farið út aftur um
leiö og búiö er aö landa. Engin
griö gefin.
10 þúsund tonn
i 103 köstum
Þreytan, sem nú er farin að
sækja á þá, stafar lika af þvi,aö
minna er oröið um loönuna núna
og er dreiföari. Meöan best gekk
var veiðigleðin alls ráðandi. Þá
var gaman aö lifa, jafnvel þó aö
veriö væri aö næstum allan
sólarhringinn. Þá fékkst full-
fermi I 2—4 kðstum. Fyrir þenn-
an túr höfðu veiöst um 10
þúsund tonn I 103 köstum. Þaö
þykir mjög góö nýting aö fá að
meðaltali 100 tonn i kasti.
En núna þyrfti aö kasta nót-
inni 11 sinnum til aö fá þessi 380
tonn sem báturinn tekur.
Túrinn sem Þjóðviljamenn
fóru var farinn 19.-20. mars.
Loðnan er alveg komin aö
hrygningu, og þegar dimmdi
dreiföi hún sér og lagöist á botn-
inn. Þá þýöir ekki aö kasta nót.
Risaátök
Um sjöleytiö á morgnanna er
mannskapurinn ræstur. Þá er
Einar Arnason skipstjóri þegar
Líf og kjör loðnusjómanna
Loðna, loðna, loðna. Þetta orð ber á góma og
hlustir hvern dag. Einu sinni var það sild. Nú er
það loðna. Flestir islendingar láta sig loðnuna
nokkru varða, vita hvað hún þýðir. Aðrir skilja
ekki. Þannig var það td. með puntustúlkurnar á
Óðali sem sjómenn á Arna Sigurði AK 370 hittu.
Þær voru hissa á að þeir skyldu stunda svo au-
virðilegt starf sem sjómennsku. Þeir voru
hneykslaðir. Þetta er heimska, sögðu þeir. Var
það furða! Það var einmitt með þessum sjó-
mönnum, friskum strákum, sem blaðamaður og
ljósmyndari Þjóðviljans fengu að fara einn túr á
loðnu fyrir skemmstu. Hér i þessari grein er ætl-
unin að lýsa svolitið lifinu um borð og segja frá
kjörum þeirra. Eftir helgi verður önnur grein úr
loðnutúmum.
Þar meösettu þeir dátann Ikerru konungsins og allir þrir hundarnir dönsuöu á undan og æptu
sér og dátarnir heilsuöu meö byssunum.
húrra! ” og strákarnlr blistruöu I fingur