Þjóðviljinn - 06.10.1977, Blaðsíða 4

4 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Fimmtudagur 6. október 1977
Málgagn sósíalisma,
verkalýðshreyfingar
og þjóöfrelsis
Útgefandi: Útgáfufélag Þjóðviljans. Auglýsingastjdri: úlfar Þormóösson
Framkvæmdastjóri: Eiður Bergmann Ritstjórn, afgreiðsla, auglýsingar:
Ritstjórar: Kjartan Ólafsson, Svavar Sfðumúla 6. Simi 81333.
Gestsson.
Fréttastjóri: Einar Karl Haraldsson.
Umsjón með sunnudagsblaði: Árni
Bergmann. Prentun: Blaðaprent hf.
Uppskera
ráöherrans
Mikil tiðindi hafa gerst i kjaradeilu
opinberra starfsmanna. Við almenna at-
kvæðagreiðslu, sem fram fór á sunnudag
og mánudag höfnuðu um 90% þeirra, sem
atkvæði greiddu, sáttatillögu þeirri, sem
lögð hafði verið fram. Aðeins um 10%
opinberra starfsmanna vildu samþykkja
sáttatillöguna. Ekki er siður athyglisvert
að þátttaka i atkvæðagreiðslunni varð ná-
lægt 90%, en sáttatillagan hefði sam-
kvæmt gildandi lögum talist samþykkt, ef
þátttaka i atkvæðagreiðslunni hefði orðið
innan við 50%, og það þótt tillagan hefði
ekkert atkvæði fengið úr hópi opinberra
starfsmanna.
Það er kunnara en frá þurfi að segja, að
fjármálaráðherra hafði fyrir hönd rikis-
stjórnarinnar eindregið hvatt opinbera
starfsmenn til þess að samþykkja sáttatil-
löguna, og fluttu bæði aðalmálgögn rikis-
stjórnarinnar, Morgunblaðið og Timinn,
þennan boðskap ráðherrans sama dag og
atkvæðagreiðslan hófst. Þá hafði fjár-
málaráðherrann att fram ráðuneytis-
stjóra sinum, sem frægt er orðið, og skyldi
ráðuneytisstjórinn kenna láglaunafólkinu
i BSRB siðina, svo sem fram kom i opnu
bréfi þessa fulltrúa rikisstjórnarinnar
skömmu áður en atkvæðagreiðslan hófst.
En nú liggja sem sagt fyrir tölur um úr-
slit atkvæðagreiðslunnar, og þá kemur i
ljós uppskeran af erfiði ráðherrans og
fulltrúa hans. — Aðeins 10% opinberra
starfsmanna kusu að þakka fyrir hollráðin
úr herbúðum rikisstjórnarinnar, segja
takk fyrir bréfið og hneigja sig, sem auð-
mjúkum þegnum sæmir. Það voru hins
vegar 90% opinberra starfsmanna, sem
kvittuðu fyrir bréfið á annan hátt.
Boðskapnum um ,,ágirnd” láglauna-
fólksins, boðskapnum um það að ,,verk-
föll væru forngripir”, sem ekki hæfðu sið-
uðu fólki, — þessum boðskap svöruðu niu
af hverjum tiu félagsmönnum i BSRB með
þvi að kolfella sáttatillöguna á þann hátt
að lengi verður munað.
Ráðherrann situr uppi með skömmina
eina fyrir hönd rikisstjórnar sinnar.
Það er full ástæða til þess nú að minna
sérstaklega á, hversu vönduð, félagsleg og
traust öll vinnubrögð hafa verið innan
BSRB i þessari kjaradeilu. Við hlið stjórn-
ar samtakanna starfar mjög fjölmenn
samninganefnd þar sem sæti eiga fulltrú-
ar flestra eða allra meginhópa. Þróun
mála hefur verið kynnt til hlýtar með
vandaðri útgáfu dreifirita og félagsfund-
um, sem verið hafa gifurlega fjölsóttir.
Það er stundum deilt á samtök launa-
fólks fyrir það, að innan þeirra ráði örfáir
menn öllu, og ekkert sem máli skipti sé
borið undir hina almennu félagsmenn.
Sem betur fer eru slikar ásakanir oftast
ómaklegar, þótt finna megi einstök nei-
kvæð dæmi. Það er hins vegar svo ljóst
sem verða má i sambandi við kjaradeilu
BSRB, að þar hefur bókstaflega allt kapp
verið lagt á, að gefa hinum almennu
félagsmönnum ekki aðeins kost á að fylgj-
ast með, heldur lika að taka þátt i þeim
ákvörðunum sem veigamestar eru. —
Þannig á þetta lika að vera, þannig vinnu-
brögð skila bestum árangri, bæði félags-
lega i bráð og lengd og varðandi þau kjara-
og hagsmunamál, sem barist er fyrir.
hverju sinni. Forystumenn BSRB standa
ekki einir frammi fyrir fulltrúum rikis-
stjórnarinnar. Þúsundir láglaunamanna
úr röðum BSRB um allt land standa við
hlið þeirra, og öll alþýða gerir málstað
þeirra að sinum.
Talsmenn BSRB hafa lagt mjög rika
áherslu á það, að verkfall sé að sjálfsögðu
neyðarúrræði. Þeir hafa bent á að vel sé
hægt að ná samningum á þeim dögum,
sem eftir eru fram til 11. október, ef aðeins
raunhæfur vilji i þá átt fyrirfinnst hjá full-
trúum rikisstjórnarinnar, hjá fjármála-
ráðherranum og hjá öðrum ráðherrum.
En verkfalli verður ekki forðað , ef
áfram á að neita opinberum starfsmönn-
um um rétt til að taka kjarabaráttuna upp
að nýju áður en 2ja ára samningstimabili
lýkur, verði mikilvæg ákvæði væntanlegra
samninga um verðbætur á laun eða annað
rofin með lagaboði, — máske fljótlega að
samningum gerðum.Þarna er aðeins verið
að krefjast sömu mannréttinda og t.d.
félagsmenn Alþýðusambands íslands
njóta.
Verkfalli verður heldur ekki forðað,
nema fallist verði á hærri laun fyrir fólkið
i lægstu launaflokkunum, og leiðréttingar
verði gerðar hjá fjölmennum hópum um
miðbik launastigans.
Þetta verður rikisstjórnin að gera sér
algerlega ljóst, og bregðast við nú þegar,
svo verkfalli verði forðað.
—k.
Hvorki reisn
né rætur
Dagblaðið hefur siðustu daga
haldið þvi fram i forystugrein-
um að meðan Alþýðuflokkurinn
finnur ekki nýtt leiðarljós með
nægri reisn meðal alþýðunnar
sé Gylfi Þ. Gislason þrátt fyrir
allt besta leiðtogaefni flokksins.
Röksemdafærsla Dagblaðsins
er um það bil þessi:
Gylfi Þ. Gislason er ekki
fullkominn. En hann er mennt-
aður og hefur reisn. Hinsvegar
skortir hann rætur og traust hjá
almenningi. Það hefur hann þó
unnið upp meö pólitiskum ref-
skap.
Benedikt Gröndal skortir
reisn og hefur heldur ekki rætur
né traust. Um menntun hans er
Gylfi — skortir traust og rætur
en hefur reisn.
Benedikt — hefur ekkert — ekki
reisn, ekki rætur og ekki traust.
Kjartan — hvorki reisn né
rætur.
Björgvin — hann hefur
BREIDDINA — Hann er
leiðtogaefnið.
ekki getið.
Kjartan Jóhannsson, vara-
formaöur flokksins, er vel
menntaður en hann hefur hvorki
reisn né rætur. Staða hans er til-
komin vegna leikni i innan-
flokksklækjum, en ekki vegna
trausts flokksmanna.
Siðferðið er i lagi hjá ungu og
reiðu mönnunum i Alþýðu-
flokknum, eins og best sést á
Vilmundi Gyifasyni, sem þó aö
mati Dagblaösins geldur þess
að vera sonur pabba sins og
þyrfti auk þess að fá sér róandi.
Hinir hugsanlegu leiðtogarnir fá
ekki einkunn fyrir siðgæði hjá
Dagblaðinu.
Verkalýðshreyfingin er helsta
afl alþýðunnar, segir Dagblaðið
réttilega. Þar er að finna ræt-
urnar. En það er álit Jónasar
Kristjánssonar að oddamönnum
Alþýðuflokksins meðal rótanna
skorti reisn og vidd til flokks-
forystu Takið eftir þessum
viddareiginleika, sem hér er
einnig gefin einkunn fyrir.
Eggert G. Þorsteinsson er
rótarmaður, en orðinn of
þreyttur. Ný einkunn.
Loks er það Björn Jónsson,
sem hefur það fram yfir Gylfa
að hafa rætur. Dagblaðið kemst
þó að þeirri niðurstöðu að hæfi-
leikar hans nýtist betur i verka-
lýðsmálum en flokksforystu
Má ekki skeyta
þá saman?
Niöurstaða Dagblaösins er
þvi sú aö enginn úr forystuliöi
Alþýöuflokksins sameini reisn,
rætur, traust, siögæöi, vidd, ró,
heiisu og pólitiskan refskap,
þannig aö dugi i leiötoga fyrir
flokk á krossgötum. Enginn
þeirra hefur semsagt nóga
BREIDD.
Klippari hefur af hlýleika til
Alþýðuflokksins velt þvi tals-
vert fyrir sér, hvort ekki sé til
lausn á þessun leiötogavanda.
Hefur honum helst dottið i hug
að lausnina sé að finna i al-
kunnri lausavisu, sem ort var til
vinnukonu einnar.
Ingibjörg er aftandigur,
en örmjó framan.
Skyldi ekki mega skera
hana sundur
og skeyta hana saman?
Allir hafa nefndir Alþýðu-
flokksmenn til sins ágætis
nokkuð. Sumir þeirra hafa og
um árabil verið vinnukonur á
ihaldsbænum. Þvi spyrjum við
likt og skáldið forðum:
Skyldi ekki mega skera
þá sundur
og skeyta þá saman?
Björgvin er
leiötogaefniö
flokkinn eins og á stendur.
Hennar er þó varla þörf. Dag-
blaðið hefur sniðgengið þann
mann i Alþýðuflokknum, sem
sameinar þá eiginleika flesta
sem blaðið telur að prýða þurfi
leiðarljósið.
Við vitum ekki annað en
Björgvin Guðmundsson hafi til
að bera rósemd hugans, hesta-
heilsu, nóga vidd og enn meiri
breidd, mikla reisn — og um
traustið efast enginn eftir glæsi-
legan kosningasigur hans i próf-
kjörinu i Reykjavik. Rótleysi
það sem Björgvin kann að hafa
sameiginlegt með Gylfa vinnur
hann upp á þvi, að enginn frýr
honum pólitisks refskapar
fremur en hagfræðiprófess-
ornum. Einhverjir kunna að
hafa efasemdir um siðgæðið, en
eftir siðferðisvottorðið sem Vil-
mundur gaf Björgvini i rit-
stjórnartiö sinni á Alþýðu-
blaöinu i sumar fær hann ekki
minus þar heldur.
Vilmundur sagði:
„Formennska Björgvins Guö-
mundssonar i Fulltrúaráöi
Alþýöuflokksins er sömu ættar
og formennska Kristins Finn-
bogasonar i Fulltrúaráöi Fram-
sóknarflokksins I Reykjavfk. Og
báöum stjórnmálaflokkunum til
jafn mikils sóma.”
Alþýöuflokkurinn þarf
sannarlega á kraftaverkamanni
að halda. Samkvæmt einkunna-
stiga Dagblaðsins er Björgvin
Guðmundsson eina Alþýöu-
flokksstjarnan sem ætti að hafa
þá eiginleika til að bera að geta
gert „eitt kraftaverk á .dag”
fyrir flokkinn fram að
kosningum. Hann er leiðtoga-
efnið.
—ekh
Slík samskeyting eiginleika
væri mjög æskileg fyrir Alþýðu-